Πληροφορίες
Τίτλος: Total War: Warhammer 2
Πλατφόρμες: PC
Δοκιμάστηκε σε: PC
Εταιρεία Ανάπτυξης: Creative Assembly
Εκδότρια Εταιρεία: SEGA
Είδος: Turn-based Strategy / Real-time Tactics
Ηλικίες: 16+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 28 Σεπτεμβρίου 2017
Το «πείραμα» της ένωσης των δύο σημαντικότερων ίσως, τίτλων παιχνιδιών στρατηγικής μάχης, που σημάδεψαν τη συγκεκριμένη κατηγορία και τους gamers τις δύο τελευταίες δεκαετίες, ήταν από την αρχή καταδικασμένο να… πετύχει: Ο απόλυτος εξομοιωτής μάχης, η πετυχημένη συνταγή της σειράς Total War, «δανείστηκε» τον κόσμο και τα πλάσματα του Warhammer, ικανοποιώντας τους fans και των δύο «σχολών», εκτοξεύοντας το strategy battle gaming σε ένα νέο –γνωστό αλλά και παράλληλα εντελώς καινούριο- επίπεδο εμπειρίας και ικανοποίησης.
Όλα αυτά συνέβαιναν πριν από περίπου 16 μήνες, που η SEGA λάνσαρε τον πολυαναμενόμενο τίτλο. Σε χρονικό διάστημα εξαιρετικά μικρό, κυκλοφόρησε και το δεύτερο μέρος, κι αυτό κάτι λέει από μόνο του για την απήχηση που είχε το πρώτο μέρος, αλλά και το πόσες νέες ιδέες μπορούσαν άμεσα να βελτιώσουν το αγαπημένο παιχνίδι.
Το Total War: Warhammer 2 διατηρεί την ίδια συνταγή του προκατόχου του, αλλά και ολόκληρης της σειράς: Το παιχνίδι εξελίσσεται σε δύο επίπεδα, το ένα το «turn based» στον χάρτη όπου ο παίκτης κατακτά και αναβαθμίζει τις πόλεις του, δημιουργεί τον στρατό του, οργανώνει τις εκστρατείες του, διεξάγει διπλωματία και ό,τι άλλο χρειάζεται, προκειμένου να φθάσει όσο το δυνατόν πιο έτοιμος και αποτελεσματικός στο δεύτερο επίπεδο, στο real time, που είναι και η πεμπτουσία, για πολλούς, του παιχνιδιού: στη μάχη.
Πρόκειται για την καλύτερη, πιο πολύπλοκη, πιο «ρεαλιστική» (δεδομένων, φυσικά, των πλασμάτων φαντασίας που χειριζόμαστε σε αυτόν τον τίτλο) και εν γένει πιο πλήρη μάχη που έχουμε κληθεί να πολεμήσουμε και δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε, σε όλη την ιστορία του real time gaming! Στρατιές από Elves, Orcs, Νεκροζώντανοι και όλες οι άλλες γνωστές, στους μυημένους, φυλές του Warhammer, συγκρούονται σε επικά πεδία, με την έκβαση να κρίνεται από την κάθε μας ενέργεια, την πιο μικρή λεπτομέρεια και τα λάθη να μην συγχωρούνται. Αν αφήσεις τους τοξότες σου ακάλυπτους, το αντίπαλο ιππικό (που μπορεί να μην καβαλικεύει απαραίτητα… άλογα) θα το ξεκληρίσει, όπως θα συμβεί και το ίδιο αν πέσει σε ενέδρα λογχοφόρων. Την ίδια ώρα, η ψυχολογία των μαχητών, που θα επηρεαστεί από σημαντικές απώλειες, μπορεί να προκαλέσει ολόκληρη την κατάρρευση του μετώπου κι εκεί που ήσασταν το απόλυτο φαβορί, να τρέχετε να σώσετε τα απομεινάρια της στρατιάς σας…
