Gears 5 – Review: Πιο ανανεωμένο και φιλόδοξο από ποτέ

 

Πληροφορίες

Τίτλος: Gears 5
Διαθέσιμο σε: Xbox One / PC
Δοκιμάστηκε σε: Xbox One
Εταιρεία Ανάπτυξης: The Coalition
Εκδότρια Εταιρεία: Xbox Game Studios
Είδος: Third-Person Shooter
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 10 Σεπτεμβρίου 2019

 

 

Η εξέλιξη ενός franchise, με την ταυτόχρονη διατήρηση της ταυτότητάς του, είναι μία δύσκολη και γεμάτη ρίσκο διαδικασία, που, σε μακροχρόνιες σειρές ιδίως, είναι απαραίτητη. Ο χώρος των video games αλλάζει, εμφανίζονται νέες τάσεις και ξεπερνιούνται παλιότερες, και έτσι μία σειρά παιχνιδιών, για να συνεχίσει να έχει θέση στη βιομηχανία και στην καρδιά των παικτών, πρέπει να ακολουθήσει. Οι αλλαγές και οι προσθήκες κάθε είδους είναι καλοδεχούμενες, όμως το ζητούμενο είναι να μην αλλοιώνονται τα εμβληματικά χαρακτηριστικά ενός franchise μέσω της διαφοροποίησης. Μία σειρά παιχνιδιών που χρειαζόταν ανανέωση, είναι το Gears of War, και η εταιρεία ανάπτυξής του, η The Coalition, προσπάθησε να δώσει νέα στοιχεία, χωρίς να πλήττεται το πνεύμα του franchise.
 

Η αρχική τριλογία Gears of War μάς έδωσε τρία καταπληκτικά shooters τρίτου προσώπου, με μία παράδοξα ενδιαφέρουσα ιστορία, παρόλο που δεν ήταν σε καμία περίπτωση το focus. Επίσης, μας έδωσε έναν από τους πιο εμβληματικούς πρωταγωνιστές της Microsoft, τον Marcus, του οποίου το character design, αλλά και η ερμηνεία που τον ενσάρκωσε, τον έκαναν να ξεχωρίσει.

Αφού η The Coalition πήρε τα ηνία του Gears of War από την Epic, αποφάσισε να ακολουθήσει την ασφαλή οδό για το Gears of War 4, που ήταν ένα αξιόλογο παιχνίδι, όμως δεν έκανε βήματα για να πάει τη σειρά μπροστά. Ήταν μία επιλογή απόλυτα κατανοητή, καθώς ο κόσμος δεν είχε ακόμη γνωρίσει τη νέα εταιρεία ανάπτυξης, και έτσι ένας εκ νέου προσδιορισμός του Gears of War σε εκείνη τη χρονική στιγμή θα ήταν πολύ ριψοκίνδυνος. Η κατάλληλη στιγμή φαίνεται να ήρθε τώρα, με την κυκλοφορία του Gears 5 (και σε Game Pass), που είναι η μεγαλύτερη και πιο φιλόδοξη προσθήκη στη σειρά Gears.

Η πρώτη μεγάλη αλλαγή (εκτός της παράλειψης του “of War” στον τίτλο), που είναι άμεσα εμφανής, πριν καν κυκλοφορήσει το Gears 5, είναι η νέα πρωταγωνίστρια. Αρχικά, είναι η πρώτη φορά που η σειρά έχει γυναίκα στον κεντρικό ρόλο, και μάλιστα η Kait διαφέρει από τους υπόλοιπους χαρακτήρες με τρόπους που κάνουν την προσέγγιση του σεναρίου πιο προσωπική. Την Kait την είδαμε και στο Gears of War 4, στου οποίου το τέλος τής δώθηκε σημαντικός ρόλος. Υπήρξε υπαινιγμός πως το γενεαλογικό δέντρο της περιλαμβάνει κάποια σύνδεση με την εχθρική φυλή, τους Locust. Αυτή η σύνδεση είναι το κεντρικό focus της ιστορίας του campaign του Gears 5. Φυσικά, δεν λείπει η εξερεύνηση της πολιτικής των ανθρώπων ενάντια στη μεγάλη απειλή, όπως συνηθίζεται στη σειρά.
 

