State of Decay 2 – Review: Τα ζόμπι επιστρέφουν!

Πληροφορίες

Τίτλος: State of Decay 2
Διαθέσιμο σε: Xbox One / PC
Δοκιμάστηκε σε: Xbox One
Εταιρεία Ανάπτυξης: Undead Labs
Εκδότρια Εταιρεία: Microsoft Studios
Είδος: Action Adventure / Survival
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 22 Μαΐου 2018

Τα zombie survival παιχνίδια ανοιχτού κόσμου έχουν τη δική τους θέση στο χώρο του gaming, καθώς και το δικό τους φανατικό κοινό. Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει να γίνονται μερικές εξαιρετικές προσπάθειες στο είδος (τύπου Dying Light), αλλά και αρκετές αποτυχημένες. Το πρώτο State of Decay στέκεται, περίπου, στη μέση αυτής της λίστας, όντας ένα παιχνίδι με έξυπνους μηχανισμούς, αλλά αρκετά προβλήματα στην εκτέλεση.

Οι προσδοκίες για το State of Decay 2 ήταν αρκετά υψηλές και με την κυκλοφορία του όλοι αναμέναμε έναν βελτιωμένο τίτλο. Εξάλλου, μια επιτυχημένη κυκλοφορία μοιάζει αναγκαία για την “αφυδατωμένη” κατάσταση, στην οποία βρίσκεται το Xbox One, από πλευράς ποιοτικών αποκλειστικών τίτλων. Παρότι το παιχνίδι κυκλοφορεί και για PC, η εταιρεία ανάπτυξης του τίτλου, Undead Labs, προσπάθησε κατά κύριο λόγο να προσφέρει μια δυνατή survival εμπειρία στους λάτρεις του είδους και να ανανεώσει τη βιβλιοθήκη του Xbox One με έναν ξεχωριστό τίτλο, που θα αφήσει το “στίγμα” του.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γνωρίζετε για το State of Decay 2 είναι πως, όπως και ο προκάτοχός του, έτσι και αυτό είναι ένα παιχνίδι περιορισμένου budget, κατά τα φαινόμενα. Πέρα από τη μειωμένη τιμή κυκλοφορίας του, δεν είναι δύσκολο να  αντιληφθούμε την έλλειψη polishing από τα πρώτα κιόλας λεπτά της ενασχόλησής μας με τον τίτλο. Αυτό δεν καθιστά απαραίτητα ένα παιχνίδι ως κακό ή μέτριο, αλλά είναι κάτι που πρέπει να ληφθεί υπόψιν.

Ξεκινώντας την περιπέτειά μας στην κατακλυσμένη με ζόμπι αμερικάνικη επαρχία, η πρώτη ενέργειά μας είναι να επιλέξουμε ένα ζευγάρι από τους προκαθορισμένους χαρακτήρες, για την αρχή του παιχνιδιού. Κάθε χαρακτήρας έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες, αλλά και συγκεκριμένες αποστολές και διαλόγους, κάτι ιδιαίτερα θετικό, σε περίπτωση που ενδιαφέρεστε για ένα δεύτερο ή παραπάνω playthrough. Μόλις ολοκληρώσουμε το σύντομο tutorial, θα μας δοθεί η ευκαιρία να επιλέξουμε σε ποια από τις τρεις περιοχές του τίτλου θα ξεκινήσουμε την περιπέτειά μας. Το State of Decay 2 λοιπόν, έχει τρεις ξεχωριστούς χάρτες για να ανακαλύψετε, κάτι που το κάνει πιο μεγάλο σε μέγεθος από τον προκάτοχό του. Το παράπονο μας πάνω σε αυτό είναι ότι οι χάρτες είναι σχεδιαστικά πολύ “επίπεδοι” για zombie game, χωρίς ιδιαίτερα εντυπωσιακές ή πρωτότυπες περιοχές. Υπάρχουν εγκαταλελειμμένα βενζινάδικα, σπίτια, σχολεία και όλα τα υπόλοιπα κλισέ που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια σε τέτοιου είδους παιχνίδια.

Από την αρχή αυτό που καλούμαστε να κάνουμε είναι να δημιουργήσουμε μια ασφαλή μικρο-κοινωνία, όπου βοηθώντας ο ένας τον άλλον, οι χαρακτήρες μας θα προσπαθήσουν να επιβιώσουν στον επικίνδυνο αυτό κόσμο. Σε γενικές γραμμές, δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές και προσθήκες σε σχέση με τον πρώτο τίτλο. Και εδώ μπορούμε να εναλλάσσουμε χαρακτήρες στα outposts μας και να προσπαθούμε να βελτιώσουμε τα survival στατιστικά τους. Μερικά από αυτά είναι το fighting, το shooting, η μαγειρική, η οδήγηση, η αντοχή και άλλα. Όσο ανεβάζουμε τα στατιστικά αυτά, εκτελώντας τις αντίστοιχες ενέργειες, μπορούμε να αναβαθμίσουμε τα skills του κάθε χαρακτήρα σε ακόμη δυνατότερα.

