Darksiders 3 – Review: Άξιζε η αναμονή

Πληροφορίες

Τίτλος: Darksiders 3
Διαθέσιμο σε: PlayStation 4 / Xbox One / PC
Δοκιμάστηκε σε: Xbox One X
Εταιρεία Ανάπτυξης: Gunfire Games
Εκδότρια Εταιρεία: THQ Nordic
Είδος: Hack and slash, Action-adventure
Ηλικίες: 16+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 27 Νοεμβρίου 2018
Μετάφραση / Μεταγλώττιση: Όχι

Η σειρά Darksiders είναι ήδη πολύ αγαπητή στο κοινό κι ας μετρά μόνο δύο τίτλους. Το σύμπαν της είναι εξαιρετικό και το gameplay της έχει περάσει από διάφορα είδη παιχνιδιού με πετυχημένους τρόπους. Η ατμόσφαιρα, επίσης, είναι μοναδική και οι χαρακτήρες αξιομνημόνευτοι. Το τρίτο κεφάλαιο, το περιμένουμε εδώ και πολύ καιρό. Παρόλα αυτά, η δίψα μας για νέο Darksiders δεν έσβησε ποτέ. Θεωρούμε πως τα δύο πρώτα παιχνίδια, χωρίς να ταράσσουν τα νερά της βιομηχανίας ή να είναι τα καλύτερα παιχνίδια του είδους τους, κέρδισαν επάξια τη θέση τους στη μνήμη μας με την ιδιαιτερότητά τους.

Στο Darksiders 3, χειριζόμαστε μία από τους Τέσσερις Καβαλάρηδες της Αποκάλυψης, τη Fury, που είναι και η μόνη γυναίκα μεταξύ τους. Μπορεί να υπάρχουν σαφείς επιρροές από θρησκείες, όμως τίποτα δεν έρχεται αυτούσιο από τα βιβλία τους. Ο δανεισμός στοιχείων από διάφορες θρησκευτικές και μη πηγές, μαζί με το “πείραγμά” τους, δημιουργούν ένα πολύ ενδιαφέρον αποτέλεσμα.

Το κλίμα δεν είναι βαρύ, ούτε πολύ σκοτεινό, όπως συνηθίζεται σε άλλα παιχνίδια παρόμοιας θεματολογίας. Η αισθητική και το απίθανο artwork θυμίζουν cartoony fantasy, ενώ δεν λείπει η χιουμοριστική διάθεση και οι cheesy διάλογοι, εσκεμμένοι αλλά και όχι. Το σενάριο είναι αρκετό για να μας κρατήσει το ενδιαφέρον, όμως ποτέ δεν γίνεται κάτι παραπάνω. Βέβαια, δεν χρειάζεται να είναι όλα τα παιχνίδια βουτηγμένα στους διαλόγους και το βαθύ σενάριο. Μάλιστα, πολλά από τα παράπονα που ακούστηκαν για το προηγούμενο παιχνίδι της σειράς είχαν να κάνουν με την άνιση ισορροπία μεταξύ ιστορίας και gameplay.

Η απόδοση των διαφόρων προσωπικοτήτων μέσω του voice acting γίνεται με ποικίλα αποτελέσματα. Μερικοί ηθοποιοί προσφέρουν αξιόλογες ερμηνείες, κάποιοι δεν ξεφεύγουν από τη μετριότητα, δεν υπάρχουν όμως ενοχλήσεις κανενός είδους.

Όσον αφορά την εξέλιξη των χαρακτήρων και της ιστορίας, καταλαβαίνουμε τις προθέσεις των σεναριογράφων, δυστυχώς όμως το αποτέλεσμα δεν είναι απόλυτα ικανοποιητικό. Κάποιες πολύ σημαντικές στιγμές του σεναρίου, χάνουν τον αντίκτυπό τους λόγω της έλλειψης χρόνου ανάπτυξης των χαρακτήρων. Η πορεία της Fury μοιάζει κάπως απότομη και δεν χτίζεται επαρκώς. Η πρωταγωνίστρια, συνολικά, είναι αξιόλογη και καταφέρνει να μοιάζει με δύναμη της φύσης, στην ιστορία αλλά και στο gameplay.

