Far Cry New Dawn – Review: Σίγουρα στα 3 καλύτερα της σειράς

Του Παύλου Κρούστη

Πληροφορίες

Τίτλος: Far Cry New Dawn
Πλατφόρμες: PlayStation 4 / Xbox One / PC
Δοκιμάστηκε σε: PS4 Pro
Εταιρεία Ανάπτυξης: Ubisoft Montreal
Εκδότρια Εταιρεία: Ubisoft
Είδος: First-Person Shooter
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 15 Φεβρουαρίου 2019

Δεν είναι σύνηθες να βλέπουμε sequel για ένα παιχνίδι μέσα σε μόλις 10 μήνες και κάτι. Η Ubisoft αποφάσισε να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο, έπειτα από το τέλος του Far Cry 5, καθώς όπως οι ίδιοι δήλωσαν, είχαν ενδιαφέροντες χαρακτήρες στα χέρια τους, αλλά και μια δυναμική με το τέλος του σεναρίου που θα μπορούσε να στηρίξει μια επιπλέον προσπάθεια. Άλλωστε, ο ίδιος ο creative director του New Dawn, Jean-Sebastien Decant, δήλωσε ότι ήθελαν να δοκιμάσουν μια περιπέτεια σε post-apocalyptic κόσμο από τις εποχές του Far Cry 3. Άρα το έδαφος ήταν πρόσφορο…

Πώς ακριβώς πλασάρεται το νέο παιχνίδι; Το New Dawn αποτελεί το πρώτο άμεσο sequel για τη σειρά της Ubisoft, που έρχεται περίπου με τα 2/3 της διάρκειας (περιεχόμενο) των άλλων τίτλων της σειράς και αντίστοιχη τιμή (προτεινόμενη λιανική: €44.90). Στη χειρότερη περίπτωση, θα περιμέναμε ένα απλό expansion του Far Cry 5 με ίδια όπλα, χαρακτήρες, περιβάλλοντα, αποστολές, κ.ο.κ. Στην πιο ρεαλιστική εκδοχή, θα υπήρχαν ορισμένες νέες ιδέες, κάποια φρέσκα mechanics ίσως, νέα όπλα, νέα είδη αποστολών και νέες περιοχές. Το New Dawn ξεπερνά τις προσδοκίες μας και έρχεται ως κάτι ανάμεσα σε full game και expansion, ενώ παράλληλα δεν θα μπορούσε να είναι ποτέ απλό DLC, αλλά ούτε διαθέτει και τον όγκο του περιεχόμενου των άλλων παιχνιδιών της σειράς. Όλως τυχαίως όμως, αυτό είναι και το ζητούμενο, καθώς η διάρκειά του λειτουργεί προς όφελός του.

Ξεκινώντας από τον τομέα του σεναρίου, βλέπουμε άμεσα τα πλεονεκτήματα της πιο δεμένης σκηνοθεσίας και αφήγησης. Βρισκόμαστε 17 χρόνια έπειτα από το τέλος του Far Cry 5 και μετά από το πυρηνικό ολοκαύτωμα. Η κόρη του Nick και της Kim Rye, που βοηθήσαμε να… γεννηθεί στο προηγούμενο παιχνίδι αυτήν τη φορά είναι σε βασικό (συμπρωταγωνιστικό) ρόλο, αλλά και σε αυτόν της αφηγήτριας. Μας εξιστορεί πώς έχουν τα πράγματα σε αυτόν τον νέο κόσμο και η ίδια σηματοδοτεί την αρχή του, συμβολικά. Ο Joseph Seed και η θρησκευτική του σέκτα αποτελούν παρελθόν πλέον ως απειλή και οι άνθρωποι που επιβίωσαν από την πυρηνική καταστροφή προσπαθούν να βρουν τρόπο να ευημερήσουν ξανά.

