Immortals Fenyx Rising – Preview: Ελληνική μυθολογία με πινελιά κόμικ

Του Βασίλη Τατσιόπουλου

Πληροφορίες
 

Τίτλος: Immortals Fenyx Rising
Πλατφόρμες: PlayStation 4 / Xbox One / PC / PlayStation 5 / Xbox Series X|S / Google Stadia / Amazon Luna
Δοκιμάστηκε σε: PC (μέσω remote play)
Εταιρεία Ανάπτυξης: Ubisoft Quebec
Εκδότρια Εταιρεία: Ubisoft
Είδος: Action RPG
Ηλικίες: 12+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 3 Δεκεμβρίου 2020

Δείτε την παρουσίαση:
 

Η Ubisoft φαίνεται να έχει βρει πλέον τη συνταγή της και να την ακολουθεί πιστά. Έχει τον έλεγχο μερικών πολύ αναγνωρίσιμων και αγαπητών franchises και μάλιστα μας δίνει σχεδόν ταυτόχρονα νέες τους προσθήκες. Έτσι έχουμε σε λίγες ημέρες νέο Watch Dogs και μετά από λίγο το Assassin’s Creed Valhalla. Η δουλειά της εταιρείας έχει χωριστεί σε πολλά μέρη, ωστόσο το κοινό μπορεί να ασχοληθεί με οποιοδήποτε από αυτά, αφού μοιράζονται σημαντικά κοινά στοιχεία στη δομή και διαφοροποιούνται κυρίως στο setting και την προσέγγιση.

Αν σας αρέσουν οι περιπέτειες εποχής, πάτε προς Assassin’s μεριά, αν προτιμάτε επιστημονική φαντασία και χάκερς προς Watch Dogs, για τους λάτρεις των action movies υπάρχει το Far Cry, ενώ όλες οι σειρές μεταξύ τους έχουν αρκετά παρόμοιου ύφους χαρακτηριστικά, αλλά ακολουθούν και τις νόρμες της εποχής επαρκώς, ώστε να μπορούν να ικανοποιήσουν ένα ευρύ φάσμα από παίκτες.

Βλέποντας το παιχνίδι Immortals Fenyx Rising –προηγουμένως λεγόταν Gods and Monsters- αρχικά δυσκολευτήκαμε να αντιληφθούμε σε ποιο μέρος του κοινού απευθύνεται. Πρόκειται για έναν τίτλο ανοιχτού κόσμου, με εικονίδια στον χάρτη, αποστολές, μάχες με αποφυγές και parries, και ένα ελαφρύ σύστημα στοιχείων RPG. Γνώριμο μονοπάτι για τη Ubisoft, που γίνεται ακόμα πιο οικείο εξαιτίας του setting, το οποίο μας πάει πάλι σε αρχαιοελληνικά λημέρια. Σε τι είδους gamers απευθύνεται, λοιπόν, ένα παιχνίδι που ακολουθεί πιστά τη συνταγή της Ubisoft, και μάλιστα σε setting που είδαμε σε πρόσφατο τίτλο της εταιρείας; Έχοντας πλέον παίξει το Immortals Fenyx Rising για 4 ώρες σε remote play event της Ubisoft, αποκτήσαμε καλύτερη εικόνα για την προσέγγιση και τις φιλοδοξίες του νέο έργου της εταιρείας.

Αναμενόμενα, δεν έχουμε να κάνουμε με τίτλο που θέλει να ταρακουνήσει το είδος του, να φέρει νέα στοιχεία και να ρισκάρει με καινούργιες, τολμηρές ιδέες. Όποιες δοκιμές έχει κάνει η Ubisoft πρόσφατα, λαμβάνουν χώρα στα Assassin’s Creed που έγιναν RPG και στο Watch Dogs Legion που απαρνείται την εστιασμένη αφήγηση με έναν κεντρικό χαρακτήρα. Το Fenyx Rising είναι πιο κλασικό και το μόνο που θέλει να πετύχει είναι να μας «χώσει» στον κόσμο του και να μας διασκεδάσει για –πολλές, πιθανότατα- ώρες.

