Ζήσης Ψάλλας

Μια κακή διατροφή όπως τα πολλά τσιπς και πατατάκια έκαναν ένα έφηβο αγόρι στην Αγγλία να γίνει τυφλό. Το αγόρι -ας τον ονομάσουμε Jasper- επισκέφθηκε για πρώτη φορά τον οικογενειακό γιατρό και παραπονέθηκε για κόπωση όταν ήταν 14 ετών. Οι δοκιμές έδειξαν ότι ήταν αναιμικό με χαμηλά επίπεδα βιταμίνης Β12. Δεν είχε άλλα προβλήματα με την υγεία του.

Ο παθολόγος του έδωσε ενέσεις βιταμίνης Β12 και συμβουλές για τη βελτίωση της διατροφής του. Αλλά από τότε που ήταν 15 ετών, είχε αρχίσει να αναπτύσσει απώλεια ακοής και είχε προβλήματα με την όρασή του. Πήγε σε ειδικό για το αυτί, τη μύτη και το λαιμό και εξετάστηκε από έναν οφθαλμίατρο, αλλά δεν βρέθηκε καμιά αιτία.

Στην ηλικία των 17 ετών, η όρασή του είχε χειροτερέψει, μέχρι στο σημείο της τύφλωσης. Επισκέφθηκε το νοσοκομείο Bristol Eye και είδε έναν ειδικό στη νευροοφθαλμολογία. Διαγνώστηκε με οπτική νευροπάθεια (βλάβη στο οπτικό νεύρο) και οι δοκιμές αποκάλυψαν ότι η αιτία ήταν διατροφική.

Το αγόρι είχε πολλές ανεπάρκειες μικροθρεπτικών συστατικών, όπως χαμηλή βιταμίνη Β12 (οι ενέσεις βιταμίνης Β12 είχαν σταματήσει), βιταμίνη D, επίπεδα χαλκού και σεληνίου και υψηλό επίπεδο ψευδαργύρου. Η οστική πυκνότητα ήταν επίσης πολύ χαμηλή -πιθανόν να οφείλονταν στη χαμηλή βιταμίνη D.

Η περίπτωσή του δημοσιεύτηκε στα Annals of Internal Medicine, και οι γιατροί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η δίαιτα με το πρόχειρο φαγητό του Jasper και η περιορισμένη πρόσληψη βιταμινών και ανόργανων συστατικών είχαν ως αποτέλεσμα την εμφάνιση διατροφικής οπτικής νευροπάθειας -δυσλειτουργία του οπτικού νεύρου, που είναι σημαντική για την όραση. Είναι μια σπάνια αλλά σοβαρή επιπλοκή αρκετών τύπων διατροφικής ανεπάρκειας.

Οι ανεπάρκειες της βιταμίνης Β1 (θειαμίνη), της βιταμίνης Β2 (ριβοφλαβίνη), της βιταμίνης Β3 (νιασίνη), της βιταμίνης Β6 (πυριδοξίνη), της βιταμίνης Β9 (φολικό οξύ), της βιταμίνης Β12 (κοβαλαμίνη), του σιδήρου, του ασβεστίου, του μαγνησίου και του χαλκού είναι γνωστό ότι όλες προκαλούν οπτική νευροπάθεια και εύκολα γίνεται λάθος στη διάγνωση ως άλλη διαταραχή εάν ο γιατρός δεν έχει το ιστορικό της διατροφής του ασθενούς.

Η κατάσταση είναι αναστρέψιμη αν διαγνωστεί νωρίς. Αλλά αν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να οδηγήσει σε μόνιμη δομική βλάβη στο οπτικό νεύρο και τυφλότητα, όπως συνέβη στην περίπτωση του Jasper.