Ο χειρισμός γενικά είναι αρκετά ομαλός, με σωστή ανταπόκριση. Παρόλα αυτά, το gameplay έρχεται σε προστριβή με τα αρκετά bugs του περιβάλλοντος, που μπορεί ακόμη και να μας αναγκάσουν να κάνουμε restart το παιχνίδι, όπως για παράδειγμα όταν ο χαρακτήρας και τα οχήματα “κολλάνε” ανάμεσα στα textures. Μιας και δεν υπάρχει επιλογή για fast travel, τα οχήματα είναι κάτι που πρέπει να έχουμε πάντα υπόψιν μας για την εύκολη μετακίνηση μας, ιδιαίτερα σε κρίσιμες στιγμές που πρέπει να κάνουμε κάτι μέσα σε συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο (πχ. να σώσουμε έναν survivor).

Οι μηχανισμοί μάχης, τόσο από κοντά με melee weapons, όσο και από μακριά με shooting, είναι απλοί και παρότι το melee βασίζεται αρκετά στο button mashing, τα stealth kills, τα executions, αλλά και η αίσθηση των πυροβολισμών, είναι αρκετά ικανοποιητική. Με το ταυτόχρονο πάτημα δύο πλήκτρων μπορούμε να εκτελέσουμε πισώπλατα τα zombies, ενώ άκρως αποτελεσματικά (φυσικά) είναι και τα headshots. Όπως προαναφέραμε, ο κάθε χαρακτήρας έχει ορισμένες αποστολές που είναι μόνο για αυτόν και μας δίνονται κατά τη διάρκεια του playthrough, κάτι που δίνει έναν πιο προσωπικό τόνο στον κάθε χαρακτήρα. Με το πέρασμα του χρόνου δημιουργείται ένα “δέσιμο” του παίκτη με ορισμένους επιζήσαντες. Σε περίπτωση που ένας εκ των χαρακτήρων πεθάνει, τότε ο θάνατος είναι μόνιμος, κάτι που θα επηρεάσει φυσικά τόσο τον ίδιο τον παίκτη που έχει επενδύσει ώρες στην αναβάθμιση του, όσο και την ομάδα του.

Το scavenging αποτελεί βασικό στοιχείο του τίτλου, με κάθε περιοχή να περιέχει αρκετά σημεία για ψάξιμο. Παράλληλα, πρέπει να κάνουμε σωστή διαχείριση, ώστε να αποφασίσουμε τι είναι αρκετά σημαντικό για να το τοποθετήσουμε μέσα στο περιορισμένο inventory μας. Υπάρχουν αντικείμενα που μας χρησιμεύουν άμεσα, όπως τα health packs και τα stamina packs ή οι βόμβες και άλλα που έχουν έμμεση αξία και μπορεί να χρησιμεύσουν σε ανταλλαγή προμηθειών με άλλες ομάδες.

Πέρα από τα κλασικά zombies που μπορούμε να εξουδετερώσουμε εύκολα, όταν είναι σε μικρές ομάδες ή δυσκολότερα όταν είναι σε “κοπάδια”, υπάρχουν και ορισμένα ξεχωριστά zombies, όπως τα Bloaters, τα Ferals και τα Juggernauts. Στο State of Decay 2 μας παρουσιάζεται μια νέα εκδοχή των ζόμπι, που έχει σχέση με μια αρρώστια στο αίμα (Blood Plague), κάνοντας τα συγκεκριμένα ζόμπι πιο επικίνδυνα και πιο γρήγορα. Στον χάρτη θα παρατηρήσουμε κάποιες κόκκινες νεκροκεφαλές που αποτελούν τα Plague hearts, τις καρδιές, δηλαδή, αυτής της αρρώστιας και θα πρέπει να τις εξουδετερώσουμε. Μπορεί, στην αρχή, αυτός ο στόχος να μοιάζει δύσκολος, αλλά βρίσκοντας το κατάλληλο μοτίβο θα μπορούμε να κάνουμε ευκολότερα τη δουλειά μας. Ταυτόχρονα, πρέπει να προσέχουμε την “έκθεση” των χαρακτήρων μας σε αυτήν την αρρώστια, αφού μπορεί να μετατρέψει και εκείνους σε zombies.

