Ζήσης Ψάλλας
Σύμφωνα με μια ανάλυση που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Metabolites, οι αλλαγές στο μικροβίωμα του εντέρου μπορούν να αλλάξουν την παραγωγή των χολικών οξέων ευνοώντας τη σύνθεση τοξικών μορφών τους.
Αυτές οι μεταβολές παρατηρήθηκαν μόνο σε άτομα με νόσο Πάρκινσον και όχι σε υγιή άτομα, μια κρίσιμη διαφορά που υποδηλώνει ότι τα χολικά οξέα μπορεί να είναι ένας βιοδείκτης για την έγκαιρη διάγνωση της νόσου Πάρκινσον και την παρακολούθηση της εξέλιξή της.
Οι νέες πληροφορίες μπορούν επίσης να προσφέρουν οδούς για την ανάπτυξη θεραπειών που εμποδίζουν τις σχετιζόμενες με την νόσο Πάρκινσον αλλαγές στο έντερο, με αποτέλεσμα να επιβραδύνουν ή να σταματήσουν την έναρξη και την εξέλιξη της νόσου.
Η έρευνα διευθύνθηκε από την Viviane Labrie (η οποία απεβίωσε ξαφνικά το 2020), σε συνεργασία με τους συναδέλφους της στο VAI, Beaumont Health, Michigan State University College of Human Medicine και Oregon Health & Science University.
“Γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι η υγεία του εντέρου συνδέεται στενά με την υγεία του εγκεφάλου”, δήλωσε ο Peipei Li, πρώτος συγγραφέας της μελέτης. “Τα ευρήματά μας παρέχουν συναρπαστικές νέες ευκαιρίες για καλύτερη κατανόηση αυτής της σχέσης και πιθανώς για την ανάπτυξη νέων τρόπων διάγνωσης ή ακόμη και θεραπείας, της νόσου Πάρκινσον”.
Για να διερευνήσει τις διαφορές στο μικροβίωμα, η ερευνητική ομάδα στράφηκε στη σκωληκοειδή απόφυση, ένα κομμάτι ιστού που φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση των μικροβίων του εντέρου.
Η ομάδα ανέλυσε και συνέκρινε τη σύνθεση των μικροβίων σε δείγματα σκωληκοειδούς απόφυσης από άτομα με νόσο Πάρκινσον. Βρήκαν σημαντικές διαφορές, στη μικροβιακή σύνθεση των δειγμάτων των ασθενών με Πάρκινσον τα οποία συσχετίζονται με υψηλότερα επίπεδα τοξικών χολικών οξέων.
Τα πρώτα ευρήματα γι’ αυτό το θέμα αναφέρθηκαν σε μια μελέτη του 2020, από Ισπανούς επιστήμονες που πρότειναν ότι οι αλλαγές στα χολικά οξέα στο αίμα σχετίζονται με τη νόσο Πάρκινσον.
Οι ερευνητές είπαν: “Αποδείξαμε πως όχι μόνο υπήρξε σημαντική μεταβολή στο μεταβολισμό των χολικών οξέων λόγω αλλαγών που προκαλέσαμε στον εγκέφαλο, αλλά και ότι αυτές οι ενώσεις έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιηθούν ως πρώιμοι βιοδείκτες της νόσου με βάση το αίμα.
Τα τελευταία χρόνια, η έρευνα αποκάλυψε έναν αυξανόμενο αριθμό σχέσεων μεταξύ του εντέρου και της νόσου Πάρκινσον. Για παράδειγμα, η χρόνια δυσκοιλιότητα είναι συχνά ένα από τα πρώτα σημάδια της νόσου Πάρκινσον και μπορεί να εμφανιστεί χρόνια ή και δεκαετίες πριν από την έναρξη των χαρακτηριστικών κινητικών συμπτωμάτων. Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι η ηπατίτιδα C, η οποία επηρεάζει το ήπαρ, αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου Πάρκινσον.
Είναι σημαντικό ότι μια μελέτη του 2018 από την Labrie και τους συναδέλφους της έδειξε ότι η απομάκρυνση του σκωληκοειδούς απόφυσης σχετίζεται με μείωση κατά 19-25% του κινδύνου για νόσου Πάρκινσον όταν η χειρουργική επέμβαση γίνεται νωρίς στη ζωή, πριν από την έναρξη της διαδικασίας της νόσου.
Διαπιστώθηκε ότι η σκωληκοειδής απόφυση ενεργεί ως αποθήκη για πρωτεΐνες που σχετίζονται με τη νόσο Πάρκινσον που ονομάζονται άλφα-συνουκλεΐνες, οι συστάδες των οποίων αποτελούν βασικό παθολογικό σημάδι του Πάρκινσον.
Ωστόσο, η άλφα-συνουκλεΐνη βρέθηκε στη σκωληκοειδή απόφυση τόσο υγιών ατόμων όσο και ασθενών με νόσο Πάρκινσον, υπονοώντας ότι η παρουσία της πρωτεΐνης από μόνη της δεν είναι αρκετή για να προκαλέσει την ασθένεια.