Στην αφήγηση, χρησιμοποιούνται μερικά αρχετυπικά τεχνάσματα που, αν και στο πλαίσιο του συγκεκριμένου παιχνιδιού μοιάζουν αναπόφευκτα, θα προτιμούσαμε να δούμε κάτι πιο εύστοχο. Από ό,τι φαίνεται, η εταιρεία ανάπτυξης επιθυμεί να συνεχίσει τη σειρά, αφού το τρίτο παιχνίδι της στρώνει τον δρόμο για το επόμενο. Όσοι δεν έχουν ασχοληθεί με τη σειρά ξανά, μπορούν να ακολουθήσουν τα γεγονότα του σεναρίου του Darksiders 3 με άνεση, όμως oi παίκτες που γνωρίζουν ήδη το lore, θα απολαύσουν περισσότερο την ιστορία.

Το Darksiders 3 είναι ένα hack and slash παιχνίδι και ρίχνει το περισσότερο βάρος σε αυτή του την ιδιότητα. Παραμερίζει αρκετά την αφήγηση και δίνει τα ηνία στο gameplay. Φυσικά, υπάρχει σενάριο, με αρκετούς χαρακτήρες και ανατροπές και, μαζί με το ήδη δυνατό lore της σειράς, είναι επαρκές σαν απλό υπόβαθρο. Με το τρίτο παιχνίδι του franchise, δεν βλέπουμε επαναπροσδιορισμούς του τύπου God of War. Δεν υπάρχει προσπάθεια εκσυγχρονισμού και προσαρμογής στη σημερινή εποχή, στην οποία βασιλεύουν τα RPG στοιχεία και τα εκτενή σενάρια.

Αντιθέτως, το Darksiders 3 μάς πάει πίσω, αρκετά χρόνια στο παρελθόν. Το gameplay μάς έφερε στο μυαλό παιχνίδια περασμένων εποχών, όπως το Soul Reaver. Αποτελείται από μάχες, μερικά puzzles και πολλή εξερεύνηση. Το ύφος και ο κόσμος του, στην post-apocalyptic Γη, κινούνται περισσότερο προς τα λημέρια του πρώτου Darksiders. Παρόλα αυτά, το Darksiders 3 διαφέρει και από τα δύο προηγούμενα. Υιοθετεί αρκετά στοιχεία από τη σειρά Dark Souls: κάνει τις μάχες του πιο περιορισμένες σε έκταση και πιο προσωπικές, καθώς και πιο δύσκολες, ενώ δανείζεται και πολλά στοιχεία από το στήσιμο του κόσμου. Σε καμία περίπτωση δεν μιλάμε για κακέκτυπο. Το Darksiders 3 έχει τη δική του ταυτότητα, στο χτίσιμο της οποίας βοηθάει το gameplay, το στήσιμο αλλά και η ατμόσφαιρά του.

Αυτό που δεν υπάρχει καθόλου, είναι το λεγόμενο “hand-holding”, η βοήθεια στον παίκτη δηλαδή. Το Darksiders 3 δεν έχει χάρτη, δεν προσφέρει βοηθήματα, hints και λοιπά. Μας πετάει στον κόσμο του και μας αφήνει να βρούμε τον δρόμο μόνοι μας, με μόνο βοηθό την πυξίδα που δείχνει το επόμενο boss, με αρκετή ακρίβεια όμως. Δεν παρουσιάζεται κανένα απολύτως πρόβλημα, καθώς ο σχεδιασμός καταφέρνει να μας εξοικειώσει με τον κόσμο γρήγορα και να μάθουμε κάθε γωνιά του, ενώ το fast travel βοηθάει πολύ.

Οι μάχες του Darksiders 3 είναι πολλές, δύσκολες, γρήγορες και πάρα πολύ χορταστικές. Δεν κινούνται γύρω από την άμυνα, μας βάζουν σε μόνιμη, οργισμένη επίθεση και μας δίνουν το πιο απολαυστικό dodge-counter combo στην πρόσφατη μνήμη μας. Τα όπλα και οι κινήσεις τους, καθώς και τα upgrades είναι αρκετά και απόλυτα ικανοποιητικά. Βέβαια, όσα όπλα και αν μας δώσουν, δεν αλλάζουμε με τίποτα το α λα Castlevania μαστίγιο της Fury, που είναι υπέροχο.

