Ζήσης Ψάλλας
Οι βιολόγοι έχουν από καιρό θεωρήσει ότι η μείωση της φλεγμονής θα μπορούσε να επιβραδύνει τη διαδικασία της γήρανσης και να καθυστερήσει την εμφάνιση παθήσεων που σχετίζονται με την ηλικία. Ίσως ακόμα να αποτρέψει τη σταδιακή απώλεια ψυχικής οξύτητας που συμβαίνει σχεδόν σε όλους μας. Ωστόσο, το ερώτημα για το τι, ακριβώς, προκαλεί συγκεκριμένα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος σε φλεγμονώδη υπερφόρτωση δεν έχει οριστική απάντηση.
Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nature, υποδεικνύει ότι ανοσοκύτταρα που ονομάζονται μυελοειδή ευθύνονται για τη φλεγμονή.
Στη μελέτη, ο αποκλεισμός της αλληλεπίδρασης μιας συγκεκριμένης ορμόνης και ενός υποδοχέα που αφθονούν στα μυελοειδή κύτταρα ήταν αρκετός για να αποκαταστήσει τον νεανικό μεταβολισμό και την ήρεμη ιδιοσυγκρασία των μυελοειδών κυττάρων τόσο των ποντικών όσο και των ανθρώπων.
Αυτός ο αποκλεισμός ανέστρεψε την πνευματική μείωση που σχετίζεται με την ηλικία σε ηλικιωμένα ποντίκια, αποκαθιστώντας τις ικανότητες ανάκλησης και πλοήγησης σε επίπεδα που έχουν τα νεαρά ποντίκια.
Τα μυελοειδή κύτταρα είναι η κύρια πηγή της PGE2, μιας ορμόνης η οποία ανήκει στην οικογένεια μορίων που είναι γνωστή ως προσταγλανδίνες.Ένας τύπος υποδοχέα για την PGE2 ονομάζεται EP2. Αυτός ο υποδοχέας βρίσκεται στα ανοσοκύτταρα και είναι ιδιαίτερα άφθονος στα μυελοειδή κύτταρα. Ο σκοπός του είναι να ξεκινά μια φλεγμονώδη δραστηριότητα μέσα στα κύτταρα όταν δεσμεύσει την PGE2.
Η ομάδα της Andreasson καλλιέργησε μακροφάγα, μια κατηγορία μυελοειδών κυττάρων που βρίσκονται σε ιστούς σε όλο το σώμα, από άτομα ηλικίας άνω των 65 ετών και τα συνέκρινε με μακροφάγα από άτομα ηλικίας κάτω των 35 ετών. Συνέκρινε επίσης μακροφάγα νεαρών έναντι ηλικιωμένων ποντικών.
Τα ηλικιωμένα μακροφάγα ποντικών και ανθρώπων, όχι μόνο παρήγαγαν πολύ περισσότερη PGE2 αλλά επίσης είχαν πολύ μεγαλύτερο αριθμό EP2 στις επιφάνειές τους. Η Andreasson και οι συνεργάτες της επιβεβαίωσαν επίσης σημαντικές αυξήσεις των επιπέδων της PGE2 στο αίμα και στον εγκέφαλο των ηλικιωμένων ποντικών.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα μυελοειδή κύτταρα υφίστανται μια αυξανόμενη τάση, που οφείλεται στην αυξημένη δέσμευση PGE2-EP2 που σχετίζεται με την ηλικία, αποθηκεύοντας τη γλυκόζη σε αλυσίδες γλυκόζης που ονομάζονται γλυκογόνο (το ισοδύναμο του αμύλου στα φυτά) αντί να το “ξοδεύουν” για παραγωγή ενέργειας. Αυτή η αποθήκευση, και η επακόλουθη εξάντληση της ενέργειας των κυττάρων, τα οδηγεί σε μια φλεγμονώδη οργή, προκαλώντας καταστροφή στους γηράσκοντες ιστούς.
