The Nioh Collection – Review: Εμπειρία σαμουράι, αλλά όχι για όλους…

Πληροφορίες‌

‌Τίτλος:‌ The Nioh Collection
Διαθέσιμο‌ ‌σε:‌ PlayStation 5, PlayStation 4
Δοκιμάστηκε‌ ‌σε:‌ PlayStation 5
Εταιρεία‌ ‌Ανάπτυξης:‌ Team Ninja
Εκδότρια‌ ‌Εταιρεία:‌ Sony Interactive Entertainment
Είδος:‌ Action RPG
Ηλικίες:‌ ‌‌18+‌ ‌
Ημ/νία‌ ‌Κυκλοφορίας:‌ 5 Φεβρουαρίου 2021
 

Αν κοιτάξει κανείς τους αποκλειστικούς τίτλους που διαθέτει ως ώρας το PlayStation 5 της Sony, θα καταλάβει εύκολα πως οι υπάρχουσες επιλογές δεν επαρκούν -ακόμη- για να σταθούν από μόνες τους ως «πόλος έλξης» προς την ίδια την κονσόλα. Μέχρι να έρθουν μελλοντικά οι πρώτοι “system seller” τίτλοι, στο προσκήνιο βρίσκονται οι βελτιωμένες οπτικά και τεχνικά εκδόσεις παιχνιδιών από την προηγούμενη γενιά. Στο παραπάνω πλαίσιο έχουμε την κυκλοφορία του The Nioh Collection για PlayStation 5.

Δια χειρός Team Ninja, το επιτυχημένο franchise της Sony για το PS4 δεν άργησε να βρει τον «δρόμο» του προς την επόμενη γενιά ως remastered συλλογή. Στη Nioh Collection εμπεριέχονται τα Nioh και Nioh 2  όπως και όλα τα DLC’s τους. Άξιο αναφοράς πως το Nioh 2 πρωτοκυκλοφόρησε πριν από περίπου έναν χρόνο. Στις παρακάτω γραμμές θα προσπαθήσουμε να αποκρυπτογραφήσουμε  την αξία της συλλογής αυτής, τόσο για εκείνους που έχουν ήδη ασχοληθεί με τη σειρά όσο και για αυτούς που ενδιαφέρονται να τη γνωρίσουν για πρώτη φορά. Η έκδοση για PlayStation 4 έχει ακριβώς το ίδιο περιεχόμενο, άπαντα Nioh δηλαδή, χωρίς τις τεχνικές βελτιώσεις φυσικά, που βλέπουμε στην έκδοση PS5.

Πριν αρχίσουμε με τα της συλλογής, θα θέλαμε να κάνουμε τις πρώτες συστάσεις με τη σειρά για όσους δεν έχουν ασχοληθεί ξανά. Οι «βετεράνοι» μπορείτε να προχωρήσετε άμεσα στην ανάγνωση της επόμενης ενότητας. Θα αναφερθούμε σύντομα  στην “ταυτότητα” των δύο τίτλων ξεχωριστά και τις εντυπώσεις που άφησαν κατά την πρώτη τους κυκλοφορία (αναλυτικά Reviews των Nioh & Nioh 2 θα βρείτε πατώντας εδώ κι εδώ). H action-RPG σειρά τοποθετείται στην Ιαπωνία περί τον 16o και 17ο αιώνα. Θίγει τη θεματολογία των σαμουράι και δημιουργεί μία φανταστική ιστορία, μέσα στην οποία “παντρεύει” με επιτυχία πραγματικά ιστορικά γεγονότα και χαρακτήρες με την τοπική μυθολογία και τους δαίμονες της. Η επιρροή από τα “σαδιστικά” δύσκολα Souls παιχνίδια της Bandai Namco είναι ξεκάθαρη. Έτσι, η ιστορία περνάει σε δεύτερη μοίρα και στο προσκήνιο βρίσκεται το gameplay.

Με υψηλά επίπεδα πρόκλησης σε όλη τη σειρά, το πρώτο Nioh διέθετε  -μεταξύ άλλων- στιβαρούς και σχετικά γρήγορους μηχανισμούς μάχης, έντονο looting στοιχείο κι ένα μέτριο -για τις απαιτήσεις της εποχής- οπτικό αποτέλεσμα. Στον απόηχό του απέσπασε θετικές κριτικές, αφήνοντας τις εντυπώσεις ενός καλού τίτλου, σε καμία περίπτωση όμως εκείνες ενός αριστουργήματος.

