Super Mario 3D All-Stars – Review: Πακέτο ιστορικών τίτλων

Του Παύλου Κρούστη

Πληροφορίες‌

‌Τίτλος:‌ Super Mario 3D All-Stars
Διαθέσιμο‌ ‌σε:‌ Nintendo Switch
Δοκιμάστηκε‌ ‌σε:‌ Nintendo Switch
Εταιρεία‌ ‌Ανάπτυξης:‌ Nintendo EPD
Εκδότρια‌ ‌Εταιρεία:‌ Nintendo
Είδος:‌ Platformer
Ηλικίες:‌ ‌‌7+‌ ‌
Ημ/νία‌ ‌Κυκλοφορίας:‌ 18 Σεπτεμβρίου 2020 (διαθέσιμο έως 31 Μαρτίου 2021)
 

 

Η Nintendo ξέρει να φτιάχνει franchises. Απόδειξη είναι οι πολυάριθμες σειρές των πολλαπλών εκατομμυρίων πωλήσεων με μερικούς από τους πιο γνωστούς χαρακτήρες, όχι μόνο στη βιομηχανία, αλλά γενικότερα στην ποπ κουλτούρα. Ο Mario είναι προφανώς ο αρχηγός, η ναυαρχίδα, ο πρωταθλητής όλων. H ιστορία του χωρίζεται σε δύο εποχές: αυτή των 2D παιχνιδιών του και αυτή που ορίζεται ως «τρισδιάστατη». Κι ενώ έχουμε δει συλλογές με τα δισδιάστατα παιχνίδια του, ήρθε η ώρα να δούμε την πρώτη συλλογή με 3D Mario τίτλους.

 

Το Super Mario 3D All-Stars είναι μια συλλογή-όνειρο για τους fans, είναι κάτι που αποζητούσαν εδώ και πολλά χρόνια, αφού ο Mario είχε μερικά από τα πιο επιτυχημένα (βάσει κριτικών, αλλά και πωλήσεων) τα τελευταία 20 χρόνια και ακόμα κι αν το Wii U δεν αποτέλεσε ιδανική πλατφόρμα για να μαζευτούν τέτοιοι τίτλοι εκεί, το Switch έρχεται να σώσει την κατάσταση.

Στη συλλογή έχουμε 3 παιχνίδια: Super Mario 64, Super Mario Sunshine και Super Mario Galaxy. Εδώ έρχεται η πρώτη κρυάδα. «Γιατί λείπει το Super Mario Galaxy 2;», θα αναρωτηθεί κάποιος εύλογα. Δεν υπάρχει καμία λογική απάντηση. Μόνο η Nintendo γνωρίζει γιατί δεν συμπεριλήφθηκε ο 2ος Galaxy τίτλος και το μόνο που μας έρχεται στο μυαλό είναι ότι θα έδινε ακόμα μεγαλύτερη αξία στο συγκεκριμένο προϊόν. Ίσως η εταιρεία σκοπεύει να το μεταφέρει στο Switch σε δεύτερο χρόνο, θα δείξει.

Στη συλλογή φυσικά δεν θα περιμέναμε το Super Mario Odyssey, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά μόλις πριν 3 χρόνια, όμως σίγουρα το Super Mario 3D World ήταν πιο εφικτό. Κυκλοφόρησε στην προηγούμενη γενιά (Wii U) και παρότι δεν ανήκει πλήρως στις «3D» περιπέτειες του Mario, αφού αποτελεί sequel του 3D Land που επίσης είχε 2D/3D gameplay, θα αποτελούσε σίγουρα ευχάριστη προσθήκη και θα δικαιολογούσε οπωσδήποτε την τιμή της συλλογής, κάτι που είναι και το βασικό μας πρόβλημα με το 3D All-Stars σε συνδυασμό με την… περιορισμένη έκδοση.

 

Η Nintendo αποφάσισε να εκπληρώσει τα όνειρα των fans λοιπόν με αυτήν τη συλλογή, όμως χτύπησε αλύπητα. Ναι, έχουμε τρεις θρυλικούς τίτλους μαζί για πρώτη φορά σε ένα εξαιρετικό πακέτο. Η αξία του πακέτου όμως είναι αμφίβολη στην καλύτερη: έχουμε απλά ports/μεταφορές (περισσότερα γι’ αυτό παρακάτω) παιχνιδιών του 1996, 2002 και του 2007. Μιλάμε για το πιο πρόσφατο παιχνίδι να είναι 13 ετών και το πιο παλιό να φτάνει τα 24 χρόνια. Αν τολμούσε οποιαδήποτε άλλη εταιρεία στον χώρο να πράξει κάτι τέτοιο και να το κοστολογήσει στα €59,99, τότε το προϊόν θα ήταν καταδικασμένο. Κι όμως αυτή η συλλογή είναι ένα από τα καλύτερα πράγματα που μπορεί να σας προσφέρει το Switch.

