Ζήαης Ψάλλας
Μια πρόσφατη αμερικανική μελέτη έδειξε ότι οι ενήλικες που ακολουθούν δίαιτες υψηλής περιεκτικότητας σε ζωικές πρωτεΐνες διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν ένα ευρύ φάσμα χρόνιων ασθενειών.
Η μελέτη αυτή ήταν η πρώτη που διερεύνησε την επίδραση που έχουν τα θειούχα αμινοξέα στην υγεία μας. Αυτά βρίσκονται σε πολλά τρόφιμα, αλλά σε μεγαλύτερες ποσότητες στα αυγά, το ψάρι, το κόκκινο κρέας και το κοτόπουλο.
Έχετε μεγαλύτερο κίνδυνο εάν καταναλώνετε υψηλά επίπεδα δύο θειικών αμινοξέων, της κυστεΐνης και της μεθειονίνης. Θεωρούνται τα πιο τοξικά παρότι το σώμα μας χρειάζεται και τα δύο.
Γενικά συνιστάται οι ενήλικες να καταναλώνουν μόνο 15 mg αμινοξέων που περιέχουν θείο ανά κιλό σωματικού βάρους την ημέρα. Ωστόσο τα στοιχεία δείχνουν ότι οι περισσότεροι ηλικιωμένοι υιοθετούν δίαιτες που υπερβαίνουν αυτή τη σύσταση.
Σε μια αμερικανική μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν ένα μεγάλο μέγεθος δείγματος 11.576 ενηλίκων για μια περίοδο έξι ετών (προσλήφθηκαν από το 1988 έως το 1994). Για να αποκτήσουν καλύτερη εικόνα της επίδρασης των θειικών αμινοξέων, οι συγγραφείς απέκλεισαν όσους κατανάλωναν χαμηλά επίπεδα και όσους είχαν μειώσει την πρόσληψη κρέατος ή αυγών λόγω επιπλοκών της υγείας τους.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο μέσος συμμετέχων κατανάλωνε 2,5 φορές τα συνιστώμενα επίπεδα αμινοξέων με θείο. Αφού έλαβαν υπόψη όσο το δυνατόν περισσότερες μεταβλητές, όπως το σωματικό βάρος και το φύλο, διαπίστωσαν ότι η υιοθέτηση μιας διατροφής υψηλής σε αυτά τα αμινοξέα, ιδιαίτερα της κυστεΐνης και της μεθειονίνης, συσχετίστηκε με υψηλή χοληστερόλη, αντίσταση στην ινσουλίνη και υψηλή γλυκόζη στο αίμα. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό ισχύει ανεξάρτητα από τη συνολική πρόσληψη πρωτεΐνης ενός ατόμου.
Η μελέτη έδειξε επίσης ότι οι συμμετέχοντες που κατανάλωναν λίγα θειούχα αμινοξέα (15-24 mg ανά κιλό σωματικού βάρους την ημέρα) είχαν χαμηλότερα επίπεδα χοληστερόλης, γλυκόζης και ινσουλίνης και χαμηλότερο συνολικό κίνδυνο καρδιομεταβολικών ασθενειών.
Αυτά τα ευρήματα τονίζουν τη σημασία που έχουν τα θειικά αμινοξέα στην ανάπτυξη χρόνιων παθήσεων. Υποστηρίζουν τη θεωρία ότι για καλή μακροπρόθεσμη υγεία η πρόσληψη θειικών αμινοξέων θα πρέπει να προσεγγίζει τις ελάχιστες απαιτήσεις – αρκετά κάτω από τα επίπεδα που καταναλώνονται σήμερα από τους περισσότερους ενήλικες.
