Ζήσης Ψάλλας
Οι διατροφικές διαταραχές συνδέονται, σύμφωνα με το στερεότυπο, με τους εφήβους και τους νεαρούς ενήλικες. Τα αυξανόμενα στοιχεία, ωστόσο, υποδηλώνουν ότι αυτές οι καταστάσεις μπορεί να εμφανιστούν οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκεια της ζωής μιας γυναίκας, συμπεριλαμβανομένης της μέσης ηλικίας. Μια νέα μελέτη διαπιστώνει ότι η σωματική δυσαρέσκεια είναι η κύρια αιτία των διατροφικών διαταραχών, ειδικά κατά την περιεμμηνόπαυση. Τα αποτελέσματα μιας σχετικής μελέτης δημοσιεύονται στο Menopause, το περιοδικό του The North American Menopause Society (NAMS).
Οι διατροφικές διαταραχές είναι σοβαρές παθήσεις ψυχικής υγείας που χαρακτηρίζονται από διαταραχές στη διατροφική συμπεριφορά και την εικόνα του σώματος. Εμφανίζονται περίπου στο 13% των γυναικών καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Ο επιπολασμός οποιασδήποτε διατροφικής διαταραχής ειδικά για γυναίκες ηλικίας άνω των 40 ετών είναι περίπου 3,5%, με συγκεκριμένα συμπτώματα όπως η δυσαρέσκεια με τα διατροφικά πρότυπα να τεκμηριώνονται έως και στο 29,3%.
Σοβαρές επιπλοκές όπως η υψηλή θνησιμότητα και η νοσηρότητα συνδέονται με τις διατροφικές διαταραχές. Αυτά τα ανεπιθύμητα συμβάντα υγείας είναι πιθανό να μεγεθύνονται όταν υπάρχουν σε μεγαλύτερες ηλικίες. Ωστόσο, λίγες μελέτες για τις διατροφικές διαταραχές έχουν συμπεριλάβει συμμετέχοντες στη μέση ηλικία, συμπεριλαμβανομένης της προεμμηνόπαυσης, της περιεμμηνόπαυσης και της μετεμμηνόπαυσης.
Υπάρχουν κάποια στοιχεία που υποστηρίζουν την ιδέα ότι οι περιεμμηνοπαυσιακές γυναίκες έχουν τα υψηλότερα ποσοστά μη ρυθμιζόμενων διατροφικών συμπεριφορών (π.χ. συμπεριφορές ελέγχου βάρους, όπως η τακτική μέτρηση θερμίδων ή η κατανάλωση διαιτητικών τροφών) σε οποιοδήποτε αναπαραγωγικό στάδιο στη μέση ηλικία, και διαφέρουν σημαντικά από την προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες όσον αφορά τη σωματική δυσαρέσκεια και τα αισθήματα παχυσαρκίας. Αν και τέτοια ευρήματα παραμένουν ελάχιστα, η συσχέτιση μεταξύ των διατροφικών διαταραχών και των συμπτωμάτων της περιεμμηνόπαυσης (π.χ. αρνητική διάθεση, κατάθλιψη και κόπωση) επιβεβαιώνουν ότι η περιεμμηνόπαυση μπορεί να είναι μια ιδιαίτερα επικίνδυνη περίοδος για διατροφική παθολογία.
