Snack World: The Dungeon Crawler – Gold – Review: Υπάρχουν καλύτερες επιλογές

Πληροφορίες

Τίτλος: Snack World: The Dungeon Crawler – Gold
Διαθέσιμο σε: Nintendo Switch
Δοκιμάστηκε σε: Nintendo Switch
Εταιρεία Ανάπτυξης: Level-5
Εκδότρια Εταιρεία: Level-5
Είδος: RPG / Roguelike
Ηλικίες: 7+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 14 Φεβρουαρίου 2020

Το franchise που ακούει στο όνομα “Snack World” είναι δημιούργημα της ιαπωνικής Level-5, μιας εταιρίας που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στο δυτικό κοινό. Το Snack World: The Dungeon Crawler Gold, όπως προδίδει και η ονομασία του, είναι ένα roguelike RPG του είδους των dungeon crawlers με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Το παιχνίδι που το βρίσκουμε αποκλειστικά σε κονσόλες της Nintendo έχει κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής σε δύο εκδόσεις. Η πρώτη του κυκλοφορία είναι για το 3DS και ακολούθησε μια ακόμη πιο βελτιωμένη οπτικά για το Nintendo Switch, ενώ και οι δύο ήταν διαθέσιμες μόνο στην Ιαπωνία ως τώρα. Η Gold έκδοση είναι αυτή που θα συστήσει τη σειρά και στον υπόλοιπο κόσμο. Στην ουσία λοιπόν δεν είναι κάποιο καινούριο παιχνίδι, αλλά μια επανέκδοση ενός παλαιότερου τίτλου.

Βασισμένο σε έναν κόσμο που παραπέμπει αρκετά σε έναν αντίστοιχο με αυτόν των Pokemon για παράδειγμα, οι χαρακτήρες βρίσκονται σε μια κεντρική πόλη, την “Tutti-Frutti” με διάφορα καταστήματα και NPCs, πολλοί εκ των οποίων έχουν τον ρόλο των quest givers. Σκοπός του παιχνιδιού είναι με την ολοκλήρωση quests (dungeons) να έχουμε μια συνεχή αναβάθμιση του χαρακτήρα αλλά και των Snacks που αποτελούν τα αντίστοιχα των “Pokemon” που αναφέραμε παραπάνω. Τα Snacks λοιπόν, είναι πλάσματα ή χαρακτήρες που μπορούμε να έχουμε μαζί μας και μας βοηθoύν στη μάχη με άμεσο ή έμμεσο τρόπο. Χωρίζονται σε party snacks, τα οποία πολεμούν στο πλευρό μας και τα βλέπουμε κανονικά ή pocket snacks (υπάρχουν στην “τσέπη” μας ως superpowers) με τον χαρακτήρα να μπορεί να πάρει την μορφή τους για μικρό χρονικό διάστημα όταν αυτό είναι εφικτό.

Το παιχνίδι που περιέχει μεγάλο αριθμό quests, μας μεταφέρει κάθε φορά σε κάποιο dungeon για να το ολοκληρώσουμε. Είναι ένας τίτλος που βασίζεται αρκετά στο co-op σε party μέχρι τεσσάρων ατόμων Online ή σε τοπικό παιχνίδι, αν και μπορεί να παιχτεί και ως single player εμπειρία. To main questline για παράδειγμα παίζεται αποκλειστικά σαν solo – κακώς. Βέβαια όλα τα bosses και τα διάφορα dungeons υπάρχουν διαθέσιμα και ως sidequests για να παίξετε με τους φίλους σας ή άλλους παίκτες στον κόσμο.

Tο κύριο σενάριο του παιχνιδιού είναι τελείως επιφανειακό με τον adventurer, τον χαρακτήρα δηλαδή που δημιουργούμε, να προσπαθεί να κατατροπώσει τον σουλτάνο Vinegar ο οποίος κατέστρεψε το χωριό του. Στην αποστολή του θα γνωρίσει ορισμένους χαρακτήρες και θα πολεμήσει διάφορα bosses μέχρι να ολοκληρώσει το μεγάλο σχετικά campaign του. Δυστυχώς, εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι έχουμε να κάνουμε με μερικούς από τους πιο κακογραμμένους και αντιπαθητικούς χαρακτήρες που έχουμε δει…

Γενικά, ο κόσμος του Snack World είναι fantasy αλλά με μοντέρνα στοιχεία όπως η χρήση των gadgets, των smartphones κλπ. και παρόλο που θέλει να δημιουργήσει έναν δικό του trend, καταλήγει να μοιάζει με μια αποτυχημένη απομίμηση του South Park μέσω του άστοχου χιούμορ του, των σεξιστικών αστείων και άλλων τέτοιων “μοντέρνων” κατά τ’ άλλα τεχνικών… Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων, τόσο οπτικά, όσο και συγγραφικά είναι πολύ αδύναμος, ενώ το ίδιο ισχύει και για τους διαλόγους, οι οποίοι μάλιστα είναι μόνο σε κείμενο, χωρίς voice-overs, ευτυχώς…

Το Snack World είναι πλούσιο σε ό,τι αφορά το βασικό περιεχόμενο του, για παράδειγμα υπάρχουν δεκάδες quests, περισσότερα από 200 όπλα για να έχετε μαζί σας, άλλα τόσα ρούχα και πανοπλίες και πολύ μεγάλος αριθμός snacks. Αυτό δυστυχώς το γεγονός από μόνο του δεν φτάνει και το παιχνίδι στον πυρήνα του είναι υπερβολικά μονότονο, ενώ θα χρειαστεί πολλές φορές να περνάμε από τα ίδια dungeons. Ορισμένα από τα dungeons είναι σχεδιασμένα χειροποίητα, ενώ άλλα είναι randomly generated, αυτό όμως που έχει σημασία είναι πως είναι εξίσου βαρετά και μονότονα από κάποιο σημείο και μετά και αυτός ο κορεσμός έρχεται ανησυχητικά νωρίς στο παιχνίδι.

