Ζήσης Ψάλλας
Μια συνεδρία στο φετινό Ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη θα διερευνήσει τα πιο πρόσφατα δεδομένα σχετικά με την έννοια της μεταβολικά υγιούς παχυσαρκίας. Ο καθηγητής Matthias Blüher, από το Πανεπιστήμιο της Λειψίας, στη Γερμανία, θα εξηγήσει πώς ορίζουμε την υγιή παχυσαρκία και θα ρωτήσει εάν μπορεί πραγματικά να περιγραφεί ως κάτι υγιής.
«Περίπου το 15-20% των ανθρώπων που ζουν με παχυσαρκία δεν έχουν καμία από τις μεταβολικές επιπλοκές που συνδέουμε με την πάθηση, δηλαδή μη φυσιολογικό έλεγχο του σακχάρου και των λιπών στο αίμα, υψηλή αρτηριακή πίεση ή άλλα σημάδια καρδιαγγειακής νόσου», εξηγεί ο Blüher.
Ο Blüher θα συζητήσει το πώς συμπεριφέρεται ο λιπώδης ιστός σε άτομα με παχυσαρκία, αντί για τον Δείκτη Μάζας Σώματος, που καθορίζει εάν η παχυσαρκία τους είναι ή όχι “υγιής”. Σε άτομα με λιποκύτταρα που έχουν φυσιολογικό μέγεθος, αυτά τα άτομα είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν τις επιπλοκές της παχυσαρκίας -ενώ σε άτομα με διευρυμένα λιποκύτταρα και φλεγμονώδη λιπώδη ιστό, αυτά τα κύτταρα είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν χαρακτηριστικά όπως π.χ. αντίσταση στην ινσουλίνη που οδηγεί σε μεταβολικές επιπλοκές.
Ο τρόπος με τον οποίο αποθηκεύουμε λίπος είναι πιθανότατα καθοριστικός για το εάν η παχυσαρκία μπορεί να περιγραφεί ή όχι ως “υγιής”. «Όταν τα άτομα με παχυσαρκία έχουν αποθηκευμένο λίπος σπλαχνικά ή εσωτερικά γύρω από τα όργανά τους (όπως στο συκώτι), τα δεδομένα δείχνουν ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι πολύ πιο πιθανό να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 από εκείνους που αποθηκεύουν λίπος πιο ομοιόμορφα στο σώμα τους, λέει ο καθηγητής Blüher.
Συνεχίζει εξηγώντας ότι σε άτομα με δυσλειτουργία του λιπώδους ιστού, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε κατεστραμμένο ιστό, ίνωση, έκκριση προφλεγμονωδών και λιπογενών μορίων που στη συνέχεια συμβάλλουν στη βλάβη των οργάνων. Για παράδειγμα, οι αδιποκίνες (ορμόνες που απελευθερώνονται λίπος) μπορεί να δράσουν απευθείας στα κύτταρα του αγγειακού συστήματος και να οδηγήσουν σε αθηροσκλήρωση. Επιπλέον, μεταβολίτες όπως τα λιπαρά οξέα μπορεί να βλάψουν τη λειτουργία του ήπατος ή των κυττάρων που παράγουν ινσουλίνη στο πάγκρεας.
Τέλος, σχετικά με το βασικό ερώτημα εάν η “μεταβολικά υγιής παχυσαρκία” μπορεί πραγματικά να περιγραφεί ως υγιής, ο καθηγητής Blüher θα εξηγήσει ότι αρκετές μελέτες δείχνουν ότι σε σύγκριση με άτομα κανονικού βάρους χωρίς μεταβολικές συννοσηρότητες, τα άτομα που ζουν με παχυσαρκία χωρίς μεταβολικές συννοσηρότητες έχουν 50 % αυξημένο κίνδυνος στεφανιαίας νόσου.