Εδώ έρχονται οι νέοι εχθροί μας για αυτό το παιχνίδι, οι Highwaymen. Μια μίξη από συμμορίες του Mad Max μαζί με ένα ηγετικό δίδυμο (εξ αίματος δίδυμο), τις αδερφές Mickey και Lou: η μία πιο βίαιη από την άλλη, η άλλη πιο έξυπνη από τη βίαιη. Μαζί λειτουργούν για να δημιουργήσουν μια αίσθηση του απρόβλεπου, αφού ειδικά η πρώτη σκηνή που θα βιώσετε μαζί τους θυμίζει τη θρυλική πλέον σκηνή από την αρχή της 7ης σεζόν της τηλεοπτικής σειράς The Walking Dead, με τον Negan να απειλεί κάθε ίντσα του θεατή. Η Ubisoft κράτησε σημειώσεις.

Το διψασμένο για αίμα δίδυμο ψάχνει για οργανωμένες κοινωνίες, ώστε να ξαφρίσει οτιδήποτε χρήσιμο και να πετάξει στα σκουπίδια οτιδήποτε άλλο. Οι επιζήσαντες της Hope County πλέον αποτελούν τον πληθυσμό της Prosperity, μιας κοινωνίας, την οποία προστατεύει η Kim Rye και η κόρη της Carmina. H κόρη, λοιπόν, αποφασίζει να ζητήσει τη βοήθεια του Thomas Rush και της ομάδας του, οι οποίοι περιφέρονται σε όλη την Αμερική βοηθώντας κόσμο να τα βγάλει πέρα μετά την καταστροφή. Ο πρωταγωνιστής μας είναι ο (ή “η” – επιλέγετε στην αρχή του παιχνιδιού) Captain of Security, βοηθός του Rush, που θα προσπαθήσει μαζί με τους υπόλοιπους χαρακτήρες να προστατεύσουν την Prosperity από τη μανία των Highwaymen.

Η ιστορία κρατά για 22 αποστολές (και περίπου 7-9 ώρες) διατηρώντας σχεδόν πάντα αμείωτο το ενδιαφέρον κυρίως γιατί χρησιμοποιεί τακτικές που συντηρούν τόσο το μυστήριο του τι απέγιναν οι χαρακτήρες του προηγούμενου παιχνιδιού, αλλά παράλληλα συνδυάζει σωστή αφήγηση και παρουσίαση των νέων στοιχείων. Δεν μας άρεσε η χρήση των letters, που υπερέβαλλαν στην έκθεση, όμως μπορείτε να τα αγνοήσετε παντελώς. Η ενσωμάτωση του “παρελθόντος” της Hope County είναι αρκετά καλή, όμως το μετα-αποκαλυπτικό περιβάλλον ανοίγει πόρτες για πολύ περισσότερες δυνατότητες, τις οποίες δεν είδαμε να τις εκμεταλλεύεται η εταιρεία.

Μας εξέπληξε ευχάριστα με τις ανατροπές του, τα easter eggs του, αλλά και την καλύτερη γραφή των διαλόγων (ακόμα και των χιουμοριστικών – ο Hurk είναι πολύ πιο αστείος αυτήν τη φορά), όμως μας λείπει η σοβαρότητα του Far Cry 2, που βοηθούσε ιδιαίτερα το immersion (εμβύθιση του παίκτη στον ρόλο του). Παραμένει πολύ καλύτερο από το στόρι του Far Cry 5, κυρίως χάρη στη “λιγότερη” ελευθερία, την οποία και ζητούσαμε, για μια πιο δεμένη εμπειρία. Οι δίδυμες αποτελούν πόλο για το ενδιαφέρον μας και χωρίς να ξεχωρίζουν ιδιαίτερα ανάμεσα σε άλλους του είδους, κάνουν τη δουλειά τους, όχι χάρη στο βάθος τους, αλλά χάρη στην αλά Negan προσέγγισή τους. Το “κέλυφος” του πρωταγωνιστή ακόμα μας χαλάει και θα θέλαμε να δούμε το backstory να επιστρέφει, όπως ίσχυε μέχρι και το Far Cry 4, όπου… είχαμε φωνή. Η δυνατότητα επιλογής φύλου είναι πραγματικά ασήμαντη μπροστά στο βάρος της ιστορίας ενός χαρακτήρα. Ελπίζουμε κάποια στιγμή να το συνειδητοποιήσει ξανά η εταιρεία και να σταματήσει να μας βάζει στη θέση “άδειων” ηρώων.