Η ιστορία είναι πολύ ενδιαφέρουσα και καλογραμμένη, ιδίως όσον αφορά τους χαρακτήρες που είναι αυτήν τη φορά πιο περίπλοκοι στην αποτύπωσή τους, και τους διαλόγους, που είναι καθ’ όλα εξαιρετικοί. Το πρώτο κεφάλαιο του Gears 5 μοιάζει με κλασικό Gears of War, έχοντας ως πρωταγωνιστή τον JD (ο πρωταγωνιστής του Gears of War 4), και ακολουθώντας πιο γνώριμα μονοπάτια, με άμεση αφήγηση που επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση της εχθρικής απειλής των Locust (Swarm στο Gears 5). Μετά το πέρας του πρώτου μέρους, βλέπουμε πως η Coalition έχει ως στόχο την ανανέωση του Gears.
 

Η Kait παίρνει τον κεντρικό ρόλο, και η δομή αλλάζει αρκετά, εισάγοντας δύο ανοιχτούς κόσμους που μπορούμε να εξερευνήσουμε. Η σειρά Gears of War ήταν πάντοτε γραμμική, με επίκεντρο τη δράση. Στο Gears 5, παρόλο που δεν μιλάμε για αμιγώς open world προσέγγιση, οι ορίζοντες ανοίγουν σημαντικά. Οι δύο ανοιχτοί κόσμοι που εμφανίζονται είναι σχετικά μικροί και άδειοι από περιεχόμενο. Πρόκειται για, στην ουσία, κεντρικά hubs που συνδέεουν τις διάφορες τοποθεσίες μεταξύ τους. Η περιήγηση γίνεται με ένα όχημα που μοιάζει με jet ski, και μπορούμε να εξερευνήσουμε όσο θέλουμε, χωρίς περιορισμούς. Στους κόσμους αυτούς, εκτός από τις κεντρικές αποστολές που προχωρούν το σενάριο, υπάρχουν και μερικές παράπλευρες. Οι προαιρετικές δραστηριότητες είναι παρόμοιας φύσης με τις κύριες, και περιλαμβάνουν ως επί το πλείστον πυροβολισμούς και δράση, ενώ «κουμπώνουν» με ένα άλλο, νέο για το franchise, χαρακτηριστικό, για το οποίο θα μιλήσουμε σε λίγο.

 

Το «άνοιγμα» του κόσμου είναι μία ενδιαφέρουσα προσθήκη, και σε μερικές πτυχές του δουλεύει. Όσο ταξιδεύουμε, οι χαρακτήρες μιλούν μεταξύ τους, και αυτοί οι διάλογοι είναι ένα από τα πιο αξιοπρόσεκτα κομμάτια του writing. Μέσω των αλληλεπιδράσεων αυτών οι χαρακτήρες αναπτύσσονται αρκετά, όπως και οι μεταξύ τους σχέσεις. Επίσης, μαθαίνουμε για το lore του κόσμου, το οποίο βρίσκεται στο επίκεντρο των side missions. Το lore ήταν πάντα ένα από τα δυνατά στοιχεία της σειράς, και εδώ δεν πάει πίσω, είτε έχει να κάνει με συγκεκριμένους χαρακτήρες και factions, είτε απλώς με το περιβάλλον του πλανήτη.
 

Όσο κι αν ο ανοιχτός κόσμος είναι κάτι νέο για τη σειρά, η προσέγγιση που ακολουθείται είναι χιλιοπαιγμένη και όχι ιδιαίτερα εμπνευσμένη. Το μεγαλύτερο μέρος της εξερεύνησης μάς βάζει να ταξιδεύουμε με το όχημά μας, χωρίς αντιπερισπασμούς, μάχες, ή οτιδήποτε ενδιαφέρον. Ακόμα, παρόλο που ένας ανοιχτός κόσμος υποτίθεται πως δίνει επιλογές στον παίκτη, στο Gears 5 αυτό δεν ισχύει, καθώς ο δρόμος που ακολουθούμε είναι προκαθορισμένος, στο μεγαλύτερο μέρος του, αφού οι αποστολές μερικές φορές «κλειδώνουν» μέχρι να ολοκληρώσουμε αυτήν που πρέπει, χωρίς όμως να ενημερωνόμαστε με ξεκάθαρο τρόπο για αυτό. Σίγουρα, το open world προσθέτει μερικές ώρες στη διάρκεια του campaign, και παράλληλα καταφέρνει να αναπτύξει τους χαρακτήρες και τον κόσμο, όσο δεν έχει ξαναγίνει στη συγκεκριμένη σειρά. Επίσης, προσφέρεται η χαρά της ολοκλήρωσης, της εξερεύνησης και συλλογής αντικειμένων, και ο κόσμος πάντοτε είναι πανέμορφος. Παρόλα αυτά, η προσέγγιση της δομής μπορούσε να είναι πιο ουσιαστική, με κεντρικό άξονα τη σειρά Gears, και όχι ένα κολλάζ ιδεών που δουλεύουν σε άλλα παιχνίδια. Το open world στοιχείο του Gears 5 και η δομή του είναι χαρακτηριστικά που δεν έχουμε δει ξανά στη συγκεκριμένη σειρά, τα έχουμε όμως δει, δυστυχώς, πάρα πολλές φορές σε άλλα παιχνίδια του είδους, και θα μπορούσε να έχει γίνει κάτι πιο εμπνευσμένο και μοναδικό.

