Συνέντευξη: Σωτήρης Σκουλούδης
Εγκατέλειψε τη χώρα μας και τις ανέσεις της ζωής σε έναν ειρηνικό τόπο, προκειμένου να προασπιστεί τις ιδέες του εκεί όπου κινδυνεύουν περισσότερο από οπουδήποτε: στα μέτωπα της Συρίας, ταυτίζοντας τον σκοπό της ζωής του με τον αγώνα των Κούρδων μαχητών εναντία στον ακραίο φονταμενταλισμό του Ισλαμικού Κράτους, για τη δημιουργία μιας «ελεύθερης κοινωνίας». Αποφάσισε να γίνει μαχητής ακολουθώντας τις ιδέες του σε έναν ξένο τόπο, διότι «η κατάσταση στην Ελλάδα δεν απαιτεί ένοπλο αγώνα, έτσι όπως συμβαίνει στη Ροτζάβα. Ο αγώνας στην Ελλάδα, είναι σε πρώτη φάση πολιτικός»…
Ο Άρμι (σ.σ. για λόγους ασφαλείας χρησιμοποιείται το επαναστατικό του προσωνύμιο, ενώ δεν αναφέρεται ο ακριβής τόπος καταγωγής του και το σημείο της Συρίας όπου βρίσκεται τώρα), σε σύνδεση μέσω skype με το zougla.gr, μας μεταφέρει τις εμπειρίες του από τα πεδία των μαχών, εξηγώντας πώς αντιλαμβάνεται ο ίδιος την αιματηρή, και τόσο εύθραυστη ακόμα και τώρα που η οριστική εκδίωξη των τζιχαντιστών δεν μοιάζει μακρινή, κατάσταση στο μέτωπο της Συρίας και της Ροτζάβα, όπου συμμετέχει ως εθελοντής μαχητής.
«Οι περισσότεροι είμαστε αναρχικοί ή κομμουνιστές που δεν ανεχόμαστε τον ακραίο φανατισμό του ISIS και τον φασισμό»Εργάτης ο ίδιος σε πόλη της ελληνικής επαρχίας, αυτή είναι η δουλειά που θα συνεχίσει να κάνει όταν επιστρέψει από τη Συρία, όταν «εκπληρώσει το χρέος του». Ποιοι και γιατί αποφασίζουν να διακινδυνέψουν τη ζωή τους και να συμμετέχουν εθελοντικά σε έναν πόλεμο μακριά από τη χώρα τους;
«Είμαστε άνθρωποι των οποίων οι ιδέες δεν μας επέτρεπαν να μην κάνουμε κάτι βλέποντας αυτά που συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή. Κυρίως, ανατριχιάσαμε με τις φρικαλεότητες των τζιχαντιστών και επηρεαστήκαμε πολύ από αυτό. Δεν είμαστε ούτε εν δυνάμει τρομοκράτες ούτε απειλή για κάποιον. Οι περισσότεροι είμαστε αναρχικοί ή κομμουνιστές που δεν ανεχόμαστε τον ακραίο φανατισμό του ISIS και τον φασισμό», εξηγεί στο zougla.gr, μην έχοντας κανένα πρόβλημα, για πρώτη φορά, να δείξει το πρόσωπό του.
Όσον αφορά στο όραμά του για την περιοχή και για τον κόσμο, για το οποίο θα έδινε –και το αποδεικνύει με την παρουσία του εκεί- και τη ζωή του, εξηγεί: «Όλα ξεκινάνε από τη φράση έμπρακτη Διεθνιστική Αλληλεγγύη. Στη Ροτζάβα αυτή τη στιγμή συντελείται ένα κοινωνικό-πολιτικό πείραμα με το οποίο ταυτιζόμαστε σε μεγάλο βαθμό. Κοινωνικά, εννοούμε την απελευθέρωση του ανθρώπου και ειδικά της γυναίκας, από τα δεσμά με τα οποία ζει σε αυτές τις περιοχές, αλλά και πολιτικά, βλέπουμε εδώ ότι υπάρχει μια απίστευτη πρόοδος λόγω της αλλαγής πλεύσης του Οτσαλάν από τις καθαρά μαρξιστικές-λενινιστικές ιδέες, σε ένα πιο ελευθεριακό μοντέλο. Θα δίναμε και τη ζωή μας, για να φτιάξουμε ένα προπύργιο εδώ, για ένα καλύτερο μέλλον», υπογραμμίζει με έμφαση.