Προσθέστε σε όλα αυτά μια πλειάδα ιπτάμενων πλασμάτων που σκορπούν τον θάνατο από τον αέρα, το «πυροβολικό», τους Μάγους και τις μαζικές εξοντώσεις που μπορούν να επιτύχουν με το κατάλληλο spell (ισχύουν οι κανόνες του επιτραπέζιου Warhammer), και φυσικά τους Ήρωες του κάθε στρατού, οι ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά των οποίων μπορούν να κάνουν τη διαφορά μεταξύ του θριάμβου και της ντροπιαστικής ήττας…
Στο Warhammer 2 δίνεται έμφαση, περισσότερο από κάθε άλλον τίτλο, στα ιδιαίτερα και ειδικά χαρακτηριστικά της κάθε φυλής, τα οποία μάλιστα απαιτούν εντελώς διαφορετικό χειρισμό και στρατηγική σκέψη, προκειμένου να είστε εσείς ο τελικός νικητής. Ξεχάστε τις κοινές τακτικές και τις… στερεότυπες επιθέσεις: εκεί που κερδίζει το ιππικό των Elves, ξεκληρίζεται η αντίστοιχη μονάδα των Skaven (ναι, καλά διαβάσατε φίλοι των παλιών Warhammer, επέστρεψαν!), οι οποίοι παρεμπιπτόντως βασίζονται στους μαζικούς τους αριθμούς και όχι στη μαχητική ικανότητα για να προκαλέσουν χάος στο αντίπαλο στρατόπεδο. Επικές αερομαχίες μεταξύ μυθικών πλασμάτων μεταφέρουν με απόλυτη επιτυχία τη μάχη και στις τρεις διαστάσεις!
Οι διαφορές μεταξύ των φυλών δεν σταματούν στα πεδία των μαχών: η τακτική «Διαίρει και Βασίλευε» πιάνει τέλεια για τα ξωτικά, όπως και αυτή της υπόγειας, στην κυριολεξία, υπονόμευσης και του χτυπήματος την κατάλληλη στιγμή, για τους Ποντικούς…
Οι τέσσερις- μέχρι τώρα- φυλές που μπορείτε να ελέγξετε (High Elves, Dark Elves, Lizardmen και Skaven) προσδίδουν μεγάλο βάθος στο παιχνίδι και φυσικά αυξάνουν κατακόρυφα το replayability του: θα βιώσετε εντελώς διαφορετικές εμπειρίες προσπαθώντας να καταστρέψετε το Vortex (μιας τεράστιας πηγής ενέργειας, στο κέντρο ενός συμπλέγματος νησιών) με τους «κακούς», από ότι να το προστατέψετε με τους «καλούς». Αυτός είναι και ο σκοπός του παιχνιδιού.
Ολική επανασχεδίαση και συνολικό ρετουσάρισμα υφίσταται και ο στρατηγικός χάρτης, όπως και ο τρόπος που θα δείτε την αυτοκρατορία σας να αναπτύσσεται, οι επιλογές που έχετε για να αναβαθμίσετε τις πόλεις σας, το πού θα δώσετε έμφαση στην τεχνολογική εξέλιξη (τα καλύτερα έρχονται όσο το παιχνίδι προχωράει…), με ποια «καλούδια» θα εξοπλίσετε τους Ήρωες σας και πώς θα αξιοποιήσετε την εμπειρία τους στη μάχη, ώστε να καταστούν ανίκητοι… Πλέον δεν πρόκειται για έναν πόλεμο «όλοι εναντίον όλων» (αν και υπάρχει και αυτή η επιλογή) αλλά, ακολουθώντας ένα storyline αντάξιο της μυθολογίας των Warhammer, υπάρχουν συγκεκριμένοι στόχοι για την κάθε φυλή. Και, επιτέλους, αυτό που έλειπε από το πρώτο μέρος: ικανοποιητικά cinematics που προωθούν το σενάριο και, τελικά, σας κάνουν να δεθείτε ακόμα και με την πιο… σιχαμένη μονάδα σας! Και πιστέψτε μας, υπάρχουν πολλές, και μάλιστα όλες καλοσχεδιασμένες που πολεμούν με τον δικό τους τρόπο.
