Ζήσης Ψάλλας
Μια διαδικασία χειρουργικής σύνδεσης με το κυκλοφορικό σύστημα ενός νεαρού και ηλικιωμένου ποντικιού επιβραδύνει τη διαδικασία γήρανσης σε κυτταρικό επίπεδο και επιμηκύνει τη διάρκεια ζωής του ηλικιωμένου ζώου έως και 10%.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature Aging. Μια ομάδα με επικεφαλής τους ερευνητές του Duke Health διαπίστωσε ότι όσο περισσότερο τα ζώα μοιράζονταν την κυκλοφορία του αίματος, τόσο περισσότερο διαρκούσαν τα οφέλη κατά της γήρανσης όταν τα δύο δεν ήταν πλέον συνδεδεμένα.
«Αυτή είναι η πρώτη απόδειξη ότι η διαδικασία, που ονομάζεται ετερόχρονη παραβίωση, μπορεί να επιβραδύνει τον ρυθμό της γήρανσης, η οποία συνδυάζεται με την παράταση της διάρκειας ζωής και της υγείας», δήλωσε ο ανώτερος συγγραφέας James White, επίκουρος καθηγητής στα τμήματα Ιατρική και Κυτταρική Βιολογία στο Duke University School of Medicine και στο Duke Aging Center.
Ο White και οι συνεργάτες του ξεκίνησαν να προσδιορίσουν εάν τα οφέλη της ετερόχρονης παραβίωσης -η χειρουργική σύντηξη δύο ζώων διαφορετικών ηλικιών για να ενεργοποιηθεί ένα κοινό κυκλοφορικό σύστημα- ήταν βραχυχρόνια ή μακροχρόνια.
Προηγούμενες μελέτες στο Duke και αλλού τεκμηρίωσαν τα οφέλη κατά της γήρανσης σε ιστούς και κύτταρα των ηλικιωμένων ποντικών μετά από τρεις εβδομάδες παραβίωσης.
«Η σκέψη μας ήταν, αν δούμε αυτές τις αντιγηραντικές επιδράσεις σε τρεις εβδομάδες παραβίωσης, τι θα συμβεί αν το αναδείξουμε στις 12 εβδομάδες», είπε ο White. «Αυτό είναι περίπου το 10% της διάρκειας ζωής ενός ποντικιού τριών ετών».
Ο White είπε ότι οι ηλικίες των ποντικών ήταν επίσης σημαντικές, με το νεαρό ποντίκι ηλικίας τεσσάρων μηνών και το μεγαλύτερο ποντίκι δύο ετών.
Με παρακολούθηση κατά τη διάρκεια μιας περιόδου αποκόλλησης δύο μηνών, τα ηλικιωμένα ζώα εμφάνισαν βελτιωμένες φυσιολογικές ικανότητες και έζησαν 10% περισσότερο από τα ζώα που δεν είχαν υποβληθεί στη διαδικασία.
Σε κυτταρικό επίπεδο, η παραβίωση μείωσε δραστικά την επιγενετική ηλικία του αίματος και του ηπατικού ιστού και έδειξε αλλαγές στη γονιδιακή έκφραση αντίθετα με τη γήρανση, αλλά παρόμοιες με αρκετές παρεμβάσεις που παρατείνουν τη διάρκεια ζωής, όπως ο περιορισμός των θερμίδων.
Το αποτέλεσμα αναζωογόνησης παρέμεινε ακόμη και μετά από δύο μήνες αποκόλλησης. Σε ανθρώπινους όρους, η έκθεση στην παραβίωση θα ισοδυναμούσε με το ζεύγος ενός 50χρονου με έναν 18χρονο για περίπου οκτώ χρόνια, με τα αποτελέσματα να προσθέτουν οκτώ χρόνια στη διάρκεια ζωής του ατόμου.