Μία άλλη νέα προσθήκη είναι τα στοιχεία προόδου σε στιλ RPG. Βεβαίως, το Gears 5 δεν είναι σε καμία περίπτωση RPG, action RPG ή κάποιο κράμα παρόμοιου είδους. Πρόκειται για ατόφιο third-person shooter, με έμφαση στη δράση. Έτσι, οι χαρακτήρες που χειριζόμαστε δεν ανεβαίνουν level, ούτε οι ικανότητές τους εξελίσσονται με skill trees. Τα RPG στοιχεία εμφανίζονται μόνο στην πρόοδο του Jack, που είναι το βοηθητικό ρομποτάκι που μας συνοδεύει στο campaign. Ο Jack μπορεί να μας φέρει αντικείμενα από μακριά, να φωτίσει τον δρόμο μας, και να ανοίξει πόρτες, όπου χρειάζεται. Εκτός από αυτά, όμως, έχει μερικές νέες δυνατότητες που του δίνουν την ευκαιρία να συμμετάσχει στις μάχες με άμεσο τρόπο: μπορεί να επιτίθεται στους εχθρούς με λέιζερ, να δημιουργεί ασπίδες, να μας κάνει αόρατους για λίγο, και πολλά άλλα. Αυτές οι ικανότητες αποκτούνται σε συγκεκριμένα σημεία του campaign, όμως, όπως και τα στατιστικά του ρομπότ, μπορούν να αναβαθμιστούν μέσω αντικειμένων που συλλέγουμε στον κόσμο -δίνοντας έτσι στον παίκτη κίνητρο για να εξερευνήσει τον κόσμο διεξοδικά. Επίσης, οι προαιρετικές αποστολές μάς ανταμείβουν με unique ιδιότητες για τα skills του Jack. Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι απαραίτητο για να τελειώσουμε το παιχνίδι, όμως αν ασχοληθούμε γίνεται πιο εύκολο και διασκεδαστικό, με την εισαγωγή πιο ισχυρών και ευέλικτων βοηθητικών ικανοτήτων.
 

Η ένταξη των RPG χαρακτηριστικών έχει γίνει με προσοχή, χωρίς να πειράζει τον πυρήνα της εμπειρίας του Gears, και δεν γίνεται ποτέ εμπόδιο. Αντίθετα, καταφέρνει να προσφέρει, κάνοντας την εξερεύνηση πιο ουσιώδη, και δίνοντας στα side missions λόγο ύπαρξης, χωρίς να καταφεύγει σε xp και level up. Επίσης, όπως είναι ανεμενόμενο, το campaign του Gears 5 μπορεί να παιχτεί σε single-player mode, αλλά και σε συνεργατικό multiplayer (και σε split screen). Στη δεύτερη περίπτωση, ο ένας παίκτης ελέγχει αναγκαστικά τον κεντρικό χαρακτήρα, ο δεύτερος τον συνοδοιπόρο του, και ο τρίτος τον Jack. Η επιλογή αυτή είναι ενδιαφέρουσα και δίνει την ευκαιρία σε έναν παίκτη να παίξει ως ενός είδους support. Το campaign είναι εξαιρετικά στημένο για single-player, όμως υπάρχουν μερικά σημεία που φανερώνουν πως ο σχεδιασμός έχει λάβει υπόψη την ύπαρξη multiplayer. Όπως κι αν το παίξετε, είναι απόλυτα λειτουργικό και διασκεδαστικό. Το μόνο (μικρό) πρόβλημα, είναι πως η -κατά τ’ άλλα ικανοποιητική- ΑΙ, κάποιες φορές δεν καταφέρνει να αποδώσει όσο πρέπει, επιλέγοντας λάθος όπλα για την περίσταση, ή χτυπώντας χωρίς να ενδιαφέρεται για τον τύπο και τις αδυναμίες του αντιπάλου -το δεύτερο διορθώνεται επαρκώς με το ελαφρύ σύστημα διαχείρισης της ομάδας, που μας επιτρέπει να της δώσουμε συγκεκριμένους στόχους. Το σύστημα μάχης του Gears πάντως, πάντοτε έλαμπε σε co-op multiplayer, και εδώ ισχύει το ίδιο φυσικά. Η χρήση ενός παίκτη ως δόλωμα για να συγκεντρώσει τα πυρά των εχθρών, για παράδειγμα, ενώ ο άλλος επικεντρώνεται σε συγκεκριμένους στόχους, ή μπαίνει κρυφά στα νώτα των εχθρών, είναι τακτικές που κάνουν τις μάχες πολύ ενδιαφέρουσες, και προσδίδουν στοιχεία τακτικής που στο single-player είναι πιο αμυδρά.