Τα bosses, εκτός από εμπνευσμένα σχεδιαστικά, είναι πολύ αξιομνημόνευτα και διασκεδαστικά όσον αφορά στους τρόπους αντιμετώπισής τους. Ο σχεδιασμός των απλών εχθρών είναι επίσης ενδιαφέρων, όμως δεν είναι όλοι οι αντίπαλοι εξίσου ξεχωριστοί όσον αφορά τις συμπεριφορές τους. Η δυσκολία είναι πολύ πετυχημένη: χαρακτηρίζεται από έντονη πρόκληση χωρίς τεράστια spikes και εκνευρισμούς. Υπάρχουν διάφοροι βαθμοί δυσκολίας προς επιλογή και διαφοροποιούν αρκετά τη συνολική εμπειρία, αποφεύγοντας να κάνουν το παιχνίδι υπερβολικά εύκολο.

Ο χειρισμός, στην αρχή, ενδέχεται να μπερδέψει ελαφρώς με τους περίεργους συνδυασμούς πλήκτρων του (L1+R2 ρε παιδιά;), όμως καταφέρνει να συμπεριλάβει αρκετές κινήσεις με εύστοχο τρόπο και, τελικά, αποδίδει. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η κάπως αργή απόκριση που δημιουργεί εκνευριστικές καταστάσεις, στις χειρότερες στιγμές. Η κάμερα, επίσης, μερικές φορές δεν ακολουθεί τη δράση σωστά.

Το κύριο πρόβλημα, όμως, είναι άλλο: ο τεχνικός τομέας του Darksiders 3 είναι πολύ δυσλειτουργικός. Τα γραφικά είναι μέτρια και παρόλα αυτά υπάρχουν πολλά θέματα, όπως τα textures που δεν φορτώνουν, άκρες που τρεμοπαίζουν και λευκά pixels εκεί όπου δεν ανήκουν. Πιο ενοχλητικό ακόμα, είναι το συχνό και μεγάλο loading. Εκτός από τις περιπτώσεις του fast travel μεταξύ τοποθεσιών, το loading παρεμβάλλεται και στο gameplay, σε φαινομενικά τυχαίες στιγμές. Έτσι, διαλύει τον ειρμό της δράσης και πολλές φορές κατάφερε ακόμη και να μας κάνει να χάσουμε. Τέλος, συναντήσαμε bugs που “πάγωναν” το παιχνίδι για αρκετή ώρα.

Όλα αυτά, δεν είναι τίποτα μπροστά στις πτώσεις του frame rate, που είναι από τις χειρότερες και συχνότερες που έχουμε συναντήσει σε σημερινό παιχνίδι. Οι εκπληκτικές μάχες, δυστυχώς πολλές φορές γίνονται εντελώς άκομψες εξαιτίας των απότομων εναλλαγών και των χαμηλών επιπέδων στα οποία φτάνει το frame rate. Mπορούμε να δεχτούμε και να συνηθίσουμε όλα τα άλλα ελαττώματα του Darksiders 3, αυτό όμως είναι πολύ έντονο και δεν συγχωρείται εύκολα.

Ευτυχώς, η ηχητική παρουσίαση βρίσκεται σε καλύτερο επίπεδο, παρόλο που μερικές φορές ο ήχος κολλάει. Η μουσική, αν και δεν προσφέρει μελωδίες που θα θυμόμαστε για πολύ καιρό, είναι ικανοποιητική και βοηθάει αρκετά την ατμόσφαιρα. Τα ηχητικά εφέ και οι δαιμονικές κραυγές των εχθρών έχουν αποδοθεί άρτια.

Η εξερεύνηση του Darksiders 3, ευτυχώς δεν πλήττεται τόσο πολύ από τα τεχνικά προβλήματα. Το level design ακολουθεί τις διδαχές του Dark Souls, με έναν κόσμο του οποίου οι τοποθεσίες συνδέονται, όμως για να ξεκλειδώσουμε τους συνδετικούς διαδρόμους πρέπει να προχωρήσουμε παρακάτω, κάθε φορά. Η πρόοδος, είναι αρκετά ευθεία: δεν υπάρχει side content, quests ή κάτι παρόμοιο. Το μόνο προαιρετικό περιεχόμενο, είναι μερικά bosses και εναλλακτικοί τερματισμοί, χωρίς τεράστιες αποκλίσεις όμως.

