FIFA 20 – Review: Χρειάζεται νέα συνταγή

Πληροφορίες

Τίτλος: FIFA 20
Πλατφόρμες: PlayStation 4 / Xbox One / PC / Nintendo Switch
Δοκιμάστηκε σε: PlayStation 4
Εταιρεία Ανάπτυξης: EA Vancouver / EA Romania
Εκδότρια Εταιρεία: EA Sports
Είδος: Sports
Ηλικίες: 3+
Κυκλοφορία: 27 Σεπτεμβρίου 2019

Πριν δέκα περίπου χρόνια, όταν άρχισε να σβήνει το μονοπώλιο του εξαιρετικού μέχρι τότε Pro Evolution Soccer, η EA ξεκίνησε να βλέπει τα πράγματα πιο σοβαρά και με αφετηρία κυρίως το FIFA 2008 έδειξε την τάση της να δημιουργήσει ένα ποδοσφαιράκι που θα κυριαρχήσει. Για αρκετές χρονιές φαινόταν να το καταφέρνει. Όμως φέτος, που το PES παρουσιάζεται πολύ δυνατό, οι ισορροπίες μπορεί και να αλλάξουν πραγματικά. Με έναν τόσο σκληρό αντίπαλο που παρά το μικρότερο budget (από αυτό της EA) καταφέρνει να κάνει συνεχώς βήματα μπροστά, το FIFA 20 πρέπει να αποδείξει ότι δεν μένει στάσιμο. Η συνταγή των τελευταίων 4-5 ετών αρχίζει να κουράζει τους βετεράνους που περιμένουν κάτι το διαφορετικό πέρα από ένα πλήρες πακέτο με modes και άδειες και ένα ικανοποιητικό αλλά σχεδόν απαράλλαχτο gameplay.
 

Αρχικά, το FIFA 20 καταφέρνει και φέτος να κρατάει το πλούσιο ρόστερ πρωταθλημάτων του και τα πλήρη δικαιώματα της Premier League, του καλύτερου πρωταθλήματος ποδοσφαίρου στον κόσμο (γήπεδα, άδειες, ομάδες, μέχρι και τα γραφικά των στατιστικών). Επίσημα δικαιώματα υπάρχουν από πέρυσι για τα Champions League και Europa League, αν και χάνονται δικαιώματα για τη Juventus που μετονομάζεται πλέον σε Piemonte Calcio (φυσικά οι παίκτες έχουν τα κανονικά τους ονόματα). Το licencing είναι ένα από τα δυνατότερα χαρτιά του FIFA και φέτος δεν υπάρχουν εκπτώσεις σε αυτόν τον τομέα.

 

 

Η μεγαλύτερη – εκτός gameplay – αλλαγή είναι αυτή της αντικατάστασης του πολύ “τίμιου” mode των τελευταίων τίτλων, The Journey, με το Volta, μια εναλλακτική έκδοση του παλαιότερου FIFA Street. To Volta “πλασάρεται” με ένα κλισέ Story λίγων ωρών (δεν είναι για παραπάνω) και γενικά είναι ένα mode που φαίνεται ότι έχει δουλευτεί σωστά, παρόλο που δεν είναι “γοητευτικό” προς όλους. Με το που μπάινουμε στο συγκεκριμένο mode δημιουργούμε τον προσωπικό μας παίκτη που μπορούμε να παραμετροποιήσουμε εξωτερικά ανά πάσα στιγμή. Στο Volta θα συμμετέχουμε με την ομάδα μας σε διάφορα τουρνουά σε εξωτικά γήπεδα σε όλο τον κόσμο και σε διαφορετικά modes (3v3, 4v4, 5v5, πρώτος στα 5 γκολ, Futsal κλπ.). Υπάρχουν 17 διαφορετικές τοποθεσίες για να αγωνιστείτε, που φαίνεται ότι έχουν φτιαχτεί με λεπτομέρεια ενώ η όλη φάση θυμίζει και λίγο “παρτάκι”, με τους θεατές να φωνάζουν και τον DJ να σχολιάζει από το μεγάφωνο.
 

Παρόλο που δεν έχει την τρέλα και την “ανεμελιά” του FIFA Street, το Volta είναι ό,τι πρέπει για ορισμένες στιγμές χαλάρωσης από το τυπικό gameplay. Μπορούμε να αναβαθμίσουμε τον χαρακτήρα μας με skills και να επιλέξουμε να κάνουμε recruit νέους παίκτες στην ομάδα μας. Πριν τους σύντομους αυτούς αγώνες, επιλέγουμε αν θα χειριστούμε όλη την ομάδα ή απλά τον παίκτη μας, ενώ υπάρχει και η δυνατότητα για online παιχνίδι. Επίσης έχουν προστεθεί γυναίκες ανάμεσα στους αθλητές, εμπλουτίζοντας τα rosters.

