ΡΩΜΗ! Αξιοθέατα! Άραγε…πώς να περιγραφεί το αειθαλές? Πώς να περιγραφεί το αιώνιο? Πώς να βάλεις σε λέξεις το συναίσθημα, τη στιγμή που αντικρίζεις την πανσέληνο στον ορίζοντα του Κολοσσαίου? Πώς να περιγράψεις τον ήχο από τακούνι στο λιθόστρωτο? ή τον ήχο εξάτμισης μιας βέσπας, που επισκιάζεται από γέλια?
Πώς να περιγράψεις την προσμονή να βρεθείς εκεί, ή την αίσθηση του οικείου, σαν να μην έφυγες ποτέ, όταν φτάσεις?
«Ο Ρώμη! Χώρα μου! Πόλη της ψυχής!» Lord Byron, Childe Harold’s Pilgrimage, Canto IV (1818), Stanza 78.
Ακόμα και αν προσπαθήσουμε να αναφέρουμε σκέψεις άλλων ανθρώπων που προσπάθησαν, ίσως δεν καταφέρουμε να φτάσουμε στην «ουσία» του τι είναι η Ρώμη, καθώς σε όλους αντιστοιχεί μια διαφορετική «βιωματική» αναφορά.
«Ναι, επιτέλους έφτασα στη πρωτεύουσα του Κόσμου! Τώρα βλέπω όλα τα όνειρα της νιότης μου να ζωντανεύουν… Μόνο στη Ρώμη είναι δυνατόν να καταλάβεις τη Ρώμη.» Johann Wolfgang von Goethe in Italian Journey (1816)
Άλλωστε, εμείς οι Έλληνες είχαμε, έχουμε και θα έχουμε πάντα μια ιδιάζουσα σχέση, με την Ιταλία-Ρώμη και τους ανθρώπους της.
Η πορεία δυο παγκόσμιων πολιτισμών που επηρέασαν την ανθρωπότητα στο διάβα 32 και πλέον αιώνων, ήταν κάτι περισσότερο από παράλληλη. Πότε ως κατακτητές και πότε ως εξαρτώμενοι, άλλοτε ως εμπνευστές και άλλοτε ως μαθητευόμενοι, έχουμε πολλά κοινά εγγεγραμμένα στο ιστορικό μας dna. Αν ξεφύγουμε από το προφανές και την εμπορευματοποιημένη επίσκεψη, γνωρίζοντας τη Ρώμη, ίσως γνωρίσουμε και το άλλο μας μισό.
«Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη…»
Ο όρος, ελληνο-ρωμαϊκός πολιτισμός, ως όρος, ίσως προσδιορίζει καλυτέρα δυο λαούς που διαχωρίζονται μόνο για γεωπολιτικούς-στρατηγικούς λόγους, πότε σε ανατολικούς και δυτικούς, πότε σε ορθοδόξους και καθολικούς και πότε σε Έλληνες και Ρωμαίους-αλλά ποτέ! στη ψυχή και στο πνεύμα.
«Ο ταξιδιώτης που έχει διανοηθεί στα ερείπια της αρχαίας Ρώμης, ίσως μπορέσει να συλλάβει κάποια ατελή ιδέα για τα συναισθήματα που πρέπει να εμπνεύσανε και να τράφηκαν στο μυαλό, μπροστά στο μεγαλείο της αγνής ομορφιάς.» Edward Gibbon, in The History of the Decline and Fall of the Roman Empire (1776)
Ίσως μόνο τότε καταφέρουμε να νοιώσουμε, να καταλάβουμε και γιατί όχι να εμπνευστούμε, από
«Όταν είσαι στη Ρώμη, κάνε ό,τι κάνουν οι Ρωμαίοι». Miguel de Cervantes
Περιοχές της Ρώμης.
Η Ρώμη διαιρείται σε διάφορες περιοχές. Το λεγόμενο Ιστορικό Κέντρο (centro storico) είναι αρκετά μικρό, το 4% της έκτασης της πόλης και περιλαμβάνει την Παλιά Ρώμη και το Κολοσσαίο . Οι περιοχές της Ρώμης που πρεπει να γνωρίζετε ώστε να σχεδιάσετε τις δικές σας εξερευνήσεις, είναι:
Modern Center. Πολλά ξενοδοχεία καθώς και καταστήματα και εστιατόρια κατά μήκος της Via Veneto. Εδώ βρίσκονται το Quirinale, η Fontana di Trevi, Barberini, Castro Pretorio, και Repubblica περιοχές.
