Θάνος Ξυδόπουλος
Στην καθημερινή ζωή, οι άνθρωποι εκτίθενται σε πολλά ερεθίσματα. Για παράδειγμα, με το περπάτημα μέσα από μια πόλη βλέπουμε πρόσωπα, ρούχα και βιτρίνες. Από αυτή την επίθεση πληροφοριών, το σχετικό περιεχόμενο πρέπει να φιλτραριστεί και να αντιδράσει.
“Αυτή η μετατόπιση της προσοχής συχνά συνοδεύεται από κίνηση των ματιών”, λέει η Kulke, ερευνήτρια στο Τμήμα Συναισθηματικής Νευροεπιστήμης και Ψυχοφυσιολογίας του Πανεπιστημίου του Göttingen. Στην παρούσα μελέτη, η Kulke συνένωσε δύο μεθόδους για να διερευνήσει τι συμβαίνει στον εγκέφαλο κατά τη διάρκεια αυτής της μετατόπισης της προσοχής: παρακολούθηση οφθαλμών και EEG.
Οι εθελοντές της έρευνας κάθονταν μπροστά σε μια συσκευή που καταγράφει τις κινήσεις των ματιών (Eye-Tracker). Η Kulke έδειξε έπειτα τυποποιημένα πρόσωπα με διαφορετικές συναισθηματικές εκφράσεις. Ταυτόχρονα, το EEG μετρούσε τα κύματα του εγκεφάλου μέσω ηλεκτροδίων που υπήρχαν στο κεφάλι τους.
“Διερευνήσαμε πόσο γρήγορα οι άνθρωποι εξετάζουν τα πρόσωπα που εμφανίζονται στην οθόνη σε διαφορετικά μέρη”, είπε η Kulke. Το αποτέλεσμα έδειξε ότι έγιναν το ίδιο γρήγορες κινήσεις των ματιών ανεξάρτητα από την έκφραση του προσώπου.
“Μελετάμε γρήγορα τους ανθρώπους στο περιβάλλον μας με την ίδια ταχύτητα, ανεξάρτητα από το αν φαίνονται χαρούμενοι, θυμωμένοι ή αδιάφοροι”, είπε η ερευνήτρια.
Η μελέτη έδειξε ότι οι πρώτες αντιδράσεις του εγκεφάλου είναι ανεξάρτητες από την έκφραση του προσώπου. Μόνο αργότερα, όταν η κίνηση του ματιού έχει ολοκληρωθεί, οι αντιδράσεις του εγκεφάλου δείχνουν ισχυρές ανταποκρίσεις στη συναισθηματική έκφραση του προσώπου.
Το ερώτημα είναι εάν η επεξεργασία των συναισθημάτων συμβαίνει επίσης αργότερα, όταν τα μάτια δεν αντιδρούν αντανακλαστικά, αλλά ελέγχονται συνειδητά.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neuroscience.
