Ένα παιχνίδι που έκανε αίσθηση όταν παρουσιάστηκε μέσω των trailers, το Sifu, προσφέρει μια εμπειρία που μας είχε λείψει. Ένα αγνό παιχνίδι «ξύλου», με έμφαση στην τεχνική και στις πολεμικές τέχνες, που μας θυμίζει παλιότερες εποχές, όταν παίζαμε αρκετά συχνά τέτοιου στιλ εμπειρίες. Στέκεται, λοιπόν, σήμερα ένας τέτοιος τίτλος;
 

Η σύντομη απάντηση είναι «ναι». Έχει γίνει εξαιρετική δουλειά εδώ, με πολύ εύστοχες ιδέες ως θεμέλιο. Στο Sifu, λοιπόν, χειριζόμαστε έναν -ή μία, ανάλογα με την επιλογή που θα κάνουμε- χαρακτήρα που βρίσκεται στον δρόμο της εκδίκησης. Αφού μια ομάδα «κακών» επιτίθεται και σκοτώνει τους «καλούς», εμείς, μετά από χρόνια, επιστρέφουμε για να πάρουμε εκδίκηση. Δυστυχώς, το σενάριο δεν έχει πολλά να δώσει και παρουσιάζεται με τέτοιον τρόπο: οι «καλοί», ή «κακοί» και η μάχη μεταξύ τους. Τέλος πάντων, δεν έχει και πολλή σημασία, γιατί η ουσία είναι αλλού. Ως υπόβαθρο η πλοκή προσφέρει μια «γεύση» στο ξύλο, δίνει ατμόσφαιρα και ύφος, αλλά θα μπορούσε να φέρει πολλά περισσότερα με λίγο πιο στοχευμένο στήσιμο.
 

Όπως και να ‘χει, η ιστορία δεν παίρνει πολύ χρόνο. Γρήγορα ξεκινάμε να τρέχουμε σε διαδρόμους, σε καταλήξεις, σε νυχτερινά κλαμπ, σε μουσεία, και να δέρνουμε κόσμο. Εδώ, το Sifu λάμπει. Οι μονομαχίες είναι κορυφαίες σε κάθε τους πτυχή. Έχουμε δει πετυχημένα συστήματα μάχης σώμα με σώμα, όπως για παράδειγμα εκείνο της σειράς Batman Arkham, όμως το Sifu τα πηγαίνει ακόμα καλύτερα. Πρόκειται για ένα πολύ τεχνικό σύστημα που αποκλείει το «πατάω τυχαία κουμπιά και κεδρίζω». Πρέπει να μάθουμε να χειριζόμαστε την άμυνα σωστά, να εκμεταλλευόμαστε το περιβάλλον, να χτυπάμε την κατάλληλη στιγμή και με τον ιδανικό τρόπο, ανάλογα με τον τύπο των εχθρών: άλλος έχει σπαθί, άλλος επιτίθεται με λαβές, άλλος είναι πολύ γρήγορος.

Τεράστια σημασία έχει η άμυνα και μάλιστα αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα κομμάτια της δράσης. Στο Sifu, δεν αρκεί να πατάμε κρατημένο ένα πλήκτρο για να αμυνθούμε, ούτε όμως είναι αρκετό το να συγχρονίζουμε το block με τις επιθέσεις ενός εχθρού. Εδώ, πρέπει να αμυνόμαστε με συγκεκριμένο τρόπο ανάλογα με τον τύπο της επίθεσης. Αν, για παράδειγμα, ο αντίπαλος μας χτυπά στο πρόσωπο με ένα ραβδί, πρέπει να σκύψουμε. Αν προσπαθεί να πετύχει τα πόδια μας με το σπαθί του, θα χρειαστεί να πηδήξουμε πάνω από την επίθεση. Μπορούμε να αποφύγουμε προς κάθε κατεύθυνση, να κάνουμε parry, να σπρώξουμε τον εχθρό, να τον πιάσουμε, να τον χτυπήσουμε με γροθιές, κλωτσιές, με όπλα που βρίσκουμε στις πίστες. Πρέπει πάντα να διατηρούμε την επίγνωσή μας για τον χώρο, να ελέγχουμε την τοποθέτηση των εχθρών σε σχέση με τη δική μας, να μην τους αφήνουμε να μας περικυκλώνουν. Δυνατό σημείο, σίγουρα, οι μάχες με τα bosses, που εκμεταλλεύονται όλα τα συστήματα και στήνουν ένα τρομερό σύνολο, απαιτητικό, γεμάτο ένταση και χορταστικό συνεχώς.
 

