Του Βασίλη Τατσιόπουλου
 

Επανέρχεται στο προσκήνιο το Hades, μετά από έναν χρόνο, με τη νέα του κυκλοφορία σε Xbox και PlayStation, για να το παίξουν όσοι δεν το έκαναν την πρώτη φορά. Δεν έχετε πλέον δικαιολογία.
 

Τα έχουμε πει πολλές φορές, σε διάφορα μέρη: το Hades είναι ένα από τα καλύτερα παιχνίδια του είδους του, μία από τις πιο αξιόλογες indie κυκλοφορίες των τελευταίων ετών και γενικά, αλλά και ένας τίτλος που δεν αρκείται στο να τα κάνει όλα άψογα, επιθυμεί να πάει παραπέρα εισάγοντας πειραματισμούς και ιδέες που προχωρούν μπροστά το gaming και τα εργαλεία του.
 

 

Πρόκειται για ένα action RPG με roguelike προσέγγιση, ένα από εκείνα τα παιχνίδια δηλαδή που σε στέλνουν από την αρχή κάθε φορά που χάνεις, και σε βάζουν αντιμέτωπο με δύσκολες προκλήσεις, για να χάνεις αρκετά. Μετά την πρόσφατη κυκλοφορία του εξαιρετικού Returnal, τα roguelikes μπήκαν σε περισσότερα σπίτια, καθώς έχουμε την πρώτη περίπτωση τέτοιας δομής σε τόσο mainstream και μεγάλο από άποψη παραγωγής τίτλο. Έτσι, η συζήτηση στράφηκε αρκετές φορές στο είδος αυτό, για να σχολιάσει κυρίως το πόσο απαιτητικό είναι ένα παιχνίδι που βάζει τον παίκτη να ξεκινά από το μηδέν κάθε φορά που αποτυγχάνει, και το αν πρέπει να συμπεριλαμβάνεται ένα ευκολότερο mode ώστε να απολαύσουν περισσότεροι παίκτες την εμπειρία.
 

Το Hades μπήκε βαθιά σε αυτήν τη συζήτηση, καθώς είχε όλες τις απαντήσεις. Πρώτα απ’ όλα, με τον τρόπου που σχεδιάστηκε, έκανε την επανάληψη, την επανεκκίνηση της περιπέτειας, ένα από τα διασκεδαστικά κομμάτια του, αφού διάνθισε κάθε νέα προσπάθεια με διαλόγους εξαιρετικής ποιότητας που ξεδίπλωναν σιγά-σιγά ένα επίσης αξιοσημείωτο σενάριο. Στο Hades χάνεις και χαίρεσαι που θα πας απ’ την αρχή, γιατί θα δεις νέα κομμάτια της αφήγησης, τα οποία δεν επαναλαμβάνονται καθόλου -ακόμα και μετά από 30 ώρες οι διάλογοι είναι φρέσκοι. Η εταιρεία ανάπτυξης, Supergiant Games, κατάφερε να στήσει ένα σενάριο με απροσδόκητο βάθος, ιδίως για το είδος αυτό, και να το αφηγηθεί με μεθόδους που εκμεταλλεύονται πλήρως και εύστοχα τη roguelike δομή.
 

Η Supergiant κατάφερε να φτιάξει ένα τρομερό σύστημα μάχης και ανάπτυξης των δυνατοτήτων του χαρακτήρα, αλλά να δώσει ταυτόχρονα μία πλοκή που είναι το πιο δυνατό «χαρτί» του παιχνιδιού, και που συμπληρώνει το gameplay ιδανικά, δίνοντας λόγους ύπαρξης στην προσέγγιση τύπου roguelike. Η ίδια η ιστορία «φωνάζει» από μακριά τις προθέσεις των δημιουργών: είστε ο Zagreus, και προσπαθείτε να βγείτε από τον Κάτω Κόσμο του Άδη, που τυγχάνει να είναι και ο πατέρας σας, και στην πορεία συνατάτε ιδιαίτερα εμπνευσμένες εκδοχές των θεών της Αρχαίας Ελλάδας, που είτε σας βοηθούν είτε σας κάνουν τη ζωή δύσκολη.
 

Ο κόσμος των νεκρών έχει την ιδιότητα να μεταβάλλεται συνεχώς, κάτι που μεταφράζεται σε procedural generation, και ο πρωταγωνιστής δεν πεθαίνει ποτέ, απλώς πέφτει και πάλι στον ποταμό των ψυχών και οδηγείται στην αρχή του ταξιδιού του, όπου ξυπνάει και πάει ξανά απ΄την αρχή, γνωρίζοντας καλύτερα αυτήν τη φορά τι τον περιμένει. Οι χαρακτήρες που θα συναντήσετε στον δρόμο σας μοιάζουν ζωντανοί, σχολιάζοντας κάθε φορά γεγονότα που πράγματι συνέβησαν όσο παίζατε. Ο συνδυασμός γρήγορης μάχης με έμφαση σε skills και εξοπλισμό με βαθύ σενάριο που αντιδρά στις ενέργειες του παίκτη, δίνει ένα άριστο αποτέλεσμα που κερδίζει τις εντυπώσεις και δεν βρίσκεται συχνά, σε οποιοδήποτε είδος βιντεοπαιχνιδιών και αν ψάξετε.
 

