Του Βασίλη Τατσιόπουλου
Πληροφορίες
Τίτλος: Desperados III
Διαθέσιμο σε: PlayStation 4, PC, Xbox One
Δοκιμάστηκε σε: PlayStation 4
Εταιρεία Ανάπτυξης: Mimimi Games
Εκδότρια Εταιρεία: THQ Nordic
Είδος: Real-time tactics
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 16 Ιουνίου 2020
Το Desperados 3 ανήκει σε ένα είδος που έχει φανατικό κοινό, αλλά δεν βλέπει πολλές μεγάλες κυκλοφορίες. Ευτυχώς, η εταιρεία Mimimi Productions προσπαθεί να το αναβιώσει και να το κρατήσει ψηλά, με εξαιρετικούς τίτλους όπως το Shadow Tactics: Blades of the Shogun. Πρόκειται για τα λεγόμενα real time tactics παιχνίδια, όρος που δεν τα περιγράφει ωστόσο επαρκώς. Στην ουσία, είναι stealth εμπειρίες, με gameplay που δανείζεται από τίτλους στρατηγικής. Είναι παιχνίδια που θέλουν υπομονή, επιμονή, προγραμματισμό και πολλή, πολλή σκέψη.
Το Desperados, συγκεκριμένα, έχει ως setting την άγρια δύση, με περίστροφα, καπέλα και σφηνάκια σε σαλούν. Ανήκει στη θρυλική πια σειρά Desperados, που έχει δώσει λίγα, αξιόλογα και πολύ αγαπητά παιχνίδια, τα οποία πολλοί σκεφτόμασταν ακόμη, μέχρι και σήμερα, πού και πού. Υπάρχει πλοκή στο τρίτο μέρος, είναι μάλιστα prequel του πρώτου παιχνιδιού της σειράς, ή κάτι τέτοιο, καθώς δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Η ιστορία είναι απλώς ένα υπόβαθρο και δεν έχει κεντρικό ρόλο ποτέ.
Μάλιστα, είναι ως επί το πλείστον βαρετή, με αδιάφορους διαλόγους, κλισέ χαρακτήρες και μια ιστορία εκδίκησης που έχουμε δει εκατοντάδες φορές. Βέβαια, μην περιμένετε δεκάλεπτα cutscenes και διαλόγους τον έναν μετά τον άλλον, αφού η ιστορία είναι στην άκρη, παραμερισμένη -και καλώς είναι έτσι.
Ευτυχώς, οι χαρακτήρες, όσο κλισέ και βαρετοί είναι στο πλαίσιο του σεναρίου, τόσο συμπαθείς και διασκεδαστικοί είναι εν μέσω gameplay, καθώς οι διάλογοί τους μέσα στις πίστες σπάνε τη ροή ευχάριστα και προσδίδουν προσωπικότητα και χιούμορ.
Ακόμα καλύτερο είναι το στήσιμο των χαρακτήρων όσον αφορά το ίδιο το gameplay. Συνολικά έχουμε πέντε, ο καθένας και η καθεμία με εντελώς διαφορετικές ιδιότητες και ξεχωριστή αίσθηση στο παίξιμο. Ένας είναι «γιατρός» και κουβαλά βαλιτσάκι, ενέσεις και φιαλίδια. Μπορεί να ρίξει πολλούς συγκεντρωμένους εχθρούς ταυτόχρονα για ύπνο, όμως δεν μπορεί να σκαρφαλώσει σε φυτά και αργεί πολύ όταν κρύβει πτώματα. Άλλος είναι το ντούκι, κουβαλά δύο-δύο τους εχθρούς για να τους κρύψει στους θάμνους, ενώ έχει μία… παγίδα για αρκούδες που στήνει στο έδαφος, σφυρίζει για να προσελκύσει το θύμα -που δεν είναι αρκούδα- και… καταλαβαίνετε.
Περισσότερο ενδιαφέρον έχουν οι δύο γυναίκες της ομάδας, εκ των οποίων η μία μπορεί να μεταμφιέζεται αλλά και να αποσπά την προσοχή των εχθρών φλετράροντας μαζί τους. Η άλλη, είναι και η πιο ιδιάζουσα περίπτωση, σχετικά με το gameplay αλλά και τα χαρακτηριστικά της. Βάζει τη “weird west” πινελιά, κάνοντας βουντού ξόρκια, ελέγχοντας τους αντιπάλους σαν μαριονέτες και χρησιμοποιώντας την πιο ενδιαφέρουσα ιδιότητα, αυτή της δημιουργίας συνδέσμου μεταξύ εχθρών: συνδέουμε δύο άτομα και ό,τι πάθει ο ένας, συμβαίνει και στον άλλον, ταυτόχρονα. Οι δυνατότητες για πειραματισμό είναι πάρα πολλές και ανοίγονται πολύ ευέλικτα και διασκεδαστικά μονοπάτια.
Όλα αυτά, σε τεράστιες και πάρα πολύ πυκνές πίστες, με πολλαπλές αποστολές, διάφορους τύπους εχθρών και στήσιμο που παραπέμπει συνεχώς σε σπαζοκεφαλιά. Το stealth προτείνεται χωρίς αμφιβολία, καθώς η πιο επιθετική προσέγγιση, αν και εν μέρει εφικτή, δεν είναι ούτε τόσο αποδοτική, αλλά ούτε και εξίσου διασκεδαστική. Το Desperados 3 βασίζεται πολύ στη λογική του trial and error, την τακτική κάνε save, δοκίμασε, απέτυχε, reload και πάμε πάλι. Φυσικά, δεν είναι μια προσέγγιση που ικανοποιεί τους πάντες, όμως εκεί πατάει το παιχνίδι και, αν είναι ένα στιλ που σας αρέσει, δεν πρόκειται να απογοητευτείτε ούτε στιγμή.