Το γεγονός πως όλο το βάρος του προγραμματισμού της EA έχει πέσει στο Ultimate Team, το οποίο της φέρνει και αρκετά έσοδα, μέσω των microtransactions είναι γνωστό εδώ και χρόνια. Έτσι και φέτος λοιπόν, το Ultimate Team είναι αρκετά δυνατό και παρά τις ελάχιστες προσθήκες (πλέον μπορούμε να παίξουμε και φιλικά ακόμη και με ομάδες φίλων) είναι καλώς ή κακώς το highlight του τίτλου. Όσα προβλήματα υπάρχουν στο συγκεκριμένο mode διορθώνονται γρήγορα με patches…

…σε αντίθεση με το Career, το οποίο για ακόμη μια χρονια έχει αφεθεί στη μοίρα του, τουλάχιστον από πλευράς προβλημάτων και bugs. Υπάρχουν bugs στο morale και το potential των παικτών που έχουν σχέση με την ηλικία, τις αποδόσεις των ομάδων και τα αποτελέσματα (μην εκπλαγείτε, αν δείτε την Manchester City να υποβιβάζεται) και “αιώνια” θέματα σχετικά με τα transfers συνεχίζουν να υπάρχουν. Παρόλα αυτά η EA προσέθεσε τη δυνατότητα συνεντεύξεων και ερωτήσεων μετά από ματς, αν και οι ερωτήσεις είναι αρκετά τυποποιημένες και δεν παίζουν εν τέλει και τόσο μεγάλο ρόλο στο morale των παικτών. Για όσους δεν γνωρίζουν, στο συγκεκριμένο mode υπάρχει η δυνατότητα να κάνετε καριέρα είτε ως παίκτης, είτε ως προπονητής. Το φετινό Career σίγουρα δεν είναι κακό, αλλά είναι άγνωστο το πότε θα “στρώσει” γιατι οι προτεραιότητες της EA φαίνεται να είναι αλλού…

 

Εντός γηπέδου τώρα, η πρώτη αλλαγή που παρατηρεί κάποιος που γνωρίζει τη σειρά είναι η αυτή στην ταχύτητα του παιχνιδιού. Το pacing πλέον είναι πιο αργό, κάτι που ευνοεί το τακτικό ποδόσφαιρο, αποφεύγοντας κάποιες φορές καταστάσεις “πινγκ-πονγκ” με την μπάλα να μην παίζει συνεχώς από τη μια πλευρά του γηπεδου στην άλλη. Η δεύτερη κύρια αλλαγή είναι ότι πλέον τα στατιστικά των παικτών παίζουν μεγαλύτερο ρόλο, έτσι δεν θα δείτε το φαινόμενο με τους αδύναμους αμυντικούς που μεταμορφώνονταν σε “Usain Bolt” για να σταματήσουν τους επιθετικούς, όπως στο FIFA 19. Το ίδιο ισχύει και με τους τερματοφύλακες, με έναν αδύναμο στατιστικά τερματοφύλακα να κάνει πιο ασταθείς αποκρούσεις. Το γεγονός αυτό όμως επιφέρει κάποιες ανισσοροπίες, όταν δύο παίκτες αγωνίζονται αντίπαλοι και έχουν ομάδες με διαφορετικό rating.
 

Οι πιο δυνατές ομάδες είναι πολύ πιο εύκολο να περάσουν κάθετες μπαλιές και μπαλιές στην πλάτη της αντίπαλης άμυνας, ενώ ενισχύεται το παιχνίδι με σέντρες από πλάγια, μιας και οι καλοί επιθετικοί έχουν μεγαλύτερο πλεονέκτημα. Για να ισορροπήσει κάπως αυτές τις καταστάσεις, η εταιρεία έχει βελτιώσει το σύστημα άμυνας και πλέον, πλην των τάκλιν και της επιτήρησης του αντιπάλου, ο παίκτης με το πλήκτρο L2 κινεί τακτικά και πιο ελεύθερα τον αμυντικό, κάτι που με την πάροδο του χρόνου βοηθά πολύ στην άμυνα. Αν παρατηρήσαμε κάτι αφύσικο είναι ότι κάποιοι παίκτες ενώ είναι πολύ πιο κοντά στην μπάλα σε σχέση με άλλους, που δεν πηγαίνουν κοντά σε αυτήν και κάνουν για άγνωστο λόγο βήματα πίσω. Για τους παίκτες “managers” δεν υπάρχουν παρά πολλές νέες επιλογές τακτικά, ενώ μάλιστα και τα μενού είναι ολόιδια, αν και μπορούμε να παραμετροποιήσουμε πιο αναλυτικά την τακτική με το D-pad (defensive, attack, ultra-attack κλπ.).

