Ζήσης Ψάλλας
Μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Microbiology εντόπισε 54.118 είδη ιών που ζουν στο ανθρώπινο έντερο, εκ των οποίων το 92% ήταν προηγουμένως άγνωστο. Η μεγάλη πλειονότητα αυτών ήταν βακτηριοφάγοι ή “φάγοι” για συντομία, δηλαδή ιοί που «τρώνε» βακτήρια και δεν επιτίθενται σε ανθρώπινα κύτταρα.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον για το μικροβίωμα του ανθρώπινου εντέρου, το σύνολο των μικροοργανισμών που ζουν στο έντερο μας. Εκτός από το ότι μας βοηθούν να χωνέψουμε το φαγητό μας, αυτά τα μικρόβια έχουν πολλούς άλλους σημαντικούς ρόλους. Μας προστατεύουν από παθογόνα βακτήρια, διαμορφώνουν την ψυχική μας ευεξία, βελτιώνουν το ανοσοποιητικό μας σύστημα όταν είμαστε παιδιά και έχουν ένα συνεχή ρόλο στην ανοσολογική ρύθμιση έως την ενηλικίωση.
Είναι δίκαιο να πούμε ότι το ανθρώπινο έντερο είναι τώρα το πιο καλά μελετημένο μικροβιακό οικοσύστημα στον πλανήτη. Ωστόσο, πάνω από το 70% των μικροβιακών ειδών που ζουν εκεί δεν έχουν ακόμη αναπτυχθεί στο εργαστήριο. Το γνωρίζουμε αυτό γιατί μπορούμε να έχουμε πρόσβαση στους γενετικούς κώδικες του μικροβιώματος του εντέρου μέσω μιας προσέγγισης γνωστής ως μεταγονιδιωματική. Αυτή είναι μια ισχυρή τεχνική με την οποία το DNA εξάγεται απευθείας από ένα περιβάλλον, δίνοντας ένα στιγμιότυπο του τι υπάρχει μέσα και τι μπορεί να κάνει.
Στη νέα έρευνα, αναλύθηκαν κόπρανα σε άτομα από 24 διαφορετικές χώρες. Οι ερευνητές ήθελαν να πάρουν μια ιδέα για το βαθμό στον οποίο οι ιοί έχουν εγκατασταθεί στο ανθρώπινο έντερο. Η μελέτη κατέληξε σε έναν κατάλογο που περιλαμβάνει 189.680 ιικά γονιδιώματα τα οποία αντιπροσωπεύουν πάνω από 50.000 διαφορετικά είδη ιών. Είναι αξιοσημείωτο ότι πάνω από το 90% των ιικών ειδών είναι νέα στην επιστήμη. Κωδικοποιούν συνολικά περισσότερες από 450.000 διαφορετικές πρωτεΐνες -μια τεράστια δεξαμενή λειτουργικού δυναμικού που μπορεί είτε να είναι επωφελής είτε επιβλαβής για τα βακτήρια, και με τη σειρά τους για τον άνθρωπο.
Οι ερευνητές εξέτασαν τα υποείδη των διαφορετικών ιών και βρήκαν ορισμένα δείγματα εντυπωσιακών γεωγραφικών προτύπων στις 24 χώρες. Για παράδειγμα, ένα υποείδος του πρόσφατα περιγραφέντος και αινιγματικού crAssphage ήταν διαδεδομένο στην Ασία αλλά ήταν σπάνιο ή απουσίαζε σε δείγματα από την Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική.