«Η κατάσταση στην Ελλάδα δεν απαιτεί ένοπλο αγώνα, έτσι όπως συμβαίνει εδώ. Ο αγώνας στην Ελλάδα είναι σε πρώτη φάση πολιτικός. Η δαιμονοποίηση που γίνεται, απλά φτάνει σαν αστείο στα αυτιά μας. Ουσιαστικά, να ξέρετε, εμείς εδώ υπερασπιζόμαστε και τα δικά μας σπίτια. Το Ισλαμικό Κράτος έχει σύνορα με την Τουρκία, θα μπορούσε να φτάσει έως εμάς»Όσον αφορά στα όσα ακούγονται, από τις φήμες περί ελλήνων μισθοφόρων στα μέτωπα των μαχών, μέχρι και την υποτιθέμενη εκπαίδευση που λαμβάνουν εκεί οι εθελοντές, ώστε να εφαρμόσουν τακτικές πολέμου ή να προβούν σε τρομοκρατικές ενέργειες πίσω στη χώρα τους, ο Άρμι μας απαντάει… χαμογελάστα:
«Καταρχάς να ξέρετε ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν είχαμε ακουμπήσει όπλο πριν έρθουμε εδώ. Ειδικά για όσους Έλληνες έχουν έρθει, αφού γνωριζόμαστε σχεδόν όλοι μεταξύ μας, ακόμα και αντίθετων καταβολών από τις δικές μου, δεν έχει ακουστεί ποτέ τίποτα ότι έχουν λάβει χρήματα. Είναι γελοίο αυτό που ακούγεται, ότι κάποιοι έρχονται εδώ για να εκπαιδευτούν ως «τρομοκράτες» και να γυρίσουν μετά στην Ελλάδα για να συνεχίσουν τον «αγώνα». Στεναχωριόμαστε ιδιαίτερα όταν ακούμε αυτά τα πράγματα ειδικά από αριστερούς. Η κατάσταση στην Ελλάδα δεν απαιτεί ένοπλο αγώνα, έτσι όπως συμβαίνει εδώ. Ο αγώνας στην Ελλάδα είναι σε πρώτη φάση πολιτικός. Η δαιμονοποίηση που γίνεται, απλά φτάνει σαν αστείο στα αυτιά μας. Ουσιαστικά, να ξέρετε, εμείς εδώ υπερασπιζόμαστε και τα δικά μας σπίτια. Το Ισλαμικό Κράτος έχει σύνορα με την Τουρκία, θα μπορούσε να φτάσει έως εμάς», σημειώνει…
Ο Άρμι σχολιάζει επίσης τα διάφορα συνθήματα που έχουν αναγραφεί σε περιοχές της Συρίας, στα ελληνικά, με την υπογραφή αναρχικών ομάδων (όπως και του «Ρουβίκωνα»), αλλά και πώς φαντάζεται τη ζωή του όταν επιστρέψει…
Δείτε τη συνέντευξη:
«Εννοείται ότι η Τουρκία ήταν μέχρι και την τελευταία στιγμή, ο κύριος υποστηρικτής του ISIS. Μάλιστα, όπως ερχόμαστε από διάφορες χώρες εμείς για να ενισχύσουμε τις γραμμές επανάστασης της Ροτζάβα, έτσι έρχονταν κι από διάφορες περιοχές της Τουρκίας, προωθούμενοι από τους τοπικούς ιμάμηδες, Τούρκοι για να ενισχύσουν το Τζιχάντ»Ο Άρμι παραμένει φειδωλός στις πληροφορίες που μας δίνει για το πώς εντάχθηκε στη στρατιωτική δύναμη των Κούρδων, πώς πέρασε τα σύνορα και πώς έφτασε ως εκεί. Το έχει κάνει μάλιστα δύο φορές, μία το 2015 και μία πρόσφατα. Μας αναφέρει όμως τα μέτωπα στα οποία πολέμησε, καθώς και τις σκληρές εμπειρίες του από τα πεδία.