Αρχικά, το Fenyx Rising δεν μας βάζει σε setting τύπου AC, με ιστορικά στοιχεία στη βάση του, αλλά σε πλήρως fantasy σκηνικό, με μυθικά πλάσματα, θεούς και υπερφυσικές δυνάμεις. Επίσης, το γνωστό χιούμορ που βλέπουμε στη σειρά Assassin’s Creed και οι ανάλαφρες νότες που υπάρχουν αλλά δεν κυριαρχούν, στο νέο παιχνίδι της Ubisoft παίρνουν κεντρικό ρόλο. Η ιστορία, παρόλο που έχει «επικά» χαρακτηριστικά, δίνει χαλαρή αίσθηση και είναι διανθισμένη με πολλά αστειάκια. Το τελικό αποτέλεσμα είναι ευχάριστο, ωστόσο δεν κρύβω πως θα προτιμούσα να μείνουν πίσω τα προσχήματα και να δούμε ένα σενάριο απόλυτα αφοσιωμένο στα κωμικά του στοιχεία και όχι μία επική περιπέτεια με αστεία χαρακτηριστικά. Όπως και να ‘χει, το ύφος μαρτυρά πολλά για τις φιλοδοξίες του Immortals. Φαίνεται πως είναι ένας τίτλος που ψάχνει το κοινό του σε εκείνους και εκείνες που αποζητούν ένα χαλαρό παιχνίδι, ευχάριστο, διασκεδαστικό και καθόλου βαρύ. Τελικά, αυτό που κάνει το Immortals Fenyx Rising, είναι να δανειστεί στοιχεία από διάφορους εμβληματικούς τίτλους, να τα ανακατέψει, να δώσει όση βαρύτητα θέλει στα εκάστοτε ξεχωριστά τμήματά του και να στήσει ένα σύνολο βατό, ευχάριστο και γνώριμο.

Παρατηρείται έντονη επιρροή από το The Legend of Zelda: Breath of the Wild σε πολλά σημεία του gameplay αλλά και της ευρύτερης δομής του. Στο Fenyx Rising καλούμαστε να εξερευνήσουμε έναν φανταστικό κόσμο που αποτελείται από επτά χωρισμένα κομμάτια –το κάθε ένα βασισμένο στα χαρακτηριστικά ενός θεού-, τα οποία αποκαλύπτονται όταν ανέβουμε σε συγκεκριμένα ψηλά σημεία του χάρτη. Στον κόσμο θα συναντήσουμε εχθρούς, αντικείμενα για συλλογή και για crafting, χρήματα, περιβαλλοντικούς γρίφους και άλλες δραστηριότητες που κινούνται σε τέτοιο ύφος, της σχολής Zelda, με πιο έντονο το focus στη μάχη και άρωμα από Assassin’s Creed.

Το σύστημα μάχης είναι σχετικά απλό -δεν είχαμε την ευκαιρία να δούμε πολλούς τύπους εχθρών-, ωστόσο υπάρχουν κάποιες ειδικές ικανότητες που κάνουν τη μάχη πιο φαντασμαγορική και υπερβολική από εκείνη των AC. Τα καρτουνίστικα γραφικά και το στοιχείο φαντασίας δένουν ικανοποιητικά με τις μάχες με τεράστιους κύκλωπες και άλλα μυθικά πλάσματα, που ξεφεύγουν εντελώς από τον ρεαλισμό. Οι μονομαχίες στηρίζονται στις αποφυγές, τα parries και τις εναλλαγές μεταξύ γρήγορων και αργών μα ισχυρών επιθέσεων, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των special skills, ενώ υπάρχει και stealth, αναμενόμενα. Εντελώς γνώριμο σύστημα, δεν παύει όμως να είναι διασκεδαστικό και να πετυχαίνει τον σκοπό του.

Οι γρίφοι βασίζονται στην εξερεύνηση, το platforming, την αξιοποίηση των physics των αντικειμένων, αλλά και των ιδιοτήτων μας. Για παράδειγμα, θα χρειαστεί σε ένα σημείο να ψάξουμε για να βρούμε μερικά σφαιρικά αντικείμενα, τα οποία πρέπει να τοποθετήσουμε στα κατάλληλα σημεία για να ανοίξει μια δίοδος. Ωστόσο, δεν είναι όλα απλά, γιατί οι μπάλες αυτές κρύβονται πίσω από κλειστές πόρτες, και για να τις ανοίξουμε θα ρίξουμε βέλη με το τόξο μας, τα οποία θα χειριστούμε τηλεκατευθυνόμενα για να περάσουν μέσα από μία μπλε φωτιά και στη συνέχεια να καταλήξουν  στα σωστά σημεία, να μεταδώσουν τη φλόγα και να ανοίξουν τις εισόδους.

Επίσης, σε μία σχεδιαστική επιλογή που θυμίζει τα Shrines του Breath of the Wild, το Immortals περιλαμβάνει μικρά dungeons που ονομάζονται Vaults και μας καλούν να ολοκληρώσουμε γρίφους, platforming και μάχες στο εσωτερικό τους. Με αυτόν τον τρόπο σπάει κάπως το open world στοιχείο και δίνονται πιο γραμμικού τύπου προκλήσεις –καλοδεχούμενη προσέγγιση που αναμένεται να μειώσει τον κορεσμό.

