Του Ανδρέα Αθανασούλη
Πληροφορίες
Τίτλος: WWE 2K20
Πλατφόρμες: PlayStation 4 / Xbox One / PC
Δοκιμάστηκε σε: PlayStation 4
Εταιρεία Ανάπτυξης: Visual Concepts
Εκδότρια Εταιρεία: 2K Sports
Είδος: Sports
Ηλικίες: 16+
Κυκλοφορία: 22 Οκτωβρίου 2019
Το WWE 2Κ20 φαντάζει ένας τίτλος παιχνιδιού αρκετά υποσχόμενος. Διαθέτει ένα brand name που ακόμα και να μην έχεις εντρυφήσει στο συγκεκριμένο αθλητικό, ή αν θέλετε θεατρικό, χώρο θα καθίσεις να παίξεις αν βρεθεί στα χέρια σου.
Κάπως έτσι αποφάσισα να ρίξω μια ματιά στη νέα version του WWE καθώς είμαι και εγώ ένα παιδί – μεγάλο πλέον – που κάποτε ενθουσιαζόμουν πολύ με τους “Γίγαντες του Κατς” και είχα αναγάγει σε ήρωα τον Hulk Hogan και τον Undertaker.
Πριν αρχίσω το install και μπω στον κόπο να παλέψω, άκουσα, είδα και διάβασα πολλά αρνητικά σχόλια για το 2K20. Στην αρχή μου φάνηκαν υπερβολές, αν και πολλά. Τελικά δεν ήταν και τόσο υπερβολικά.
Τα fail αμέτρητα, τα γραφικά από άθλια έως ρετρό και η δουλειά επιεικώς ατυχής. Σε μία εποχή όπου ο Γιάννης και ο ΛεΜπρον είναι πιο αληθοφανείς στο 2Κ20 από το να τους βλέπεις να αγωνίζονται στην TV, και τα… ποδοσφαιράκια έχουν περάσει σε άλλο level, το 2K20 έκανε άλματα… προς τα πίσω. Η Yuke’s που ήταν μέχρι πέρσι developer αποχώρησε και η Visual Concepts κέρδισε το μεγαλύτερο βατόμουρο στα Oscar του gaming!
Ξεκίνησα λοιπόν το WWE 2K20 με μερικές μάχες ένας εναντίον ενός τόσο κόντρα στο PC, όσο και με δύο παίκτες. Τα προβλήματα δεν άργησαν να βγουν στην επιφάνεια. Οι «κλειδωμένοι» παίκτες πολλοί και το μοντέλο monetization είναι ξεκάθαρα ο τρόπος για να κερδίσουν επιπλέον χρήματα οι developers, καθώς με τόσο μεγάλη και καθολική κριτική, δύσκολα θα πληρωθούν από τις αγορές αντιτύπων. Μέσα στον αγώνα, τα κουμπιά και οι εντολές που έδινα σε πολλές περιπτώσεις δεν ανταποκρίνονταν με αποτέλεσμα να τις… τρώω χωρίς να μπορώ να αντιδράσω. Όταν αντιδρούσα ήταν μάλιστα αργά. Οι λαβές σε πολλές περιπτώσεις δεν ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα, ούτε κατά προσέγγιση. Έπιανα τον αντίπαλο, τον γύρναγα και ήταν σα να κρατάω τον… αέρα, ενώ στην εξέλιξη της λαβής το glitch εξαφανιζόταν και ο αντίπαλος ερχόταν στην φυσική του θέση. Παλαιστές έμεναν στον αέρα ενώ έπρεπε να πέσουν, καθώς λίγο πριν ήταν πάνω σε μία σκάλα για να φτάσουν τη βαλίτσα με τα λεφτά και η σκάλα αφαιρέθηκε ακριβώς για να πέσουν. Στο Royal Rumble ο παλαιστής που διαλέγεις μπορεί καν να μην εμφανιστεί. Μπορεί στο ίδιο version να κάνεις pin down σε έναν από τους αντιπάλους, ενώ είστε ακόμη 8 στο ρινγκ, και να λήξει ο αγώνας. Στο 2vs2 μπορεί να γίνει ακόμα ένα… μαγικό και να βγουν τρεις αντίπαλοι. Κάνεις γκελ στα σχοινιά αλλά ξαφνικά το γκελ γίνεται στον αέρα και ο σουρεαλισμός στο παιχνίδι αποκτά ένα άλλο, βαθύτερο νόημα. Γενικά fail ανά πάσα ώρα και στιγμή.