Το παιχνίδι περιλαμβάνει και σωρεία δραστηριοτήτων που σχετίζεται έμμεσα με το σενάριό μας, πέρα από τις βασικές αποστολές και τα side missions. Οι Highwaymen έχουν απλωθεί περίπου στα 2/3 του γνωστού χάρτη (από το προηγούμενο παιχνίδι), στήνοντας τα γνωστά μας Outposts (φρούρια) που συναντάμε σε όλη τη σειρά. Τα Outposts αυτήν τη φορά έρχονται με ένα twist όμως. H ολοκλήρωσή τους ευτυχώς δίνει πολύ περισσότερα εφόδια στον παίκτη απ’ ό,τι στο προηγούμενο παιχνίδι, καθώς κερδίζετε Ethanol, το βασικό καύσιμο, που χρησιμοποιούν πλέον οι κοινωνίες και που θα σας βοηθήσει να αναπτύξετε την Prosperity, παρέχοντάς σας αντίστοιχα τη δυνατότητα να ξεκλειδώσετε νέα, πιο ισχυρά όπλα, νέες ικανότητες, οχήματα και άλλα πολλά. Αν σκεφτούμε ότι το “τεμπέλικο” Far Cry 5 απλά σας έδινε τη δυνατότητα να κάνετε fast travel ή απλά να γεμίσετε την μπάρα που θα σας οδηγούσε στην εκάστοτε αναμέτρηση με την οικογένεια Seed, τότε το New Dawn ξεκάθαρα στέκει ως πιο πολύπλοκα ισορροπημένο.

Τα Outposts ακολουθούν ένα νέο μοτίβο επίσης το οποίο αυξάνει και την αντοχή στο χρόνο, αλλά δημιουργεί και νέες προκλήσεις. Κάθε φρούριο μπορείτε (αφού το κατακτήσετε) είτε να το αδειάσετε από εφόδια (κερδίζοντας επιπλέον αιθανόλη), είτε να το διατηρήσετε ως βάση σας. Αν επιλέξετε να το αδειάσετε (scavenge), θα το επανακαταλάβουν οι αντίπαλοι, βελτιώνοντας τις άμυνές του: πιο σκληροί εχθροί, με καλύτερα όπλα, περισσότερους συναγερμούς κλπ. Αν το κατακτήσετε ξανά, θα κερδίσετε ακόμα περισσότερη αιθανόλη κ.ο.κ.

Το νέο αυτό σύστημα έρχεται να κουμπώσει στα ολοκαίνουργια “light RPG” στοιχεία, όπως τα ονομάζει η Ubisoft. Πλέον, κάθε όπλο, εχθρός και βάση διαθέτουν ένα level από τα 4 που υπάρχουν. Η ζημιά των όπλων, αλλά και αυτή που δέχεστε, αποτυπώνεται με αριθμούς και μπάρες επί της οθόνης, όπως έχουμε δει σε άλλα παιχνίδια (βλ. Borderlands, Destiny, κλπ.). H δυναμική περιοχή της ζημιάς έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Για παράδειγμα, αν πάτε να παλέψετε με εχθρό level 4 με όπλο level 1, δεν θα του κάνετε σχεδόν καθόλου ζημιά. Αντίστοιχα, αν πάτε με υψηλότερου επιπέδου όπλο, θα τους τινάξετε σαν να ήταν μυρμήγκια.

