Του Βασίλη Τατσιόπουλου
Πληροφορίες
Τίτλος: Remothered: Broken Porcelain
Διαθέσιμο σε: PC, PlayStation 4, Switch, Xbox One
Δοκιμάστηκε σε: PC
Εταιρεία Ανάπτυξης: Stormind Games
Εκδότρια Εταιρεία: Modus Games
Είδος: Adventure, survival horror
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 13 Οκτωβρίου 2020
Τα βιντεοπαιχνίδια τρόμου μπορούν να χωριστούν σε υποκατηγορίες με βάση την προσέγγιση, τον τρόπο με τον οποίο επιχειρούν να προκαλέσουν τα ζητούμενα άσχημα συναισθήματα άγχους και πανικού. Μία από τις γνωστές κατηγορίες είναι αυτή που βάζει τον παίκτη να γλιτώσει από “stalkers”, κυνηγούς που δεν τον αφήνουν σε ησυχία και βρίσκονται συνεχώς στο κατόπι του.
Ένα τέτοιο παιχνίδι ήταν το Remothered: Tormented Fathers, ένα ατμοσφαιρικό και ιδιαίτερα αγχωτικό θρίλερ που περιορίστηκε από τους ακατέργαστους μηχανισμούς του και από μία ιστορία που πάτησε σε κουραστικά κλισέ τρόμου. Τώρα, κυκλοφόρησε το δεύτερο μέρος, το Remothered: Broken Porcelain για να συνεχίσει την πλοκή και να αναπτύξει τα εφιαλτικά συστήματα του προκατόχου του.
Αρχικά, έχει βελτιωθεί ο οπτικός τομέας, με πιο καλοδουλεμένα και ρεαλιστικά μοντέλα χαρακτήρων, πιο πειστικές κινήσεις και περισσότερη λεπτομέρεια στη συνολική εικόνα. Οι αντανακλάσεις είναι επίσης αναβαθμισμένες, ενώ δεν παρατηρούνται frame drops όπως στο πρώτο παιχνίδι. Η ατμόσφαιρα παραμένει πετυχημένη, βαριά, σκοτεινή και «στοιχειωμένη», προκαλώντας συνεχώς άγχος και ένταση στον παίκτη. Αυτήν τη φορά έχουν μειωθεί οι γρίφοι και η εξερεύνηση και έχει δοθεί μεγαλύτερο βάρος στους stalkers, που είναι περισσότεροι τώρα.
Η επιλογή αυτή είναι εντελώς λανθασμένη και δημιουργεί πολλά προβλήματα στη δομή του gameplay. Αυτό συμβαίνει κυρίως επειδή τα mechanics αποδεικνύονται κατώτερα των περιστάσεων και δεν καταφέρνουν να αποδώσουν τις ζητούμενες καταστάσεις χωρίς να προκύπτουν ζητήματα. Ο χειρισμός είναι απότομος και καθόλου ακριβής, και καθιστά το τρέξιμο, τις αποφυγές σε στενούς διαδρόμους και γενικότερα την κίνηση -ιδίως υπό την απειλή κάποιου εχθρού- άγαρμπη διαδικασία. Επίσης, το action button είναι ένας από τους χειρότερους αντιπάλους του παίκτη, γιατί, ενώ τρέχει να ξεφύγει, προκύπτουν συνεχώς άκυρα σημεία ενδιαφέροντος με τα οποία αλληλεπιδρά κατά λάθος, ενώ προσπαθεί να μαζέψει προμήθειες ή να ανοίξει μία πόρτα.
Έτσι, ενώ σε κυνηγούν τρεις αιμοδιψείς stalkers, θα σταματήσεις για να διαβάσεις μία σελίδα ενός ημερολογίου, και θα φέρεις το game over. Το πακέτο έρχονται να συμπληρώσουν διάφορων ειδών τεχνικά προβλήματα, που «παγώνουν» την κίνηση του χαρακτήρα μας, εξαφανίζουν τους εχθρούς, μερικές φορές «κολλάμε» μέσα σε τοίχους και, γενικά, προκύπτουν αρκετά θέματα τέτοιων ειδών. Η εταιρεία έχει αρχίσει να διορθώνει τα προβλήματα με patches, ωστόσο ακόμη δεν έχει διορθωθεί η κατάσταση επαρκώς.