 

 

Οι στημένες φάσεις και συγκεκριμένα τα φάουλ έχουν αλλάξει εξ’ ολοκλήρου και επαναφέρεται το σύστημα του στόχου και του φάλτσου που ξέραμε στα πολύ παλιά παιχνίδια FIFA. Κατα τ’ άλλα, το gameplay αυτό καθ’ αυτό δεν αλλάζει ουσιαστικά και παρότι αντικειμενικά είναι από θέμα χειρισμού και physics ένα καλό ποδοσφαιράκι, δεν δίνει ιδιαίτερα κίνητρα στους έμπειρους παίκτες, που αρχίζουν πλέον εδώ και χρόνια κάποια πράγματα να τα βλέπουν πιο τυποποιημένα. Δεν υπάρχει δηλαδή αυτό το φαινόμενο της μοναδικότητας της κάθε φάσης και του απρόβλεπτου που θέλει  κάποιος, ειδικά αυτός που παίζει ανελλιπώς FIFA τα τελευταία χρόνια. Από εκεί και πέρα είναι και θέμα γούστου το πόσο και αν θα κουράσει κάποιον το συγκεκριμένο gameplay. 
 

Σχετικά με τη δυσκολία, το παιχνίδι αρχικά τουλάχιστον, φαίνεται ελαφρώς δυσκολότερο, αν και έχουν αφαιρεθεί όπως φαίνεται τα scripted events με την AI να βάζει με οποιονδήποτε τρόπο γκολ, όταν την κερδίζουμε, ώστε να φανεί ανταγωνιστική (στα legendary και ultimate επίπεδα δυσκολίας). Τα υπόλοιπα modes φυσικά είναι πληρέστατα, καθώς ακόμη και το “kick off” έχει νέες επιλογές για να ασχοληθείτε. Για όσους αναρωτιούνται, από ελληνικές ομάδες υπάρχουν οι “big four” (Ολυμπιακός, ΠΑΟ, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ) ενώ έχουν προστεθεί και ορισμένες γυναικείες εθνικές ομάδες.

Από άποψη γραφικών, το FIFA ακολουθεί σταθερά βήματα με μια μηχανή γραφικών που πλεον δεν… ρίχνει σαγόνια (Frostbite 3), αλλά βελτιώνεται με πολύ μικρές αλλαγές, χρόνο με τον χρόνο. Αυτήν τη φορά τα physics των παικτών και ιδιαίτερα στην επαφή τους με την μπάλα είναι ρεαλιστικότερα και επιφέρουν καλύτερη ανταπόκριση και στο gameplay. Κατα τ’ άλλα, το presentation είναι και φέτος στο επίπεδο που το ξέραμε με εντυπωσιακες εισαγωγές στους αγώνες (υπάρχει και η “αίγλη” του Champions League -μην την ξεχνάμε) και σταθερές επιδόσεις στα 60 καρέ το δευτερόλεπτο σε όλες τις εκδόσεις (PS4, Xbox One, PC, Switch) με τις δυνατότερες κονσόλες να επωφελούνται και πάλι λόγω της μεγαλύτερης ανάλυσης. Τα μενού του παιχνιδιού παραμένουν τα ίδια, με μια αλλαγή στο χρώμα, όπως και η αδιάφορη μουσκή που τα συνοδεύει. Η περιγραφή των αγώνων γίνεται από τους “μόνιμους” πλεόν Martin Tyler, Alan Smith και τον παλαίμαχο άσο της Άρσεναλ, Lee Dixon.

 

Συμπέρασμα

 

Το FIFA 20 δεν είναι κακό ποδοσφαιράκι. Η αλήθεια είναι ότι μάλιστα είναι ένα από τα καλύτερα της σειράς τα τελευταία χρόνια. Το πρόβλημα του είναι ότι παραμένει αρκετά στάσιμο σε σημείο, που δεν δικαιολογεί την αγορά του εκ νέου. Το Ultimate Team είναι ναι μεν άξιο mode, αλλά αρχίζει και επισκιάζει επικίνδυνα άλλα δημοφιλή modes, όπως το Career. Το Volta έχει πάρει τη θέση του The Journey και αποτελεί ένα ξεχωριστό παιχνίδι “μέσα στο παιχνίδι”, όμως δεν είναι για όλους.

Όταν το gameplay αρχίζει και γίνεται τυπική διαδικασία για τους fans της σειράς, η EA πρέπει να βρει τη συνταγή για κάτι καινούριο, μιας και μόνο τα “φρου-φρου και τα αρώματα” δεν φτάνουν για να ικανοποιήσουν πλήρως ένα κοινό που αρχίζει και γλυκοκοιτάζει το PES εντονότερα…

Βαθμολογία:  7/10

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.