Marvel’s Spider-Man – Review: Με μεγάλη δύναμη, έρχεται και μεγάλο παιχνίδι

Ημ/νία Κυκλοφορίας: 7 Σεπτεμβρίου 2018

Μετάφραση / Μεταγλώττιση: Διαθέτει ελληνικούς υπότιτλους και ελληνικά μενού

Τα παιχνίδια με υπερ-ήρωες βασισμένα είτε σε κόμικ, είτε σε αντίστοιχες κινηματογραφικές προσπάθειες διαθέτουν ξεχωριστή φήμη στη βιομηχανία των video games. Πολλές δεκαετίες πριν κυκλοφόρησε και το πρώτο παιχνίδι με τον Άνθρωπο-Αράχνη, έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους ήρωες της Marvel, αλλά και γενικότερα του super hero στερεώματος. Συγκεκριμένα, το 1982 κυκλοφόρησε το Spider-Man για το Atari 2600. Έκτοτε, έχουμε δει δεκάδες παιχνίδια που έχουν προσπαθήσει να μεταφέρουν στον παίκτη την αίσθηση του να είσαι ο Σπάιντερ-Μαν. Η πιο επιτυχημένη όλων (και των 37 ως τώρα) είναι αυτή που αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 7 Σεπτεμβρίου από την Sony Interactive Entertainment αποκλειστικά στο PlayStation 4.

Ως τώρα, το πιο επιτυχημένο παιχνίδι του συγκεκριμένου ήρωα ήταν -κατά κοινή ομολογία- το Spider-Man 2, που είχε κυκλοφορήσει σε PlayStation 2, Xbox και Gamecube το 2004 και είχε βασιστεί σε μικρό ποσοστό στην ομώνυμη κινηματογραφική ταινία. Το παιχνίδι συνδύασε για πρώτη φορά το υπερ-ηρωικό θέμα μαζί με το σύστημα ανοιχτού κόσμου, που είχε κάνει γνωστό το 2001 το Grand Theft Auto III, φέρνοντας επανάσταση στα video games. Μαζί με το εξαιρετικό του σενάριο, τη μεγάλη ποικιλία δραστηριοτήτων και την αίσθηση της αιώρησης με τη βοήθεια του ιστού σε ολόκληρο το Μανχάταν κατάφερε να αποκτήσει τη φήμη ενός εκ των καλύτερων super hero video games. 

Από το 2004 o μόνος ουσιαστικός ανταγωνιστής του στο είδος των super hero video games ήταν η σειρά Batman Arkham που έφερε μια μικρή επανάσταση και αυτή στο είδος της, παρουσιάζοντας απαράμιλλη προσοχή στη λεπτομέρεια, επιλέγοντας το σωστό ύφος και στήνοντας μια ιδιαίτερα επιτυχημένη νέα συνταγή για αυτό το είδος παιχνιδιών.

H Activision, η οποία ήταν ο publisher για τα παιχνίδια Spider-Man από το 2000 και έπειτα, έχει παραδώσει κάποιες πολύ καλές προσπάθειες (όπως το Spider-Man 2 που αναφέραμε παραπάνω), αλλά και μερικές αρκετά μέτριες που δεν στάθηκαν αντάξιες του ονόματός τους. Οι αμέσως προηγούμενες προσπάθειες, το The Amazing Spider-Man 1 & 2 του 2012 & 2014 αντίστοιχα, ήταν αρκετά αξιόλογες, με αρκετά προβλήματα όμως. Προσπάθησαν να συνδυάσουν στοιχεία από παλιότερα παιχνίδια της σειράς επαναφέροντας το open world μέρος, όμως δεν τα κατάφεραν πολύ καλά.

Έχουμε δει δεκάδες παιχνίδια που έχουν προσπαθήσει να μεταφέρουν στον παίκτη την αίσθηση του να είσαι ο Σπάιντερ-Μαν. Η πιο επιτυχημένη όλων (και των 37 ως τώρα) είναι αυτή που αναμένεται να κυκλοφορήσει στις 7 Σεπτεμβρίου από την Sony Interactive Entertainment αποκλειστικά στο PlayStation 4To Marvel’s Spider-Man που κυκλοφορεί στο PlayStation 4 είναι η λογική συνέχεια των παραπάνω και συνδυάζεται με το budget και την προσοχή στη λεπτομέρεια που χαρακτηρίζει τα παιχνίδια που παράγονται από τα studios της Sony -τουλάχιστον- τα τελευταία χρόνια. Αποτελεί μια ακόμα τεράστια αποκλειστικότητα για το PS4 κλείνοντας το roster της εταιρείας για το 2018 μαζί με τα Detroit: Become Human (διαβάστε εδώ το review) και God of War (διαβάστε εδώ το review) ως μία από τις πιο ενδιαφέρουσες χρονιές για τα single player games.

Τι ακριβώς εννοούμε όταν λέμε “λογική συνέχεια”; Το γεγονός ότι το Marvel’s Spider-Man είναι ένα αμάλγαμα του Spider-Man 2, της σειράς Batman Arkham και των The Amazing Spider-Man παιχνιδιών, όσον αφορά στη δομή και το gameplay του μαζί με στοιχεία από νεότερα action games, που ενσωματώνουν ελαφρά RPG στοιχεία.

Σενάριο

Η ιστορία του παιχνιδιού ξεκινά μη αναμενόμενα για… νέο franchise, καθώς έχουμε συνηθίσει στο πρώτο μέρος μιας σειράς να μας αφηγείται τη γένεση του ήρωα που ακολουθεί, με κάθε λεπτομέρεια, προκαλώντας την αίσθηση της ταύτισης του παίκτη, αφού ακολουθείται η μετάλλαξη του χαρακτήρα σε υπερ-ήρωα. Εδώ, η Insomniac αποφάσισε να μην μας δείξει για μία ακόμη φορά πώς τσίμπησε αράχνη τον Peter Parker ή πώς αποφάσισε λόγω του θανάτου του θείου Μπεν να αντιμετωπίσει το έγκλημα με υπευθυνότητα.

