Ζήσης Ψάλλας
Η συνεχιζόμενη υπερθέρμανση του κλίματος μπορεί να εξαπλώσει θανατηφόρες λοιμώξεις που προκαλούνται από βακτήρια και βρίσκονται κατά μήκος των ακτών. Για παράδειγμα, τα βακτήρια Vibrio vulnificus αναπτύσσονται σε ζεστά ρηχά παράκτια νερά και μπορούν να μολύνουν ένα κόψιμο ή τσίμπημα από έντομο κατά την επαφή με το θαλασσινό νερό.
Μια νέα μελέτη με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο της Ανατολικής Αγγλίας (UEA) του Ηνωμένου Βασιλείου δείχνει ότι ο αριθμός των μολύνσεων από V. vulnificus κατά μήκος της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ, ένα παγκόσμιο hotspot για τέτοιες λοιμώξεις, έχει αυξηθεί από 10 σε 80 ετησίως σε διάρκεια τριάντα ετών. Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, εντοπίστηκαν κρούσματα στον Κόλπο του Μεξικού και κατά μήκος της νότιας ακτής του Ατλαντικού, αλλά ήταν σπάνια βόρεια της Γεωργίας. Σήμερα μπορούν να βρεθούν ως τη Φιλαδέλφεια.
Οι ερευνητές προβλέπουν ότι μέχρι το 2041-2060, οι λοιμώξεις μπορεί να εξαπλωθούν σε μεγάλα πληθυσμιακά κέντρα. Σε συνδυασμό με έναν αυξανόμενο και ολοένα και πιο ηλικιωμένο πληθυσμό, που είναι πιο επιρρεπής στη μόλυνση, ο ετήσιος αριθμός κρουσμάτων θα μπορούσε να διπλασιαστεί.
Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Scientific Reports, είναι σημαντικά γιατί κάποιος που έχει μολυνθεί με V. vulnificus έχει μια στις πέντε πιθανότητες να πεθάνει. Είναι επίσης το πιο ακριβό θαλάσσιο παθογόνο στις ΗΠΑ για θεραπεία. Η ασθένεια κορυφώνεται το καλοκαίρι όταν τα βακτήρια εξαπλώνονται γρήγορα και ονομάζεται «σαρκοφάγα» ασθένεια καθώς πολλοί άνθρωποι που επιζούν έχουν ακρωτηριαστεί άκρα.
Η μελέτη είναι η πρώτη που χαρτογραφεί το πώς έχουν αλλάξει οι θέσεις των κρουσμάτων λόγω V. vulnificus κατά μήκος της ανατολικής ακτής των ΗΠΑ. Επίσης, είναι η πρώτη που διερευνά πώς η κλιματική αλλαγή μπορεί να επηρεάσει την εξάπλωση των κρουσμάτων στο μέλλον.
Πληροφορίες σχετικά με το πού μολύνθηκαν οι άνθρωποι με V. vulnificus ελήφθησαν από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ. Αυτό επέτρεψε στην ομάδα να χαρτογραφήσει πώς τα κρούσματα από Vibrio vulnificus έχουν επεκταθεί προς τα βόρεια από το 1988 μέχρι το 2018. Στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκαν πληροφορίες θερμοκρασίας με βάση παρατηρήσεις και κλιματικά μοντέλα που βασίζονται σε υπολογιστή για να προβλεφθεί πού θα μπορούσαν να εμφανιστούν κρούσματα μέχρι το τέλος του 21ου αιώνα.
