Ζήσης Ψάλλας
Ερευνητές και συνεργάτες του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο απέδειξαν πρόσφατα σε ηλικιωμένους άνδρες ότι η σύνθεση του μικροβιώματος του εντέρου συνδέεται με τα επίπεδα της ενεργής βιταμίνης D, μια ορμόνης σημαντικής για την υγεία των οστών και το ανοσοποιητικό σύστημα.
Πολλαπλές μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με χαμηλά επίπεδα βιταμίνης D διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για καρκίνο, καρδιακές παθήσεις, χειρότερες λοιμώξεις COVID-19 και άλλες ασθένειες. Ωστόσο, η μεγαλύτερη τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή μέχρι σήμερα, με περισσότερους από 25.000 ενήλικες, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η λήψη συμπληρωμάτων βιταμίνης D δεν έχει καμία επίδραση στα αποτελέσματα της υγείας, συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών παθήσεων, του καρκίνου ή ακόμη και της υγείας των οστών.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε δείγματα κοπράνων και αίματος από 567 άντρες. Οι συμμετέχοντες ήταν από έξι πόλεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, και η μέση ηλικία τους ήταν 84 ετών. Οι περισσότεροι ανέφεραν ότι ήταν σε καλή ή εξαιρετική υγεία.
Εκτός από την ανακάλυψη μιας σχέσης μεταξύ της ενεργού βιταμίνης D και της συνολικής ποικιλίας μικροβίων, οι ερευνητές σημείωσαν επίσης ότι 12 συγκεκριμένοι τύποι βακτηρίων εμφανίστηκαν συχνότερα στα έντερα των μικροβίων των ανδρών με πολλή ενεργή βιταμίνη D. Τα περισσότερα από αυτά τα 12 βακτήρια παράγουν βουτυρικό, ένα ευεργετικό λιπαρό οξύ που βοηθά στη διατήρηση της υγείας του εντέρου.
Επειδή ζουν σε διαφορετικές περιοχές των ΗΠΑ, οι άνδρες της μελέτης εκτίθενται σε διαφορετικές ποσότητες ηλιακού φωτός, μια πηγή βιταμίνης D. Όπως αναμενόταν, οι άνδρες που ζούσαν στο Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνιας εκτίθενται σε περισσότερο ήλιο και είχαν επίσης πιο πολλή πρόδρομη μορφή βιταμίνης D. Αλλά η ομάδα απροσδόκητα δεν βρήκε συσχετισμούς μεταξύ του τόπου που ζούσαν οι άνδρες και των επιπέδων της ενεργού ορμόνης.
Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, απαιτούνται περισσότερες μελέτες για την καλύτερη κατανόηση του ρόλου που διαδραματίζουν τα βακτήρια στον μεταβολισμό της βιταμίνης D και για να προσδιοριστεί εάν η παρέμβαση σε επίπεδο μικροβιώματος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να αυξήσει τις τρέχουσες θεραπείες για τη βελτίωση των οστών και πιθανώς άλλων αποτελεσμάτων υγείας.