Η ιστορία μας θεωρεί δεδομένα τα πιο γνωστά στοιχεία του βασικού σύμπαντος του ήρωα από τα κόμικς και τοποθετείται 8 χρόνια μετά, αφού τον έχει δαγκώσει η ραδιενεργός αράχνη. Ο Σπάιντερ-Μαν δεν είναι ένας νέος ήρωας, άγνωστος στους κατοίκους της πόλης και χωρίς εμπειρία, αλλά ένας υπερ-ήρωας, που έχει αντιμετωπίσει ήδη δεκάδες φορές τους αντιπάλους του, έχει σώσει τη Νέα Υόρκη (και όχι μόνο) αμέτρητες φορές και παράλληλα, το alter ego του, ο Πίτερ Πάρκερ πλέον δεν είναι μαθητής, αλλά νεαρός επιστήμονας.

Η ιστορία αρχίζει θεαματικά με έναν από τους βασικούς αντιπάλους του ήρωά μας, τον Kingpin (γνωστός και ως “το Αφεντικό”) στο επίκεντρο, ο οποίος ξεκινά μια αλυσίδα από γεγονότα, που θα φέρουν στο προσκήνιο πολλούς γνωστούς και άγνωστους, αγαπημένους ως επί το πλείστον χαρακτήρες του σύμπαντος του Ανθρώπου-Αράχνη. Για να αποφύγουμε κάθε είδος spoiler, δεν θα αναφέρουμε αυτούς τους χαρακτήρες, αλλά θα πούμε ότι το roster είναι μεγάλο, χορταστικό και αρκετά… ιδανικό, ειδικότερα για πρώτο παιχνίδι ενός νέου franchise, φυσικά λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να κρατήσει και τους κατάλληλους “άσους στο μανίκι” για επερχόμενους τίτλους.

Τα παραπάνω τα περιμέναμε πάνω κάτω από το νέο παιχνίδι του υπερ-ήρωα, ακόμα κι αν δεν βλέπουμε ξανά την ιστορία προέλευσής του. Αυτό που δεν περιμέναμε είναι να δούμε την καλύτερη ιστορία του Σπάιντερ-Μαν, που έχουμε δει εδώ και καιρό και αυτό ακριβώς έγινε. Πιο ώριμη από άλλες ιστορίες, με ακόμα μεγαλύτερο βάθος από πολλές από τις κινηματογραφικές του εκδοχές, με ανεπανάληπτους χαρακτήρες πιστής απόδοσης στο αρχικό υλικό και κυρίως πολύ καλά επίπεδα γραφής (διαλόγων και σεναρίου).

Πιο ώριμη από άλλες ιστορίες, με ακόμα μεγαλύτερο βάθος από πολλές από τις κινηματογραφικές του εκδοχές, με ανεπανάληπτους χαρακτήρες πιστής απόδοσης στο αρχικό υλικό και κυρίως πολύ καλά επίπεδα γραφήςΤο χιούμορ και το στιλ που ακολουθήθηκε είναι παραπάνω από εύστοχα και καθορίζουν το κλίμα καθ’ όλη τη διάρκεια της περιπέτειάς σας και τις 20 ώρες περίπου που διαρκεί (30-35 αν θέλετε να κάνετε τα πάντα στο παιχνίδι). Ο Πίτερ Πάρκερ παραμένει ο νεαρός πλακατζής που δεν σταματά να μιλά, κάνοντας γκάφες και χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις του για να σώσει… ό,τι μπορεί κάθε φορά. Οι δευτερεύοντες χαρακτήρες που τον συνοδεύουν είναι ιδιαίτερα πιστοί στις εκδοχές τους από τα κόμικ, ενώ η εξαιρετική ροή του τίτλου εναλλάσσεται από ανάλαφρη σε δραματική, όπως ακριβώς ορίζει μια επιτυχημένη συνταγή Spider-Man. Για παράδειγμα, ο πρώην -πλέον- εκδότης της Daily Bugle, Jonah Jameson, έχει δική του εκπομπή στο ραδιόφωνο, “Μόνο τα Γεγονότα”, την οποία θα ακούει ο Σπάιντερ-Μαν όσο πετά πάνω από την πόλη, ανάμεσα από τις αποστολές του και ανάμεσα από τα πολυάριθμα τηλεφωνήματα που του κάνουν οι δευτερεύοντες χαρακτήρες. Οι φωνές του Jameson, οι ατάκες του και η γενική συμπεριφορά του λάμπουν μέσω του μένους του για τον Σπάιντερ-Μαν και των αναμενόμενα αστείων καταστάσεων που προκαλεί με τα λεγόμενά του.

