Το Άμστερνταμ είναι από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς στην Ευρώπη. Για πολλούς λόγους. Μεταξύ αυτών είναι η πληθώρα των αξιοθέατων (αναπάντεχα πλούσια επιλογή) και το κέφι και ο επαγγελματισμός των κατοίκων του.

Το Άμστερνταμ (παλαιότερα και Αμστελόδαμον) (Ολλανδικά: Amsterdam) είναι η πρωτεύουσα της Ολλανδίας. Σήμερα αποτελεί τη μεγαλύτερη πόλη της χώρας και το οικονομικό και πολιτιστικό κέντρο της. Το 2009 ο πληθυσμός της πόλης είναι 758.198. ο πληθυσμός της ευρύτερης περιοχής του Άμστερνταμ είναι περίπου ενάμισι εκατομμύριο.

Το Άμστερνταμ έχει ένα από τα μεγαλύτερα ιστορικά κέντρα στην Ευρώπη, κυρίως από τον 17ο αιώνα, την Χρυσή Εποχή της Ολλανδίας, της οποίας ήταν το εστιακό σημείο. Την περίοδο εκείνη, μια σειρά από ομόκεντρα ημικυκλικά κανάλια χτίστηκαν γύρω από το κέντρο της παλαιότερης πόλης, τα οποία μέχρι σήμερα προσδιορίζουν τη διάταξη και την εμφάνισή του κέντρου. Κατά μήκος των καναλιών βρίσκονται πολλά όμορφα σπίτια και αρχοντικά• τα περισσότερα κατοικούνται, άλλα είναι πια γραφεία, και μερικά είναι δημόσια κτήρια.

Αν και το Άμστερνταμ είναι η πρωτεύουσα της Ολλανδίας, δεν είναι ούτε η πρωτεύουσα της επαρχίας στην οποία ανήκει, της Βόρειας Ολλανδίας, (πρωτεύουσα της οποίας είναι το Χάαρλεμ), ούτε η έδρα της κυβέρνησης (που είναι η Χάγη). Το Άμστερνταμ ιδρύθηκε ως αλιευτικό χωριό στα τέλη του 12ου αιώνα. Από το φράξιμο (dam) του ποταμού Άμστελ πήρε το όνομά του. Απέκτησε δικαιώματα πόλης το 1300 ή 1301. Από τον 14ο αιώνα και εξής, το Άμστερνταμ αναπτύχθηκε, κατά πολύ μέσω του εμπορίου με τις πόλεις της Χανσεατικής Ομοσπονδίας.

Τον 16ο αιώνα η Ολλανδική Δημοκρατία έγινε γνωστή για τη σχετική θρησκευτική ανεκτικότητά της και έτσι Εβραίοι από την Ισπανία και την Πορτογαλία, ευκατάστατοι έμποροι από το Αντβέρπ (οικονομικοί και θρησκευτικοί πρόσφυγες από τα μέρη των Κάτω Χωρών που ελέγχονταν ακόμα από την Ισπανία), Ουγενότοι από τη Γαλλία (διωκόμενοι για τη θρησκεία τους) αναζήτησαν ασφάλεια στο Άμστερνταμ. Οι πλούσιοι, καλλιεργημένοι μετανάστες από τη Φλάνδρα έδωσαν τον τόνο της πόλης και κατέστησαν την Ολλανδία εμπορική δύναμη.

Ο 17ος αιώνας θεωρείται η ‘Χρυσή Εποχή’ του Άμστερνταμ. Στις αρχές του 17ου αιώνα το Άμστερνταμ ήταν η πλουσιότερη πόλη στην Ευρώπη. Πλοία απέπλεαν από το Άμστερνταμ προς τη Βόρεια Αμερική, την Αφρική και τις σημερινές Ινδονησία και Βραζιλία και έθεσαν τη βάση ενός παγκοσμίου εμπορικού δικτύου. Οι έμποροι του Άμστερνταμ είχαν το μεγαλύτερο μερίδιο στις Ολλανδική Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών και Ολλανδική Εταιρεία Δυτικών Ινδιών. Οι εταιρείες αυτές απέκτησαν τις υπερπόντιες κτήσεις που έγιναν η βάση των μετέπειτα Ολλανδικών αποικιών. Το Άμστερνταμ ήταν το σημαντικότερο σημείο για την μεταφόρτωση αγαθών στην Ευρώπη και αποτελούσε το ηγετικό οικονομικό κέντρο του κόσμου.

