Resident Evil 7: Biohazard – Gold Edition – Review: Ένα υπερπλήρες πακέτο

Πληροφορίες

Τίτλος: Resident Evil 7: Biohazard – Gold Edition
Διαθέσιμο σε: PC / PS4 / Xbox One
Δοκιμάστηκε σε: PS4
Εταιρεία Ανάπτυξης: Capcom
Εκδότρια Εταιρεία: Capcom
Είδος: Survival Horror / First-Person
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 12 Δεκεμβρίου 2017

Η Capcom, σχεδόν ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του Resident Evil 7: Biohazard, κυκλοφόρησε την Gold Edition του παιχνιδιού. Η έκδοση αυτή περιλαμβάνει όλα τα extras, όλα τα DLC του τίτλου καθώς και το main story. Στο review αυτό θα δούμε τι έχει να προσφέρει η Gold Edition και αν αξίζει συνολικά με βάση το περιεχόμενό της, όπου βρίσκουμε το κεντρικό Resident Evil 7 παιχνίδι, τα 2 Banned Footage DLC, τα Not a Hero και End of Zoe.

Resident Evil 7: Biohazard

Για το Resident Evil 7 τα έχουμε ξαναπεί. Αποτελεί τον αναγκαίο επαναπροσδιορισμό της σειράς μετά από αρκετές λανθασμένες κινήσεις. Μετά το τέταρτο παιχνίδι, το franchise έχασε τον survival horror χαρακτήρα και την τρομακτική ατμόσφαιρά του του και πήρε action μονοπάτια, με αποκορύφωμα το Resident Evil 6 που έμοιαζε με χολυγουντιανό blockbuster. Με το έβδομο κεφάλαιο έχουμε την επιστροφή σε μικρότερης κλίμακας γεγονότα, σκοτεινότερους τόνους και τρόμο, συνδυασμένα με μηχανισμούς μοντέρνων survival horror παιχνιδιών. Πολλά από τα αντιπροσωπευτικά χαρακτηριστικά στοιχεία της σειράς Resident Evil βρίσκονται εδώ, παρόλες τις μεγάλες αλλαγές που έφερε η Capcom. Για πρώτη φορά παίζουμε σε πρώτο πρόσωπο και η επιλογή αυτή αποδεικνύεται πολύ πετυχημένη, καθώς ταιριάζει απόλυτα με το ύφος του συγκεκριμένου παιχνιδιού και εντείνει τον τρόμο και την ατμόσφαιρα (ειδικά με τη χρήση του VR). Είχαμε πολλά χρόνια να τρομάξουμε με παιχνίδι Resident Evil και με το έβδομο η Capcom μας έδωσε αυτό που θέλαμε και το έκανε πολύ καλά μάλιστα.

Banned Footage Vol. 1 & Vol. 2

 Το main story του Resident Evil 7 ήταν μία πολύ έντονη εμπειρία την οποία ακόμη δεν έχουμε ξεχάσει. Η διάρκειά του ήταν ικανοποιητική για παιχνίδι του είδους του, όμως θέλαμε περισσότερο. Η Capcom δεν άργησε να μας φέρει επιπλέον περιεχόμενο για τον τίτλο της, καθώς σχεδόν αμέσως κυκλοφόρησε τα πρώτα DLC, τα Banned Footage Vol.1 και Vol.2, τα οποία ήταν ως επί το πλείστον μερικά διασκεδαστικά mini-games. Εκτός από αυτά, περιελάμβαναν και ένα κομμάτι που μας έδειχνε την οικογένεια Baker στην αρχή, πριν από τα γεγονότα του Resident Evil 7. Το highlight, όμως, των DLC αυτών ήταν το Bedroom, που μαζί με το Happy Birthday τμήμα του main παιχνιδιού αποτέλεσαν δύο από τις πιο έντονες στιγμές του Resident Evil 7. Δυστυχώς, συνολικά τα Βanned Footage DLC δεν ήταν κάτι το πολύ αξιομνημόνευτο και απλώς μας προσέφεραν λίγες ώρες επιπλέον διασκέδασης, διατηρώντας συνήθως το τρομακτικό concept και την ατμόσφαιρα.