Στην ιστορία μας θα δείτε αρκετούς, μετρημένους στα δάχτυλα των δύο χεριών, από τους πιο γνωστούς αντιπάλους του Spidey και ο καθένας από αυτούς είναι, αν όχι στην καλύτερη εκδοχή του, σε μία από τις καλύτερες. Άλλοι εμφανίζονται στο βασικό story και άλλοι θα εμφανιστούν σε δευτερεύουσες αποστολές, γεμίζοντας έτσι το παιχνίδι με ενδιαφέρουσες καταστάσεις, όπως ακριβώς έχουμε δει στο παρελθόν από τη σειρά Batman Arkham. Τα κίνητρά των εχθρών είναι ως επί το πλείστον αρκετά πολύπλοκα και δίνουν την απαραίτητη βαρύτητα για να θεωρηθεί η συγκεκριμένη ιστορία, μία από τις καλύτερες του ήρωα. Ανατροπές, χωρίς τεράστιες εκπλήξεις  βέβαια για τους λάτρεις του Spider-Man, συνοδεύουν καθ’ όλη τη διάρκεια, όμως το καλύτερο είναι ότι η εταιρεία ανάπτυξης, Insomniac Games, έχτισε έναν τίτλο με δικό της σενάριο μπλέκοντας πολλές ιστορίες από τα κόμικ μαζί και δημιούργησε κάτι νέο. Το αποτέλεσμα συναρπάζει και δεν βλέπουμε κανέναν τρόπο που θα μπορούσε να απογοητεύσει τους fans. Ίσως μόνο ότι θα θέλαμε πολύ γρήγορα να δούμε τη συνέχεια και δεν την έχουμε ακόμη…

Δυστυχώς η μη-αναμενόμενα καλή ιστορία συνοδεύεται από… αναμενόμενο gameplay. Αυτό φυσικά δεν είναι απαραίτητα κακό, αλλά είναι ο βασικός λόγος που δεν καταφέρνει να πιάσει τα δυσθεώρητα ύψη ποιότητας που έχουμε δει να προσφέρουν άλλες αποκλειστικότητες του PlayStation 4. Το gameplay του Marvel’s Spider-Man κινήθηκε σε πολύ πιο ασφαλή μονοπάτια: πήρε την ουσία των παιχνιδιών της Beenox, τα διόρθωσε και τα εμπλούτισε με ιδέες από τα Batman Arkham παιχνίδια, ρυθμίζοντας λεπτομέρειες με τη βαρύτητα που έχουν σχεδόν όλα τα ΑΑΑ first-party της Sony.

Παραμένει στο open world είδος που έχουμε δει και σε άλλα παιχνίδια του Σπάιντερ-Μαν, όπως το Spider-Man 2 (2004), Ultimate Spider-Man (2005) και τα δύο πιο πρόσφατα The Amazing Spider-Man games. Αυτήν τη φορά θα ξεκλειδώνετε πύργους, όπως έχουμε δει στο παρελθόν σε open world παιχνίδια της Ubisoft και όχι μόνο, κάτι το οποίο μας έφερε στο μυαλό απαρχαιωμένες τακτικές και δυστυχώς όχι κάτι φρέσκο, όπως περιμέναμε. Οι πύργοι αυτοί ξεκλειδώνουν την περιοχή γύρω σας, ώστε να μπορείτε να δείτε (πατώντας το R3, μέσω του ραντάρ σας) τις διαθέσιμες δραστηριότητες γύρω σας, είτε αυτές είναι εγκλήματα της πόλης, είτε συλλεκτικά αντικείμενα, είτε άλλες αποστολές.

Τα δυο βασικά πράγματα που θα κάνετε είναι οι μετακινήσεις στην πόλη, αιωρούμενοι με τον ιστό σας, και οι μάχες. Και οι δύο αυτοί τομείς είναι εμπλουτισμένοι και σωστά ρυθμισμένοι, ενώ έχουμε και αρκετές άλλες λεπτομέρειες που έρχονται συμπληρωματικά να δώσουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.

Ο χάρτης του Μανχάταν είναι τεράστιος. Δεν είναι ο μεγαλύτερος που έχουμε δει σε open world game, αλλά είναι ο πιο λεπτομερής, αλλά και πιο πιστός της Νέας Υόρκης, αφού περιλαμβάνει δεκάδες αξιοθέατα, τα οποία μάλιστα μπορείτε να φωτογραφήσετε για να λάβετε πόντους εμπειρίας. Χωρίζεται σε 9 περιοχές, καθεμία εκ των οποίων έχει δικές της αποστολές και προκλήσεις για να ολοκληρώσετε, ενώ μπορείτε να μετακινηθείτε σε όλες από την αρχή του παιχνιδιού. Στο Μανχάταν του παιχνιδιού θα ψάξετε επίσης για κάποια σακίδια, που είχε φυλάξει ο Spidey και είναι ο τρόπος της Insomniac για να σας παρουσιάσει τα collectibles, ενώ θα βρείτε και άλλα είδη από αυτά, όπως οι φωτογραφίες που αναφέραμε παραπάνω.

Δυστυχώς η μη-αναμενόμενα καλή ιστορία συνοδεύεται από… αναμενόμενο gameplay.Άλλες δραστηριότητες περιλαμβάνουν τον συντονισμό των πύργων της αστυνομίας, που προαναφέρθηκαν, τα εγκλήματα διαφόρων οργανώσεων στην πόλη, κάποια κέντρα/αποθήκες των ίδιων οργανώσεων στα οποία θα πρέπει να έχετε και πιο stealth προσέγγιση αν θέλετε να επιβιώσετε, κυνηγητό… πτηνών, κάποιες… πιο “πράσινες” αποστολές, όπου ο Spider-Man βοηθά τον καθαρισμό του περιβάλλοντος, ολοκλήρωση προκλήσεων με βαθμολογίες και άλλα. Τα πιο κοινά είναι τα εγκλήματα, τα οποία έχουν μια σχετικά ικανοποιητική ποικιλία με παραμέτρους που μπορεί να αλλάζουν τυχαία έστω και “εμφανισιακά” την κάθε περίπτωση, όμως στις περισσότερες απλά θα παίξετε “ξύλο” με τους κακοποιούς ή θα ολοκληρώσετε και κάποιο από τα quick time events που περιλαμβάνει ο τίτλος. Για παράδειγμα θα πρέπει να σταματήσετε κάποια οχήματα, να διακόψετε ληστείες, να βρείτε θύματα απαγωγής, να διασώσετε κόσμο από ατυχήματα και άλλα. Όλα αυτά δεν έχουν μεγάλες διαφορές στο πώς θα τα αντιμετωπίσετε, αλλά υπάρχει μια “διακοσμητική” διαφοροποίηση που κρατά το ενδιαφέρον, ακόμα και για όσους προσπαθήσουν να τα ολοκληρώσουν όλα (περίπου 10-12 στην κάθε περιοχή από τις 9). Τα εγκλήματα φυσικά εμφανίζονται σχεδόν τυχαία στον χάρτη σας, όμως πρέπει να ολοκληρώσετε συγκεκριμένο αριθμό από κάποια αν θέλετε να φτάσετε το 100% των δραστηριοτήτων στην κάθε περιοχή.