Το παραπάνω σύστημα ανάγει το combat system του Far Cry σε κάτι πολύ βαθύτερο, το οποίο δεν είχε εμφανιστεί ξανά και θεωρούμε ότι του ταιριάζει ιδιαίτερα, προσθέτοντας παράλληλα μπόλικα επίπεδα τακτικής. Ουσιαστικά σε όλο το παιχνίδι θα αποφασίζετε αν θα επιτεθείτε σε Outpost με μεγαλύτερο level για να πάρετε πολυπόθητα εφόδια και να κάνετε τη ζωή σας πιο εύκολη για μετά ή αν θα πάτε σιγά σιγά προς την κορυφή. Θα είστε πολύ πιο προσεκτικοί με τους εχθρούς σας (και παλι λειτουργεί πολύ πιο ισορροπημένα σε σχεση με το FC5) και θα χρησιμοποιείτε αποδοτικότερα τους βοηθούς σας (Guns/Fangs for Hire), οι οποίοι έχουν επίπεδα πλέον και εκείνοι, αλλά αποκτούν και νέες δυνατότητες όσο τους χρησιμοποιείτε. Αποτελεί επίσης ένα βελτιωμένο σύστημα, όπως και οι συνέπειες του θανάτου τους που είναι πιο ισορροπημένες.

To “σιγά σιγά προς την κορυφή” μπορεί να γίνει και με άλλες δραστηριότητες που θα βρείτε διάσπαρτες. Η ποικιλία τους είναι εξαιρετικά ικανοποιητική, πολύ περισσότερο από όλα τα τελευταία παιχνίδια της σειράς. Αιθανόλη θα βρείτε σε διάφορα φορτηγά που ταξιδεύουν στον χάρτη, τα οποία μπορείτε να κλέψετε. Εφόδια για τα όπλα ή τη βάση και τα οχήματά σας μπορείτε να βρείτε στα Treasure Hunts, που είναι πολύ όμορφα σχεδιασμένα και το καθένα να διαφέρει σημαντικά από το άλλο, αποτελώντας ένα είδος γρίφου (περιβαλλοντικού ως επί το πλείστον) που πρέπει να λύσετε. Παράλληλα, στο New Dawn υπάρχουν 100 περιοχές περίπου, με συγκεκριμένο  αριθμό εφοδίων, που θα προστάξουν τον ψυχαναγκαστικό συλλέκτη μέσα σας να τις αδειάσει όλες, ενώ υπάρχουν και κλασικά collectibles με τη μορφή φωτογραφιών (αναφορά σε FC5) και MP3 players.

Επίσης έχουμε για μία ακόμη φορά το κυνήγι και το ψάρεμα με νέα είδη ζώων (μεταλλαγμένων και μη), πτώσεις προμηθειών από αεροπλάνα, τις οποίες θα πρέπει να τρέξετε να πάρετε και φυλακισμένους που θα πρέπει να ελευθερώσετε, όχι για να “βελτιώσετε με αδιάφορο τρόπο” την αντίσταση (όπως είχαμε ξαναδεί), αλλά… κερδίζοντας perks. Αυτά τα perks επίσης ανήκουν σε ένα πολύ πιο καλοφτιαγμένο και χρήσιμο skill tree αυτήν τη φορά που φαίνεται να βρήκε τον δρόμο του επιτέλους, παρέχοντας πολύ χρήσιμες ικανότητες… και ακόμη πιο χρήσιμες μετά τη μέση του παιχνιδιού περίπου…

Μία ακόμη από τις ολοκαίνουργιες δραστηριότητες που θα βρείτε στο FCND είναι τα Expeditions. Πρόκειται για αποστολές που σκοπό έχουν τη συλλογή συγκεκριμένων εφοδίων που δεν μπορείτε να βρείτε αλλού και λαμβάνουν χώρα εκτός του χάρτη, δίνοντας έτσι 7 (επτά) νέες τοποθεσίες για να εξερευνήσετε. Η ποικιλία τους είναι παραπάνω από ικανοποιητική, αφού θα βοηθήσουν σε αυτό το κομμάτι και συνολικά το παιχνίδι. Πηγαίνοντας στα expeditions θα νιώθετε σαν να φεύγετε για αναζωογονητικά ταξιδάκια. Εκεί θα πρέπει να κλέψετε κάποιες προμήθειες από τους HIghwaymen, οι οποίοι στη συνέχεια θα σας κυνηγήσουν με ό,τι έχουν και δεν έχουν έως ότου τους ξεφύγετε με το ελικόπτερο που θα σας περιμένει εκεί όπου ξεκινήσατε. Τα expeditions έχουν επίσης διαφορετικά στάδια δυσκολίας το καθένα, που προτρέπουν να τα παίξετε ξανά και ξανά.