Η ιστορία διαρκεί περίπου 15 ώρες, με αρκετό ψάξιμο και όχι βιαστικό παίξιμο και έτσι, σε συνδυασμό με την έλλειψη δευτερευόντων ασχολιών, μπορεί να ενοχλήσει κάποιους τύπους παίκτη. Εμείς, βρήκαμε αυτή την επιστροφή στο παλιότερου τύπου design αρκετά ελκυστική. Σε αυτό, συνδράμει το άριστο στήσιμο, με πολύ ξεχωριστές περιοχές και ολόσωστο level design. New game plus δεν υπάρχει για την ώρα, αν και δεν είναι εντελώς απαραίτητο. Σε ένα playthrough (ή σε δύο, καλύτερα) μπορούμε να δούμε τα πάντα. Ο μόνος λόγος να παίξουμε ξανά, είναι να δοκιμάσουμε την τύχη μας σε μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.

Οι ομοιότητες με τη σειρά Zelda, που είδαμε στο δεύτερο Darksiders, δεν έχουν εξαφανιστεί εντελώς από το τρίτο. Δεν είναι σε καμία περίπτωση στον πυρήνα του, όμως οι αντίστοιχες ιδέες υπάρχουν και είναι σωστά υλοποιημένες. Οι διάφοροι κόσμοι και ο διαχωρισμός τους, μοιάζουν με μείγμα του Dark Souls με κάποιο παλιό Zelda. Φυσικά, υπάρχει και αρκετό backtracking σε στυλ Metroidvania, με θετικά αποτελέσματα.

Έχουμε πολλά χρόνια να απολαύσουμε τόσο πολύ την εξερεύνηση σε ένα video game. Έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στον σχεδιασμό των χώρων, στις συνδέσεις μεταξύ τους, στα puzzles και στην τοποθέτηση των κρυμμένων αντικειμένων. Το Darksiders 3 είναι από τις περιπτώσεις που η εξερεύνηση γίνεται αυτοσκοπός. Δεν απολαμβάνουμε το ψάξιμο εξαιτίας των ανταμοιβών σε αντικείμενα ή experience. Η ίδια η διαδικασία της διερεύνησης κάθε σπιθαμής του χώρου, είναι από μόνη της αρκετή για να μας ικανοποιήσει. Μπορεί να μην υπάρχουν gadgets, όμως το κεντρικό mechanic της Fury είναι μία παρόμοια προσέγγιση και μάλιστα πολύ πετυχημένη.

Τα στοιχεία RPG είναι μετρημένα. Υπάρχουν αναβαθμίσεις για τα όπλα, σε μορφή πολύ απλού tree και ένα σύστημα leveling παρόμοιο με του Dark Souls, αλλά απλοποιημένο. Είναι όσα χρειάζεται, δεν παρεισφρέουν πολύ στον hack and slash πυρήνα και προσφέρουν ό,τι πρέπει, σε σωστές δόσεις.

Το Darksiders 3 είναι ένα αγνό hack and slash παιχνίδι, χωρίς πολλούς περισπασμούς. Το gameplay είναι απολαυστικό και μας θύμισε παλιότερα παιχνίδια του είδους, με τον καλύτερο τρόπο.

Συμπέρασμα

Όσοι ξέρουν τι να περιμένουν από το παιχνίδι, δεν θα απογοητευτούν. Μην περιμένετε, δηλαδή, βαθύ σενάριο και μακροσκελείς διαλόγους. Τα πάντα είναι απλά, άμεσα και ξεκάθαρα και το βάρος πέφτει στις χορταστικές μάχες και την απολαυστική εξερεύνηση. Δυστυχώς, τεχνικά, το Darksiders 3 είναι πολύ προβληματικό, με μεγαλύτερο ένοχο το frame rate. Κάποια από τα προβλήματά του θα μπορούσαν να διορθωθούν και ελπίζουμε πως αυτό θα γίνει στο μέλλον. Όπως και να ‘χει, αν σας αρέσουν τα παιχνίδια του είδους, αν νοσταλγείτε τις παλιότερες εποχές τους, ή αν είστε φαν της σειράς, μην το χάσετε.

Βαθμολογία:  8/10