Εκτός από τα παραπάνω, θα βρείτε και τις δευτερεύουσες αποστολές, οι οποίες διαφέρουν από τις κύριες μόνο στο ότι δεν έχουν άμεση σχέση με την εξέλιξη του βασικού σεναρίου, αλλά και τις κύριες, κατά τις οποίες εξελίσσεται η ιστορία μας. Η παραπάνω ποικιλία δραστηριοτήτων είναι μεγάλη και αρκετά ικανοποιητική σε σημείο που ξεπερνά κατά πολύ την αίσθηση της επανάληψης παλαιότερων τίτλων του ήρωα. Καταφέρνει να μην κουράσει ακόμα κι αν προσπαθήσετε για το 100% και αυτό οφείλεται φυσικά, εκτός από τα μικρά κόλπα της Insomniac και στους πιο άμεσους παράγοντες του gameplay, οι οποίοι είναι οι μετακινήσεις σας (traversal system) και οι μάχες, που είναι ουσιαστικά τα δύο πράγματα που θα κάνετε σε όλο το παιχνίδι.

Ο τρόπος με τον οποίο μετακινείστε σε ένα παιχνίδι ανοιχτού κόσμου είναι ένας από τους πιο σημαντικούς τομείς του πάντα. Σε αυτήν την περίπτωση έχουμε τους ιστούς του Spider-Man που του δίνουν τη δυνατότητα να αιωρείται πάνω από την πόλη, αλλά και τις αθλητικές του ικανότητες και την υπεράνθρωπη δύναμή του, που του επιτρέπουν να κάνει παρκούρ στους δρόμους του Μανχάταν.

Συνήθως, ο Spider-Man έχει τους ιστούς με τους οποίους πιάνεται από τα κτίρια, αλλά και τους ιστούς που του δίνουν έξτρα ώθηση προς κάποια κατεύθυνση. Το σύστημα της Insomniac είναι πιο πολύπλοκο από αντίστοιχα παλαιότερων παιχνιδιών και ταυτόχρονα δίνει περισσότερες δυνατότητες για να παίξετε μαζί του, λόγω σχεδιασμού της πόλης. Κρατώντας πατημένο το R2, πετάτε ιστό που πιάνεται από κτίρια (και όχι από τον ουρανό που έχουμε δει σε άλλα παιχνίδια), αφήνοντας το R2 σταματάτε να κρατάτε αυτόν τον ιστό. Κρατώντας το πατημένο συνεχίζετε να πιάνεστε από ιστούς που είναι κολλημένοι σε κτίρια. Το κλασικό “web-swinging” έχει εξαιρετική αίσθηση και λειτουργεί με σωστό βάρος, αφού πατώντας το άλμα στο κατάλληλο σημείο, μπορείτε να αυξήσετε ταχύτητα, ενώ η κεντρομόλος δύναμη λειτουργεί φυσικά για να σας δώσει την απαραίτητη ώθηση. Συνδυάστε αυτό με το κουμπί “Χ” που σας δίνει τη δυνατότητα να πετάξετε ιστό και να δώσετε ώθηση στον εαυτό σας προς το σημείο που στοχεύετε, ενώ παράλληλα πατώντας το 2η φορά (αφού ξεκλειδώσετε το ανάλογο skill από το skill tree) μπορείτε να καλύψετε μεγαλύτερες αποστάσεις. Βάλτε σε αυτά, τέλος, και το σύστημα με το R2 + L2, το οποίο πετά δυο ιστούς για να φέρει τον Σπάιντι στο σημείο που φαίνεται το autolock στην οθόνη (κάτι σαν τον γάντζο του Batman στα Arkham games). Πατώντας το Χ αφού πατήσετε τα R2+L2, ο Σπάιντι εκτοξεύεται από το σημείο που στοχεύσατε. Και δεν σταματάμε εκεί, καθώς αυτά είναι απλά τα βασικά. Υπάρχει η εκτόξευση από τον δρόμο, υπάρχει η κατακόρυφη βουτιά, το τρέξιμο στους τοίχους, υπάρχουν τα κόλπα στον αέρα που σας δίνουν έξτρα πόντους και άλλα στοιχεία που που ενδεχομένως να ξεκλειδώσετε.