 

Η ιστορία του Gears 5 είναι καλογραμμένη στο σύνολό της, και καταφέρνει να διατηρεί το ενδιαφέρον. Το πρώτο και το τελευταίο κεφάλαιο αφηγούνται σε ύφος blockbuster, με writing που είναι κοντά σε επίπεδο παραγωγών του Hollywood. Οι ερμηνείες είναι συνεχώς εξαιρετικές και απόλυτα πειστικές, από όλο το cast. Το πρόβλημα της αφήγησης εντοπίζεται στον ρυθμό και τη δομή της. Στο δεύτερο κεφάλαιο πάμε σε πιο προσωπικά λημέρια και η πλοκή λάμπει, μαζί με τη νέα πρωταγωνίστρια. Όμως, όσα στήνονται σε αυτό το στάδιο, δεν φτάνουν σε ικανοποιητική ολοκλήρωση, και μένουν κάπως μετέωρα, για να πάμε σε πιο κλασικά σκηνικά επικής καταστροφής και σύγκρουσης με τον εχθρό. Δυστυχώς, υπήρχαν πολλές αφηγηματικές δυνατότητες που έμειναν ανεκμετάλλευτες. Επίσης, προς το τέλος, για πρώτη φορά στη σειρά, μάς δίνεται μία επιλογή σε κομβικό σημείο της πλοκής, η οποία επηρεάζει τον τερματισμό που θα δούμε. Η επιλογή είναι απότομη, δεν έχουμε αρκετές πληροφορίες για να διαλέξουμε, και έτσι καταλήγει να χάνει τον αντίκτυπό της. Τέλος, οι τερματισμοί έρχονται πολύ γρήγορα και δεν δίνουν επαρκές κλείσιμο στο σενάριο.
 

Παρόλα αυτά, η νέα πρωταγωνίστρια και το προσωπικό ταξίδι της δίνουν κάποια πλεονεκτήματα στο campaign του Gears 5. Η Kait καταφέρνει να σταθεί επάξια και να στηρίξει την ιστορία στις πλάτες της, δίνοντας παράλληλα την ευκαιρία σε νεοφερμένους στο franchise παίκτες να κατανοήσουν την πλοκή, αφού είναι πιο περιορισμένη, στα γεγονότα που αφορούν την ίδια. Φυσικά, κάποιος που γνωρίζει την ιστορία μέχρι αυτό το σημείο, θα απολαύσει το campaign ακόμα περισσότερο. Το campaign διαρκεί περίπου 15 ώρες, αν ασχοληθείτε αρκετά με το παράπλευρο περιεχόμενο -διάρκεια που είναι ολόσωστη και δεν κουράζει καθόλου.

Όλα όσα προσπάθησε η Coalition με το Gears 5 είναι καλοδεχούμενα και ανανεώνουν τη σειρά ελαφρώς, ακόμα και αν δεν πετυχαίνουν πάντοτε όσο θα θέλαμε. Παρόλα αυτά, το ζουμί ήταν και παραμένει η δράση. Εδώ, το Gears 5 διαπρέπει. Διατηρείται το στιλ μάχης που έχουμε συνηθίσει, με κάλυψη και πυροβολισμούς, πολλά διαφορετικά είδη όπλων, και στρατηγική σκέψη με βάση το είδος των εχθρών. Ο χειρισμός είναι άψογος, πολύ άμεσος και λειτουργικός, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. Το βάρος των χαρακτήρων, των όπλων και των αντικειμένων μεταδίδεται πολύ εύστοχα, και νιώθουμε ότι κάθε κίνηση στον χώρο γίνεται με φυσικότητα. Τα set pieces είναι επικά, χαοτικά, απίστευτα διασκεδαστικά και εντυπωσιάζουν συνεχώς. Τα ηχητικά εφέ βοηθούν πολύ τη δράση (όπως και η μουσική), και δημιουργούν την επιθυμητή αίσθηση, είτε έχουμε να κάνουμε με κραυγές, με πυροβολισμούς ή με αλληλεπίδραση με το περιβάλλον. Το level design είναι πάντοτε έξυπνο, εύκολο στην κατανόηση, και γεμάτο δυνατότητες όσον αφορά την προσέγγιση.

