Του Βασίλη Τατσιόπουλου
Πληροφορίες
Τίτλος: Patapon 2 Remastered
Διαθέσιμο σε: PlayStation 4
Δοκιμάστηκε σε: PlayStation 4
Εταιρεία Ανάπτυξης: SCE Japan Studio
Εκδότρια Εταιρεία: Sony Interactive Entertainment America
Είδος: Rhythm game, god game
Ηλικίες: 7+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 30 Ιανουαρίου 2020
Το Patapon είναι μια περίεργη περίπτωση, ένας ιδιόμορφος συνδυασμός παιχνιδιού στρατηγικής, RPG και rhythm game με όψη που θυμίζει παιδικό platformer. Ακούγεται παράταιρο, υπερβολικό και βεβιασμένο, όμως δουλεύει και είναι πολύ διασκεδαστικό.
Πρόκειται για παλιότερο τίτλο, δεκαετίας περίπου, που επανακυκλοφορεί «γυαλισμένος» σε PS4 (αρχικά το είδαμε σε PSP). Όταν είχε πρωτοεμφανιστεί, ακούστηκε αρκετά γιατί ήταν πράγματι ιδιαίτερο και πολύ εθιστικό. Επίσης, για την ακρίβεια, πρόκειται για το Patapon 2, τη συνέχεια του πρώτου Patapon που είχε επίσης επανακυκλοφορήσει σε remastered έκδοση. Το δεύτερο παιχνίδι της σειράς είναι και το καλύτερο, αφού κατάφερε να διορθώσει τα περισσότερα λάθη του προκατόχου του και να εξελίξει τις ιδέες του όσο χρειαζόταν. Σήμερα, το Patapon 2 παραμένει όσο ιδιαίτερο και μοναδικό ήταν και τότε, αφού λίγοι τόλμησαν να βαδίσουν στα χνάρια του.
Στο Patapon 2, λοιπόν, χειριζόμαστε τη θεότητα κάποιων μικρών πλασμάτων και προσπαθούμε να τα οδηγήσουμε μέσα από πίστες γεμάτες εχθρούς και κινδύνους, παίζοντας… τύμπανα. Όχι, δεν χρειάζεται να αγοράσετε κάποιο ειδικό περιφερειακό σαν εκείνα της Nintendo, καθώς το τύμπανο είναι εικονικό και αρκεί το DualShock. Το παιχνίδι θα σας μάθει μερικές μελωδίες που, μόλις ακούγονται, δίνουν εντολές στα πλασματάκια που ελέγχετε.
Αρχικά φαίνεται ελαφρώς δύσκολο να θυμόμαστε την κάθε μελωδία απ’ έξω, όμως βοηθάνε τα τραγούδια των πλασμάτων που επιτυγχάνουν τη μετάφραση του κάθε πλήκτρου σε ξεχωριστό ήχο. Το τετράγωνο είναι το «πάτα», ο κύκλος το «πον» και το τρίγωνο το «τσάκα». Στην αρχή θα σκέφτεστε: ποια ήταν η μελωδία που κάνει τα πλάσματα να προχωρήσουν; Τετράγωνο, τετράγωνο, τετράγωνο, κύκλος; Και κάπως έτσι θα θυμηθείτε τα παλιά, τον konami code κλπ. Είναι όμως μέχρι να μπείτε στο νόημα και να αφήσετε στην άκρη τα τετράγωνα και τους κύκλους. Το τραγούδι που δίνει εντολή στα πλάσματα να προχωρήσουν είναι «πάτα, πάτα, πάτα πον». Για επίθεση, τους παίζουμε «πον πον, πάτα πον» και ούτω καθεξής. Μετά από λίγη ώρα το μυαλό συνδέει αυτόματα το «πάτα» με το τετράγωνο, το «πον» με τον κύκλο και το «τσάκα» με το τρίγωνο, και οι ρυθμοί βγαίνουν αβίαστα.
Κάθε φορά που χτυπάμε σωστά τα τύμπανα, τα πλάσματα ακολουθούν την εντολή μας και τραγουδούν τον ρυθμό που τους δώσαμε, για ένα «μέτρο». Γιατί, δεν παίζουμε τύμπανα στην τύχη, όπως κάθε φορά που βρισκόμαστε μπροστά στα ντραμς ενός φίλου και θέλουμε να «τα σπάσουμε». Πρέπει να κρατάμε το μέτρο, παίζοντας τέσσερις χτύπους ρυθμικά (ένα μέρος της οθόνης αναβοσβήνει σύμφωνα με τον ρυθμό, δίνοντας βοήθεια), περιμένοντας τα πλάσματα να κάνουν ό,τι τους είπαμε και προχωρώντας στην επόμενη μελωδία. Έτσι, οι εντολές δίνονται με πολύ διασκεδαστικό τρόπο, ιδίως όταν αποκτήσουμε περισσότερες μελωδίες και αρχίσει να γίνεται χαμός.