Στα dungeons εκτός από τα εχθρικά τέρατα υπάρχουν και κάποιες παγίδες αλλά και κρυφά treasure rooms για περισσότερο loot. Με την ολοκλήρωση κάποιας αποστολής (συνήθως μιλάμε για αποστολές των 5-10 λεπτών) κερδίζουμε εκτός από κάποια όπλα (jars) και υλικά για να φτιάξουμε νέα όπλα και αντικείμενα ή να αναβαθμίσουμε τα ήδη υπάρχοντα.

Όλα τα παραπάνω θα μπορούσαν να έχουν κάποιο νόημα αν υπήρχε και κάποιο ενδιαφέρον combat system να τα συνοδεύσει και η αλήθεια είναι πως το Snack World ακόμη και εδώ δεν τα καταφέρνει καλά. Τo combat system, παρά τα δεκάδες όπλα που έχουμε στη διάθεσή μας, είναι υπερβολικά μονότονο (καθαρό button mashing) με ένα πλήκτρο για το attack και ένα για την super του κάθε όπλου όταν ολοκληρώνεται ο αντίστοιχος μετρητής. Αυτή η ρουτίνα “attack-attack-attack-super” επαναλαμβάνεται επ’ αόριστον με μόνη εξαίρεση τα bosses τα οποία απαιτούν κάποια στρατηγική για να τα εξοντώσουμε και είναι από τα λίγα highlights του τίτλου. Για κάθε εχθρό υπάρχει συγκεκριμένο είδος όπλου που κάνει κατάλληλο damage και το παιχνίδι μας δίνει την επιλογή να αλλάζουμε γρήγορα στο σωστό με το πλήκτρο ZR κατά την διάρκεια της μάχης και στοχεύοντας στον εκάστοτε εχθρό. Επίσης πριν τις αποστολές υπάρχει μια ακόμη χρήσιμη επιλογή αυτή του auto-equip, που μας δίνει την δυνατότητα να εξοπλιστούμε με τα κατάλληλα όπλα για τους εχθρούς του συγκεκριμένου dungeon.

Η ισομετρική κάμερα του παιχνιδιού ταιριάζει με το είδους του, καθώς παραπέμπει σε Diablo καταστάσεις, αλλά η περιστροφή της περιορίζεται σε ελάχιστες μοίρες οριζόντια ή κάθετα και όχι σε 360 που θα ήταν το σωστό. Έτσι δημιουργούνται πολλά θέματα με την ορατότητα στα dungeons, καθώς δεν μπορούμε να δούμε εχθρούς που είναι πολύ κοντά μας, αλλά βρίσκονται από την αντίθετη πλευρά της κάμερας.

Με την πάροδο των quests υπάρχει ένα ενδιαφέρον progression system όχι τόσο για τον χαρακτήρα, μιας και η παραμετροποίηση των στατιστικών μας είναι ελάχιστη αλλά για το τι ξεκλειδώνουμε στον κόσμο. Σταδιακά έχουμε πρόσβαση σε μεγαλύτερο Inventory, περισσότερες αναβαθμίσεις εξοπλισμού αλλά και νέες δυνατότητες στο smartphone μας όπως η επιλογή να ακούμε την μουσική της επιλογής μας από το αρκετά πλούσιο soundtrack ή να μοιραζόμαστε αντικείμενα με φίλους μας. Η δυσκολία του κάθε quest αναγράφεται σε levels και αναλογα με το level του χαρακτήρα μας καθορίζεται το πόσο δύσκολα θα είναι να τα ολοκληρώσουμε.

Αν κάτι ξεχωρίζει στο Snack World είναι ο οπτικός του τομέας, με τα ομορφα και πολύχρωμα τρισδιάστατα μοντέλα του και την πληθώρα των χρωμάτων του. Επίσης, και το performance είναι αρκετά καλό και φτάνει τα 60 καρέ το δευτερόλεπτο στις μικρές περιοχές όπως στο εσωτερικό των καταστημάτων και λίγο πιο κάτω στον ανοιχτό κόσμο ή στα dungeons. Υπάρχουν ορισμένα drops αλλά δεν επηρεάζουν καθόλου τη ροή του gameplay. Στα θετικά συγκαταλέγεται και το αρκετά πλούσιο soundtrack του παιχνιδιου που μας “μεταφέρει” σε εποχές Toy Story και πέρα κάποιον τελείως “cringy” τραγουδιών των χαρακτήρων η μουσική
είναι αρκετά ευχάριστη για τα αυτιά μας.
 

Συμπέρασμα

Το Snack World: The Dungeon Crawler παραπέμπει περισσότερο σε ένα free-to-play τίτλο κινητών συσκευών ή ένα μέτριας ποιότητας indie, παρά σε ένα σχεδόν full priced προϊόν. H προσπάθεια της Level-5 να προσεγγίσει το δυτικό κοινό δεν θα είναι εύκολη καθώς και το ίδιο το παιχνίδι δεν βοηθά σε αυτό. Πρόκειται για ένα τελείως επιφανειακό roguelike τίτλο, με πολλές ελλείψεις και αρκετά μονότονο gameplay που απευθύνεται μάλλον σε πολύ συγκεκριμένο κοινό. Η αλήθεια είναι όμως πως ακόμη και γι’ αυτό το κοινό υπάρχουν πολύ καλύτερες και οικονομικότερες επιλογές…

Βαθμολογία:  6/10

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε για τις ανάγκες του review.