Οι προκλήσεις είναι έντονες, απαιτούν στρατηγική σκέψη, ανάλυση του χώρου, γρήγορες και αποδοτικές κινήσεις, αρκετή φαντασία και πολλά saves. Όταν, μετά από δέκα αποτυχημένες προσπάθειες στο ίδιο σημείο, βρείτε τρόπο να προχωρήσετε χωρίς να σας δει κανείς, το δοκιμάσετε και πετύχει, θα νιώσετε εκείνο το υπέροχο συναίσθημα που διακατέχει κάποιον που μόλις έλυσε έναν πολύ δύσκολο γρίφο.
Οι ιδιότητες των χαρακτήρων είναι στημένες με τρόπο που να αλληλοσυμπληρώνονται και να δημιουργούνται πολλοί πιθανοί συνδυασμοί, όμως, δυστυχώς, ο χειρισμός δεν βοηθά τον σχεδιασμό όσο θα έπρεπε. Είναι μια καλή προσπάθεια προσαρμογής, όμως ένα παιχνίδι σαν κι αυτό είναι φτιαγμένο για ποντίκι και όχι για χειριστήριο. Δεν σημαίνει πως δεν θα διασκεδάσετε, το αντίθετο μάλιστα, ενώ και ο εκνευρισμός επειδή πατήθηκε κάτι άλλο από αυτό που θέλατε, συνηθίζεται. Παρ’ όλα αυτά, οι δυνατότητες για συνέργεια μεταξύ των χαρακτήρων, για γρήγορες εναλλαγές εν κινήσει κλπ, είναι πολύ περιορισμένες με το χειριστήριο, και είναι κρίμα.
Ωστόσο, ευτυχώς, υπάρχει ένα mode που ενεργοποιείται με το πάτημα ενός πλήκτρου, κάνει παύση, και μας επιτρέπει να προγραμματίσουμε διάφορες κινήσεις των χαρακτήρων, οι οποίες θα συμβούν όλες μαζί. Πρόκειται για μία σημαντική προσθήκη που δημιουργεί φοβερά combos και μπορεί να σας βγάλει από μια δυσχερή θέση με εντυπωσιακό και πολύ ικανοποιητικό τρόπο.
Τέλος, για να ξέρετε τι να περιμένετε, δεν έχουμε να κάνουμε με ραλιστικό stealth όπως για παράδειγμα βλέπουμε στο Hitman. Αν και πολλές φορές οι αποστολές μοιάζουν με εκείνες του Agent 47 και δίνουν επιλογές όπως το να δηλητηριάσουμε ένα ποτό ή να ρίξουμε μία πέτρα από τον γκρεμό πάνω στον στόχο μας, εδώ έχουμε να κάνουμε με μία κουρδισμένη «παιδική χαρά».
Οι εχθροί είναι ξεκάθαρα ψεύτικοι και δεν συμπεριφέρονται σαν πραγματικοί άνθρωποι, και έτσι δεν θα νιώσετε πως ξεγελάτε έξυπνους φρουρούς ή κάτι παρόμοιο. Εδώ, κάθε αντίπαλός έχει συγκεκριμένες ιδιότητες, οι οποίες είναι γνωστές στον παίκτη, και έναν «κώνο όρασης» που δείχνει πού ακριβώς κοιτάει και πού δεν φτάνει το βλέμμα του. Ο παίκτης καλείται να εκμεταλλευτεί όλες τις ιδιότητες των χαρακτήρων του, αλλά και των εχθρών, να αξιοποιήσει αδυναμίες και να πετύχει τον στόχο του λύνοντας στην ουσία συνεχόμενα παζλ στρατηγικής.
Ο σχεδιασμός των επιπέδων είναι εύστοχος και στήνει πολλές απανωτές σπαζοκεφαλιές, χωρίς να καθιστά ποτέ το gameplay άδικο ή εκνευριστικό, παρά τα πολλά συνεχόμενα reloads. Όταν μπείτε στο νόημα, θα περιμένετε κρυμμένοι για πολλή ώρα, σχεδιάζοντας και αναζητώντας τον ιδανικό τρόπο να προχωρήσετε και, κάθε φορά που πάει κάτι στραβά, ακόμα κι αν σώζεται, θα γυρνάτε πίσω για να το κάνετε τέλεια, γιατί αυτή είναι η μεγαλύτερη ευχαρίστηση στο Desperados.
Επίσης, οι πίστες είναι καλοσχεδιασμένες οπτικά και διαθέτουν αρκετή ποικιλία -κάτι απαραίτητο, καθώς το campaign διαρκεί περίπου 25-30 ώρες την πρώτη φορά- ενώ είναι «ντυμένες» με πολύ αρμόζουσες και ευχάριστες μελωδίες που δεν κουράζουν. Υπάρχουν, ακόμα, αρκετές προαιρετικές προκλήσεις που μπορούν να αυξήσουν τη διάρκεια πολύ, για όσους ενδιαφέρονται για κάτι τέτοιο.
Συμπέρασμα
Τελικά, το Desperados 3 είναι ένα σύγχρονο real time tactics / stealth παιχνίδι, που θα ικανοποιήσει χωρίς αμφιβολία κάθε λάτρη του είδους. Έχει αρκετές ενδιαφέρουσες ιδέες, πετυχημένο setting, αρκετή ποικιλία και χορταστική διάρκεια. Οι πραγματικοί σταρ είναι οι χαρακτήρες και οι ξεχωριστές τους ιδιότητες, που δημιουργούν έντονες προκλήσεις που απαιτούν σκέψη και ανάλυση. Χρειάζεται υπομονή, αλλά ανταμείβει με το παραπάνω.
Βαθμολογία: 
8/10
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.
.jpg)
