Ζήσης Ψάλλας
Μια ανασκόπηση σχετικά με την επικράτηση εγκεφαλικού τραύματος (ΕΤ) σε άτομα που είναι άστεγοι ή σε ασταθείς καταστάσεις στέγασης βρήκε ότι έχουν δυσανάλογα μεγάλη επικράτηση του ΕΤ σε όλη τους τη ζωή.
Ο επικεφαλής συγγραφέας Jacob Stubbs, από το University of British Columbia, στον Καναδά, ανέφερε ότι ο εγκεφαλικός τραυματισμός μπορεί να είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τις πολύπλοκες προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο πληθυσμός αυτός.
Οι συγγραφείς εξέτασαν μελέτες από έξι χώρες υψηλού εισοδήματος (την Αυστραλία, τον Καναδά, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα, το Ηνωμένο Βασίλειο και τις ΗΠΑ), οι οποίες περιελάμβαναν ανθρώπους οποιασδήποτε ηλικίας που ήταν άστεγοι, σε ασταθείς καταστάσεις στέγασης ή αναζητούσαν υπηρεσίες για άστεγους. Εξέτασαν τον αριθμό των νέων περιπτώσεων και των υφισταμένων περιπτώσεων ΕΤ και την υγεία αυτών των ατόμων.
Στην έρευνα περιλήφθηκαν 38 μελέτες και επανεξετάστηκε η σχέση μεταξύ ΕΤ και της υγείας ή των λειτουργικών αποτελεσμάτων σε αυτόν τον πληθυσμό (π.χ. ψυχική υγεία και χρήση υπηρεσιών υγείας).
Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι ένας στους δύο άστεγους αντιμετωπίζει ένα ΕΤ (53%) και σχεδόν ένας στους τέσσερις αντιμετωπίζει ένα μέτριο ή σοβαρό ΕΤ (25%). Επίσης ότι το ΕΤ συνδέεται σταθερά με τις φτωχότερες αυτοαναφερόμενες σωματικές και ψυχικές διαταραχές, την αυτοκτονία και τον κίνδυνο αυτοκτονίας, την μειωμένη μνήμη, την αυξημένη χρήση υπηρεσιών υγείας και την υψηλότερη εμπλοκή του συστήματος ποινικής δικαιοσύνης.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι οι δεσμοί αυτοί θα πρέπει να επιβεβαιωθούν σε περαιτέρω έρευνες, συμπεριλαμβανομένων των μελλοντικών σχεδίων μελέτης για την ακριβέστερη εξακρίβωση των επιπτώσεων, καθώς και για την έρευνα και την πρακτική στον τομέα της δημόσιας υγείας με στόχο την πρόληψη του ΕΤ και την πληρέστερη κατανόηση των συνεπειών.
Η σχέση μεταξύ αστέγων και ΕΤ θα μπορούσε να λειτουργήσει και με τους δύο τρόπους. Το ΕΤ θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο έλλειψης στέγης και η έλλειψη στέγης θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο για TBI. Χρειάζεται καλύτερη κατανόηση αυτής της σχέσης για την αντιμετώπιση του θέματος και βελτίωση των αποτελεσμάτων στον άστεγο και οριακά στεγασμένο πληθυσμό, είπαν οι ερευνητές.
Οι συγγραφείς υποθέτουν ότι, με βάση τη σύγκριση των εκτιμήσεών τους με τις μελέτες του γενικού πληθυσμού, ο επιπολασμός ενός ΕΤ για όλη τη ζωή σε άτομα που είναι άστεγοι και σε ασταθείς καταστάσεις στέγασης θα μπορούσε δυνητικά να είναι μεταξύ 2,5 και 4 φορές υψηλότερος από ό, τι στο γενικό πληθυσμό.
