Θάνος Ξυδόπουλος
Ερευνητές του University of California San Diego School of Medicine διαπίστωσαν ότι η παρουσία και η αναζήτηση νοήματος στη ζωή είναι σημαντικά για την υγεία και την ευημερία, αν και επηρεάζοντας με αντίθετο τρόπο.
«Πολλοί σκέφτονται για το νόημα και τον σκοπό της ζωής από μια φιλοσοφική άποψη, ωστόσο η έννοια συνδέεται με την καλύτερη υγεία, ευεξία και ίσως μακροβιότητα» δήλωσε ο Dilip V. Jeste από το Κέντρο Υγιούς Γήρανσης και διακεκριμένος καθηγητής Ψυχιατρικής και Νευροεπιστημών. «Όσοι έχουν ένα νόημα στη ζωή τους είναι πιο ευτυχισμένοι και πιο υγιείς από αυτούς που δεν έχουν» πρόσθεσε.
Η τριετής μελέτη εξέτασε δεδομένα από 1.042 ενήλικες ηλικίας 21-100 ετών που συμμετείχαν σε μια αξιολόγηση επιτυχούς γήρανσης (SAGE: Successful Aging Evaluation) κατοίκων που ζουν στην επαρχία του Σαν Ντιέγκο, στις ΗΠΑ. Η παρουσία και η αναζήτηση του νοήματος της ζωής αξιολογήθηκε με συνεντεύξεις, συμπεριλαμβανομένου ενός ερωτηματολογίου, όπου οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να αξιολογήσουν προτάσεις όπως «αναζητώ έναν σκοπό ή μια αποστολή για τη ζωή μου» και «έχω ανακαλύψει έναν σκοπό που με ικανοποιεί στη ζωή».
Η μελέτη διαπίστωσε ότι η ύπαρξη νοήματος στη ζωή συνδέεται με την καλύτερη σωματική και ψυχική ευεξία, ενώ η αναζήτηση νοήματος μπορεί να σχετίζεται με χειρότερη ψυχική ευημερία και γνωστική λειτουργία.
Η ηλικία των 60 ετών ήταν αυτή κατά την οποία η παρουσία νοήματος της ζωής φτάνει στο υψηλότερο σημείο της, ενώ η αναζήτηση φτάνει στο χαμηλότερο σημείο της.
«Όταν είσαι νέος, όπως στα 20, δεν είσαι σίγουρος για την καριέρα σου, για τον γάμο σου και για το ποιος είσαι ως άνθρωπος. Ψάχνεις για το νόημα στη ζωή» είπε ο Jeste. «Καθώς φτάνεις στα 30, τα 40 και τα 50, έχεις πιο καθιερωμένες σχέσεις, ίσως είσαι παντρεμένος, έχεις παιδιά και μια επαγγελματική σταδιοδρομία. Η αναζήτηση μειώνεται και το νόημα της ζωής αυξάνεται. Μετά την ηλικία των 60 ετών, τα πράγματα αρχίζουν να αλλάζουν, οι άνθρωποι αποχωρούν από τη δουλειά τους και αρχίζουν να χάνουν την ταυτότητά τους, παρουσιάζουν προβλήματα υγείας και μερικοί από τους φίλους ή μέλη της οικογένειας δεν υπάρχουν πια ή δεν έχουν τη σημασία που είχαν κάποτε» σημείωσε.
Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο «Journal of Clinical Psychiatry».