Από την επαφή που είχαμε με το Fenyx Rising, συμπεραίνουμε πως στην καρδιά της εμπειρίας θα βρίσκεται η εξερεύνηση και πως θα είναι ένα από τα selling points του τίτλου. Ο κόσμος φαίνεται να έχει ενδιαφέρον, χωρίς να είναι παραγεμισμένος αλλά ούτε και εντελώς άδειος, ενώ –αν και δεν είχαμε πρόσβαση σε όλες τις περιοχές- μοιάζει μεγάλος, όμως όχι αχανής. Έτσι, η Ubisoft στοχεύει σε έναν κόσμο που θα είναι διασκεδαστικός και θα σε καλεί να τον εξερευνήσεις, χωρίς όμως να κουράζει με τεράστιο όγκο πληροφοριών και συστημάτων. Υπάρχουν βεβαίως μηχανισμοί αναβάθμισης του χαρακτήρα μας (που προκύπτει με ένα σύντομο character creation στο οποίο διαλέγουμε το φύλο, τον σωματότυπο και τα μαλλιά, μεταξύ άλλων). Ο δικός μας χαρακτήρας πάντως είχε φινετσάτο μουστάκι και η εικόνα του ταίριαζε πολύ στο επικό, αλλά αστείο κλίμα.

Οπτικά, ο κόσμος είναι όμορφος, πολύχρωμος και έχει χτιστεί με το fantasy στοιχείο στον πυρήνα. Θα δείτε στον ορίζοντα τεράστια αγάλματα, θα αντιμετωπίσετε πελώρια πλάσματα και θα σκαρφαλώσετε σε εντυπωσιακά κτίσματα, κοιτώντας τον κόσμο από ψηλά και απολαμβάνοντας το θέαμα. Έχει γίνει καλή δουλειά στον σχεδιασμό του περιβάλλοντος, αν και οι χαρακτήρες δυστυχώς είναι κάπως πιο generic εμφανισιακά, με κάτι από mobile game στην προσέγγιση. Η μουσική θυμίζει έντονα το AC Odyssey, με γρήγορες, έντονες μελωδίες από όργανα που ενισχύουν το ελληνικό στοιχείο.

Η εξερεύνηση του κόσμου μάς δίνει την ευκαιρία να μαζέψουμε αντικείμενα και υλικά για να αναβαθμίσουμε χαρακτήρα και εξοπλισμό με νέες ιδιότητες που είναι χρήσιμες στις μάχες. Επίσης, υπάρχουν ικανότητες που βοηθούν στην εξερεύνηση και την επίλυση γρίφων. Εδώ, το Fenyx Rising δανείζεται απευθείας από το Breath of the Wild, δίνοντάς μας τη δυνατότητα να σκαρφαλώσουμε όπου θέλουμε, κάθετα, ακριβώς όπως στο Zelda, με έναν μετρητή αντοχής να περιορίζει την αναρρίχηση. Επίσης, αποκτούμε την ικανότητα να σηκώνουμε βαριά αντικείμενα και να τα μετακινούμε, με ένα σύστημα που πάλι θυμίζει τον τίτλο της Nintendo, και όσον αφορά τη συμπεριφορά του, αλλά και την οπτικοποίηση των δραστηριοτήτων.

Άλλος ένας γνώριμος μηχανισμός εντοπίζεται στο πώς κινούμαστε στον χώρο, καθώς ο χαρακτήρας μας έχει στην κατοχή του/της ένα ζευγάρι φτερά, που αρχικά επιτρέπουν μόνο διπλό άλμα αλλά στη συνέχεια αναβαθμίζονται και μπορούμε να κάνουμε glide και να αναπτύξουμε ταχύτητα, με περιορισμό και πάλι τον μετρητή αντοχής. Έτσι, ο χάρτης ανοίγεται οριζόντια και κάθετα και μας δίνεται η δυνατότητα να τον εξερευνήσουμε διεξοδικά, ανακαλύπτοντας τα μυστικά του. Το Fenyx Rising καλωσορίζει την εξερεύνηση του κόσμου και βάζει αρκετά σημεία ενδιαφέροντος στο εσωτερικό του, είτε έχουν τη μορφή main quests, είτε παράπλευρων ή puzzles, αλλά και μάχης ή απλώς ανακάλυψης των τοποθεσιών.

Στο τέλος, και αφού ξεπεράσει κανείς το πόσα χαρακτηριστικά δανείζεται το Immortals Fenyx Rising από άλλους τίτλους, γίνεται αντιληπτό πως πρόκειται για ένα παιχνίδι που δεν ντρέπεται να δείξει τις επιρροές του –καθόλου, μάλιστα- και ξεφεύγει ελαφρώς από τον ΑΑΑ χώρο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν είναι γυαλισμένο. Για την ακρίβεια, είναι αρκετά καλοστημένο, όμορφο, με λειτουργικούς μηχανισμούς και διασκεδαστικά συστήματα. Οι πρώτες εντυπώσεις είναι πως, αν και δεν πρόκειται να φέρει τα πάνω κάτω ή να μνημονεύεται για χρόνια, θα προσφέρει μία ευχάριστη εμπειρία τύπου Zelda/Assassin’s και θα γεμίσει το κενό για τους παίκτες που αποζητούν κάτι τέτοιο.