Εκτός από τα προσωπικά quests που προαναφέραμε, υπάρχουν και διάφορες άλλες αποστολές, που μας δίνονται ή μας γνωστοποιούνται μέσω του ασυρμάτου. Επιζήσαντες που χρειάζονται βοήθεια από επίθεση ορδών ζόμπι ή άλλοι που χρειάζονται φάρμακα για να σώσουν κάποιον φίλο τους θα βρεθούν στον δρόμο μας. Φυσικά, το πώς και αν θα βοηθήσετε στην κάθε περίπτωση είναι απόφαση του παίκτη και παρότι υπάρχουν ανταμοιβές αν βοηθήσετε, θα πρέπει να έχετε το νου σας για συμμορίες που μπορεί να σας παγιδεύσουν και να σας τη “φέρουν”. Πέρα από τη δική μας ομάδα, υπάρχουν και άλλες συμμορίες, με καλές, αλλά και… όχι τόσο καλές προθέσεις. Αν συνάψουμε φιλικές σχέσεις με κάποια συμμορία, θα μπορούμε να επωφεληθούμε από τη φιλία μας, ανταλλάσσοντας προμήθειες ή στρατολογώντας νέους χαρακτήρες.

Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του παιχνιδιού δεν είναι το πώς θα σκοτώσετε τα διάφορα zombies, αλλά το πώς θα οργανώσετε το καταφύγιο σας και την κοινωνία σας. Όπως και με το inventory του χαρακτήρα, έτσι και με την οθόνη που περιέχει τις πληροφορίες της βάσης μας, η πρόσβαση είναι εύκολη και άμεση, κάτι πολύ θετικό. Ξεκινώντας από ένα καταφύγιο που προσφέρει ελάχιστα – με το ζόρι τα βασικά (κρεβάτια και στέγη μόνο) – σύντομα θα χρειαστεί να αναβαθμίσουμε τη βάση μας, προσθέτοντας χώρους όπως το ιατρείο, το δωμάτιο επικοινωνίας, τον κήπο και φυσικά το workshop.

Σε αντίθεση με τον πρώτο τίτλο, οι επιλογές εδώ είναι μεγαλύτερες και θα πρέπει να γίνει και πάλι σωστή κατανομή των προμηθειών, ώστε οι χαρακτήρες μας να είναι υγιείς και ευχαριστημένοι. Πέρα από τους μετρητές για resources (φαγητό, νερό, φάρμακα κτλ.), υπάρχει και το εικονίδιο του “ηθικού”, που μας δείχνει πόσο ικανοποιημένη είναι γενικά η κοινότητα μας. Μεγαλώνοντας την ομάδα μας, θα χρειαστεί να ταξιδέψουμε ακόμη και σε άλλο χάρτη, ώστε να βρούμε μεγαλύτερα outposts που θα καλύψουν τις ανάγκες μας. Παρότι δημιουργείται μια μικρή “ρουτίνα” σε αυτές τις ενέργειες, σε γενικές γραμμές μιλάμε για έναν τίτλο που καταφέρνει να έχει ισορροπίες, χωρίς να γίνεται πολύ απαιτητικός, αλλά ούτε πολύ εύκολος. Για survival τίτλο, που πολλές φορές μας βάζει να παίρνουμε σημαντικές αποφάσεις, ποτέ δεν νιώσαμε ότι είμαστε κατακλυσμένοι από πληροφορίες και αποστολές ώστε να χαθούμε.

Πολλοί είναι αυτοί που ανυπομονούν και παίζουν αυτά τα παιχνίδια για τη multiplayer εμπειρία που προσφέρουν. Το Online Multiplayer του State of Decay 2 είναι σχεδιασμένο ώστε ο ένας παίκτης να είναι ο host και να μπορεί να καλέσει, μέχρι άλλους τρεις φίλους του στον κόσμο του. Σε περίπτωση που είμαστε εμείς host, τότε οι φίλοι μας κρατάνε τις προμήθειες και τους χαρακτήρες των δικών τους παιχνιδιών, αλλά μεταφέρονται στη δική μας βάση και στον δικό μας κόσμο. Η όλη εμπειρία είναι σίγουρα πιο ενδιαφέρουσα όταν υπάρχει και η κατάλληλη παρέα, αλλά δυστυχώς το παιχνίδι “ταλανίζεται” από σοβαρά προβλήματα με το lag, που μπορεί να μην το κάνουν unplayable, αλλά σε συνδυασμό με τα bugs των γραφικών χαλάνε κατά πολύ το όλο immersion. Παρόλα αυτά, ελπίζουμε ότι πολλά από αυτά τα θέματα θα διορθωθούν στο μέλλον.

Όταν ένας χαρακτήρας μας αναβαθμιστεί αρκετά (hero), μπορούμε να τον τοποθετήσουμε σαν αρχηγό της ομάδας μας. Αναλόγως των χαρακτηριστικών του, υπάρχουν διαφορετικά είδη heroes (ο sheriff ή o warlord, ο trader και ο builder) που, κατ΄ επέκταση, προσφέρουν εναλλακτικά questlines και endings. Ακόμη ένας έξυπνος μηχανισμός, ο οποίος δυστυχώς δεν αναδεικνύεται αρκετά, εξαιτίας της buggy και ελαφρώς επαναληπτικής φύσης του παιχνιδιού.