 

Μπορούμε, σε ορισμένες στιγμές, να παίξουμε με stealth, το οποίο λειτουργεί ικανοποιητικά και ανοίγει νέους δρόμους, χωρίς φυσικά να κλέβει από τη δράση. Σε κάθε μονομαχία, έχουμε να σκεφτούμε πολλές παραμέτρους ταυτόχρονα, όπως την τοποθέτηση των εχθρών, τον τύπο τους, τα όπλα που έχουμε στην κατοχή μας, τις ιδιότητες του Jack, το active reload (αν πατήσουμε το πλήκτρο του reload δεύτερη φορά, την κατάλληλη στιγμή, γεμίζουμε τον γεμιστήρα πιο γρήγορα και οι επόμενες σφαίρες είναι πιο ισχυρές), την κατάσταση των συμμάχων μας, και άλλα πολλά, που δημιουργούν ελεγχόμενο χάος, ποτέ δεν μπερδεύουν και προσφέρουν ασταμάτητη διασκέδαση. Οι μάχες είναι 100% Gears, πιο γυαλισμένες από ποτέ, και όσο εντυπωσιακές τις θυμόμαστε. Όλα τα mechanics είναι κορυφαία και αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για παιχνίδια του είδους.
 

Δυστυχώς, ενώ το πρώτο και το τελευταίο κομμάτι του Gears 5 είναι κλασικό, επικό Gears, και το δεύτερο είναι το highlight, το τρίτο δεν καταφέρνει να κρατήσει το επίπεδο και, χωρίς φυσικά να είναι απογοητευτικό, δεν είναι εξίσου καλοστημένο με τα υπόλοιπα κεφάλαια. Το focus του σεναρίου κάπως χάνεται, ενώ και η moment to moment πλοκή, καθώς και οι δραστηριότητες που καλούμαστε να αναλάβουμε, δεν έχουν όσο ενδιαφέρον έχουν στα υπόλοιπα τμήματα.

Ένα άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό του Gears 5 είναι οι εκτενείς επιλογές προσβασιμότητας. Μας δίνεται η δυνατότητα να αλλάξουμε το μέγεθος των υποτίτλων, να χρησιμοποιήσουμε λειτουργίες text to speech και speech to text, να αλλάξουμε την απεικόνιση με βάση διάφορους τύπους αχρωματοψίας, και να παίξουμε με πολλές ακόμα ρυθμίσεις, που παραμετροποιούν το παιχνίδι και την απεικόνισή του ανάλογα με τις ανάγκες μας. Ο χειρισμός, επίσης, δίνει πάρα πολλές επιλογές remapping, για δεξιόχειρες ή αριστερόχειρες, σε σημείο που σπάνια βλέπουμε. Οι υπότιτλοι στοχεύουν στο να κάνουν το παιχνίδι πιο προσβάσιμο σε ανθρώπους με δυσκολίες στην ακοή, και χρησιμοποιούνται απλές, αλλά πολύ εύστοχες μέθοδοι (για παράδειγμα, όταν τελειώνει μία μάχη, και η μουσική ηρεμεί, οι υπότιτλοι ενημερώνουν κατάλληλα, ενώ περιγράφουν ακόμα και ήχους). Η δυσκολία του campaign κυμαίνεται σε ικανοποιητικά επίπεδα (εκτός από ένα συγκεκριμένο boss που είναι κάπως υπερβολικό), ενώ αν επιλέξουμε χαμηλότερη δυσκολία έχουμε τη δυνατότητα να ενεργοποιήσουμε το αυτόματο «κλείδωμα» των στόχων, που μπορεί να λύσει τα χέρια παικτών που δεν είναι πολύ έμπειροι.