Αφού ανεβείτε επίπεδα, ο Spider-Man θα μπορεί να κινείται με τεράστια ταχύτητα και με εντυπωσιακές ακροβατικές ικανότητες τις οποίες εσείς θα ορίζετε, μέσα στην πόλη, πηγαίνοντας από τοίχο σε τοίχο και καθώς μετακινείστε ανάμεσα ή και πάνω από τα κτίρια. Φυσικά, αυτές τις ικανότητές σας θα τις δοκιμάσετε και σε διάφορες περιστάσεις, όπως είναι οι προκλήσεις που περιλαμβάνονται ή ακόμα και οι αποστολές του παιχνιδιού. Σε συνδυασμό με τα εκπληκτικά animations του ήρωα, για τα οποία θα μιλήσουμε και παρακάτω, νιώθετε πραγματικά σαν τον Spider-Man στο Μανχάταν. Αν θέλετε να κάνετε βουτιά στο κέντρο της Times Square ή γρήγορο τρεξιματάκι υπερπηδώντας φράχτες στο Battery Park, μπορείτε. Υπάρχει και fast travel σύστημα (ο Spider-Man χρησιμοποιεί το… τρένο), αφού μπορείτε άμεσα να μεταβείτε σε όποιο αστυνομικό τμήμα θέλετε ή κάποιες άλλες σημαντικές περιοχές, όμως είναι σχεδόν άχρηστο, με την καλή έννοια, αφού θα περάσετε πολύ καλύτερα πηγαίνοντας εκεί που θέλετε… με τον δικό σας τρόπο.

Οι ιστοί του Spider-Man και οι εκπληκτικές του ικανότητες χρησιμοποιούνται και στις μάχες του παιχνιδιού όμως. Το σύστημα μάχης μοιράζεται μια κοινή βάση με τα παιχνίδια Batman Arkham, όμως διαφέρει περισσότερο από αυτά, απ’ ότι τα παιχνίδια MIddle-earth για παράδειγμα. Αν πάτε να παίξετε σαν Batman, θα χάσετε. Αρκετές φορές μάλιστα, καθώς το Spider-Man δεν είναι το πιο εύκολο παιχνίδι που θα μπορούσε, ακόμα και στο normal επίπεδο δυσκολίας. Αυτό που πρέπει να κάνετε είναι να σκεφθείτε περισσότερο σαν… Spider-Man.

Αν θέλετε να κάνετε βουτιά στο κέντρο της Times Square ή γρήγορο τρεξιματάκι υπερπηδώντας φράχτες στο Battery Park, μπορείτε.Ο Spidey είναι ιδιαίτερα ευκίνητος, ενώ με τους ιστούς τους μπορεί να πάει από εχθρό σε εχθρό πάρα πολύ εύκολα και αυτό είναι ευτύχημα καθώς οι εχθροί θα σας επιτίθενται όλοι μαζί (όχι όπως στα Batman) και σε τεράστια πλήθη. Η αραχνο-αίσθηση θα εμφανίζεται ως ένδειξη πάνω από το κεφάλι σας κάθε φορά που κάποιος πάει να σας χτυπήσει ή πυροβολήσει. Αυτή η ένδειξη γίνεται πιο έντονη μόλις μερικά κλάσματα πριν την επίθεση. Εσείς μπορείτε να αποφύγετε την επίθεση, πατώντας τον “κύκλο” στο χειριστήριο, ενώ αν πατήσετε την κατάλληλη στιγμή, μπορείτε να κάνετε “τέλεια αποφυγή” που πετά ιστό στα μάτια του αντιπάλου τυφλώνοντάς τον για λίγο.

Μπορεί τα παραπάνω να θυμίζουν τα παιχνίδια της Rocksteady, αλλά το σύστημα διαφοροποιείται αρκετά αφού το μάθετε, καθώς απαιτούνται πολύ καλά αντανακλαστικά και γρήγορες μετακινήσεις στον χώρο. Ο Σπάιντερ-Μαν μπορεί να έρθει κοντά σε έναν εχθρό, πατώντας το “τρίγωνο” ή μπορεί να πατήσει το R1 για να του πετάξει ιστό πολλές φορές ώστε να τον τυλίξει ή να αλλάξετε gadget μέσω του gadget wheel και να χρησιμοποιήσετε κάποιο ειδικό σύστημα του ιστού σας, όπως οι βόμβες, τα drones, οι νάρκες και άλλα. Αυτά μαζί με άλλες κινήσεις που θα ξεκλειδώσετε στην πορεία ανθίζουν το σύστημα μάχης, ώστε και να διαφοροποιηθεί και να σας δώσει τη δυνατότητα να διασκεδάσετε με τους εχθρούς σας.

Μια άλλη σημαντική αλλαγή σε σχέση με τη σειρά Batman Arkham είναι ότι πολλοί, αν όχι οι περισσότεροι, από τους εχθρούς σας κουβαλούν πυροβόλα όπλα (και όχι μόνο) τα οποία μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές ζημιές και πρέπει να προσέχετε. Μπορείτε να τους πάρετε τα όπλα από τα χέρια, μπορείτε να τους κοπανήσετε με αυτά, μπορείτε να τους δέσετε, μπορείτε να τους πετάξετε πάνω σε άλλους εχθρούς και οι δυνατότητες είναι έτσι πάρα πολλές. Χρησιμοποιώντας το βασικό combo μπουνιάς-κλωτσιάς, μπορείτε να συνδυάσετε επιθέσεις με ιστό και σώμα για να καταφέρετε να τους κατατροπώσετε, ενώ υπάρχει ευχέρεια να μεταφέρετε τις μάχες και στον αέρα με juggle combos.

Η μεγαλύτερη αξία του συστήματος μάχης φαίνεται στις μεγαλύτερες δυσκολίες και στις μεγαλύτερες μάχες, που θα ολοκληρώσετε με κάποια camps που θα εμφανιστούν στον χάρτη σας. Σας πετά κύματα εχθρών διαφόρων “αναστημάτων” που κουβαλούν διαφορετικά όπλα. Για παράδειγμα, αυτοί που έχουν ασπίδα, απαιτούν επίθεση από πίσω, αυτοί που κουβαλούν λοστούς, απαιτούν εναέριες επιθέσεις κ.ο.κ.