Πέρα από τα τεχνικά προβλήματα, υπάρχουν και αρκετά αγκάθια στον τρόπο που έχει δομηθεί η εμπειρία. Σε κάποιες περιπτώσεις, για παράδειγμα, μας κυνηγούν ταυτόχρονα τρεις εχθροί. Αντί για τις σκηνές του πρώτου, στις οποίες κρυβόμασταν από έναν stalker και προσπαθούσαμε να λύσουμε γρίφους σε καθεστώς άγχους, στο δεύτερο Remothered προκύπτουν σκηνικά κυνηγητού σε στιλ… Benny Hill. Η ΑΙ των εχθρών είναι εντελώς απρόβλεπτη, σε σημείο που ξεφεύγει από το επιθυμητό επίπεδο και γίνεται απλώς κουραστική. Μπορεί, ας πούμε, να έρχεται ένας εχθρός κατά πάνω μας, όμως να μην μας βλέπει καθόλου, ενώ σε άλλη στιγμή να μας εντοπίσει πίσω από την πλάτη του, ή ακόμα και από άλλο δωμάτιο, με κλειστή πόρτα ενδιάμεσα, χωρίς να βγάζουμε καν ήχους.
Έτσι, καταλήγουμε να χάνουμε συνεχώς και να επαναλαμβάνουμε τα ίδια σημεία πολλές φορές, μέχρι να καταστραφεί εντελώς η ατμόσφαιρα και να διαλυθεί ο τρόμος. Πραγματικά, η ταλαιπωρία ενίοτε είναι σχεδόν ανυπόφορη, και δεν βοηθάει καθόλου το γεγονός ότι δεν είναι τίποτα ξεκάθαρο: ούτε το πού πρέπει να πάμε, ούτε το γιατί, αλλά ούτε το πώς λειτουργούν διάφοροι μηχανισμοί όπως το crafting και το skill tree. Ενοχλητική είναι επίσης η υπέρμετρη ανάγκη για trial and error προσέγγιση, που «σπάει» τα προσχήματα και μας κάνει να νιώθουμε πως παίζουμε παιχνίδι συνεχώς, πλήττοντας το immersion αισθητά. Ακόμα, ο χρόνος αντίδρασης σε πολλές στιγμές έντασης είναι ελάχιστος, χωρίς καμία βοήθεια από το παιχνίδι σχετικά με το πού πρέπει να κινηθούμε. Δεν ζητάμε markers και χάρτες απαραίτητα, όμως θα μπορούσαν οι διάφοροι χώροι να στηθούν με τρόπο που να μας οδηγεί, έστω και λίγο, ή να εξηγηθεί η κατάσταση στο πλαίσιο του σεναρίου.
Μάλιστα, οι συναντήσεις με τους stalkers γίνονται ακόμα χειρότερες επειδή πού και πού αναγκαζόμαστε να τους αντιμετωπίσουμε, εν είδει boss fight. Οι «μάχες» αυτές είναι εντελώς κακοστημένες, βαρετές, ανούσιες και κουραστικές, εξαιτίας της επαναλαμβανόμενης δομής, των μη λειτουργικών mechanics και του καθόλου ξεκάθαρου τρόπου αντιμετώπισης των εχθρών. Ειδικά όταν οι συναντήσεις λαμβάνουν χώρα σε στενούς διαδρόμους, με τον χειρισμό και την προβληματική κάμερα να δυσχεραίνουν την κατάσταση, το αποτέλεσμα είναι εφιαλτικό, και όχι με την καλή και επιθυμητή έννοια. Η δυσκολία είναι αυξημένη αλλά όχι με διασκεδαστικό τρόπο, δυστυχώς, εκτός αν σας αρέσει να τρέχετε να ξεφύγετε από τρεις εντελώς ασυνεπείς ΑΙ, εκ των οποίων η μία έχει ΠΙΣΤΟΛΙ, σε κλειστούς χώρους με κακό χειρισμό, χωρίς να ξέρετε πού πρέπει να πάτε.