 

Οπτικά, το Gears 5 είναι ένα θαύμα. Κοιτώντας το συνολικά, λαμβάνοντας δηλαδή υπόψη την οπτική απεικόνιση και την τεχνική απόδοση, έχουμε ενδεχομένως να κάνουμε με το κορυφαίο δείγμα της γενιάς που διανύουμε. Η καλλιτεχνική επιμέλεια κινείται σε γνώριμα μονοπάτια, όμως αυτήν τη φορά δίνει πιο πολύχρωμο αποτέλεσμα, χωρίς ενδοιασμούς. Έτσι, οι τοποθεσίες που επισκεπτόμαστε κλέβουν την παράσταση. Τα γραφικά είναι πραγματικά απίστευτα συνεχώς. Το draw distance είναι φαινομενικά άπειρο, οι διάφορες επιβλητικές κατασκευές και τοποθεσίες αποδίδονται με τρόπο που προκαλεί δέος, ενώ τα εφέ είναι εντυπωσιακά, από τα πιο μικρά, έως τις μεγάλες εκρήξεις. Οι πατημασιές στην έρημο που σηκώνουν την άμμο με ρεαλιστικό τρόπο, η σκόνη στον αέρα, οι σπινθήρες από μία πρόσκρουση, καθώς και κάθε παρόμοιο εφέ, είναι δοσμένα με εκθαμβωτικό τρόπο. Η καθαρότητα της οθόνης, η ανάλυση, τα μοντέλα των χαρακτήρων, τα animations των σωμάτων και των προσώπων, ακολουθούν και βρίσκονται σε κορυφαία επίπεδα. Ο φωτισμός, οι σκιές και οι αντανακλάσεις είναι ίσως τα πιο εντυπωσιακά εφέ, και δημιουργούν απίστευτα ρεαλιστικές αντιδράσεις σε όλα τα -πεντακάθαρα- textures. Τα cutscenes είναι εξίσου καλοσχεδιασμένα και εντυπωσιακά με όσα βλέπουμε in-game. Αν δεν φτάνουν όλα αυτά, πρέπει να μάθετε πως το Gears 5 δεν έχει τεχνικά προβλήματα. Η άψογη δουλειά της Coalition δημιούργησε ένα οπτικό υπερθέαμα που εντυπωσιάζει ακόμα και στο απλό Xbox One, πιο πολύ από κάθε άλλο παιχνίδι, ενώ «τρέχει» απίστευτα σταθερά και απροβλημάτιστα, σε 30 fps στο απλό και σε 60 στο Xbox One X (το multiplayer στα 60 σε όλες τις πλατφόρμες). Σαφέστατα έχουμε την εικόνα ενός ΑΑΑ παιχνιδιού, και μάλιστα από τα καλύτερα δείγματα μέχρι στιγμής. Αναμφίβολα, σε Xbox One X και δυνατά PCs, θα πέσουν σαγόνια (4Κ και 60 fps, απροβλημάτιστα).

Αφού τελειώσει κανείς με το campaign, όσο κι αν επιλέξει να ασχοληθεί, το Gears 5 δεν τελειώνει, αφού έχει πολύ ικανοποιητικό multiplayer κομμάτι, που θα μπορούσε να σταθεί ακόμα και μόνο του. Στο multiplayer έχουμε πολλά modes από προηγούμενους τίτλους της σειράς, αλλά και νέα. Για να ξεκινήσουμε από τα πιο απλά, έχουμε το Versus, που στη ranked μορφή του περιλαμβάνει το Team Deathmatch, το King of the Hill (καταλαμβάνουμε και προστατεύουμε συγκεκριμένα σημεία), το Escalation (παρόμοιο με το King of the Hill, όμως ξεκινάμε χωρίς όπλα), και το Guardian (οι παίκτες μίας ομάδας προσπαθούν να σκοτώσουν τον αρχηγό της άλλης). Τα γνωστά modes συνεχίζουν στο Classic Quickplay, με το unranked Team Deathmatch, το Dodgeball (για να κάνει respawn παίκτης της μίας ομάδας, πρέπει να πεθάνει ένας της αντίπαλης), και το Arms Race (οι παίκτες προσπαθούν να κάνουν kills με συγκεκριμένα όπλα). Ακόμα και αυτά αρκούν για μία διασκεδαστική εμπειρία multiplayer, όμως για να ανέβει περισσότερο, υπάρχουν κάποια πιο δυνατά και ιδιαίτερα modes.