Αυτό ακριβώς σκέφτηκε και η Nintendo και αποφάσισε να διανέμει το προϊόν με τον πιο ιδιαίτερο τρόπο. Πολλές φορές έχουμε δει περιορισμένη/limited έκδοση σε φυσικό προϊόν. Μπορεί κάποια συλλεκτική έκδοση να κυκλοφορήσει μόνο σε μερικές χιλιάδες κομμάτια. Η φύση αυτή μετατρέπεται σε ψυχαναγκασμό για τους fans, που πρέπει με κάθε θυσία να αποκτήσουν το προϊόν, ειδικότερα δε, όταν μιλάμε για Nintendo fans και μάλιστα για μια τέτοια θρυλική σειρά. Όμως η Nintendo δεν σταμάτησε εκεί. Αποφάσισε να κάνει διαθέσιμο ψηφιακά το προϊόν μόνο μέχρι τις 31 Μαρτίου 2021, σύνολο δηλαδή για κάτι παραπάνω από 6 μήνες. H Nintendo έχει προκαλέσει πανικό στην αγορά των μεταχειρισμένων: οι προπαραγγελίες του παιχνιδιού ανεβαίνουν στο eBay με τιμές που φτάνουν και τα 10.000 δολάρια! Από την άλλη, η ψηφιακή φύση ενός προϊόντος δεν λειτουργεί όπως το φυσικό και το αποτέλεσμα θα είναι αντίστοιχο με κονσόλες που έχουν εγκατεστημένο το παιχνίδι πιθανώς, όταν λήξει η προθεσμία ψηφιακής αγοράς. Με λίγα λόγια δίνεται τροφή στους scalpers για μια συλλογή που ήδη από τις προπαραγγελίες είναι άκρως επιτυχημένη. Μακάρι να γιορτάζαμε τα 35 χρόνια του Mario με κάτι λίγο πιο… άνετο για να το απολαύσουν όσο το δυνατόν περισσότεροι παίκτες, αν και είναι αρκετά πιθανό να δούμε ξεχωριστές κυκλοφορίες, μετά τον Μάρτιο του 2021.

 

Αφήνοντας στην άκρη τις περίεργες τακτικές περί συλλεκτικότητας, έχουμε ένα αδιαμφισβήτητα ποιοτικό πακέτο. Έχομε 3 από τους καλύτερους platforming τίτλους όλων των εποχών στην καλύτερη μορφή τους. Μάλιστα, και οι 3 τίτλοι βρίσκονται στο top 250 του Metacritic, ενώ το Super Mario Galaxy είναι στο top 6 όλων των εποχών!

Μπαίνοντας στο μενού βλέπουμε 6 εικονίδια και περιγραφές για το καθένα: 3 για τα συμπεριλαμβανόμενα παιχνίδια και 3 ακόμη για soundtrack τους. Ναι, ακόμη και η μουσική είναι θρυλική σε αυτό το πακέτο. Κάθε soundtrack περιλαμβάνει δεκάδες κλασικά κομμάτια από την ιστορία του ήρωα και η εταιρεία δημιούργησε ένα χρηστικό mode, που μπορεί κάποιος να συνεχίσει να ακούει, ακόμα κι αν η οθόνη κλείσει. Είναι ένα πολύ όμορφο μπόνους, όμως θα θέλαμε να υπάρχει και κάτι έξτρα (πχ. artwork), έστω για ιστορικούς λόγους.
Πατώντας το κουμπί για να μπούμε στο Super Mario 64 υπάρχει ένα όμορφο συναίσθημα στον αέρα, αυτό της νοσταλγίας. Το κεντρικό hub στο κάστρο του παιχνιδιού βγάζει αυτό το συναίσθημα ίσως πιο ισχυρά από οποιοδήποτε άλλο παιχνίδι εκεί έξω. Ναι, το Super Mario 64 ανήκει στην πρώτη περίοδο των 3D παιχνιδιών. Εκείνη την άχαρη εποχή, που οι developers δεν ήξεραν ούτε πώς να ομορφύνουν το αποτέλεσμα με τα ελάχιστα πολύγωνα που είχαν στη διάθεσή τους, αλλά ούτε και τι να κάνουν με την κάμερα που δημιουργούσε πολλαπλές δυσκολίες με την έξτρα διάσταση. Παρ’ όλα αυτά, το Super Mario 64 μπορεί να χαρακτηριστεί μόνο μαγικό.