«Μιλάμε για τακτικό πόλεμο στα πρότυπα της Δύσης, και όχι για ανταρτοπόλεμο», εξηγεί. «Από τις πιο έντονες εμπειρίες μου, ήταν στις μάχες στη γέφυρα του Ευφράτη, όπως και σε μια μεγάλη αντεπίθεση τζιχαντιστών, που στόχευαν να φτάσουν στα τουρκικά σύνορα ώστε να δημιουργήσουν εκεί έναν δίαυλο ανεφοδιασμού», μας περιγράφει, θεωρώντας… αυτονόητη τη στήριξη της γειτονικής χώρας στο Ισλαμικό Κράτος. Άλλωστε, με τα ίδια του τα μάτια είδε σε αποθήκη περιοχής που εγκαταλείφθηκε από τους καταδιωκόμενους τζιχαντιστές, σύγχρονο πολεμικό υλικό… made in Turkey!
«Εννοείται ότι η Τουρκία ήταν μέχρι και την τελευταία στιγμή, ο κύριος υποστηρικτής του ISIS. Μάλιστα, όπως ερχόμαστε από διάφορες χώρες εμείς για να ενισχύσουμε τις γραμμές επανάστασης της Ροτζάβα, έτσι έρχονταν κι από διάφορες περιοχές της Τουρκίας, προωθούμενοι από τους τοπικούς ιμάμηδες, Τούρκοι για να ενισχύσουν το Τζιχάντ», σημειώνει.
«Η μόνιμη μου σκέψη ήταν να μην ξοδέψουμε όλες τις σφαίρες πολεμώντας, αλλά να κρατήσουμε μία και για εμάς, προκειμένου να μην μας πιάσουν ζωντανούς»Ο Άρμι περιγράφει τις ώρες που εγκλωβίστηκε η μονάδα του από τους τζιχαντιστές, δεχόμενοι σωρεία βλημάτων πυροβολικού, οπότε «η μόνιμη μου σκέψη ήταν να μην ξοδέψουμε όλες τις σφαίρες πολεμώντας, αλλά να κρατήσουμε μία και για εμάς, προκειμένου να μην μας πιάσουν ζωντανούς. Τότε ένιωσα το πρωτόγνωρο συναίσθημα, ότι ήξερα ότι θα πεθάνω σίγουρα… Μου ακούγεται αστείο τώρα, που σας το περιγράφω, αλλά τότε ήταν διαφορετικά», σημειώνει.
«Σε άλλο περιστατικό», περιγράφει, «εγκαταλείψαμε πηδώντας το όχημά μας, όταν δεχτήκαμε καταιγισμό πυρών που δεν ξέραμε από πού μας έρχονται. Τότε έπεσαν θραύσματα από το τζάμι στο μάτι μου, κι ήμουν σχεδόν τυφλός. Με βοήθησε μια Κούρδισσα, η οποία με βοήθησε να καλυφθώ πίσω από έναν βράχο κι έτσι σώθηκα. Μέχρι τότε, δεν ήξερα αν έχω δεχτεί ο ίδιος σφαίρα: θυμόμουν, από τις ταινίες, ότι αν τη δεχτείς, στην αρχή δεν τη νιώθεις»…
Η Κούρδισσα που του έσωσε τη ζωή, ήταν η Εζγκέ, η οποία πολύ πρόσφατα έβαλε τέρμα στη ζωή της αφού περικυκλώθηκε από τζιχαντιστές, κατά τη διάρκεια ειδικής αποστολής, με στόχο την δολοφονία υψηλόβαθμου ηγέτη της συριακής Αλ Κάιντα. Η σορός της παραδόθηκε μετά από πολλές διαπραγματεύσεις, στις 24 Οκτωβρίου…
Ακούστε τις συγκλονιστικές περιγραφές:
O έλληνας μαχητής περιγράφει στο zougla.gr το πώς φαντάζεται την επόμενη μέρα μετά τη λήξη του πολέμου, και πώς έχει διαμορφωθεί το πολύπλοκο πλαίσιο έχθρας αλλά και συμμαχιών μεταξύ των πολλών διαφορετικών εθνικοτήτων και ομάδων που βρίσκονται στην περιοχή, ενώ σχολιάζει και τον ρόλο των ΗΠΑ.
