Ζήσης Ψάλλας
H έρευνα δείχνει ότι η βιταμίνη D δεν μπορεί να μεταβολιστεί στην ενεργή μορφή της χωρίς επαρκή επίπεδα μαγνησίου. Κι αυτό διότι τα ένζυμα που μεταβολίζουν τη βιταμίνη D απαιτούν μαγνήσιο.
Η βιταμίνη D πρέπει να μετατραπεί από την αδρανή μορφή 25(OH)D στην ενεργή μορφή 1,25(OH)2D για να ασκήσει τις βιολογικές λειτουργίες της και να παρέχει οφέλη. Τα διάφορα στάδια μετατροπής σε ενεργή μορφή εξαρτώνται από τη βιοδιαθεσιμότητα του μαγνησίου. Αν υπάρχει έλλειψη μαγνησίου, η βιταμίνη D παραμένει αποθηκευμένη και ανενεργή κατά ένα μέρος της.
Αυτό ίσως να εξηγεί γιατί το μαγνήσιο έχει βρεθεί να παίζει σημαντικό ρόλο στην οστική πυκνότητα. Ίσως επειδή βοηθάει να σχηματιστεί η ενεργή μορφή της βιταμίνης D, η οποία με τη σειρά της βοηθάει στην απορρόφηση όχι μόνο του ασβεστίου αλλά και του μαγνησίου.
Παρόλο που η έρευνα γύρω από την οστεοπόρωση έχει επικεντρωθεί στην αυξημένη πρόσληψη του ασβεστίου και της βιταμίνης D, η αμερικανική Women’s Health Initiative Observational Study που περιέλαβε πάνω από 70.000 γυναίκες έδειξε ότι αυτές που κατανάλωναν 422 mg την ημέρα είχαν αυξημένη οστική πυκνότητα κατά 2-3% σε σχέση με αυτές που κατανάλωναν 206 mg την ημέρα – η συνιστώμενη ποσότητα μαγνησίου είναι 420 mg τους άνδρες και 320 mg για τις γυναίκες.
Τροφές που περιέχουν μαγνήσιο είναι οι εξής: αμύγδαλα, μπανάνες, φασόλια, μπρόκολο, καστανό ρύζι, κάσιους, κρόκος αυγού, ιχθυέλαια, λιναρόσπορος, πράσινα λαχανικά, γάλα, μανιτάρια, κολοκυθόσποροι, σουσάμι, σόγια και δημητριακά ολικής αλέσεως. Περίπου το 30% έως 70% του μαγνησίου στις τροφές απορροφάται από το υγιές έντερο – η απορρόφηση αυξάνεται ανάλογα με την έλλειψη μαγνησίου και το υψηλό όξινο μικροπεριβάλλον.
Η περιεκτικότητα του μαγνησίου στα διάφορα τρόφιμα και λαχανικά είναι σήμερα μειωμένη κατά 25-80% σε σύγκριση με τα επίπεδα πριν από το 1950. Αιτία γι’ αυτό θεωρείται η βιομηχανοποιημένη γεωργία αλλά δεν αποκλείεται η διαφορά, εν μέρει, να οφείλεται και σε διαφορετικό τρόπο μέτρησης. Η αύξηση της χρήσης φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων τα τελευταία 70 χρόνια έχει αλλάξει τις ιδιότητες του εδάφους με αποτέλεσμα να έχει μειωθεί η περιεκτικότητα των καλλιεργούμενων λαχανικών σε μαγνήσιο και άλλα μέταλλα.