Το gameplay του New Dawn καθορίζεται από την εξαιρετική αίσθηση του gunplay, που ούτως ή άλλως είναι αναμενόμενη από τη σειρά της Ubisoft, παράλληλα αυτήν τη φορά με ποικιλία στις αποστολές και ενδιαφέρουσα εξερεύνηση. Το ένα νέο όπλο που δοκιμασαμε ήταν το διασκεδαστικότατο Saw Launcher, που θα βρείτε σε διάφορες εκδοχές. Η συνολική διάρκεια για να ολοκληρώσετε όλες τις δραστηριότητες είναι περίπου στις 20-25 ώρες (αναλόγως ικανότητας) και είναι πολύ πιο ποιοτικός χρόνος από τις αντίστοιχες 50 του Far Cry 5. Οι διορθώσεις που έχουν γίνει σε λεπτομέρειες, όπως τον έλεγχο του wingsuit, τη χρήση των power-ups κλπ. δείχνει ότι η Ubisoft ασχολήθηκε με το New Dawn εκτενέστερα απ’ ό,τι θα περιμέναμε. Τέλος, φυσικά, για μία ακόμη φορά, μπορείτε να παίξετε ολόκληρο το παιχνίδι παρέα με κάποιον φίλο σας διαδικτυακώς, είτε είστε free roam, είτε εντός αποστολών (βασικών και μη).

Η εταιρεία δεν αρκέστηκε στις αλλαγές στη δομή και το gameplay, αλλά είχε να διατηρήσει τη φήμη της σειράς για το τόσο ξεχωριστό στιλ που διαθέτει το κάθε παιχνίδι εμφανισιακά και είναι άμεσα αναγνωρίσιμο. Το New Dawn δεν πάει πίσω. Το μετα-αποκαλυπτικό περιβάλλον ορίζεται ως “παράδεισος” από την ομάδα ανάπτυξης, η οποία θέλησε να φτιάξει κάτι διαφορετικό από τα τοπία καταστροφής που βλέπουμε σε άλλους τίτλους.

Το ροζ, το πράσινο και το κίτρινο επικρατούν, με τα απόλυτα γήινα χρώματα της Hope County που είδαμε στο προηγούμενο παιχνίδι να έχουν αντικατασταθεί πλέον. ΟΙ δρόμοι δεν είναι ίδιοι. Τα δάση έχουν πλημμυρίσει όλη την περιοχή, μετατρέποντας πολλά σημεία από άγονες “ξεραΐλες” σε πλούσια τούνδρα. Η βλάστηση έχει καταπιεί τα κτίρια που θυμάστε. Ενώ έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δείτε πώς άλλαξε η Hope County, δυστυχώς θα θέλαμε μεγαλύτερη ποικιλία στα περιβάλλοντα, καθώς ανακυκλώνονται συχνά. Η γραφική βία των “εκτελέσεων” ξεχωρίζει δημιουργικά. Τα χρώματα δε, τη συμμορίας των Highwaymen ορίζονται από τα έντονα μπλε και ροζ ελεκτρίκ, ξεχωρίζοντας επίσης. Η εικαστική επιμέλεια είναι ένας τομέας που παίρνει νίκη για το New Dawn.