Μεγάλη βοήθεια δέχεται το σύστημα μάχης από άλλα, επιμέρους, που στοχεύουν στην ενίσχυση της ατμόσφαιρας. Η μουσική είναι εξαιρετική, απόλυτα ταιριαστή και γεμάτη αδρεναλίνη, τα γραφικά είναι επαρκή και αρμόζοντα στο ύφος του τίτλου, το animation κλέβει την παράσταση διαρκώς. Το DualSense του PS5 έχει επίσης την τιμητική του, καθώς το gameplay αξιοποιεί στο έπακρο όλες τις λειτουργίες: από το ηχείο που βγάζει συγκεκριμένους ήχους και τονίζει την ατμόσφαιρα, μέχρι την απτική ανάδραση που μεταφέρει στα χέρια μας την αίσθηση της μάχης αλλά και της κάθε κίνησης, το Sifu κάνει τρομερή δουλειά, εφάμιλλη με εκείνη που βλέπουμε σε τίτλους που κυκλοφορούν αποκλειστικά για την κονσόλα της Sony.

Ο σχεδιασμός των επιπέδων, επίσης, έχει ενδιαφέρον. Οι πίστες είναι σχετικά απλές και γραμμικές, αλλά περιλαμβάνουν κρυμμένα αντικείμενα που ανοίγουν σύντομους δρόμους. Για να καταλάβετε πώς λειτουργεί, πρέπει πρώτα να ξέρετε ότι το Sifu δανείζεται στοιχεία από το είδος των roguelikes. Κάθε φορά που χάνουμε, ανεβαίνει ο αριθμός ενός μετρητή και αντίστοιχα αυξάνεται και η ηλικία του χαρακτήρα μας. Εκτός από ενδιαφέρων ως ιδέα, ο μηχανισμός αυτός προσδίδει μερικά καινοτόμα χαρακτηριστικά στο gameplay. Κάθε φορά που φτάνουμε περίπου στα 75 έτη, χάνουμε εντελώς και αρχίζουμε από την αρχή (ένα «τέλειο» playthrough διαρκεί περίπου 2 ώρες, σε κανονικό ρυθμό το παιχνίδι ξεπερνά τις 10). Σε ένα run, ξεκλειδώνουμε διάφορες τεχνικές και αναβαθμίσεις για τον χαρακτήρα μας. Για να το κάνουμε αυτό, έχουμε τρεις κατηγορίες πόντων: xp, που λαμβάνουμε όταν σκοτώνουμε εχθρούς, combos, που παίρνουμε όσο συνεχίζουμε διαδοχικά τις επιθέσεις, αλλά και την ηλικία μας, αφού κάποια upgrades είναι διαθέσιμα μόνο για συγκεκριμένα έτη. Το σύστημα είναι περίπλοκο αλλά τελικά προσφέρει πάρα πολλά στη δομή, την κάνει να ξεχωρίζει και μας δίνει επιλογές για πειραματισμό. Το πρόβλημα είναι η ελλιπής επεξήγηση των μηχανισμών, αλλά όταν τους μάθουμε τελικά, το σύστημα ξεδιπλώνεται και το Sifu δείχνει τα «δόντια» του. Επίσης, εξαιτίας της δομής αυτής, προκύπτει και ένας έξυπνος σχεδιασμός για τα επίπεδα: όταν βρούμε τα σωστά αντικείμενα μέσα σε πίστες, ξεκλειδώνουμε μόνιμα συντομεύσεις, που λειτουργούν όταν χάσουμε και πάμε από την αρχή. Έτσι, δεν χρειάζεται κάθε φορά να παίζουμε ολόκληρα τα επίπεδα -αν και δεν θα ήταν πρόβλημα αυτό, γιατί είναι εξαιρετικά. Όσον αφορά στις αναβαθμίσεις και τις κινήσεις που ξεκλειδώνουμε, κάποιες μένουν μόνιμα -και για επόμενα runs δηλαδή- και άλλες είναι «μίας χρήσης». Όπως και να ‘χει, κι εδώ έχουμε ένα έξυπνα δομημένο σύστημα που προσφέρει πολλά και στη διασκέδαση αλλά και στην απόδοσή μας. Ο χειρισμός είναι επίσης απόλυτα αποδοτικός, με μοναδικό μελανό σημείο την κάμερα που, ιδίως σε κλειστούς χώρους, «βρίσκει» σε τοίχους και μπερδεύει.

Όταν καταφέρετε να ξεπεράσετε το δύσκολο στάδιο της εκμάθησης, θα δείτε πως πρόκειται για ένα τρομερό παιχνίδι ξύλου, κορυφαίο στο είδος του, γεμάτο φρεσκάδα και ιδιαίτερες ιδέες, αλλά και «κοφτερές» μονομαχίες. Προτείνεται ανεπιφύλακτα σε όσους και όσες παίζουν beat ‘em up σε οποιαδήποτε μορφή τους.
 

Βαθμολογία

 

Πληροφορίες‌

Τίτλος:‌ Sifu
Διαθέσιμο‌ ‌σε:‌ PS5, PS4, PC
Δοκιμάστηκε‌ ‌σε:‌ PS5
Εταιρεία‌ ‌Ανάπτυξης:‌ Sloclap
Εκδότρια‌ ‌Εταιρεία:‌ Sloclap
Είδος:‌ Action / Beat ’em up
Ηλικίες:‌ 16+‌ ‌
Ημ/νία‌ ‌Κυκλοφορίας:‌ 8 Φεβρουαρίου 2022

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.