Ξεκινώντας το παιχνίδι, όπως και στο πρώτο μέρος, προσπαθείτε να αναπτύξετε το δίκτυο των πόλεων σας επικρατώντας πρωτίστως σε άλλες ομάδες της φυλής σας, κάτι που μπορεί να γίνει και ειρηνικά, αφού όσο δυναμώνετε, κι αν είστε καλοί στη διπλωματία, τότε προσχωρούν μόνοι τους στην Αυτοκρατορία σας, κι εσείς κερδίζετε έτσι άμεσα στρατηγικές πόλεις, χρήμα (ή όποιον πόρο χρησιμοποιεί η κάθε φυλή) και… χρόνο.
Διότι ο χρόνος είναι σπουδαιότερος από χρήμα σε αυτό το παιχνίδι: απώτερος στόχος είναι να πραγματοποιήσετε τις αναγκαίες Τελετές (γίνεται με τον έλεγχο συγκεκριμένων πόλεων και άλλων παραγόντων) ώστε να διασώσετε ή να καταστρέψετε το Vortex. Και ταυτόχρονα να εμποδίσετε τους υπολοίπους από το να το πράξουν… Και εδώ ακριβώς η Creative Assembly διορθώνει ένα μεγάλο πρόβλημα όλων των προηγούμενων τίτλων: όταν μια αυτοκρατορία μεγαλώνει πολύ, η αντίσταση από τους εναπομείναντες είναι πολύ μικρή και οι τελευταίες σειρές μάλλον γίνονται ρουτίνα. Εδώ όμως, όποιος πλησιάζει κοντά στην τελευταία Τελετή και Τελική Μάχη, δέχεται λυσσαλέες επιθέσεις από όλους τους υπόλοιπους προκειμένου να μην τα καταφέρει, ακόμα και από τις δυνάμεις του Χάους, που σε αυτή την περίπτωση ξεπηδούν από το πουθενά, ακόμα κι εκεί που δεν το περιμένετε (και που δεν έχετε κανέναν στρατό να σας υπερασπιστεί)…
Για να φτάσετε μέχρι εδώ όμως, απαιτούνται δεκάδες ώρες παιχνιδιού, μακρινών εκστρατειών και οχύρωσης των κεκτημένων σας, αλλά… αυτό δεν θα σας κουράσει καθόλου: τα εξαιρετικά και κατά πολύ βελτιωμένα γραφικά του «Νέου Κόσμου» (στο πρώτο μέρος παίζατε στον «Παλιό»), ο τεράστιος χάρτης (με τον Μεγάλο Ωκεανό του, που δημιουργεί νέες προκλήσεις), ο επικός, ανάλογος του ύφους του παιχνιδιού, ήχος, σε συνδυασμό φυσικά με το βάθος και την ένταση του gameplay (θα παίξετε μάχες που θα σας προκαλέσουν, στην κυριολεξία, ιδρώτα!), θα σας κρατήσουν απασχολημένους για πολλές εβδομάδες… Και θα επανέλθετε…
Συμπέρασμα
Εάν σας άρεσε το πρώτο, τότε να ξέρετε ότι το δεύτερο διορθώνει τα λάθη του, είναι μεγαλύτερο, πιο βαθύ, πιο πλήρες και πιο επικό με όλη τη σημασία της λέξης. Εάν το παίζετε για πρώτη φορά… τότε απλά θα αναρωτηθείτε που ήσασταν και τι παίζατε όλα τα προηγούμενα χρόνια της απόλυτης κυριαρχίας του Total War.
9/10
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την Zegetron S.A. για τις ανάγκες του Review.
.jpg)