Τεχνικά, δεν είδαμε σχεδόν καμία αλλαγή σε σχέση με το περσινό Far Cry 5, όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε. Δυστυχώς, τα μοντέλα των NPC ή το lip-sync εκτός των cutscenes, αλλά και οι κινήσεις των χαρακτήρων (πάλι εκτός cutscenes) δεν έχουν θέση εν έτει 2019 στη βιομηχανία “μετά το Red Dead Redemption 2”. Ειδικότερα οι “άτσαλες” συνομιλίες και κινήσεις (πάλι εκτός των cutscenes), όπως και τα ανακυκλωμένα μοντέλα με τα διαφορετικά ρούχα ή κουρέματα. Σίγουρα η μηχανή (Dunia), παρά τις αρκετά καλές επιδόσεις της, θα χρειαστεί αλλαγές για τον επόμενο τίτλο. Ο φωτισμός σε πολλά σημεία διαπρέπει κυρίως λόγω εικαστικών και όχι λόγω τεχνικής αρτιότητας. Τo HDR δεν ενσωματώνεται ιδανικά, ενώ ειδικότερα τα cutscenes αποδίδονται με χαμηλότερη ποιότητα της αναμενόμενης, με “ξεπλυμμένα” μαύρα και “κόκκο”. Ίσως την επόμενη φορά να τα κάναμε όλα in-game…

Προβληματική παραμένει και η AI δυστυχώς, με τους αντιπάλους να έχουν απ’ ό,τι φαίνεται πολύ μικρό εύρος στις αντιδράσεις τους, ενώ ο προγραμματισμός τους πολλές φορές μπλέκει με τη γεωγραφική δομή των levels και τους κάνει είτε να κρύβονται σε μέρη που είναι ορθάνοιχτα, είτε να κολλούν σε τοίχους, κ.ο.κ. Αντίστοιχα πράγματα ισχύουν και για τους βοηθούς μας. Ευτυχώς, οι περιστάσεις αυτές δεν είναι αρκετές για να χαλάσουν την εμπειρία.

Ένας τομέας που αξίζει να σταθούμε είναι αυτός του ήχου. Τα διάφορα εφέ και οι ομιλίες είναι στο αναμενόμενο επίπεδο. Αυτό που ξεχωρίζει όμως είναι η μουσική. Η Ubisoft φαίνεται να έδωσε (σχεδόν παραλόγως) πολλαπλάσια μεγαλύτερο budget αυτήν τη φορά τόσο για το licensed περιεχόμενο που αποτελείται από πρώτα ονόματα της trap και της hip-hop σκηνής αυτήν τη στιγμή στον κόσμο, άλλα και το απίστευτο score που συνυπογράφει ο “μέγας” Tyler Bates (300, God of War: Ascension, John Wick, Deadpool 2, The Punisher). Μιλάμε για το καλύτερο ή ένα από τα καλύτερα scores που έχουμε ακούσει τελευταία και κοντράρεται επί ίσοις όροις με το Blood Dragon.

Συμπέρασμα

Το Far Cry New Dawn είναι ένα πολύ πιο σφιχτοδεμένο παιχνίδι απ’ ό,τι ήταν το Far Cry 5. Όλα τα επιμέρους συστήματά του λειτουργούν με πολύ καλύτερο τρόπο, έτσι ώστε να έχουμε ένα συνολικά καλύτερο αποτέλεσμα. Διορθώνει λάθη του FC5, φέρνει ολόφρεσκο art direction και μικραίνει τη διάρκεια για να γίνει πιο μεστό και εύπεπτο.

Το game design είναι το καλύτερο της σειράς από το Far Cry 3 και έπειτα, περιλαμβάνει μερικές από τις καλύτερες αποστολές ολόκληρης της σειράς, ενώ τα “light RPG” στοιχεία δείχνουν τον δρόμο για το μέλλον. Χάνει κάποιες ευκαιρίες που δίνει θεσμικά το post-apocalyptic περιβάλλον και παράλληλα διατηρεί κάποια από τα προβλήματα που θα έπρεπε να έχουν εξαλειφθεί έως τώρα, όμως κερδίζει χάρη στην ιδιαίτερα ξεκούραστη εικόνα και τις διασκεδαστικές αποστολές του. Οι fans δεν πρέπει να το προσπεράσουν. Σίγουρα μέσα στα 3 καλύτερα παιχνίδια της σειράς.

Βαθμολογία: 8/10

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από τη CD Media για τις ανάγκες του Review.