Το Nioh 2 ιστορικά αποτελεί prequel του πρωτότυπου τίτλου. Στο σύνολό του κράτησε ίδια τη «συνταγή» σε ιστορία και gameplay. Αυτό που έκανε ήταν να προσθέσει λεπτομέρειες που ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο τους ήδη επιτυχημένους gameplay μηχανισμούς, χωρίς όμως να καταφέρει να βελτιώσει τα όποια μειονεκτήματα χαρακτήρισαν την πρώτη κυκλοφορία. Εν τέλει, κρίθηκε ως ένας ποιοτικός τίτλος που εξέλιξε τη σειρά προς τη σωστή κατεύθυνση.

O ρόλος της “The Nioh Collection”

Περνώντας τώρα στην ουσία της παρούσας συλλογής, είναι ξεκάθαρο πως από άποψη διάρκειας δεν μπορεί να μείνει κανείς παραπονεμένος. Το υλικό που υπάρχει υπόσχεται περισσότερες από 200 ώρες ενασχόλησης. Κάπου εδώ να αναφέρουμε πως μπορεί κανείς να αγοράσει τα δύο παιχνίδια της συλλογής και ξεχωριστά. Αναπόφευκτα, η «φύση» του gameplay στο Nioh απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό. Υπόσχεται διασκέδαση σε εκείνους που ήδη λατρεύουν την υποκατηγορία τίτλων τύπου “Souls”, σε εκείνους που έχουν να αφιερώσουν χρόνο και δέουσα συγκέντρωση και σε εκείνους που δέχονται να δοκιμάσουν τα επίπεδα δεξιοτήτων τους. Σε καμία περίπτωση δεν θα απολαύσουν τα όσα προσφέρει η συλλογή όσοι ψάχνουν κάτι ανάλαφρο ή χαλαρωτικό.

Από εκεί κι έπειτα, οι διαφορές που θα εντοπίσει κανείς στις εκδόσεις της εν λόγω συλλογής σε σχέση με τις αυθεντικές κυκλοφορίες είναι καθαρά τεχνικές. Δεν υπάρχουν οι όποιες ενδεχόμενες αποκλειστικές προσθήκες, κάτι που έχουμε δει να συμβαίνει με άλλες εκδόσεις συλλογής. Λογικό, μιας κι όπως προείπαμε το Nioh 2 δεν έχει συμπληρώσει στην αγορά ούτε χρόνο ακόμη. Το «λίφτινγκ» που υπόσχεται η ισχύς του PlayStation 5 προσφέρει τα δύο παιχνίδια σε τρία διαφορετικά Game Mode settings: σε 4K Mode, σε 120fps Mode και σε PlayStation 5 Console Standard Mode. Να καταστήσουμε εξ αρχής ξεκάθαρο πως δεν υπάρχει η δυνατότητα να παιχθεί το παιχνίδι ταυτόχρονα σε 4K ανάλυση με έως 120fps.

Θα λέγαμε πως, σαν σύνολο, τις μεγαλύτερες βελτιώσεις έχει δεχθεί ο πρωτότυπος τίτλος της σειράς, όπως είναι φυσικό. Όσον αφορά το 4K Mode, η εν λόγω ρύθμιση δίνει για πρώτη φορά τη δυνατότητα στο Nioh να παιχθεί σε πραγματικά native 4K ανάλυση, εν αντιθέσει με την checkerboard 4K της αρχικής κυκλοφορίας. Παράλληλα, ο ρυθμός των καρέ δείχνει να «κλειδώνει» σχεδόν πάντα στα 60 ανά δευτερόλεπτο. Καλύτερο δυνατό Mode, όμως, για το Nioh θεωρούμε πως είναι εκείνο των 120fps. Αν και η ανάλυση πέφτει αρκετά, η οπτική λεπτομέρεια συνεχίζει να ικανοποιεί. Αυτό που εντυπωσιάζει είναι η ομαλή εμπειρία των 120 καρέ που καταφέρνουν να διατηρηθούν εκεί ψηλά, προσφέροντας μία ιδιαίτερα «βελούδινη» εμπειρία. Τέλος, το Standard Mode απευθύνεται σε όσους δεν διαθέτουν οθόνες με υποστήριξη 4K ανάλυσης ή 120fps. Με την ανάλυση σε λίγο κάτω από 4Κ και με βελτιωμένη τη λεπτομέρεια της εικόνας, τα καρέ συνεχίζουν να παραμένουν αρκετά σταθερά στα 60 ανά δευτερόλεπτο. Οι οπτικές βελτιώσεις σε αυτό το mode έχουν να κάνουν με τις σκιές και ελαφρώς εμπλουτισμένα με αντικείμενα τοπία.

Οι βελτιώσεις που δέχθηκε το Nioh 2 δεν είναι ανάλογου βεληνεκούς. Σίγουρα παίζει τον ρόλο της και η πιο πρόσφατη κυκλοφορία του, που έφερε μαζί της μεγαλύτερες τεχνικές απαιτήσεις. Το 4K Mode προσφέρει την ύψιστη δυνατή ανάλυση στη μεγαλύτερη διάρκειά του, ενώ και τα καρέ παραμένουν ως επί το πλείστον στα 60. Αυτό θεωρούμε πως είναι και το καλύτερο Mode για να παιχθεί ο εν λόγω τίτλος. Η ρύθμιση των 120fps δεν δίνει το ομαλό αποτέλεσμα που μπόρεσε να προσφέρει στο πρώτο Nioh, κάτι που θα λυνόταν, αν το PS5 είχε λάβει επιτέλους το update για το VRR (variable refresh rate), καθώς διόρθωνε έτσι κατά πολύ την εμπείρία. Πέρα από το γεγονός ότι η πτώση της ανάλυσης φαίνεται να είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη πτώση στο πρώτο Nioh, οι πτώσεις των καρέ στις πιο απαιτητικές σκηνές είναι εμφανείς. Ομοίως με τον πρωτότυπο τίτλο, το Standard Mode προσφέρει μια ελαφρώς χαμηλότερης της 4K ανάλυσης και πρόσθετες λεπτομέρειες στους περιβάλλοντες χώρους.

Τη μεγαλύτερη τεχνική βελτίωση και στους δύο τίτλους έρχεται να δώσει ο SSD δίσκος του PS5. Οι χρόνοι φόρτωσης έχουν καταφέρει να μειωθούν συναρπαστικά στις remastered εκδόσεις. Χαρακτηριστικά, μία φόρτωση που απαιτούσε 20-25 δευτερόλεπτα έχει μειωθεί σε μόλις 2-3 δευτερόλεπτα. Τελευταία λεπτομέρεια που αξίζει να σημειωθεί είναι η προσθήκη απτικών αναδράσεων, χάρη στο DualSense χειριστήριο. Η αλήθεια είναι πως δεν μείναμε ικανοποιημένοι από την προσπάθεια των ιθυνόντων σχετικά. Ελάχιστα παιχνίδια, μέχρι στιγμής, εκμεταλλεύονται αισθητά τις απτικές λειτουργίες του DualSense χειριστηρίου και η Nioh Collection δεν ανήκει σε αυτά. Οι σκανδάλες L2/R2 ασκούν τη βασική πίεση που έχουμε δει στα περισσότερα παιχνίδια της κονσόλας και μόνο κατά τη χρήση των Ranged όπλων. Από εκεί κι έπειτα υπάρχουν κάποιες ρυθμικές δονήσεις που δεν εντυπωσιάζουν και θα μπορούσαμε να συναντήσουμε και στο DualShock 4 του PS4.

Συμπέρασμα

Οι “βετεράνοι” της σειράς θα περιοριστούν στις σχετικά αξιόλογες τεχνικές αναβαθμίσεις, με σημαντικότερη την εντυπωσιακή μείωση χρόνων φόρτωσης, όμως για ακόμη μία φορά οι δυνατότητες απτικής ανάδρασης του DualSense δεν χρησιμοποιούνται επαρκώς. Επίσης αντενδείκνυται για όσους ψάχνουν στιγμές χαλάρωσης. Παρ’ όλα αυτά, η συλλογή υπόσχεται εκατοντάδες ώρες απόλαυσης για όσους ψάχνουν μία “στιβαρή” και απαιτητική εμπειρία στον κόσμο των σαμουράι και αποτελεί την απόλυτη εμπειρία Nioh.

Βαθμολογία:  8/10

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.