Το σύστημα μάχης όμως δεν σταματά εκεί. Στη διάθεσή σας θα έχετε και κάποια gadgets που θα ξεκλειδώσετε και μπορείτε να αναβαθμίσετε, μια μπάρα focus την οποία μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αμυντικά προσθέτοντας ενέργεια στην μπάρα ζωής σας ή επιθετικά χρησιμοποιώντας finishing moves, αλλά και τέλος τις ιδιότητες της κάθε στολής που θα ξεκλειδώνετε. Οι στολές αυτές είναι από διάφορες μορφές του Spider-Man που έχουμε δει κατά καιρούς (ή και όχι) και κάθε μία έχει μια ειδική επαναφορτιζόμενη δύναμη, είτε επιθετική, είτε αμυντική και πάλι. Το ευτυχές είναι ότι δεν σας περιορίζει και αφού ξεκλειδώσετε κάποια στολή με τη δική της δύναμη, τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτήν τη δύναμη με οποιαδήποτε στολή και ανάποδα. Προσθέστε και πάλι κάποια ειδικά perks που μπαίνουν σε 3 διαθέσιμες θέσεις (slots) που έχετε και όπως καταλαβαίνετε μπορείτε να αποκτήσετε ιδιαίτερα προσωποποιημένο στιλ στις μάχες ή να το εναλλάσσετε κατά βούληση αναλόγως των εχθρών σας, ενώ μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κάποιες μάρκες που θα κερδίζετε από τις δραστηριότητες που ολοκληρώνετε, ώστε να βελτιώνετε τα gadgets και τον εξοπλισμό σας.

Υπάρχει φυσικά και η stealth προσέγγιση, καθώς μπορείτε να κρεμάτε τους εχθρούς σας αθόρυβα, αλά Batman Arkham ενώ εδώ βλέπουμε για πρώτη φορά μια ευκολία που ίσως λείπει από τη σειρά του Σκοτεινού Ιππότη. Ο Spider-Man κάνει έναν έλεγχο στο πεδίο μάχης να δει ποιους εχθρούς μπορεί να εξουδετερώσει αθόρυβα και χωρίς να πέσει στην αντίληψη των υπολοίπων. Έτσι, πατώντας το R3 μπορείτε να δείτε ποιος εχθρός είναι μπορεί να εξουδετερωθεί ασφαλώς, ώστε να μην ανησυχείτε αν θα σας δουν ή όχι. Μια άλλη ευκολία σε σχέση με τον Batman είναι ότι ο Spidey έχει μια κίνηση άμεσης εξουδετέρωσης από μακριά, καθώς πατώντας το “τρίγωνο” μπορείτε να τραβήξετε τον εαυτό σας πάνω στον εχθρό και να τον αναισθητοποιήσετε άμεσα, όμως με λίγο παραπάνω θόρυβο. Τα stealth κομμάτια του Marvel’s Spider-Man είναι ελαφρώς υποβαθμισμένα, αφού δεν πέφτει ιδιαίτερο βάρος εκεί, όμως θα βρείτε κάποιες προκλήσεις για να εξασκηθείτε και σε αυτά.

Φυσικά όλα τα παραπάνω θα τα χρησιμοποιήσετε και στα boss fights του παιχνιδιού. Ναι, είναι κάτι που περιμέναμε να δούμε και δεν απογοητευτήκαμε. Το Marvel’s Spider-Man δεν έχει άπειρα boss fights, όμως έχει μερικά εξαιρετικά, που ανυπομονούσαμε να δούμε και χρησιμοποιούν τις δυνάμεις του ήρωα με αρκετά έξυπνο τρόπο. Φυσικά προσφέρουν το υπερθέαμα που περιμέναμε και δεν πρόκειται να σας μιλήσουμε για αυτά για να μην χαλάσουμε ίσως το καλύτερο μέρος του παιχνιδιού.

Το Marvel’s Spider-Man δεν έχει άπειρα boss fights, όμως έχει μερικά εξαιρετικά, που ανυπομονούσαμε να δούμε και χρησιμοποιούν τις δυνάμεις του ήρωα με αρκετά έξυπνο τρόποΌπως καταλάβατε από όλα τα παραπάνω, το Spider-Man του PS4 δεν αποτελεί καινοτομία σε κάποιο σημείο του gameplay, όμως καταφέρνει με κάποιες πολύ καλές ιδέες σε καίρια σημεία και να μην επαναλαμβάνεται τόσο, αλλά και να είναι σωστά ρυθμισμένο για την βέλτιστη απόλαυση του παίκτη. Μάλιστα σας δίνει τη δυνατότητα να ελέγξετε και κάποιους άλλους χαρακτήρες στο σύμπαν του ήρωα, που φέρνουν έστω και για λίγο μια διαφορετική προσέγγιση, διαθέτει κάποια ενδιαφέροντα περιβαλλοντικά puzzles και κάποια άλλα puzzles όπου πρέπει να ταυτοποιήσετε κάποιες ουσίες ή να ρυθμίσετε τη ροή σε ένα κύκλωμα.

Αναμενόμενα, ο τεχνικός τομέας του τίτλου είναι εξαιρετικής ποιότητας, ενώ επίσης έχει επιβεβαιωθεί ότι χρησιμοποιείται η μηχανή γραφικών που χρησιμοποιήθηκε στο τελευταίο Ratchet & Clank παιχνίδι του PS4. Η Insomniac φημίζεται για τα εκπληκτικά της animations, που έχουμε δει και στην προαναφερθείσα σειρά, αλλά και στο Sunset Overdrive. Δεν θα μπορούσε να μην μεγαλουργήσει και σε ένα παιχνίδι σαν αυτό. Ο Spider-Man πρέπει να έχει τις περισσότερες κινήσεις που έχουμε δει σε ήρωα εδώ και πολύ καιρό, καθότι είναι εξαιρετικά ευλύγιστος, με τη δυνατότητα να προσκολλάται σε οποιαδήποτε επιφάνεια και διαθέτει μια γκρούβα, έναν ρυθμό στις κινήσεις του. Η σύνδεση των κινήσεων είναι εξίσου απίστευτη, καθώς αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό κομμάτι, ειδικότερα σε παιχνίδι Spider-Man.