Χαμός γίνεται επίσης στην οθόνη και τα ηχεία μας. Οπτικά, το Patapon 2 ήταν και είναι πανέμορφο, με πολύ πετυχημένα και ευχάριστα σχέδια και χρώματα, αλλά και μεγαλύτερη πλέον ανάλυση για να ταιριάζει σε τηλεόραση. Στις μάχες ειδικά, βλέπουμε πολλά πλασματάκια να κινούνται, να εκτοξεύουν βέλη και δόρατα, με διασκεδαστικά animations. Οι μονομαχίες είναι απλές θεωρητικά, αφού το μόνο που κάνουμε είναι να παίζουμε τους ρυθμούς στα τύμπανα -έναν για άμυνα, έναν για επίθεση κλπ- και να βλέπουμε τις πολύχρωμες συγκρούσεις στην οθόνη μας, χαμογελώντας συνεχώς με τις αστείες φωνές και κινήσεις. Όμως, πρόκειται για ένα αρκετά απαιτητικό παιχνίδι που θέλει υπομονή και αφοσίωση, αλλά και grinding. Μαζεύοντας διάφορα υλικά, αγοράζουμε νέα πλάσματα και εξοπλισμό για αυτά (και για τους «ήρωες» που έχουν ξεχωριστές ιδιότητες και κάνουν τις μάχες ακόμα πιο στρατηγικές), ντύνοντάς τα με κατάλληλα όπλα κάθε φορά, ανάλογα με τον κίνδυνο που πρόκειται να αντιμετωπίσουν.
Σε κάποιες περιπτώσεις, ιδίως σε bosses, φαίνεται η ηλικία του παιχνιδιού· μπορούσε σαφώς να είχε εκσυγχρονιστεί περισσότερο και να περιορίσει την αντοχή των εχθρών ή να τους δώσει περισσότερες κινήσεις γιατί καταντούν ελαφρώς κουραστικοί ενίοτε. Συνολικά, πάντως, παραμένει ένα πολύ διασκεδαστικό και παράξενο παιχνίδι που, με τις κολλητικές του μελωδίες και το απαιτητικό του gameplay που χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερα πλούσιο περιεχόμενο, μυστικά, και ελευθερίες στην προσέγγιση του κάθε παίκτη, θα καταφέρει να σας κερδίσει και να σας κάνει να το σκέφτεστε συνεχώς, σαν ένα τραγούδι που δεν λέει να φύγει από το μυαλό για ώρες. Το αγαπημένο μου χαρακτηριστικό στο Patapon 2 είναι ο τρόπος που κλιμακώνει η δράση μαζί με τη μουσική: όσο συνεχίζουμε να πετυχαίνουμε σωστά τον Ρυθμό των τυμπάνων σε κάθε μέτρο, τα πλάσματα αρχίζουν να τραγουδούν όλο και πιο έντονα ενώ παράλληλα γεμίζει ο μετρητής «fever» που όταν φουλάρει μας δίνει αυξημένη ταχύτητα και επιπλέον δυνατότητες, μέχρι να κάνουμε ένα λάθος στα τύμπανα.
Είναι πολύ ευχάριστο να παίζεις μια μεγάλη μάχη, να βλέπεις τον χαμό στην οθόνη και να ακούς τις αστείες πολεμικές ιαχές ΤΣΑΚΑ ΤΣΑΚΑ ΠΑΤΑ ΠΟΝ. Η παραμετροποίηση της ομάδας μας πριν από κάθε μάχη δίνει πολλές δυνατότητες και προσωποποιεί τον στρατό του κάθε παίκτη ανάλογα με τις επιθυμίες του. Το πρόβλημα είναι πως κι εδώ φαίνεται η ηλικία, με παρωχημένα, αναίτια δυσνόητα συστήματα και ελάχιστες επεξηγήσεις πέραν αυτών στα loading screens, αλλά και παλιομοδίτικο interface καθ’ όλη τη διάρκεια.
Άλλο ένα σημείο που δείχνει γερασμένο είναι τα cutscenes που έχουν έρθει αυτούσια και, ιδίως σε σχέση με την in game εικόνα, είναι άσχημα. Όμως, το βασικότερο πρόβλημα της επανέκδοσης είναι η μικρή καθυστέρηση στην απόκριση του χειρισμού που επηρεάζει πολύ το gameplay. Όσο μικρή κι αν είναι, μια καθυστέρηση σε χειρισμό παιχνιδιού που βασίζεται στη διατήρηση του ρυθμού και στο έγκαιρο πάτημα πλήκτρων, είναι σίγουρα μεγάλο ζήτημα.
Συμπέρασμα
Όπως και να ‘χει, πρόκειται για ένα διασκεδαστικό, αστείο, μεγάλο σε διάρκεια και χορταστικό σε περιεχόμενο παιχνίδι που θα σας κρατήσει για πολλές ώρες και θα ενθουσιάσει ιδιαίτερα τα παιδιά σας, αν είστε γονείς. Αν δεν είστε, βέβαια, δεν πρόκειται για τόσο αξιοσημείωτη εμπειρία που θα σας κάνει να αποφασίσετε να κάνετε παιδιά, καθώς μπορούσε να βελτιωθεί και να εκσυγχρονιστεί περαιτέρω, αλλά αποκλείεται να μην περάσετε όμορφα με την παρέα του Patapon 2. Αν το είχατε ήδη παίξει στο PSP και το λατρέψετε τόσο που σας λείπει κάθε μέρα, πάρτε το remaster. Αν το είχατε παίξει και απλώς σας άρεσε, δεν είναι ανάγκη. Αν όμως σας ξέφυγε τότε, στην αρχική του έκδοση, προτείνεται ανεπιφύλακτα, παρά τα προβλήματά του.
Βαθμολογία: 
7/10
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.
