Είναι αποδεδειγμένο και γενικά αποδεκτό ότι η κατάχρηση του αλκοόλ επιδρά απολύτως αρνητικά στον οργανισμό, ενώ η ήπια κατανάλωσή του μπορεί να είναι, εκτός από ευχάριστη, ακόμη και ωφέλιμη. Νεότερες έρευνες έχουν θέσει όρια σε αυτό που θα αποκαλούσαμε «κατάχρηση του αλκοόλ».
Το αλκοόλ είναι πανταχού παρόν στη ζωή μας και την επηρεάζει σε μικρό ή σε μεγάλο βαθμό. Ενώ όμως η λογική χρήση του αποτελεί σημαντικό παράγοντα που ομορφαίνει τις ανθρώπινες σχέσεις, η κατάχρησή του συνδέεται με άμεσα δυσάρεστες συνέπειες ή με χρόνιες βλάβες, συχνά πολύ σοβαρές, σε όλα σχεδόν τα συστήματα του οργανισμού.
Οι πιο σοβαρές βλάβες που παθαίνει ένα άτομο το οποίο είναι σε εξάρτηση από το αλκοόλ, είναι οι εξής: νευροψυχιατρικές διαταραχές, με βαρύτερες την οξεία ή χρόνια αλκοολική εγκεφαλοπάθεια, που εκφράζονται με σοβαρή έκπτωση όλων των διανοητικών λειτουργιών και της μνήμης, διαταραχές στο κυκλοφορικό σύστημα (π.χ. καρδιομυοπάθεια), στο αιμοποιητικό (αναιμία), στο πεπτικό (παγκρεατίτιδα) ή στο μυϊκό (μυοπάθεια), ενώ η συχνότερη διαταραχή αφορά στο ήπαρ. Στο ήπαρ η βλάβη κυμαίνεται από ήπια μέχρι πολύ σοβαρή, απειλητική για τη ζωή .Τελευταία συζητείται η πιθανότητα αιτιολογικής σχέσης της κατάχρησης αλκοόλ με την εμφάνιση καρκίνου σε διάφορα όργανα (κυρίως στόματος, φάρυγγα, λάρυγγα, οισοφάγου, ήπατος), ιδιαίτερα σε άτομα που συγχρόνως είναι βαρείς καπνιστές ή έχουν μολυνθεί με τον ιό της ηπατίτιδας Β ή της ηπατίτιδας C.
Πληρέστερα έχει μελετηθεί η ηπατοπάθεια, της οποίας η στενή αιτιολογική σχέση με την κατάχρηση αλκοόλ υποστηρίζεται από επιδημιολογικές κυρίως μελέτες, που δείχνουν την ισχυρή συσχέτιση μεταξύ κατανάλωσης αλκοόλ και θανάτων από κίρρωση, νόσο που εκφράζει σε μεγάλο βαθμό τη συχνότητα της ηπατοπάθειας.
Επιμέλεια: Μαργαρίτα Μπρίγκου