Ο πληθυσμός από λίγο πάνω από 10.000 κατοίκους το 1500, αυξήθηκε σε περίπου 200.000 γύρω στα 1700 (εικοσαπλάσια αύξηση μέσα σε 200 χρόνια). Από κει και πέρα, ο πληθυσμός δεν άλλαξε σημαντικά για τον επόμενο ενάμιση αιώνα. Κατά τα 100 χρόνια πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σχεδόν τετραπλασιάστηκε, αλλά έμεινε αρκετά σταθερός από τότε μέχρι σήμερα.

Κατά τον 18ο και 19ο αιώνα επήλθε εξασθένιση της ευημερίας του Άμστερνταμ. Οι πόλεμοι της Ολλανδικής Δημοκρατίας με το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία είχαν άμεσο αντίκτυπο στο Άμστερνταμ. Κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων πολέμων οι περιουσίες των κατοίκων του Άμστερνταμ έφτασαν στο χαμηλότερο σημείο τους. Ωστόσο, με την εγκαθίδρυση του Βασιλείου της Ολλανδίας το 1815, τα πράγματα άρχισαν κάπως να βελτιώνονται.

Στα τέλη του 19ου αιώνα η Βιομηχανική Επανάσταση έφτασε στο Άμστερνταμ. Το Κανάλι Άμστερνταμ-Ρήνος δημιουργήθηκε για να δώσει στο Άμστερνταμ άμεση πρόσβαση στον Ρήνο, ενώ το Κανάλι της Βόρειας Θάλασσας συνέδεσε το λιμάνι με τη Βόρεια Θάλασσα. Και τα δύο αυτά σχέδια βελτίωσαν δραματικά την επικοινωνία με την υπόλοιπη Ευρώπη και τον κόσμο και έδωσαν στην οικονομία μια μεγάλη ώθηση. Τα τέλη του 19ου αιώνα αποκαλούνται μερικές φορές η δεύτερη Χρυσή Εποχή του Άμστερνταμ. Χτίστηκαν νέα μουσεία, ένας σιδηροδρομικός σταθμός και το Κονσερτχεμπάου.

Κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου η Ολλανδία παρέμεινε ουδέτερη, αλλά το Άμστερνταμ υπέφερε λόγω της έλλειψης τροφίμων. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, Γερμανικά στρατεύματα κατέλαβαν την πόλη. Περισσότεροι από 100.000 Εβραίοι στάλθηκαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκ των οποίων ίσως η πιο γνωστή ήταν ένα νεαρό κορίτσι, η Άννα Φρανκ. Αυτό είχε σαν συνέπεια τον σχεδόν ολοκληρωτικό αφανισμό της Εβραϊκής κοινότητας.

Το έμβλημα του Άμστερνταμ αποτελείται από τρεις σταυρούς του Αγίου Ανδρέα, ευθυγραμμισμένους αλλά περιστρεφόμενους κατά 90° για τη σημαία. Οι ιστορικοί πιστεύουν πως αντιπροσωπεύουν τους τρεις κινδύνους που παραδοσιακά έχουν μαστίσει την πόλη: την πλημμύρα, τη φωτιά και το λοιμό. Το επίσημο ρητό της πόλης, Heldhaftig, Vastberaden, Barmhartig (“Γενναίος, Αποφασιστικός, Ευσπλαχνικός”) που αναγράφεται στο έμβλημα, τοποθετήθηκε από την Βασίλισσα Βιλχελμίνα το 1947 σε αναγνώριση της γενναιότητας της πόλης κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

(πηγές: www.holland.com, www.wikitravel.org, www.morguefille.com, www.wikipedia.com)

 ΠΡΟΤΑΣΗ:   Ανακαλύψτε το Άμστερνταμ!