 

Ένα από τα πιο διασκεδαστικά modes του multiplayer είναι το Horde, το οποίο έχουμε δει και παλιότερα στα Gears, όμως αυτήν τη φορά είναι πιο ολοκληρωμένο. Στο mode αυτό, πέντε παίκτες προσπαθούν να επιβιώσουν από επιθέσεις εχθρών σε κύματα, και κερδίζουν αν τα καταφέρουν μέχρι τα 50, αντιμετωπίζοντας bosses κάθε δέκα. Οι χαρακτήρες, εύστοχα, έχουν χωριστεί σε κλάσεις, όπως tank, offense, engineer και support. Εκτός από τη μάχη, πρέπει να διαχειριστούν τους πόντους/χρήματα που κερδίζουν, ώστε να αγοράσουν διάφορα perks, παγίδες, οχυρώσεις, και όπλα. Φυσικά, δεν μπορεί κάθε κλάση να χτίσει οχυρώσεις, ούτε και να τις επισκευάσει. Κάθε χαρακτήρας έχει μία ειδική ιδιότητα που γεμίζει σιγά-σιγά και μπορεί να αλλάξει την έκβαση της μάχης (όπως για παράδειγμα η δυνατότητα να γινόμαστε αόρατοι για λίγο, να κάνουμε stuns κ.α.). Ακόμα, υπάρχει ένα σύστημα προόδου με κάρτες και levels, που δίνουν στους χαρακτήρες μόνιμες ιδιότητες, οι οποίες δεν είναι εντελώς απαραίτητες, κάνουν όμως την κατάσταση πιο εύκολη και διασκεδαστική.
 

Ο Jack, συγκεκριμένα, είναι μία κατηγορία από μόνος του, αφού είναι εντελώς μοναδικός και βοηθάει στο Horde με ιδιαίτερους τρόπους. Το gameplay του είναι πολύ ενδιαφέρον, και στοχεύει στην υποστήριξη της ομάδας, με κουβάλημα αντικειμένων, reviving, επιδιόρθωση οχυρώσεων, επίθεση με το zapper του, και μία ultimate ability που του επιτρέπει να καταλάβει έναν εχθρό για λίγο. Η ταχύτητά του είναι αυξημένη σε σχέση με των άλλων παικτών, και η πιο «ελεύθερη» κίνησή του, του δίνει τη δυνατότητα να βοηθάει στον έλεγχο του χώρου και τη σωστή τοποθέτηση της ομάδας. Όλο το σύστημα με τις κλάσεις, αν και δεν είναι πολύ βαθύ, είναι διασκεδαστικό, και βοηθάει πολύ το Horde mode να ξεδιπλωθεί, και να δώσει λόγους σε κάθε τύπο παίκτη για να ασχοληθεί μαζί του. Επίσης, οι διάφορες επιλογές διαβάθμισης της δυσκολίας είναι εξαιρετικές, βασίζονται σε χαρακτηριστικά που προστίθενται ή αφαιρούνται, και μπορούν να κάνουν το Horde mode ελκυστικό για μεγάλο διάστημα με την πρόκληση που προσφέρουν. Το μόνο πρόβλημα εντοπίζεται στον τρόπο διαχείρισης των διπλών χαρακτήρων: αν δύο παίκτες επιλέξουν τον ίδιο χαρακτήρα, ένας από τους δύο αλλάζει παρά τη θέλησή του -θα ήταν προτιμότερο η επιλογή να κλειδώνει, και να μην μας επιτρέπεται να πάρουμε τον ίδιο χαρακτήρα.

Μετά το Horde, περνάμε σε καινούριες προσθήκες, με πρώτο το Arcade, που παραπέμπει ελαφρώς σε hero shooter όπως το Overwatch. Βέβαια, δεν πρόκειται για τόσο αναπτυγμένο mode, ώστε να φτάνει τα hero shooters, όμως η προσπάθεια είναι καλοδεχούμενη. Στο Arcade, παίζουμε σε στιλ team deathmatch, σε δύο ομάδες των πέντε ατόμων έκαστη, όμως δεν ισχύουν οι ultimate ικανότητες των χαρακτήρων, ούτε οι skill cards. Ο κάθε χαρακτήρας έχει δικές του passive ικανότητες, όπως για παράδειγμα αυξημένη ταχύτητα, τη δυνατότητα να γεμίζει ζωή όσο προκαλεί ζημιά στους εχθρούς, ή να αποκτά ασπίδα με κάθε kill. Επίσης, στο mode αυτό δεν επιλέγουμε όποιο όπλο θέλουμε, αφού κάθε χαρακτήρας έχει τα δικά του, και εμείς μπορούμε να κάνουμε μόνο συγκεκριμένα upgrades, με πόντους που αποκτούμε. Πρόκειται για μία απλή εκδοχή του hero shooter είδους, που δεν παύει να είναι διασκεδαστική, έχοντας στηθεί πάνω στα εξαιρετικά mechanics του Gears 5, και σε μερικές έξυπνες και ταιριαστές ιδιότητες χαρακτήρων.