Ο τίτλος της Supergiant δίνει απαντήσεις και στο ζήτημα της δυσκολίας, αφού έχει στήσει μερικά έξυπνα συστήματα για να δώσει την ευκαιρία σε όλους να παίξουν και να απολαύσουν την εμπειρία πλήρως, χωρίς εκπτώσεις, φέρνοντάς την όμως στα μέτρα τους. Αρχικά, υπάρχουν αρκετές ικανότητες που παραμένουν στις επόμενες προσπάθειες, που ξεκλειδώνουν μόνιμα δηλαδή όταν τις αποκτήσουμε, ενώ και σε κάθε ξεχωριστή απόπειρα βρίσκουμε πληθώρα από επιλογές για την προσέγγιση του build του ήρωά μας, για να πειραματιστούμε και να βρούμε τι μας κάνει και τι όχι.
 

Επίσης, υπάρχουν αρκετά και εντελώς διαφορετικά μεταξύ τους όπλα για να ικανοποιήσουν κάθε τύπο παίκτη, ενώ την παράσταση κλέβει το easy mode, που είναι ιδανικά στημένη ιδέα. Συγκεκριμένα, ενεργοποιώντας το και όσο το έχουμε ανοιχτό, κάθε θάνατος σημαίνει πως μειώνουμε μόνιμα τη ζημιά που μας προκαλούν οι εχθροί. Πρόκειται για ένα μηχανισμό μοναδικής αποτελεσματικότητας, αφού δεν καθιστά τις προκλήσεις πιο εύκολες μεμιάς και αναγκάζει τον παίκτη να ακολουθήσει τη roguelike προσέγγιση, χάνοντας και ξεκινώντας πάλι απ΄ την αρχή, και παίρνοντας ό,τι έχει να δώσει ο τίτλος.
 

Το Hades παραμένει ένα από τα πιο αξιόλογα παιχνίδια των τελευταίων ετών και σίγουρα η νέα του έκδοση, αν τη δούμε ως ξεχωριστή κυκλοφορία, θα βρίσκεται και πάλι στην κορυφή των λιστών της χρονιάς που διανύουμε. Ακόμα καλύτερα, οι νέες εκδόσεις στις κονσόλες νέας γενιάς φυσικά έρχονται με 4K και 60 FPS, ενώ το εξαιρετικό εικαστικό ύφος δεν «γερνάει» επειδή είναι σε στιλ animation ζωγραφισμένου στο χέρι, ενώ έχει και ένα πολύ δυνατό soundtrack αλλά και φοβερό voice acting.

Επίσης, η έκδοση του PlayStation 5 εκμεταλλεύεται τις δυνατότητες του DualSense, δίνοντας πόντους στο immersion και βοηθώντας ενεργά τον παίκτη με ειδοποιήσεις που προκύπτουν από τον τρόπο της δόνησης και την αντίσταση που εμφανίζουν οι σκανδάλες.

Ένα παιχνίδι-σταθμός που θα κερδίσει fans και μη του είδους του, και θα φέρει πολλούς νέους παίκτες στα roguelikes, έρχεται στις υπόλοιπες κονσόλες, και αυτό είναι ένα χαρμόσυνο γεγονός, χωρίς αμφιβολία. Δεν χρειάζεται νέες προσθήκες και αλλαγές, είναι ήδη μία άψογη εμπειρία που θα σας κλέψει τον ύπνο για μέρες.
 

Βαθμολογία

Πληροφορίες‌

Τίτλος:‌ Hades 
Διαθέσιμο‌ ‌σε:‌ PC, Switch, PS4, PS5, Xbox One, Series X/S
Δοκιμάστηκε‌ ‌σε:‌ PS5
Εταιρεία‌ ‌Ανάπτυξης:‌ Supergiant Games
Εκδότρια‌ ‌Εταιρεία:‌ Supergiant Games
Είδος:‌ Rogue-lite, action role-playing
Ηλικίες:‌ ‌‌12+‌ ‌
Ημ/νία‌ ‌Κυκλοφορίας:‌ 17 Σεπτεμβρίου 2020 (PC, Switch), 13 Αυγούστου (PS4, PS5, Xbox One, Series X|S)

 

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.