Not A Hero

Το επόμενο DLC κομμάτι που κυκλοφόρησε είναι το Not a Hero, το οποίο είναι μάλιστα δωρεάν. Η δωρεάν διάθεσή του, εν αντιθέσει με το τελευταίο, το End of Zoe που κοστίζει 14.99 ευρώ, είναι μία επιλόγή που δεν μπορούμε να καταλάβουμε, καθώς από άποψη περιεχομένου και διάρκειας είναι παρόμοια. Στο Not a Hero παίρνουμε τον έλεγχο του πασίγνωστου χαρακτήρα της σειράς Chris Redfield και κατεβαίνουμε στα ορυχεία (το λιγότερο ενδιαφέρον τμήμα του main story) ενώ κυνηγάμε τον Lucas Baker, ο οποίος έχει απαγάγει μέλη της Umbrella Corporation, για την οποία δουλεύει ο Redfield. Το σενάριο του εν λόγω DLC είναι πολύ απλό και δεν προσφέρει τίποτα στο σύνολο, εκτός από την εμφάνιση του Chris, εν είδει fan service. Δυστυχώς, όσον αφορά στον χαρακτήρα, δεν εντοπίζονται αρκετές διαφορές από τον πρωταγωνιστή του Resident Evil 7, τον Ethan, και δεν μπορούμε να πούμε πως η εταιρεία εκμεταλλεύτηκε την παρουσία του όσο θα έπρεπε.

Το gameplay μάς βάζει στα ορυχεία, τα οποία έχουν καινούρια τμήματα και μερικές διαφορές όπως σκοτεινά και μολυσμένα τμήματα των οποίων η περιήγηση απαιτεί upgdrades και νέο εξοπλισμό. Οι εχθροί είναι σχεδόν πανομοιότυποι με όσους έχουμε ήδη δει και τα όποια νέα στοιχεία τους προσδίδονται δεν είναι αρκετά για να μας κρατήσουν το ενδιαφέρον. Το Not a Hero δεν είναι καθόλου τρομακτικό, καθώς είναι αμιγώς action. Η διάρκειά του είναι κάτω από τις δύο ώρες. Όσο κρατάει, το DLC προσφέρει μερικές διασκεδαστικές μάχες και έχουμε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε την ανεξήγητα υπερβολικά δυνατή γροθιά του Chris Redfield για να εκτοξεύσουμε τα εχθρικά πλάσματα αρκετά μέτρα πίσω. Αυτό που δεν προσφέρει είναι αξιομνημόνευτες σκηνές, μάχες ή εξερεύνηση. Η δωρεάν διάθεσή του σίγουρα είναι κάτι θετικό, αλλά στα πλαίσια της Gold Edition δεν έχει να μας δώσει όσα θα μπορούσε. Ίσως οι fans της action εποχής του Resident Evil να βρούν κάτι περισσότερο στο Not a Hero.

End of Zoe

Το τελευταίο extra τμήμα του Resident Evil 7 κυκλοφόρησε στις 12 Δεκεμβρίου και είναι το πιο παράξενο. Ξεκινάει αμέσως μετά το σημείο στο βασικό παιχνίδι, όπου ως Ethan κάνουμε τη μεγάλη επιλογή έχοντας πια το αντίδοτο. Μας δείχνει τι αφήσαμε πίσω όταν φύγαμε με τη βάρκα. Η Zoe, πλέον κρυσταλλωμένη μετά από μία συνάντηση με την Eveline, έπεσε λιπόθυμη. Μερικά μέλη της Umbrella Corporation τη βρήκαν και κινήθηκαν ώστε να τη βοηθήσουν, όμως δεν ήταν οι μόνοι. Ο αδερφός του Jack Baker, ο Joe, έτυχε να βρίσκεται εκεί. Στη συνέχεια, ακολουθούμε το νέο αυτό χαρακτήρα στην προσπάθειά του να βρει θεραπεία, την οποία θα δώσει στη Zoe, ώστε να τη σώσει. Κυκλοφορούμε σε μία βαλτώδη περιοχή, γεμάτη με τους γνωστούς Molded και μεταλλαγμένους κροκόδειλους.

Η ατμόσφαιρα του End of Zoe μοιάζει με εκείνη που συνηθίσαμε στο κεντρικό παιχνίδι: είναι σκοτεινή, απειλητική, με πολλά και τρομακτικά τέρατα να παραφυλάνε παντού. Η μεγάλη διαφορά έρχεται στο gameplay. Δεν έχουμε πλέον όπλα, αλλά μόνο τις γροθιές μας και μερικά ξύλινα ακόντια. Μπορούμε να εξαπολύσουμε δύο combos με τα χέρια ώστε να κατατροπώσουμε τους εχθρούς μας, ενώ προαιρετικά θα χρησιμοποιήσουμε και stealth τακτικές. Ο Joe αποδεικνύεται πολεμική μηχανή, καθώς οι μπουνιές του είναι καταστροφικές και πολλές φορές παρατηρούμε πως είναι πιο αποτελεσματικές από ένα μαχαίρι ή ένα πιστόλι. Αυτό δεν το λέμε με αρνητική διάθεση, καθώς το End of Zoe δεν στοχεύει σε ρεαλιστικές απεικονίσεις. Το DLC αυτό αποτελεί μια ευχάριστη πινελιά που συμπληρώνει το σύνολο του Resident Evil 7. Ο τόνος είναι πιο ανάλαφρος, με τις ατάκες του Joe και το υπερβολικό του gameplay. Το End of Zoe θα μπορούσε και θα έπρεπε να εκμεταλλευτεί τη φύση του αυτή και να αφήσει πίσω το ύφος του Resident Evil σε μεγαλύτερο βαθμό, όμως σε αυτό το κομμάτι δεν μας απογοήτευσε καθόλου.