Η εκπληκτική δουλειά που έχει γίνει στο animation φαίνεται και στις εκφράσεις των χαρακτήρων, με πρόσωπα εκπληκτικής λεπτομέρειας, ίσως τα καλύτερα που έχουμε δει ως τώρα, συμπεριλαμβάνοντας ακόμη και την ανεπανάληπτη δουλειά της Naughty Dog, ακολουθώντας εικαστικά έναν πιο ελεύθερο και όχι τόσο ρεαλιστικό δρόμο, με ρεαλιστικές όμως εκφράσεις.

Πέρα από τα animations, η δουλειά στο σύστημα φυσικής είναι επίσης αξιέπαινη, με έναν ανοιχτό κόσμο που διαθέτει αμέτρητα πράγματα να σπάσετε με πολύ φυσικό τρόπο, είτε μόνα τους, είτε πάνω στους εχθρούς σας (αφού μπορείτε να τους τα πετάξετε). Την ποιότητα του συστήματος αντιλαμβάνεστε και όσο ταξιδεύετε μες στην πόλη σκίζοντας τον αέρα και μετατοπίζοντας το βάρος σας. Δείτε για παράδειγμα πώς γυρίζει το σώμα του Spider-Man όταν κρατά τον ιστό του από κάποιο ψηλό κτίριο και εκείνος έρχεται ταχύτατα προς το έδαφος.

Το άλλο κομμάτι που εντυπωσιάζει είναι το ίδιο το Μανχάταν. Οι NPCs κατακλύζουν την πόλη, δίνοντάς της ζωή, με γκράφιτι και ποικιλία σε κτίρια που αγγίζει το σχετικά ιδανικό. Όλα τα αξιοθέατα της πόλης διαθέτουν πολύ καλή ποικιλία, με τα υπόλοιπα κτίρια να κάνουν σωστά τη δουλειά τους και να διανθίζονται από τα διάφορα πάρκα, γήπεδα κλπ. Μια βολτούλα στο Central Park θα σας πείσει. Χωρίς τους ιστούς σας. Πηγαίνετε να χαιρετίσετε μερικούς φανς και να εξερευνήσετε απλά…

Οι αντανακλάσεις στα κτίρια είναι εν γένει σωστές, πράγμα πολύ εντυπωσιακό, με το φως να προκαλεί bloom effect πολύ μελετημένα και σωστά, ενώ αντίστοιχα όλα τα υπόλοιπα εφέ που υπάρχουν, είτε σε μορφή alpha effects (καπνός), είτε particles (ηλεκτρισμός) να είναι πολύ υψηλής ποιότητας και να μπλέκουν σωστά με το περιβάλλον. Άκρως εντυπωσιακό motion blur καλύπτει με μέτρο όσα πρέπει να καλύψει και σε συνδυασμό με το bokeh εφέ που ενεργοποιείται σε κατάλληλες σκηνές, αλλά και την ταχύτατη δράση του παιχνιδιού, δίνει ένα αποτέλεσμα άκρως κινηματογραφικό. Θα δείτε το Μανχάταν σε διαφορετικές ώρες της ημέρας όσο προχωράτε την ιστορία, ενώ όταν την τελειώσετε, θα μπορείτε να επιλέξετε εσείς την ώρα. Και η νύχτα με τα αστέρια και η βροχή του συννεφιασμένου καιρού, αλλά και το ηλιοβασίλεμα κάνουν θαύματα με το HDR.

Η εκπληκτική δουλειά που έχει γίνει στο animation φαίνεται και στις εκφράσεις των χαρακτήρων, με πρόσωπα εκπληκτικής λεπτομέρειας, ίσως τα καλύτερα που έχουμε δει ως τώρα, συμπεριλαμβάνοντας ακόμη και την ανεπανάληπτη δουλειά της Naughty DogΟι υφές σε όλα τα υλικά ακολουθούν φωτορεαλιστική τεχνική, αφού μπορούμε να δούμε τις ίνες των ρούχων και τα υλικά των στολών, ειδικότερα στους βασικούς χαρακτήρες, θαυμάζοντας το επίπεδο της λεπτομέρειας, που μας θύμισε το αντίστοιχο του The Witcher 3. Η physical based rendering τεχνική επιτρέπει τη ρεαλιστική αντανάκλαση του φωτός πάνω σε αυτά τα αντικείμενα, ώστε να αντιλαμβάνεστε πόσο συμπαγή είναι ή τι υφή έχουν.

Το Marvel’s Spider-Man εντυπωσιάζει χρησιμοποιώντας όλες τις τελευταίες τεχνικές της βιομηχανίας για να παρουσιάσει ένα εξαιρετικό υπερθέαμα. Μπλέκει gameplay με cutscenes και προκαλεί δέος με τη σκηνοθεσία του, ενώ οι fans θα δουν μερικές από τις καλύτερες action σκηνές του ήρωα. Όλα αυτά με εικόνα “κρύσταλλο” στα 4K (upscaled μέσω temporal injection, αν χρησιμοποιείται η ίδια τεχνική με το Ratchet, όπως έχουν αναφέρει οι υπεύθυνοι), HDR και επιδόσεις με ελάχιστα framedrops κάτω από τα 30 fps, τα οποία μπορεί να έχουμε σε κάποιες μάχες που “γεμίζει” η οθόνη ή κάποια απαιτητικά cutscenes.

