Στους τρελούς ρυθμούς της πόλης, όλοι κοιτάζουμε όμως σπάνια παρατηρούμε γύρω μας. Εγκαταλελειμμένα κτήρια που κάποτε έσφυζαν από ζωή, σήμερα έχουν απλά ξεχαστεί… Στην προσπάθεια ανακάλυψης καινούριων skate playgrounds, ο Giorgio Zavos και η παρέα του, Γιώργος Παπαδημητρίου και Koger Sarbast, εξερεύνησαν διάφορους… άψυχους τοίχους της Αθήνας.
Οι σανίδες τους, τους οδήγησαν αρχικά στη Δραπετσώνα, στο εργοστάσιο λιπασμάτων που λειτουργούσε για έναν αιώνα και, αλλάζοντας κατά καιρούς επιχειρηματικά χέρια, έκλεισε οριστικά το 1999 αφήνοντας χωρίς εργασία 380 άτομα. Στη συνέχεια, κατευθύνθηκαν βόρεια, εκεί όπου η Πάρνηθα μετατράπηκε σε νεκρή φύση μετά τις πυρκαγιές του 2007, στο απόκοσμο παλιό σανατόριο που για κάποιους θεωρείται στοιχειωμένο ενώ εκεί το 1938 γράφτηκε η «Εαρινή Συμφωνία» τον ασθενή τότε και μεγάλο μας ποιητή Γιάννης Ρίτσο. Δύο κτήρια που κουβαλούν μεγάλη ιστορία αλλά και διάφορους μύθους, πήραν νέα πνοή… και χρώμα χάρη στα nose pick, drop, smith, front board, pop shuvit και άλλα εντυπωσιακά tricks του 23χρονου street skater και της παρέας του.
Ο Giorgio Zavos είναι 23 χρονών και έχει ήδη καταφέρει πολλά. Είναι γνωστός στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής skate σκηνής κάνοντας κάτι με το οποίο κάθε μέρα περνάει καλά. Γεννήθηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά και από αρκετά νωρίς έλεγε πως ήθελε να γίνει δικηγόρος! Στα δέκα του χρόνια ωστόσο, με αφορμή τον αδελφό του, δοκίμασε κάτι που έμελλε να τον σημαδέψει μέχρι και σήμερα. Εδώ και 10 χρόνια, κάθε μέρα ο Giorgio συναντά την παρέα του και «οργώνει» δρόμους, πάρκα, σκαλιά και κάθε πιθανό skate spot, μαθαίνοντας συνεχώς κάτι καινούργιο. Δοκιμάζει tricks, πέφτει, σηκώνεται, γεμίζει μελανιές, αλλά δεν τα παρατάει. Είναι κάθε μέρα έξω και προσπαθεί να βελτιώνεται. Θεωρεί ότι καλύτερό του trick είναι το pop shuvit και ανυπομονεί να βγαίνει σε contests του εξωτερικού για να γίνεται ακόμη καλύτερος.