Συνηθίζεται σε παιχνίδια τρόμου επιβίωσης να αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις με πολύ λίγα εφόδια στη διάθεσή μας. Το Resident Evil 7 ακολουθεί αυτή τη συνταγή και στην πορεία μας δίνει σταδιακά εξοπλισμό και upgrades ώστε να νιώθουμε πιο ισχυροί. Ο τρόμος παραμερίζεται και η δράση παίρνει τη σκυτάλη, ενώ νιώθουμε πως επιτέλους, μετά από όσα τραβήξαμε, μπορούμε να πάρουμε εκδίκηση από τους εχθρούς μας. Με το End of Zoe πάμε ένα βήμα παραπέρα, καθώς η δράση με την υπερβολή της μας κάνει να γελάμε δυνατά και να αφήνουμε το χειριστήριο κάτω για να χειροκροτήσουμε. Οι ρόλοι αντιστρέφονται και οι αντίπαλοι του Joe είναι εκείνοι που πρέπει να επιβιώσουν πλέον. Το σύστημα μάχης είναι πολύ απλο και διασκεδαστικό. Στην πορεία παίρνουμε ένα upgrade για τις γροθιές μας, το οποίο τα κάνει όλα πολύ καλύτερα και είναι υπέροχο, δυστυχώς όμως το βρίσκουμε αργά και έτσι το έχουμε για λίγο μόνο στη διάθεσή μας. Η μουσική επιμέλεια γίνεται όλο και πιο λειτουργική, καθώς φεύγει από τα ατμοσφαιρικά μονοπάτια και πάει προς επικά, χολυγουντιανά. Θα προτιμούσαμε να ξέφευγε ακόμη περισσότερο, ήταν όμως ικανοποιητική. Συνεχώς κινούμαστε γρήγορα και το DLC τελειώνει σε λιγότερο από 2 ώρες, διάρκεια πολύ μικρή για να δικαιολογήσει την τιμή του ως standalone υλικό. Μετά την ολοκλήρωση ξεκλειδώνεται μεγαλύτερος βαθμός δυσκολίας και επιπλέον όπλα, όπως και στο main παιχνίδι.

Το σενάριο του τελευταίου DLC του Resident Evil 7 υποτίθεται πως κλείνει κενά της ιστορίας και πως δίνει ένα τέλος στα γεγονότα. Δεν μπορούμε να το κατηγορήσουμε πως δεν πετυχαίνει το στόχο του. Βλέπουμε την πλοκή από μία πλευρά που μέχρι στιγμής δεν είχε εξερευνηθεί. Παρόλα αυτά, το writing δεν είναι αντίστοιχου επιπέδου με αυτό που έχουμε συνηθίσει, καθώς είναι χειρότερο και οι διάλογοι κακογραμμένοι. Τα πάντα μοιάζουν βιαστικά και δεν υπάρχουν σκηνές και αποσπάσματα που θα μείνουν στη μνήμη μας. Αυτό που δε θα ξεχάσουμε σύντομα (ούτε εμείς αλλά ούτε και οι εχθροί), είναι οι ατσάλινες γροθιές του Joe.

Συμπέρασμα

Η Gold Edition του Resident Evil 7 συνολικά προσφέρει αρκετά διασκεδαστικά και μερικά αξιομνημόνευτα κομμάτια. Το κεντρικό παιχνίδι εξακολουθεί να είναι εκπληκτικό και τα DLC μεγαλώνουν τη διάρκειά του περισσότερο. Αν δεν έχετε αγοράσει ξεχωριστά το extra υλικό, είναι μία αξιόλογη πρόταση. Τελικά, είναι μία ευχάριστη προσθήκη αλλά όχι κάτι απαραίτητο για τη συλλογή μας, αντίθετα με το main Resident Evil 7 από μόνο του. Τα δύο τελευταία και σημαντικότερα DLC είναι διασκεδαστικά επιπρόσθετα παιχνίδια και το End of Zoe είναι αρκετά ιδιαίτερο ώστε να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον, όμως κανένα από τα extras δεν αποτελεί επιτακτική αγορά μεμονωμένα. Για όσους δεν έχουν ασχοληθεί με το Resident Evil 7, η Gold Edition είναι καλή επιλογή καθώς στο περιεχόμενό της σίγουρα θα βρουν κάτι ενδιαφέρον για τα γούστα τους.