Ζήσης Ψάλλας
Ο λωτός έχει λίγες θερμίδες και υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, ένας συνδυασμός που τον καθιστά καλή επιλογή για τον έλεγχο του βάρους.
Οι λωτοί μπορούν να καταναλωθούν φρέσκοι, αποξηραμένοι ή μαγειρεμένοι και χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο σε ζελέ, ποτά, πίτες και πουτίγκες. «Έχουν διαφορετικό προφίλ θρεπτικών ουσιών και βιοδραστικές ουσίες από άλλα φρούτα και διώχνουν η πλήξη που μπορεί να προκαλεί η συνεχής κατανάλωση των ίδιων φρούτων», ανέφερε η Πένυ Κρις-Εθερτον, καθηγήτρια διατροφής στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας.
Οι λωτοί καλλιεργούνται στην Κίνα και την Ιαπωνία εδώ και 2.000 χρόνια, ενώ υπάρχουν εκατοντάδες ποικιλίες παγκοσμίως. Στις δυτικές χώρες δύο τύποι είναι πιο διαθέσιμοι στο εμπόριο: Fuyu και Hachiya.
Τα Fuyu δεν είναι στυφά, που σημαίνει ότι είναι πιο γλυκά και μπορούν να καταναλωθούν φρέσκα. Τα σχήματος καρδιάς Hachiya έχουν πολλές τανίνες που δίνουν στους άγουρους καρπούς μια ξηρή, πικρή γεύση. Επειδή αυτός ο τύπος λωτού είναι στυφός όταν είναι άγουρος πρέπει να γίνει πλήρως ώριμος για να καταναλωθεί.
Ένας μεσαίος λωτός, βάρους 168 γραμμαρίων έχει 118 θερμίδες και περιέχει 6 γραμμάρια φυτικών ινών, μια ποσότητα που σας δίνει περίπου το 25% των φυτικών ινών που πρέπει να προσλαμβάνετε καθημερινά από τη διατροφή σας -η ποσότητα αυτή είναι μεγαλύτερη από τα μήλα. Επίσης σας προσφέρει το 55% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης της βιταμίνης Α.
Η πολύχρωμη εμφάνιση του φρούτου υποδηλώνει την παρουσία της βήτα-καροτίνης, ενός αντιοξειδωτικού που έχει συνδεθεί με χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων. Περιέχει επίσης φλαβονοειδή, αντιοξειδωτικά που έχουν συνδεθεί με την καλύτερη υγεία της καρδιάς και τη μείωση της αρτηριακής πίεσης, της φλεγμονής και της «κακής» LDL χοληστερόλης. Το φρούτο προσφέρει επίσης 13 mg βιταμίνης C, δηλαδή το 20% της συνιστώμενης ημερήσιας πρόσληψης.