Το game design του ακόμα βάζει το καπέλο (pun intended) σε παιχνίδια του είδους, η εξερεύνηση για τα αστέρια ακόμα και τώρα δημιουργεί ένα μοναδικό συναίσθημα ολοκλήρωσης, ενώ ο πήχης που ανέβασε η Nintendo με τους νέους μηχανισμούς που εφηύρε, ακόμα παραμένει στο ίδιο επίπεδο με σχεδόν κανέναν τίτλο να μην έχει καταφέρει να το ξεπεράσει, αλλά απλά να το αντιγράφει. Το Super Mario 64 δεν έδειξε μόνο τον δρόμο για τα platformers, αλλά δίδαξε για πρώτη φορά στους τίτλους της εποχής πώς να χειριστούν το 3D περιβάλλον. Η παρακαταθήκη του είναι βαριά και την επιρροή του την βλέπουμε σχεδόν σε κάθε τίτλο που κυκλοφορεί σήμερα.

 

 

Τα προβλήματα της κάμερας είναι υπαρκτά, όπως επίσης και τα πολύγωνα είναι ελάχιστα και φυσικά ενοχλούν στο μάτι σήμερα, παρότι έχουμε πιο καθαρές επιφάνειες με το texture filtering να είναι πολύ μεγαλύτερης ανάλυσης, αφού πλέον διακρίνονται σχέδια που δεν μπορούσαμε να διακρίνουμε ως τώρα (βλέπουμε καθαρά τα μάτια του Mario!). Παράλληλα έχει ανέβει η rendering ανάλυση, όμως δυστυχώς δεν έχουμε wide λόγο πλευρών. Αυτός παραμένει 4:3. Είναι μια μοναδική ευκαιρία που δυστυχώς αφέθηκε στην άκρη. Συνολικά όμως, δεν μπορούμε παρά να προσπεράσουμε τα προβλήματα. Το παιχνίδι παραμένει απίστευτα εθιστικό.
Επόμενο στη σειρά είναι το Super Mario Sunshine. Πρόκειται για έναν τίτλο που εισήγαγε εντελώς νέα στοιχεία, δίνοντας παράλληλα και την αίσθηση της κινηματογραφικότητας, αφού το παιχνίδι έχει αρκετά cutscenes που εξηγούν την ιστορία, ενώ η πιο μεγάλη αλλαγή στο gameplay έρχεται από τη χρήση του FLUDD, ενός πυροσβεστήρα που κουβαλάει στην πλάτη του ο Mario και τον βοηθά ποικιλοτρόπως στο gameplay. Το νησί Isle Delfino είναι ανοιχτό προς εξερεύνηση, όμως οι πίστες που θα βρείτε τα πολυπόθητα αστέρια, αυτήν τη φορά είναι πιο γραμμικές κι έτσι ενώ υπάρχει και πάλι το στοιχείο της εξερεύνησης, το design είναι λίγο διαφορετικό αυτήν τη φορά.

Το Sunshine επωφελείται από υψηλότερη ανάλυση και μάλιστα wide, ενώ τα αρχικά assets του παιχνιδιού αυτήν τη φορά λάμπουν. Δεν έχει τόσο χαμηλό αριθμό από πολύγωνα όπως ο προκάτοχος και αυτό, σε συνδυασμό με τα πολλαπλά οπτικά εφέ, το βοηθά να έρθει στο παρόν σχεδόν σαν μοντέρνος τίτλος. Ναι, πάλι εντοπίζονται κάποια προβλήματα με τον χειρισμό και την κάμερα, όμως δεν τίθεται αμφιβολία ότι έχουμε τρομερή βελτίωση σε σχέση με την αρχική κυκλοφορία. Ο χειρισμός έχει ελάχιστες διαφορές και συνολικά βρήκαμε το Sunshine πολύ ενδιαφέρον, ακόμα και με τα σημερινά στάνταρ, καθώς δεν είχαμε την τύχη να ασχοληθούμε στο παρελθόν μαζί του.