Ο ήχος είναι σε εξίσου υψηλά επίπεδα, με τις φωνές από επαγγελματίες στον χώρο του gaming να δίνουν εξαιρετικές ερμηνείες και φυσικά τον Πίτερ Πάρκερ να ξεχωρίζει. Το άλλο ηχητικό κομμάτι που ξεχωρίζει είναι αυτό του επικού score από τον John Paesano, που ακούσαμε ξανά στο Detroit: Become Human, φέτος κιόλας, όμως εδώ έχει μεγαλουργήσει πραγματικά με ένα αξιομνημόνευτο super hero theme, που ταιριάζει γάντι, ενώ θα ακούσετε πολλές μελωδίες τόσο σε σκηνές, όσο και ενώ ταξιδεύετε ανάμεσα στα κτίρια.

Ο χειρισμός του παιχνιδιού, τέλος, διαθέτει τη σωστή απόκριση στο απαιτητικό σύστημα μάχης και μετακίνησης, αφού οι κινήσεις σας θα πρέπει να είναι αστραπιαίες. Λίγες φορές μπερδευτήκαμε με το πού θα προσγειωθούμε ή το πώς θα αντιδράσουμε στη μάχη και αυτό είναι από μόνο του επίτευγμα, ενώ το σχέδιο ελέγχου επάνω στο χειριστήριο θεωρείται το βέλτιστο.

Η ελληνική ομάδα PlayStation για μία ακόμα φορά μάς προσφέρει έναν τίτλο με ελληνικά μενού και ελληνικούς υπότιτλους. Γνωρίζαμε ότι πιθανόν θα υπάρχει και μεταγλώττιση, όμως κάτι τέτοιο δεν ολοκληρώθηκε τελικά. Ίσως καλύτερα, καθώς το προηγούμενο μεταγλωττισμένο παιχνίδι, το God of War, δεν κατάφερε τα βέλτιστα σε αυτόν τον τομέα. Από την άλλη, η μεταγλώττιση στο Spider-Man ίσως θύμιζε στο ελληνικό κοινό κάτι από τα καρτούν της τηλεόρασης, οπότε ίσως φαινόταν πιο φυσικό. Όπως και να έχει, το τελικό παιχνίδι περιλαμβάνει εξελληνισμένα μενού και ελληνικούς υπότιτλους και όχι μεταγλώττιση.

Η μετάφραση που έχει γίνει ακολουθεί το στιλ ομιλίας και ατμόσφαιρας του παιχνιδιού. Από αυτήν την άποψη είναι αρκετά πιστό και… παιχνιδιάρικο, ενώ υπάρχουν και ελεύθερες μεταφράσεις που περιέχουν ελληνικές εκφράσεις, πχ. “crime rate is very high / η εγκληματικότητα είναι στο θεό”. H ελευθερία αυτή σε κάποιες περιπτώσεις αποδίδεται σωστά, ενώ σε άλλες όχι τόσο. Δεν είναι αυτό το πρόβλημα όμως, καθώς αυτό έγκειται στις φορές που έπρεπε να γίνει κάτι τέτοιο και δεν έγινε ή έγινε αποτυχημένα. Υπάρχουν υπότιτλοι που περνούν πολύ γρήγορα ή έχουν κομμένη την τελευταία γραμμή ή είναι ασυγχρόνιστοι. Κάποιοι από αυτούς έχουν και λάθος έννοιες. Για παράδειγμα, στο Twitter, εντός του παιχνιδιού, πολλοί γράφουν με “ιντερνετική” αργκό. Κάτι τέτοιο φαντάζει απίθανο να μεταφραστεί κι όμως γίνεται προσπάθεια.

Συνολικά, η επιμέλεια των μεταφράσεων είναι σε πολύ καλό επίπεδο, παρά τα όσα αναφέραμε παραπάνω και σίγουρα καλύτερη από την αντίστοιχη του God of WarΚάποια άλλα στοιχεία που μας ενόχλησαν έχουν να κάνουν με μεταφράσεις στοιχείων που θεωρούμε ότι δεν θα έπρεπε να μεταφραστούν, όπως πχ. Kingpin / “Το Αφεντικό”, αν και υπάρχουν σε κάποια ελληνικά κόμικ.

Συνολικά, η επιμέλεια των μεταφράσεων είναι σε πολύ καλό επίπεδο, παρά τα όσα αναφέραμε παραπάνω και σίγουρα καλύτερη από την αντίστοιχη του God of War. Το Detroit παραμένει ο τίτλος με την καλύτερη μετάφραση ως τώρα, αλλά αυτό έχει να κάνει και με το περιεχόμενο φυσικά, αλλά και με το στιλ του παιχνιδιού.

Συμπέρασμα

Πρόκειται μακράν για το καλύτερο video game του Spider-Man, αλλά και τον καλύτερο τίτλο της Insomniac Games, καθώς χρησιμοποιεί παλιά και νέα κόλπα για να προσφέρει ένα παιχνίδι που δεν θα χορταίνετε να παίζετε για 30 περίπου ώρες. Η ιστορία είναι κατά πολύ ανώτερη του αναμενόμενου, ενώ ο τεχνικός τομέας είναι από τους καλύτερους που έχουμε δει σε open world παιχνίδι με εικόνα “κρύσταλλο”, χτυπώντας κορυφή σε τομείς, όπως το animation. Αν κατάφερνε να προσφέρει πιο φρέσκες ιδέες στο gameplay, τότε θα μιλούσαμε σίγουρα για το καλύτερο super hero game. Ακόμα κι έτσι όμως, είναι τόσο καλοφτιαγμένο και καλορυθμισμένο, που αποτελεί ένα από τα καλύτερα action games της χρονιάς.

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του Review.