Φτάνοντας στο κομμάτι του οπτικού τομέα, δυστυχώς πρέπει να αναφέρουμε ότι η προσπάθεια που έχει γίνει στον τεχνικό τομέα του State of Decay 2 (παρά την Unreal Engine 4) είναι αποκαρδιωτική. Η αλήθεια είναι ότι στο απλό Xbox One δεν μπορούσαμε να καταλάβουμε αν πρόκειται για τίτλο της τρέχουσας ή της προηγούμενης γενιάς κονσολών. Στο Xbox One X, το οποίο παρουσιάζει βελτιωμένη ανάλυση και draw distance, τα πράγματα είναι ελαφρώς καλύτερα, αλλά και πάλι είναι γεγονός πως μιλάμε για έναν από τους αδύναμους οπτικά open world τίτλους και δυστυχώς το “χλιαρό” art direction δεν μπορεί να σώσει την κατάσταση.

Το έντονο motion blur που έχει ενσωματωθεί στον τίτλο (ιδιαίτερα κατά την κίνηση της κάμερας) θα κουράσει ορισμένους, ιδιαίτερα στην αρχή, ενώ ο θόρυβος (dither) που δημιουργείται είναι ιδιαίτερα ενοχλητικός (ακόμη περισσότερο στο απλό Xbox One). Προσπερνώντας όλα τα υπόλοιπα, θα παρατηρήσουμε και τρομερά bugs και glitches, που μπορεί να μην είναι και πολύ συχνά, αλλά σίγουρα “βγάζουν μάτι”. Χαρακτήρες που μπαίνουν και κολλούν μέσα στα textures του εδάφους, ζόμπι που εκτοξεύονται και περπατούν στον αέρα, αυτοκίνητα που σφηνώνουν στα πιο περίεργα σημεία, είναι λίγα από αυτά που εντοπίσαμε στην ενασχόλησή μας με το παιχνίδι. Τον τεχνικό τομέα θα μπορούσαμε να τον δικαιολογήσουμε, εν μέρει, λόγω του περιορισμένου budget, αλλά τον αριθμό και τη σημαντικότητα των bugs είναι δύσκολο να την προσπεράσουμε. Όσον αφορά το framerate, είναι ξεκλείδωτο και στις δύο κονσόλες Xbox One, με το απλό XB1 να τρέχει με περίπου 10-15 fps παραπάνω (με μεγάλα “σκαμπανεβάσματα” από 25-45), λόγω της αρκετά χαμηλής dynamic ανάλυσης που φτάνει μέχρι τα 900p. Το Xbox One X, φτάνει έως και 4K (επίσης δυναμική ανάλυση) με τα fps να κυμαίνονται περίπου στα 30.

Στον τομέα του ήχου τα πράγματα είναι ευτυχώς καλύτερα. Τόσο η μουσική επένδυση, όσο και τα εφέ, είναι αρκετά καλού επιπέδου και υπάρχει ποικιλία, παρά το περιορισμένο, από πλευράς διαλόγων, voice-acting. Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε ότι τo State of Decay 2 συμπεριλαμβάνεται από την ημέρα της κυκλοφορίας του στη λίστα των δωρεάν παιχνιδιών της συνδρομητικής υπηρεσίας Xbox Game Pass.

Συμπέρασμα

Παρά το φαινομενικά χαμηλό κόστος παραγωγής (production values) και την εμφανή έλλειψη polishing, το State of Decay 2 είναι ένας survival τίτλος που μπορεί να καλύψει, ως ένα βαθμό, τη μεγαλύτερη μερίδα των οπαδών του είδους. Χωρίς να παρεκκλίνει πολύ από το μονοπάτι του προκατόχου του, ο τίτλος περιλαμβάνει αρκετά έξυπνα και λειτουργικά στοιχεία, τόσο από θέμα μάχης, όσο κι από πλευράς οργάνωσης της ομάδας μας και αλληλεπίδρασης με τον υπόλοιπο κόσμο.

Συστήνεται περισσότερο ως multiplayer εμπειρία, αλλά και εκεί υπάρχουν τεχνικά ζητήματα που χρήζουν βελτίωσης. Το State of Decay 2, δυστυχώς, δεν κάνει κανένα μεγάλο άλμα μπροστά και μπορεί να μην καλύπτει όλες τις φιλοδοξίες του κοινού, αλλά στην τιμή που διατίθεται και ιδιαίτερα αν είστε συνδρομητής Xbox Game Pass, αξίζει να το δοκιμάσετε.