Φτάνουμε έτσι στο Galaxy. Το παιχνίδι θα μπορούσε απλά να κυκλοφορήσει στο Switch και να προκαλέσει και πάλι χαμό. Ένα από τα καλύτερα παιχνίδια όλων των εποχών στην καλύτερη μορφή του. Το Super Mario Galaxy είναι αδιαμφισβήτητα ο καλύτερος Super Mario τίτλος και οι fans θα χαρούν να μάθουν ότι όπως προκάλεσε ρίγη συγκίνησης όταν κυκλοφόρησε, το ίδιο θα καταφέρει και τώρα. Η φορητότητα του Switch βοηθά ακόμα περισσότερο να αναδειχθεί το παιχνίδι, ενώ ο τεχνικός του τομέας με την επίσης ανεβασμένη ανάλυση βοηθά στο να συμπεράνει κάποιος ότι βλέπει σύγχρονο παιχνίδι της Nintendo. Τα physics, τα εφέ, το επίπεδο “polishing” είναι όλα σε τρομακτικά υψηλά επίπεδα, με το game design, αλλά και το τρομερά πρωτότυπο level design αυτήν τη φορά να κλέβουν την παράσταση. Για όλα τα παραπάνω, είναι ακόμα μεγαλύτερο το κρίμα που δεν βλέπουμε και το Galaxy 2. Ειλικρινά, θα ήταν ίσως προτιμότερο να δούμε μια συλλογή με τα δύο Galaxy παιχνίδια έστω.

Το Galaxy υποστηρίζει motion controls με το δεξί Joy-Con (ή και τα δύο αν τα έχετε στη βάση) να αναλαμβάνει τον ρόλο που είχε το Wiimote, ενώ αν παίζετε σε handheld μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το touchpad για να στοχεύσετε. Η ειδική κίνηση-στριφογύρισμα πλέον γίνεται και με κουμπί, κάτι που δίνει σαφώς μεγαλύτερη σταθερότητα στον παίκτη. Τέλος, υπάρχει και πάλι το co-star mode, που δίνει τη δυνατότητα σε έναν δεύτερο παίκτη να συμβάλλει, μαζεύοντας αστέρια, όπως και στον αρχικό τίτλο.

Φτάνουμε έτσι σε μια ανάρτηση που έκαναν οι ειδικοί στο Twitter, όταν ανέλυσαν τα αρχεία του παιχνιδιού. Τα τρία παιχνίδια τρέχουν σε emulator και όχι natively. Είναι μια περίεργη τακτική για τη Nintendo και παρότι δεν έχει επίπτωση (μάλλον) στον τρόπο που απεικονίζονται αυτά, θα ήταν προτιμότερο να «τρέχει κώδικας» για Switch. Συγκεκριμένα τα δύο πρώτα παιχνίδια τρέχουν στα 30fps και σε έναν emulator που δημιούργησε η Nintendo για τη συλλογή, το οποίο σημαίνει ότι μπορεί να δούμε κι άλλες επανακυκλοφορίες από την εποχή του Nintendo 64 και του GameCube. Το τρίτο παιχνίδι είναι σε λίγο καλύτερη μοίρα, με την Nintendo να έχει «πλάσει» τον κώδικα εν μέρει για να τρέχει natively μόνο στη CPU του Switch. Το κομμάτι της GPU και του ήχου τρέχουν και αυτά μέσω emulation. Δεν γνωρίζουμε γιατί το έκανε η εταιρεία αυτό, αλλά πιθανώς να έχει τις καλύτερες επιδόσεις εξαιτίας αυτής της επιλογής, αφού ο τίτλος τρέχει στα 60fps. Τα πάντα είναι πιο καθαρά σε σχέση με τα άλλα δύο παιχνίδια και γενικότερα είναι το μόνο από τα τρία που φαίνεται ότι έχει υποστεί έστω κάποια επιπλέον βελτίωση.

Συμπέρασμα

Ο βασικός λόγος που βαθμολογείται τόσο ψηλά η συγκεκριμένη συλλογή είναι διότι τα τρία παιχνίδια έχουν διατηρήσει την αξία τους αναλλοίωτη στον χρόνο. Είναι εκπληκτικό να βλέπουμε τρεις τέτοιους τίτλους να χαρακτηρίζονται ακόμα και σήμερα από το απίστευτα εθιστικό τους gameplay και το game design που παραμένει παράδειγμα προς μίμηση.

Ναι, μας ενόχλησε η full-price κοστολόγηση, η έλλειψη σοβαρού ρετούς και η απουσία του Galaxy 2, αλλά παίζοντας τα υπάρχοντα παιχνίδια δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς το προφανές: η Nintendo έχει δημιουργήσει αριστουργήματα για τη βιομηχανία, που έχουν μείνει στην ιστορία. Αυτό το πακέτο είναι μια μικρή γεύση από τις καλύτερες στιγμές της στην καλύτερή τους μορφή.

Βαθμολογία: 9/10

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.