Είναι αδιαμφισβήτητο ότι η σωματική άσκηση παρέχει πληθώρα ευεργετικών δράσεων στην υγεία μας.
Μέσα από τη γυμναστική επιτυγχάνεται σημαντική αύξηση της μυϊκής μάζας, πετυχαίνουμε απώλεια στο σωματικό μας βάρος, παρατηρείται βελτίωση της αρτηριακής υπέρτασης,της δυσλιπιδαιμίας, αλλά και πολλών παραγόντων που σχετίζονται με τον σακχαρώδη διαβήτη.
Επίσης μέσω της άσκησης βελτιώνεται σημαντικά η διάθεσή μας κι αυτά είναι μόνο λίγα από τα προνόμια των ανθρώπων που γυμνάζονται συχνά.
Ωστόσο, η έλλειψη χρόνου αποτελεί έναν συχνά αναφερόμενο λόγο για τον οποίο δεν αφιερώνουμε όσο χρόνο σωματικής άσκησης προτείνεται από τις μεγάλες ιατρικές κοινότητες.
Γι’ αυτόν το λόγο τα τελευταία χρόνια έγινε δημοφιλής ένας διαφορετικός και περισσότερο αποτελεσματικός τρόπος προπόνησης, η διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης (HIIT).
Πρόκειται για μία προπόνηση η οποία υπόσχεται ισάξια ή και ακόμη μεγαλύτερα οφέλη στον οργανισμό συγκριτικά με την άσκηση μέτριας έντασης.
Η συγκεκριμένη προπόνηση έγινε ιδιαίτερα γνωστή το 1950 από τον θρυλικό χρυσό Ολυμπιονίκη Εμίλ Ζάτοπεκ, δρομέα μεγάλων αποστάσεων κι έναν από τους σπουδαιότερους αθλητές του 20ου αιώνα.
ΠΟΙΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΗΣ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ HIIT
Σε μια υπό δημοσίευση μελέτη του Πανεπιστημίου του Ντίσελντορφ της Γερμανίας, η οποία διήρκησε 12 εβδομάδες, μελετήθηκαν τα πολλαπλά οφέλη της συγκεκριμένης μεθόδου στον ανθρώπινο οργανισμό.
Αυτό πραγματοποιήθηκε μέσω ενός προγράμματος προπονήσεων διαλειμματικής άσκησης υψηλής έντασης διάρκειας 30 λεπτών η καθεμία.
Στη συγκεκριμένη μελέτη, συμπεριελήφθησαν άνδρες ηλικίας 30-65 ετών με ή χωρίς σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
Η κάθε προπόνηση ήταν εξατομικευμένα προσαρμοσμένη στην ατομική απόδοση.
Η άσκηση στην οποία υπεβλήθησαν, αφορούσε αντίσταση στο εργομετρικό ποδήλατο, στην οποία ο κάθε ασκούμενος επιτύγχανε το 80% της μέγιστης καρδιακής του συχνότητας: (υπολογίζεται: 220 αφαιρώντας την ηλικία του ατόμου).
Ο κάθε συμμετέχων,προπονούνταν 4 φορές για 4 λεπτά κατά τη διάρκεια της προπόνησης.
Ενδιάμεσα, υπήρχαν 3 τρίλεπτα διαλείμματα, στα οποία ο κάθε αθλούμενος συνέχιζε να ασκείται πάνω στο εργομετρικό ποδήλατο με πολυ μικρότερη ένταση και είχε τη δυνατότητα να ξεκουραστεί πριν ξεκινήσει η επόμενη φάση υψηλής έντασης.
Σε όλους τους συμμετέχοντες, έγινε ανάλυση του μεταβολισμού και πιο συγκεκριμένα, πραγματοποιήθηκε μέτρηση της ευαισθησίας τους στην ινσουλίνη.
Επίσης, έγινε και μέτρηση της μιτοχονδριακής αναπνοής μέσα από βιοψίες του σκελετικού μυός.
Η συγκεκριμένη μέτρηση πραγματοποιήθηκε σε διάφορες φάσεις:
● Πριν από την αρχή του προγράμματος
● Μετά από την πρώτη άσκηση
● Μετά από 12 εβδομάδες καθώς και
● 4 εβδομάδες αφότου τελείωσε η μελέτη και οι συμμετέχοντες σταμάτησαν να γυμνάζονται.
Η συγκεκριμένη μελέτη έδειξε ότι στα άτομα με διαβήτη μειώθηκε σημαντικά το σάκχαρο νηστείας αλλά και τα λιπίδια στο αίμα.
Αξιοσημείωτο είναι, ότι παράλληλα αυξήθηκε η ευαισθησία στην ινσουλίνη, δηλαδή η απάντηση του σώματος στη δράση της, η οποία όπως είναι γνωστό, είναι διαταραγμένη στους πάσχοντες με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
Επίσης, μειώθηκαν τα επίπεδα της ηπατικής στεάτωσης, δηλαδή του λίπους στο συκώτι, μία σοβαρή πάθηση η οποία μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή, μέχρι και κίρρωση του ήπατος.
Τα δε μυϊκά μιτοχόνδρια, λειτουργούσαν πολύ πιο αποτελεσματικά, παράγοντας ενέργεια. Αυτή μάλιστα η βελτίωση, παρέμεινε ακόμη και 4 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΣΚΗΣΗΣ!
Παρόμοιες αλλαγές στην απόδοση και στα μιτοχόνδρια παρατηρήθηκαν και στους υγιείς συμμετέχοντες της μελέτης, οι οποίοι δεν είχαν αυξημένο σάκχαρο ή ηπατικό λίπος.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί πως οι αλλαγές αυτές επιτεύχθηκαν χωρίς να χάσουν σωματικό βάρος οι συμμετέχοντες.
Η διαλειμματική άσκηση λοιπόν είναι εξαιρετικά οφέλιμη για την υγεία μας, είτε πραγματοποιείται σε κάποιο οργανωμένο πρόγραμμα στο γυμναστήριο, είτε διαφοροποιώντας γνώριμές μας ασκήσεις, πχ. περπάτημα σε έντονο ρυθμό διακοπτόμενο απο πιο χαλαρό βήμα.
Όπως διαπιστώνεται,κινητοποιεί πιο γρήγορα τα μιτοχόνδρια μας έτσι ώστε να αυξήσουν το μεταβολισμό μας και προσφέρει σημαντικά οφέλη στη θεραπευτική προσέγγιση στο σακχαρώδη διαβήτη.
Εξαιρετικά σημαντικό είναι πριν προχωρήσουμε σε οποιαδήποτε μεγάλης έντασης άσκηση ΠΑΝΤΑ να συμβουλευόμαστε έναν καρδιολόγο.
