Οι πρώτοι ιοί κινητών τηλεφώνων έκαναν την εμφάνιση τους μαζί με την έλευση των πρώτων «έξυπνων» συσκευών, αυτών δηλαδή που διαθέτουν λειτουργικό σύστημα.
Αν και ο πρώτος ιός (Καμπίρ) που εντοπίστηκε να διαδίδεται σε ευρεία κλίμακα ήταν μάλλον ακίνδυνος, μέσα σε λίγους μήνες εμφανίστηκαν ιοί ικανοί να βγάλουν εκτός λειτουργίας το τηλέφωνο, να διαγράψουν αρχεία που ο χρήστης έχει αποθηκευμένα, ακόμη και να κάνουν κλήσεις ή να στέλνουν μηνύματα που χρεώνονται πανάκριβα σε συγκεκριμένους αριθμούς.
Παρόλο που ο κίνδυνος να κολλήσει ο χρήστης κάποιον ιό δεν είναι τόσο μεγάλος, καλό είναι να ακολουθούμε κάποιες πρακτικές συμβουλές.
Πρώτα απ’ όλα ο χρήστης θα πρέπει να γνωρίζει ότι για να κολλήσει κάποιον ιό θα πρέπει να συναινέσει κατά κάποιο τρόπο στη λήψη και την εγκατάσταση της εφαρμογής που θα βλάψει το τηλέφωνό του.
Επίσης, αφού οι περισσότεροι ιοί προσβάλουν τα κινητά τηλέφωνα μέσω του Bluetooth, καλό είναι να το απενεργοποιούμε όταν δεν το χρησιμοποιούμε, ενώ δε θα πρέπει να δεχόμαστε και να εγκαθιστούμε εφαρμογές και άγνωστα αρχεία που λαμβάνουμε μέσω Βluetooth, MMS ή email, από αποστολείς που δεν γνωρίζουμε.
Σημαντικό είναι να μην αφήνουμε το κινητό μας εκτεθειμένο σε τρίτους, καθώς η αποστολή και εγκατάσταση κάποιο ιού ή κάποιας άλλης βλαβερής εφαρμογής είναι αρκετά απλή διαδικασία, η οποία ολοκληρώνεται σε λιγότερο από δύο λεπτά.
Τέλος, θα πρέπει να ελέγχουμε συστηματικά τους λογαριασμούς που λαμβάνουμε από την εταιρία κινητής τηλεφωνίας, για τυχόν χρεώσεις για μηνύματα SMS/MMS που δεν έχουμε στείλει ή χρεώσεις για δεδομένα (GPRS/3G WAP, GPRS/3G Internet) που δεν έχουμε κατεβάσει, έτσι ώστε να καταλάβουμε ότι «κάτι δεν πάει καλά».
