Ζήσης Ψάλλας

Διαφορετικά ερευνητικά ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένου του Πανεπιστημίου της Βαλένθια, έχουν μελετήσει τη σχέση μεταξύ της σαρκοπενίας (απώλεια μυϊκής μάζας σε ηλικιωμένους) και παχυσαρκίας με την έλλειψη πρωτεΐνης στη διατροφή των γυναικών άνω των 65 ετών. Περί τις 160 γυναίκες από τη Βαλένθια συμμετείχαν στη μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nutrición Hospitalaria.

«Η προσέγγιση της σαρκοπενίας έχει τεράστιο αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής των ηλικιωμένων, επιτρέποντάς τους να διατηρήσουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες και την ανεξαρτησία τους για πολλά ακόμη χρόνια και με μια βέλτιστη κατάσταση υγείας», είπε ο Julio Fernández Garrido, καθηγητής στο Τμήμα Νοσηλευτικής του Πανεπιστημίου της Βαλένθια.

Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι από τις γυναίκες που συμμετείχαν, με μέση ηλικία τα 72 έτη, το 26,2% είχε χαμηλότερη πρόσληψη από αυτή που συνιστά ο ΠΟΥ, το 25,6% ήταν σε κάποιο στάδιο σαρκοπενίας και το 12% είχε επηρεαστεί από τη σαρκοπενική παχυσαρκία.

Από την άλλη πλευρά, το 73,8% των γυναικών είχε υψηλότερη κατανάλωση πρωτεΐνης από τις συστάσεις, η οποία σχετιζόταν με υψηλότερη πρόσληψη ενέργειας.

Η σαρκοπενία προκαλεί απώλεια δύναμης και λειτουργίας των μυών, καθώς και αδυναμία, κούραση και προβλήματα με την ισορροπία και την κινητικότητα.

Σύμφωνα με την ερευνητική ομάδα, αυτή η εργασία δείχνει την ανάγκη να συνεχιστεί η έρευνα και να «δημιουργηθούν συστάσεις για την πρόσληψη πρωτεΐνης σύμφωνα με την πραγματικότητα των ηλικιωμένων και να θεσπιστούν αποτελεσματικές πολιτικές δημόσιας υγείας που υπογραμμίζουν την ιδιαίτερη σημασία αυτού του μακροθρεπτικού συστατικού στη διαδικασία της γήρανσης».

Οι συμμετέχοντες στη μελέτη παρακολουθούνταν για τη δίαιτά τους για τρεις ημέρες και αξιολογήθηκε η πρόσληψη θρεπτικών συστατικών. Υποβλήθηκαν επίσης σε μια σειρά σωματικών εξετάσεων για τη μέτρηση της δύναμης, της ισορροπίας και της ταχύτητας, λειτουργίες που επηρεάζονται από τη σαρκοπενία. Τα αποτελέσματα των γυναικών που είχαν διαγνωστεί με σαρκοπενία και παχυσαρκία διασταυρώθηκαν στη συνέχεια για να καθοριστεί το ποσοστό των γυναικών με σαρκοπενική παχυσαρκία.