Οι γρίφοι είναι λίγοι και εντελώς απλοϊκοί, ενώ πάλι δημιουργούνται κάποια προβλήματα. Για παράδειγμα, μπορεί, ενώ μας κυνηγάει ένας stalker, να πρέπει να βάλουμε ένα αντικείμενο στο σωστό σημείο για να σκαρφαλώσουμε πάνω του και να φτάσουμε σε ένα ψηλό παράθυρο. Η διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσουμε είναι εμφανής με μία ματιά, ωστόσο μόλις δοκιμάσουμε να βάλουμε το αντικείμενο εκεί που φαίνεται πως πρέπει, δεν γίνεται κάτι. Έτσι, χάνουμε, και ξαναχάνουμε και πάλι από την αρχή, για να συνειδητοποιήσουμε στη συνέχεια ότι ο «γρίφος» δεν λύθηκε γιατί δεν βάλαμε το αντικείμενο ΑΚΡΙΒΩΣ εκεί που ήθελε το παιχνίδι. Γενικά, αυτήν την προσέγγιση ακολουθεί το Broken Porcelain, και περιορίζει πάρα πολύ την ελευθερία του παίκτη: περιμένει από εκείνον να κάνει τα πάντα με πολύ συγκεκριμένους τρόπους, με μεθόδους που αν δεν τηρήσει ευλαβικά θα αποτύχει.
Το σενάριο του πρώτου Remothered, αν και περιλάμβανε μερικά απογοητευτικά κλισέ, ήταν ενδιαφέρον και καλογραμμένο. Δυστυχώς, δεν ισχύει το ίδιο για την πλοκή του Broken Porcelain που, αν και ξεκινά ελκυστικά, στην πορεία «το χάνει» μεταπηδώντας συνεχώς σε άλλες χρονικές στιγμές, χωρίς επαρκείς συνδέσεις μεταξύ τους, και με απότομο μοντάζ, με αποτέλεσμα να μπερδεύει πολύ.
Η μη γραμμική αφήγηση τελικά είναι πρόβλημα, αφού ακόμα και αν γνωρίζετε απ’ έξω τα γεγονότα του πρώτου τίτλου, πάλι θα χάσετε τη ροή του δεύτερου. Κλισέ υπάρχουν κι εδώ, ενώ εμφανίζονται και κάποιες σκηνές που δεν χτίζονται καθόλου, που είναι παράταιρα έντονες και ασυνεπείς με τους χαρακτήρες και τις σχέσεις τους. Όσο κι αν το σενάριο δεν ακολουθεί γραμμική πορεία, πάντως, το gameplay είναι τελείως linear και μικρό σε διάρκεια (περίπου 4-5 ώρες), ιδίως αν δεν λάβουμε υπόψη τον χρόνο που θα σπαταλήσετε εξαιτίας κολλημάτων από bugs ή όσο θα περιφέρεστε άσκοπα μην ξέροντας πού να πάτε.
Ενώ σε γενικές γραμμές το Broken Porcelain είναι ολόιδιο με το προηγούμενο Remothered, υπάρχουν κάποιοι νέοι μηχανισμοί που, δυστυχώς, δεν είναι καθόλου ικανοποιητικοί, επειδή δεν είναι ξεκάθαροι όσον αφορά τη λειτουργία τους και ο χειρισμός, αλλά και το γενικότερο στήσιμο, έχουν αρκετά προβλήματα.
Από τα δυνατά στοιχεία είναι ο ήχος, με πετυχημένες μελωδίες να σας ειδοποιούν ότι κάποιος σας εντόπισε και τρομακτικά ηχητικά εφέ να σπάνε τη σιωπή όσο κρύβεστε από τους κυνηγούς, αλλά και αξιόλογες ερμηνείες από τους ηθοποιούς, ως επί το πλείστον. Δυστυχώς, και εδώ προκύπτουν προβλήματα, καθώς μερικές φορές ο ήχος –ή συγκεκριμένοι ήχοι- σταματάει εντελώς να ακούγεται.
Συμπέρασμα
Το δεύτερο μέρος της σειράς Remothered δυστυχώς δεν ανανεώνει αρκετά τα συστήματα του προκατόχου του, ενώ οι προσθήκες του είναι δυσλειτουργικές και το σενάριο, αν και έχει κάποιο ενδιαφέρον, δεν καταφέρνει να κρατήσει την προσοχή του παίκτη και μπερδεύει. Δυστυχώς, το gameplay είναι αισθητά υποδεέστερο αυτήν τη φορά και παρουσιάζονται διαφόρων ειδών τεχνικά προβλήματα αλλά και λάθη στη δομή, που καθιστούν τον τίτλο περισσότερο ενοχλητικό παρά τρομακτικό, και σκοτώνουν εντελώς την ατμόσφαιρα σε σημεία. Ένα παιχνίδι χειρότερο σε όλα από το πρώτο, που δεν προτείνεται εύκολα, ιδίως μέχρι να εξομαλυνθούν μερικά προβλήματα με patches.
Βαθμολογία: 
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.
