Θάνος Ξυδόπουλος
Ένας λόγος για τον μεγαλύτερο επιπολασμό των αυτοάνοσων ασθενειών στις γυναίκες μπορεί να είναι οι διαφορές στη φλεγμονή σε σχέση με τους άνδρες.
Ο Jonathan Busada, ερευνητής στο Ινστιτούτο Ιατρικής και Καρκίνου του West Virginia University, διερευνά το ρόλο που διαδραματίζουν οι ορμόνες στις φλεγμονώδεις αποκρίσεις των ανδρών και των γυναικών.
«Ο καρκίνος του στομάχου προκαλείται κυρίως από την ανεξέλεγκτη φλεγμονή», δήλωσε ο Busada, επίκουρος καθηγητής. «Φαίνεται ότι τα ανδρογόνα μπορεί να είναι πολύ σημαντικά για την ανατροπή αυτής της ισορροπίας προς μια προστατευτική απόκριση».
Η μελέτη του Busada επικεντρώθηκε στην τεστοστερόνη, την πρωταρχική ανδρική σεξουαλική ορμόνη. Εξέτασε επίσης τα γλυκοκορτικοειδή -στεροειδείς ορμόνες που εκκρίνουν τα επινεφρίδια. Σε αντίθεση με την τεστοστερόνη, τα γλυκοκορτικοειδή δεν είναι ορμόνες του φύλου. Η παραγωγή τους, π.χ. η κορτιζόλη, δεν διαφέρει ουσιαστικά μεταξύ γυναικών και ανδρών. Τα γλυκοκορτικοειδή είναι οι κύριες αντιφλεγμονώδεις ορμόνες που παράγει το σώμα.
Ερευνώντας ποντίκια χωρίς γλυκοκορτικοειδή ή τεστοστερόνη, ο Busada μαζί με συναδέλφους του παρατήρησαν ότι η φλεγμονή στο στομάχι των αρσενικών ποντικιών αυξήθηκε όσο και στα θηλυκά. Αλλά όταν έδωσαν τεστοστερόνη στα θηλυκά ποντίκια, η φλεγμονή τους εξαφανίστηκε.
Οι ερευνητές είπαν: «Αποδείξαμε ότι τα ανδρογόνα ήταν οι ορμόνες που έδιναν στους αρσενικούς ποντικούς το στρώμα προστασίας από τη φλεγμονή. Στα θηλυκά, η μόνη αντιφλεγμονώδης ορμόνη ήταν τα γλυκοκορτικοειδή. Στα αρσενικά, θα μπορούσε να είναι είτε τα γλυκοκορτικοειδή είτε τα ανδρογόνα. Αυτή η μελέτη εξηγεί δυνητικά γιατί οι γυναίκες έχουν πολύ υψηλότερη συχνότητα αυτοάνοσων και χρόνιων φλεγμονωδών ασθενειών».
Για παράδειγμα, η κοιλιοκάκη είναι δύο έως τρεις φορές συχνότερη στις γυναίκες σε σχέση με τους άνδρες. Η σκλήρυνση κατά πλάκας και η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι τρεις φορές συχνότερη. Προβλήματα του θυρεοειδούς είναι πέντε έως οκτώ φορές. Στην πραγματικότητα, οκτώ στα 10 άτομα με αυτοάνοση νόσο είναι γυναίκες.
«Με βάση τα ευρήματα, οι κλινικοί γιατροί μπορούν να εξετάσουν εάν η διαταραχή της σηματοδότησης των γλυκοκορτικοειδών ή των ανδρογόνων συμβάλλει στις φλεγμονώδεις ασθένειες του στομάχου. “Εάν κάποιος εμφανίζει φλεγμονή στο στομάχι, ίσως αξίζει τον κόπο οι γιατροί να διερευνήσουν τι συμβαίνει με το ενδοκρινικό τους σύστημα», δήλωσε ο Busada.
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Gastroenterology.
