Ζήσης Ψάλλας
Η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη έχουν πολύ πιο εκτεταμένους ρόλους στο ανθρώπινο νευρικό σύστημα από ό,τι πιστευόταν.
Γνωστοί ως νευροτροποποιητές, η ντοπαμίνη και η σεροτονίνη έχουν παραδοσιακά συνδεθεί με την διαδικασία της ανταμοιβής -το πόσο ευχάριστη ή δυσάρεστη αντιλαμβανόμαστε πως είναι μια ενέργεια. Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neuron και ανοίγει την πόρτα για μια βαθύτερη κατανόηση του διευρυμένου ρόλου αυτών των συστημάτων και του ρόλου τους στην ανθρώπινη υγεία.
“Ένας τεράστιος αριθμός ανθρώπων σε όλο τον κόσμο λαμβάνει φαρμακευτικές ενώσεις για διαταραχές των συστημάτων διαβίβασης της ντοπαμίνης και της σεροτονίνης, κάτι που αφορά την ψυχικής υγεία”, είπε ο P. Read Montague, ανώτερος συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής στο Virginia Tech Carilion. “Για πρώτη φορά, η δραστηριότητα από στιγμή σε στιγμή σε αυτά τα συστήματα έχει μετρηθεί και προσδιοριστεί ότι εμπλέκεται στην αντίληψη και τις γνωστικές ικανότητες. Αυτοί οι νευροδιαβιβαστές ενεργούν και ενσωματώνουν ταυτόχρονα δραστηριότητες σε πολύ διαφορετικές χρονικές και χωρικές κλίμακες από ό,τι θα περίμενε κανείς”.
Η καλύτερη κατανόηση των δράσεων της ντοπαμίνης και της σεροτονίνης κατά την αντίληψη και τη λήψη αποφάσεων θα μπορούσε να προσφέρει μια σημαντική εικόνα για τις ψυχιατρικές και νευρολογικές διαταραχές, είπαν οι ερευνητές.
Η έλλειψη ειδικών χημικών μεθόδων για τη μελέτη της νευροτροποποίησης σε ανθρώπους σε γρήγορες χρονικές κλίμακες έχει εμποδίσει την κατανόηση αυτών των συστημάτων. Αλλά τώρα, οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μια ηλεκτροχημική μέθοδο που ονομάζεται κυκλική βολταμετρία γρήγορης σάρωσης, και ανιχνεύει σε πραγματικό χρόνο τις δραστηριότητες της ντοπαμίνης και της σεροτονίνης.
Στη μελέτη, οι ερευνητές κατέγραψαν διακυμάνσεις της ντοπαμίνης και της σεροτονίνης χρησιμοποιώντας ειδικά σχεδιασμένα ηλεκτρόδια σε πέντε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση εμφύτευσης ηλεκτροδίων διέγερσης εγκεφάλου βαθιάς για τη θεραπεία του ιδιοπαθούς τρόμου ή της νόσου του Πάρκινσον. Οι ασθενείς ήταν ξύπνιοι κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, παίζοντας ένα παιχνίδι υπολογιστή σχεδιασμένο να ποσοτικοποιεί πτυχές της σκέψης και της συμπεριφοράς ενώ γίνονταν οι μετρήσεις.
Αυτοί οι νευροδιαμορφωτές παίζουν πολύ ευρύτερο ρόλο στην υποστήριξη της ανθρώπινης συμπεριφοράς και σκέψης, και ειδικότερα εμπλέκονται στον τρόπο με τον οποίο επεξεργαζόμαστε τον έξω κόσμο.
