Ζήσης Ψάλλας
Η υπερβολική ζάχαρη μπορεί να είναι επιζήμια για την κανονική ανάπτυξη του εγκεφάλου. Τα επεξεργασμένα τρόφιμα, όπως τα ντόνατς, οι σόδες και τα ζαχαρούχα δημητριακά, συχνά περιέχουν πρόσθετα σάκχαρα.
Τα χημικά επεξεργασμένα τρόφιμα είναι αυτά που έχουν αλλοιωθεί με την προσθήκη συστατικών που δεν βρίσκονται φυσικά σε αυτά. Ως αποτέλεσμα, τα επεξεργασμένα τρόφιμα έχουν χαμηλότερη θρεπτική αξία από τα τρόφιμα ολικής αλέσεως, τα φρούτα και τα λαχανικά.
Παρά το γεγονός ότι ο εγκέφαλος αντιπροσωπεύει μόνο το 2% του ανθρώπινου σωματικού βάρους, απαιτεί περίπου το 20% των ενεργειακών αναγκών του ανθρώπινου σώματος για να εκτελέσει όλες τις λειτουργίες του, συμπεριλαμβανομένης της μάθησης, της μνήμης και των γνωστικών διαδικασιών. Η λειτουργία και η ανάπτυξη του εγκεφάλου ρυθμίζονται από χημικές ουσίες του εγκεφάλου γνωστές ως νευροδιαβιβαστές, οι οποίες υπαγορεύουν την αρχιτεκτονική της ανάπτυξης του εγκεφάλου. Ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξης του εγκεφάλου, μια ανισορροπία κρίσιμων νευροδιαβιβαστών μπορεί να προκαλέσει μυριάδες παθήσεις, επηρεάζοντας τη μάθηση, τη διάθεση και τις συμπεριφορές.
Ορισμένα στοιχεία δείχνουν ότι αυτή η υπερκινητικότητα του εγκεφάλου στους εφήβους συνδέεται με γνωστικά ελλείμματα στην ενήλικη ζωή. Η ζάχαρη έχει επίσης εθιστική δράση επειδή διεγείρει τους νευρώνες στο σύστημα ανταμοιβής του εγκεφάλου, γνωστό ως μεταιχμιακό σύστημα. Όταν ενεργοποιείται, το μεταιχμιακό σύστημα δημιουργεί συναισθήματα ευφορίας όπως είναι η ευχαρίστηση, η οποία ενισχύει την περαιτέρω κατανάλωση ζάχαρης.
Η έρευνα δείχνει ότι υπάρχει ισχυρή σχέση μεταξύ της υψηλής κατανάλωσης ζάχαρης, των αλλαγμένων συμπεριφορών και της κακής συναισθηματικής ρύθμισης. Αν και η πρόσληψη ζάχαρης μπορεί να τονώσει τη διάθεση στιγμιαία, η χρόνια κατανάλωση ζάχαρης έχει συνδεθεί με αυξημένο κίνδυνο προβλημάτων ψυχικής υγείας.
Μελέτες σε πειραματόζωα δείχνουν επίσης ότι η υψηλή κατανάλωση ζάχαρης εμποδίζει τη μάθηση και τη μνήμη. Είναι ενδιαφέρον ότι η καθημερινή πρόσληψη ροφημάτων με ζάχαρη κατά τη διάρκεια της εφηβείας σχετίζεται με επιδείνωση της απόδοσης σε μια εργασία μάθησης και μνήμης κατά την ενήλικη ζωή. Η βλάβη θα μπορούσε να οφείλεται σε αλλοιώσεις που προκαλεί η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρη στα βακτήρια του εντέρου.
Λαμβάνοντας υπόψη τα αυξανόμενα στοιχεία, η φαινομενικά ακαταμάχητη γλυκύτητα της ζάχαρης μπορεί να μεταφραστεί σε ένα πικρό αποτέλεσμα για τον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο.
