Ζήσης Ψάλλας
Mελέτη που δημοσιεύθηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences δείχνει ότι οι άνθρωποι συχνά ψάχνουν την αγάπη στον ίδιο τύπο ατόμου ξανά και ξανά.
«Είναι συνηθισμένο όταν τελειώνει μια σχέση, οι άνθρωποι να αποφασίζουν ότι πρέπει να έχουν ένα διαφορετικό είδος ατόμου για ταίρι», λέει ο κύριος συντάκτης Yoobin Park, διδακτορικός φοιτητής στο Τμήμα Ψυχολογίας της Σχολής Τεχνών και Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο. «Η έρευνά μας δείχνει ότι υπάρχει μια έντονη τάση να συνεχιστεί παρόλα αυτά μια σχέση με ένα άτομο παρόμοιας προσωπικότητας με το προηγούμενο».
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από μια συνεχή πολυετή μελέτη για ζευγάρια και τις οικογένειες διαφόρων ηλικιακών ομάδων, ο Park και ο Geoff MacDonald, καθηγητής ψυχολογίας, συνέκριναν τις προσωπικότητες των σημερινών και των προηγούμενων συντρόφων 332 ατόμων. Το πρώτο τους εύρημα ήταν η ύπαρξη μιας σημαντικής συνέπειας στις προσωπικότητες των ερωτικών συντρόφων ενός ατόμου.
Οι συμμετέχοντες στη μελέτη μαζί με ένα δείγμα συντρόφων του παρελθόντος αξιολόγησαν τα δικά τους χαρακτηριστικά γνωρίσματα σχετικά με την εξωστρέφεια, την ευσυνειδησία, τη δεκτικότητα, το ανοιχτό πνεύμα προς νέες εμπειρίες και το νευρωτισμό.
Οι εθελοντές ανέφεραν κατά πόσο ταυτίζονται με μια σειρά από δηλώσεις όπως «Είμαι συνήθως συγκρατημένος», «Ενδιαφέρομαι για πολλά διαφορετικά είδη πραγμάτων» και «Κάνω σχέδια και τα εφαρμόζω». Οι ερωτηθέντες κλήθηκαν να αξιολογήσουν τη διαφωνία ή τη συμφωνία τους με κάθε δήλωση σε μια κλίμακα πέντε βαθμών.
Η ανάλυση των απαντήσεων έδειξε ότι οι σημερινοί σύντροφοι των ατόμων περιγράφηκαν με τρόπους που ήταν παρόμοιοι με τους προηγούμενους.
«Ο βαθμός συνέπειας από τη μία σχέση στην άλλη υποδηλώνει ότι οι άνθρωποι μπορούν πράγματι να έχουν έναν ‘τύπο’ όσον αφορά τις σχέσις τους», λέει ο MacDonald. «Αν και τα δεδομένα μας δεν καθιστούν σαφές γιατί οι σύντροφοι των ανθρώπων παρουσιάζουν παρόμοιες προσωπικότητες, αξίζει να σημειωθεί ότι βρήκαμε ομοιότητα των συντρόφων μεγαλύτερη από την ομοιότητα προς τον εαυτό μας».
Με την εξέταση των μαρτυριών των συντρόφων ενός ατόμου και όχι με την προσωπική περιγραφή, η έρευνα αυτή πλεονεκτεί έναντι προηγουμένων.