Οld Rome. Το κέντρο της ρωμαϊκής, μεσαιωνικής και αναγεννησιακής περίοδου, με όμορφες πλατείες, καθεδρικούς ναούς, το Πάνθεον, και άφθονες επιλογές χαλάρωσης. Περιλαμβάνει την Navona, Campo de ‘Fiori, και τις εβραϊκές γειτονιές. Βατικανό. Το Παπικό κράτος με τους ατελείωτους θησαυρούς, αξιοθέατα, κειμήλια, και μουσεία.
Colosseo. Η καρδιά της αρχαίας Ρώμης, το Κολοσσαίο, τη Ρωμαϊκή Αγορά, το Φόρουμ του Αυγούστου, το Φόρουμ και Αγορών του Τραϊανού, η Καπιτωλίου και τα μουσεία της.
North Center. Βρίσκεται στο βόρειο τμήμα της Ρώμης, η Villa Borghese, τα Ισπανικά Σκαλιά, και οι κομψές γειτονιές του Parioli και Salario.
Trastevere. Στα νότια του Βατικανού, στη δυτική όχθη του ποταμού Τίβερη, γεμάτη με στενά πλακόστρωτα δρομάκια και πλατείες, γνωστή ως πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες και αναμφισβήτητα το κέντρο της καλλιτεχνικής ζωής της Ρώμης.
Aventino-Testaccio. Οι εκτός μαζικότητας-εμπορικότητας γειτονιές της Ρώμης, με πολλές εκπλήξεις και κάποια σηεμία για πραγματικά υπέροχο φαγητό.
Esquilino-San Giovanni .Νότια από το Termini, με μια εσωτερική αγορά, την Piazza Vittorio Emanuele και τον καθεδρικό ναό της Ρώμης, του Αγίου Ιωάννη του Λατερανού.
Nomentano. Municipio ΙΙΙ, οι γειτονιές “πίσω” από το σταθμό του τρένου. Η νυχτερινή ζωή στο San Lorenzo.
Βόρεια-Προάστια, τα τεράστια προάστια στα βόρεια του κέντρου (Municipi 4, 15-20).
Νότια-Προάστια, με τη χαρακτηριστική Appian Way, πολλές κατακόμβες και φασιστική μνημειακή αρχιτεκτονική (Municipi 5-13).
Προάστια-Ostia. Το παραλιακό θέρετρο της Ρώμης και τα εντυπωσιακά ερείπια του λιμανιού της Αρχαίας Ρώμης.
Τα ποιό γνωστά, τουριστικά “αξιοθέατα’.
Το Κολοσσαίο, επιβλητικό αμφιθέατρο της αρχαιότητας χωρητικότητας 50.000 θεατών. Το Πάνθεον, ναός αφιερωμένος στους θεούς της Αρχαίας Ρώμης, ένα από τα καλύτερα διατηρημένα κτίρια της αρχαιότητας.
Η Ρωμαϊκή Αγορά (Forum Romanum), το κέντρο των δραστηριοτήτων της πόλης την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Εκεί βρίσκεται η Αψίδα του Σεπτίμιου Σεβήρου. Η Καπέλα Σιξτίνα με αναγεννησιακές τοιχογραφίες και τη διάσημη οροφή του Μιχαήλ Άγγελου.
Η Βασιλική του Αγίου Πέτρου και η πλατεία του Αγίου Πέτρου. Εκεί διεξάγονται οι σπουδαιότερες παπικές λειτουργίες, καθώς χωράει πάνω από 60.000 πιστούς.
Η Σκαλινάτα στην Πιάτσα ντι Σπάνια.
Το μπαρόκ συντριβάνι Φοντάνα ντι Τρέβι.
Το Καφέ Γκρέκο (καφέ του Έλληνα).
Αλλά, όπως έχει ειπωθεί: «η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μια μέρα» (Jean de La Fontaine). Επομένως μη περιμένετε να την γνωρίσετε, γρήγορα και επιφανειακά. Θα χρειαστεί να ξαναέρθετε!
(πηγές:www.visititaly.it, www.wikitravel.org, www.morguefile.com)
ΠΡΟΤΑΣΗ: | Ανακαλύψτε τη Ρώμη! |