«Κάπως έτσι αναδείχτηκε και το Ισλαμικό Κράτος, από διάφορες διαφωνίες μεταξύ των ομάδων, με τις ευλογίες φυσικά των ΗΠΑ και του Ισραήλ, που στοχεύουν στην αποσταθεροποίηση της Συρίας»«Ο άμεσος στόχος τους είναι ο φυσικός πλούτος της Συρίας. Περίμεναν στη γωνία να επωφεληθούν και βοήθησαν στη διαμόρφωση των συνθηκών για τον εμφύλιο, όπως προκάλεσαν και τις συνθήκες στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Κάπως έτσι αναδείχτηκε και το Ισλαμικό Κράτος, από διάφορες διαφωνίες μεταξύ των ομάδων, με τις ευλογίες φυσικά των ΗΠΑ και του Ισραήλ, που στοχεύουν στην αποσταθεροποίηση της Συρίας. Το ISIS συγκεκριμένα είναι το… «άτακτο παιδί» της Αμερικής, που όταν της ξέφυγε από τον έλεγχο, αποφάσισε να το τελειώσει», σχολιάζει, εκτιμώντας ότι «δεν μένει πολύ ακόμα για την οριστική ήττα του ISIS. Οι τελευταίες μάχες, θα γίνουν στα σύνορα Συρίας-Ιράκ, όπου έχουν μείνει οι τελευταίοι συμμορίτες, που θα δώσουν τη μάχη μέχρις εσχάτων».
Ο Άρμι εκφράζει επίσης το παράπονο, καθώς όπως έχει διαπιστώσει, κάποιες τέτοιες ακραίες ομάδες, που έχει αντιμετωπίσει εκεί στο πεδίο της μάχης, διαφορετικές από το Ισλαμικό Κράτος αλλά με κοινό προσανατολισμό και ιδέες, «υποστηρίζονται κι από φορείς στην Ελλάδα, αφού έχουμε δει πορείες μελών τους στο Σύνταγμα»…
Στο τέλος της συνομιλίας μας, ο Άρμι θέλει να περάσει ένα μήνυμα προς τον λαό της Ελλάδας, εμφανιζόμενος επικριτικός αλλά και απογοητευμένος με τα κακώς κείμενα της χώρας μας:
«Εμείς που βρισκόμαστε στη Ροτζάβα, όπως αντιλαμβανόμαστε την κατάσταση, θεωρούμε ότι αν οι συμπεριφορές και οι νοοτροπίες που υπάρχουν στην Ελλάδα μεταφέρονταν εδώ αυτούσια, δηλαδή με μια υποθετική ανταλλαγή πληθυσμών, εμείς δεν θα ήμασταν εδώ… Η μη αλληλοβοήθεια, η απαξίωση του προβλήματος του διπλανού, ο πολιτικός σεχταρισμός, ο ωχαδερφισμός , το γεγονός ότι στην Ελλάδα κοιτάμε μόνο την πάρτη μας και πώς θα βγάλουμε το ψωμί μας… Αυτές οι αντιλήψεις πρέπει να εξαλειφθούν, αν θέλουμε να κάνουμε ένα βήμα μπροστά», επισημαίνει δηκτικά, θέλοντας να περάσει κι ένα μήνυμα εν όψει της επικείμενης επίσκεψης Ερντογάν στη χώρα μας:
«Βλέποντας την πολιτική που ακολουθεί ο Ερντογάν, δηλαδή την επιθετικότητα του προς τους γείτονες, όπως είναι και η παραβίαση του εναέριου χώρου της Ελλάδας, την καταπίεση και την προσπάθεια ισλαμοποίησης του λαού του, τις σφαγές των Κούρδων στη νοτιοανατολική Τουρκία και τις κατεδαφισμένες τους πόλεις, για τις οποίες δεν γίνεται λόγος από κανένα πολιτικό ή αστικό κομμάτι στην Ελλάδα, θα ήθελα να δω τους πολίτες της να περνάνε ένα ηχηρό μήνυμα εναντίον όλων αυτών, δεν ξέρω με ποιον τόπο, ίσως με μια μαζική πορεία, στην οποία θα συμμετέχουν όλοι όσοι βλέπουν ότι κάτι πάει πολύ λάθος στην Τουρκία»…
Διαβάστε ακόμα:
