Πληροφορίες
Τίτλος: The Council (Episodes 1 & 2)
Πλατφόρμες: PC / PS4 / Xbox One
Δοκιμάστηκε σε: PS4
Εταιρεία Ανάπτυξης: Big Bad Wolf
Εκδότρια Εταιρεία: Focus Home Interactive
Είδος: Adventure, RPG
Ηλικίες: 16+
Η Big Bad Wolf πειραματίστηκε, συνδυάζοντας το choice-based σενάριο με role-playing χαρακτηριστικά, ενώ παράλληλα “έμπλεξε” ιστορικές προσωπικότητες, όπως τον George Washington και τον Ναπολέων Βοναπάρτη, σε μια υπόθεση εξαφάνισης που σχετίζεται με τον αποκρυφισμό. Το The Council δεν είναι σε καμία περίπτωση τέλειο, αλλά σίγουρα είναι πρωτότυπο και ενδιαφέρον.
Το The Council είναι ένα παιχνίδι που προσαρμόζεται στις επιλογές των παικτών, αλλά όχι πάντα όπως θα έπρεπε. Υπάρχουν περιπτώσεις που η εξέλιξη της ιστορίας επηρεάζεται από πράγματα που δεν θα περιμένατε (κάτι πραγματικά εντυπωσιακό) και υπάρχουν και στιγμές που οι επιλογές σας είναι σαν να μην έγιναν. Κυρίως, είναι σαν η ομάδα ανάπτυξης να είχε μια συγκεκριμένη ροή κατά νου και κάποιες επιλογές να μην συμβαδίζουν, δημιουργώντας κενά. Ορισμένες απαντήσεις σας θα είναι σαν να μην δόθηκαν ποτέ. Ακόμα και όταν κάποια επιλογή επηρεάζει άμεσα την εμφάνιση του χαρακτήρα σας και θα έπρεπε να προκαλέσει κάποια αντίδραση, οι υπόλοιποι χαρακτήρες δεν κάνουν το παραμικρό σχόλιο σχετικά.
Παρ’ όλες τις αλλοπρόσαλλες στιγμές όμως, το The Council κεντρίζει το ενδιαφέρον. Καταφέρνει να ενώσει αρμονικά τις πολιτικές ίντριγκες των δευτερευόντων χαρακτήρων, με διάφορα ιστορικά γεγονότα και την προσωπική έρευνα του Louis. Όλα αυτά με την υπόνοια του υπερφυσικού, που όμως θα αποφύγουμε να αναλύσουμε για να μην υπάρξουν spoilers.
Με την πρόοδο της ιστορίας, ο πρωταγωνιστής εξελίσσεται με έξυπνο τρόπο, αλλά όχι πάντα πειστικό. Στην πραγματικότητα όμως, το μεγάλο ατού του The Council είναι οι δευτερεύοντες χαρακτήρες. Ανάμεσά τους συναντάμε μερικές από τις σημαντικότερες ιστορικές προσωπικότητες που έχουν υπάρξει, όπως τον George Washington και τον Ναπολέων Βοναπάρτη, ενώ ιδιαίτερο ρόλο παίζουν και διάφορα φανταστικά πρόσωπα, που είναι εξίσου ενδιαφέροντα.
Στην κριτική μας για το πρώτο επεισόδιο, είχαμε πει πως οι χαρακτήρες του The Council είναι πολυεπίπεδοι και διεκδικούν συνεχώς την προσοχή σας, κάτι που ευτυχώς συνεχίζει να υφίσταται καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ορισμένοι από αυτούς είναι λιγότερο συναρπαστικοί από τους υπόλοιπους, όμως όλοι μαζί δημιουργούν ένα ποικίλο και αντικρουόμενο cast. Παράλληλα, το setting του παιχνιδιού είναι καθηλωτικό από όλες τις απόψεις, δημιουργώντας μια μοναδική ατμόσφαιρα που πότε είναι βλοσυρή, πότε απατηλά φαντασμαγορική, αλλά πάντα καταφέρνει να μαγνητίσει.
Η κατηγορία των choice-based παιχνιδιών είναι ένα είδος που κινδυνεύει να “βαλτώσει”, καθώς πολλοί developers του εν λόγω genre στηρίζονται μονάχα στο σενάριο, περιορίζοντας το gameplay σε πολύ βασικό επίπεδο, με αποτέλεσμα να επαναλαμβάνονται. Από την άλλη, η Big Bad Wolf κάνει μια αξιότιμη προσπάθεια να πρωτοτυπήσει και ως ένα βαθμό τα καταφέρνει.
Ο Diplomat πλεονεκτεί στις συζητήσεις, αποφεύγοντας τις δύσκολες καταστάσεις. Ο Detective είναι καλύτερος στην εξερεύνηση και ο Occultist έχει περισσότερες ιστορικές και μη γνώσεις. Ανάλογα το class που θα επιλέξετε, οι ευκαιρίες που θα παρουσιαστούν μπροστά σας θα είναι διαφορετικές.
Αν πάλι θέλετε να δοκιμάσετε όλα τα classes, τότε μπορείτε. Κάθε επεισόδιο χωρίζεται σε quests. Με τη λήξη κάθε αποστολής κερδίζετε EXP και ανεβαίνετε levels. Έτσι κερδίζετε skill points, τα οποία χρησιμοποιείτε είτε για να επενδύσετε στις ικανότητες που επιλέξατε στην αρχή του παιχνιδιού, είτε για να ξεκλειδώσετε τα υπόλοιπα classes.
Η “υβριδική” προσέγγιση θα σας ωφελήσει περισσότερο στα confrontations, μια σειρά από συζητήσεις που παίζουν καθοριστικό ρόλο στο πώς θα εξελιχθεί το παιχνίδι. Τα confrontations έχουν τη μορφή ενός mini-game, όπου ο σκοπός σας είναι πείσετε τον συνομιλητή σας για να βγείτε νικητές. Κατά τη διάρκεια της συζήτησης, χρησιμοποιείτε διάφορα skills ώστε να πετύχετε τον σκοπό σας και μερικές φορές μπορεί να χρειαστούν skills από διαφορετικά classes.
Παράλληλα, για να αξιοποιήσετε τις ικανότητες του Louis, καταναλώνετε effort points που σας προσφέρονται σε περιορισμένο αριθμό. Αν ξεμείνετε από πόντους, τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε items για να αναπληρώσετε ένα ποσοστό τους, αλλιώς είναι πολύ πιθανό ότι θα χάσετε κάποια σημαντική ευκαιρία. Σίγουρα ένας πολύ πρωτότυπος μηχανισμός για το είδος του παιχνιδιού, ο οποίος θα σας κρατήσει σε εγρήγορση.
Όσο περνάνε τα επεισόδια και επενδύετε στις ικανότητες που θέλετε, τα effort points που απαιτούνται για τη χρήση τους μειώνονται δραστικά. Σταδιακά, αυτό δίνει την εντύπωση πως ο χαρακτήρας σας γίνεται πιο ισχυρός, το οποίο είναι και το ζητούμενο. Επιπλέον, μετά από ένα σημείο, θα αποκτήσετε και άλλες, πιο ισχυρές ικανότητες, οι οποίες ανανεώνουν και εμπλουτίζουν ακόμα περισσότερο το gameplay.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακοί είναι και οι γρίφοι που θα συναντήσετε. Τα puzzles εμφανίζονται αρκετά τακτικά και απαιτούν σκέψη, καθώς αποφεύγουν τα κλισέ και προσφέρουν πιο σύνθετα μυστήρια. Μερικά από αυτά είναι αρκετά περίπλοκα (ίσως και υπερβολικά περίπλοκα ορισμένες φορές), όμως όταν βρίσκετε τη λύση είναι άκρως ικανοποιητικό.
Κάτι που μας κούρασε στα τελευταία επεισόδια ήταν το backtracking, αφού χρειάστηκε να κάνουμε κύκλους στην έπαυλη για αρκετή ώρα. Σε γενικές γραμμές όμως, η έντονη διάδραση που προσφέρει το The Council είναι αναζωογονητική, χάρις στους κατανοητούς και ενδιαφέροντες μηχανισμούς που το κάνουν να ξεχωρίζει στην κατηγορία των choice-based τίτλων.
Από το πρώτο κιόλας επεισόδιο, ήταν φανερό πως το The Council έπασχε τεχνικά. Πλέον, μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως ο τεχνικός τομέας είναι η αχίλλειος πτέρνα του τίτλου. Το παιχνίδι είναι γεμάτο με glitches και pop-ups. Αντικείμενα περιστρέφονται και χαρακτήρες εξαφανίζονται ή γυαλίζουν σαν πυγολαμπίδες, κοιτώντας στο υπερπέραν, με τα textures στο πρόσωπό τους να φορτώνουν ακατάπαυστα… Τα προβλήματα είναι πολλά.
Έπειτα, οι εκφράσεις των συνομιλητών μας, αλλά και του πρωταγωνιστή, δεν αποδίδονται με σωστό τρόπο, ενώ το voice acting μπορεί να χαρακτηριστεί αποτυχημένο και επιτυχημένο ταυτόχρονα, ανάλογα τον χαρακτήρα. Παράλληλα, σε όλα τα παραπάνω έρχεται να προστεθεί το κακό lip sync. Αν μπορούμε να επαινέσουμε κάποια πτυχή του τεχνικού τομέα, οφείλουμε να αναφέρουμε τα περιβάλλοντα που παρουσιάζουν ποικιλία και εντυπωσιάζουν με ευκολία.
Συμπέρασμα