Η νέα μεγάλη προσθήκη στο multiplayer όμως, είναι το Escape. Στο mode αυτό, τρεις παίκτες προσπαθούν να παίξουν συνεργατικά για να ξεφύγουν από ένα επίπεδο που είναι γεμάτο εχθρούς, ενώ από πίσω τους έρχεται ένα δηλητηριώδες υλικό που τους αναγκάζει να κινούνται. Θεωρητικά, το Escape μοιάζει με μία κλασική αποστολή στο campaign του Gears 5, όμως μερικές διαφοροποιήσεις στην προσέγγιση καταφέρνουν να το κάνουν να ξεχωρίσει. Στο Escape δεν χρειάζεται να «καθαρίζουμε» τον κάθε χώρο από εχθρούς, αφού ο στόχος μάς είναι να δραπετεύσουμε. Επίσης, οι σφαίρες είναι πολύ περιορισμένες σε αριθμό. Έτσι, η στρατηγική αλλάζει σημαντικά, και δημιουργείται μεγάλη ανάγκη για ομαδικό παιχνίδι, για μοίρασμα σφαιρών, και σωστή χρήση της ultimate ικανότητας του κάθε χαρακτήρα. Το mode αυτό έχει πολλές δυνατότητες, ειδικά αν καταφέρουμε να παίζουμε σαν ομάδα και να προσεγγίσουμε τις ιδιαιτερότητές του όπως πρέπει -να μην παίζουμε, δηλαδή, όπως μάθαμε στο campaign. Τα skill cards χρησιμοποιούνται και στο Escape, ενώ πάλι δεν επιτρέπονται duplicates χαρακτήρων, όπως και στο Horde -αν και εδώ έχει λιγότερη σημασία. Ακόμα, το Escape μας δίνει τη δυνατότητα να δημιουργήσουμε δικά μας επίπεδα σε έναν αρκετά απλό level editor. Μπορούμε να σχηματίσουμε την πίστα χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα κομμάτια, όπως διαδρόμους και διασταυρώσεις, και να τοποθετήσουμε αντικείμενα, όπλα και εχθρούς κατά βούληση. Το level editor είναι ικανοποιητικό, χωρίς να κλέβει την παράσταση, και σίγουρα μπορεί να προσφέρει αρκετή διασκέδαση και γέλιο. Το Escape είναι μία αξιόλογη προσθήκη στο multiplayer, και μπορεί να ικανοποιήσει όσους θέλουν κάτι πιο σύντομο και δεν έχουν χρόνο για έναν γύρο Horde.

 

Τέλος, υπάρχει ένα mode που μας δίνει τη δυνατότητα να συνεργαστούμε με άλλους παίκτες για να πολεμήσουμε με χαρακτήρες που ελέγχει η AI, αλλά και κάποια modes που επιστρέφουν από παλιότερα Gears και παίζουν μόνο σε custom παιχνίδια, όπως το Warzone.
 

Συνολικά, το multiplayer περιλαμβάνει πολύ πυκνό περιεχόμενο, με πολλά modes, πάντοτε καλοστημένα, πιο γυαλισμένα και ολοκληρωμένα από ποτέ, και με τα εξαιρετικά mechanics του Gears 5 να τα υποστηρίζουν. Επίσης, το multiplayer δεν πλήττεται από μεγάλους χρόνους αναμονής, ούτε από προβλήματα συνδεσιμότητας, ενώ τρέχει άνετα σε 60 fps, ακόμα και στο απλό Xbox One. Με λίγα λόγια, ακόμα και αν κάποιος δεν ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για το campaign, έχει αρκετούς λόγους για να παίξει το Gears 5.

Συμπέρασμα

Κοιτώντας το πακέτο του Gears 5 στο συνολό του, είναι μία πρόταση που δεν κάνει εκπτώσεις, και θα ικανοποιήσει κάθε λάτρη των third-person shooters, είτε προτιμά single-player εμπειρίες, είτε multiplayer. To Gears 5 είναι ανανεωμένο και πιο φιλόδοξο από ποτέ, το περιεχόμενό του είναι πλούσιο, το gameplay καθολικά υπέροχο, τα γραφικά εντυπωσιακά, και τα νέα χαρακτηριστικά που προσπαθούν να ανανεώσουν το franchise πετυχαίνουν σε γενικές γραμμές. Μία από τις πιο εμβληματικές σειρές δράσης έκανε την επιστροφή της, και «θερίζει».

 

Βαθμολογία: 9/10

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από τη Microsoft Hellas για τις ανάγκες του Review.