Μεγαλωμένος με τις αξίες του manager αποχώρησα από τις απλές μάχες και μπήκα σε ένα career mode για να χτίσω τον αθλητή μου και να τραβήξω σιγά-σιγά τον δρόμο προς τη δόξα. O character creator είναι τίμιος και μπορείς να φτιάξεις τον παλαιστή που θες, αφού διαλέγεις τόσο τον τύπο, όσο και τις ικανότητες. Φυσικά επιλέγεις και τα εξωτερικά του χαρακτηριστικά και είσαι μέχρι εκεί σε ένα σημείο που περιμένεις να τον βάλεις στο ρινγκ για να πάρεις τη δόξα. Το ιδιαίτερο ότι πρέπει να φτιάξεις ένα δίδυμο (άντρας-γυναίκα) παλαιστών.
Μπαίνεις λοιπόν στο mode, όπου κερδίζεις πόντους και δυναμώνεις τους πρωταθλητές σου. Στην πρώτη κιόλας αποστολή όμως αρχίζεις να πέφτεις. Πρέπει να δείρεις αρχικά τον αντίπαλό σου και στη συνέχεια να ανέβεις στην σκάλα και να πιάσεις τη βαλίτσα με τα χρήματα. Αν γίνει το αντίθετο πρέπει να καταφέρεις να φτάσεις στη σκάλα και να πετάξεις κάτω τον αντίπαλο σου. Ε το έκανα! Ο αντίπαλος όμως έμεινε στον αέρα και το glitch στέφθηκε για ακόμα μία φορά ο μεγάλος νικητής. Έπειτα από αρκετές προσπάθειες, κατάφερα και πήγα στην επόμενη αποστολή, ενώ είχα «τουρμπίσει» όσο μπορούσα τον χαρακτήρα μου. Στη δεύτερη δοκιμασία έπρεπε να νικήσω με pin ή submission τον αντίπαλο. Άρχισαν όμως πάλι τα lag, τα glitch και οι γενικού περιεχομένου κακοτεχνίες και έτσι ο εκνευρισμός ήταν κάτι το αναπόφευκτο.
Πρέπει να σταθούμε επίσης στον συνδυασμό διαφημίσεων – unskippable content που κουράζει, ενώ και η εξιστόρηση δεν έχει και την καλύτερη ροή. Στο παιχνίδι βγαίνει συχνά-πυκνά μία επιγραφή καθώς περιμένεις να γίνει το laoding που αναφέρει: «Do not try this at school, at home…», που μεταφράζεται επί λέξει μην το δοκιμάσετε αυτό στο σπίτι ή στο σχολείο, αποτρέποντας τα μικρά παιδιά από τη βία. Διαβάζοντάς το όμως, η φωνή που μου ήρθε στο μυαλό μου είπε: «Εννοεί το παιχνίδι. Μην το δοκιμάσεις άλλο. Ούτε στο σχολείο, ούτε στο σπίτι, ούτε πουθενά. Θα εκνευριστείς». Αυτό ακριβώς έγινε.
Συμπέρασμα
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι κατάφεραν όχι απλώς να μην προσθέσουν τίποτα ουσιαστικό αλλά να χαλάσουν και σχεδόν κάθε επιλογή ή δυνατότητα που δούλευε με τον σωστό τρόπο. Η μία και μόνη ουσιαστική νέα ιδέα του Recovery με το τρίγωνο κρίνεται ανεπιτυχής, καθώς το παιχνίδι χάνει την ουσία του και παραπέμπει σε άλλου τύπου τίτλους που δεν απασχολεί τον οπαδό του pure WWE.
Αρχικά το παιχνίδι χαρίζει γέλιο, αλλά μετά γίνεται εντελώς κουραστικό. Αν καταφέρεις και δεν εκνευριστείς, θα πας και παρακάτω αλλά μέχρι τότε θα έχεις κερδίσει δικαιωματικά κάποιο βραβείο για την ψυχραιμία σου.
Αν τελικά το παιχνίδι πέσει στα χέρια σου, προτίμησε το διπλό και κάθισε με τον φίλο σου να ανταλλάξετε λαβές, μπουνιές, κλωτσιές ή να σπάσετε το δημοσιογραφικό πάγκο κάτω από το ρινγκ. Το τελευταίο μάλιστα ήταν και ό,τι πιο διασκεδαστικό κατάφερα να κάνω στο παιχνίδι.
Καταληκτικά δύο μπορούν να συμβούν: είτε να παίξεις κάποιο από τα προηγούμενα WWE ή να περιμένεις τα updates, που αμφιβάλλω αν μπορούν να σώσουν την κατάσταση.
Βαθμολογία: 
3/10
To παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε για τις ανάγκες του review.
