Ζήσης Ψάλλας
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Clinical Investigation από πολυεθνική ερευνητική ομάδα υπό την καθοδήγηση του Baylor College of Medicine, αποκαλύπτει μια προηγουμένως άγνωστη σύνδεση του εντέρου με τον εγκέφαλο, που βοηθάει να εξηγηθεί γιατί τρώμε παραπάνω από όσο χρειαζόμαστε.
Τα ποντίκια που καταναλώνουν μια δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά παρουσιάζουν αυξημένα επίπεδα ενός πολυπεπτιδίου που ονομάζεται GIP (gastric inhibitory polypeptide), μιας ορμόνης που παράγεται στο έντερο και εμπλέκεται στη διαχείριση του ενεργειακού ισοζυγίου.
Η μελέτη αναφέρει ότι η περίσσεια GIP ταξιδεύει μέσω του αίματος στον εγκέφαλο, όπου αναστέλλει τη δράση της λεπτίνης, της ορμόνης του κορεσμού. Κατά συνέπεια, τα ζώα συνεχίζουν να τρώνε και κερδίζουν βάρος.
Οι ερευνητές γνωρίζουν ότι η λεπτίνη, μια ορμόνη που παράγεται από τα λιπώδη κύτταρα, είναι σημαντική για τον έλεγχο του σωματικού βάρους τόσο στον άνθρωπο όσο και στους ποντικούς. Η λεπτίνη λειτουργεί προκαλώντας στον εγκέφαλο την αίσθηση της πληρότητας όταν τρώμε αρκετά κι έτσι σταματάμε να τρώμε. Ωστόσο, στην παχυσαρκία που προκύπτει από την υπερκατανάλωση τροφής, το σώμα σταματά να ανταποκρίνεται στα σήματα της λεπτίνης.
Το GIP παράγεται στο έντερο ως απόκριση στο φαγητό και είναι γνωστό για την ικανότητά του να επηρεάζει τη διαχείριση ενέργειας του σώματος. Για να προσδιοριστεί αν το GIP εμπλέκεται στην αντίσταση της λεπτίνης, οι ερευνητές επιβεβαίωσαν πρώτα ότι ο υποδοχέας του GIP -το μόριο στα κύτταρα που δεσμεύει το GIP και μεσολαβεί στην επίδρασή του- εκφράζεται στον εγκέφαλο.
Στη συνέχεια, οι ερευνητές αξιολόγησαν την επίδραση που έχει η παρεμπόδιση του υποδοχέα GIP στην παχυσαρκία, με την άμεση έγχυση στον εγκέφαλο ενός μονοκλωνικού αντισώματος που αναπτύχθηκε από την φαρμακευτική εταιρεία AstraZeneca και αποτρέπει την αλληλεπίδραση. Αυτό μείωσε σημαντικά το σωματικό βάρος των ποντικών που είχαν γίνει παχύσαρκα καταναλώνοντας πολλά λιπαρά και θερμίδες.
Συνοπτικά, με μια ισορροπημένη διατροφή, τα επίπεδα GIP δεν αυξάνονται και η λεπτίνη λειτουργεί όπως αναμενόταν. Αλλά όταν τα ζώα ακολουθούν μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά και γίνονται παχύσαρκα, τα επίπεδα του GIP στο αίμα αυξάνονται και το GIP ρέει στον υποθάλαμο όπου αναστέλλει τη δράση της λεπτίνης.
Παρόλο που χρειάζονται περισσότερες έρευνες, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτά τα ευρήματα αυτά μπορεί να μεταφρασθούν μία ημέρα σε στρατηγικές απώλειας βάρους που αποκαθιστούν την ικανότητα του εγκεφάλου να ανταποκρίνεται στη λεπτίνη.
