Του Βασίλη Τατσιόπουλου
Πληροφορίες
Τίτλος: Dreams
Διαθέσιμο σε: PlayStation 4
Δοκιμάστηκε σε: PlayStation 4
Εταιρεία Ανάπτυξης: Media Molecule
Εκδότρια Εταιρεία: Sony Interactive Entertainment
Είδος: Game creation system
Ηλικίες: 12+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 14 Φεβρουαρίου 2020
Τη μία στιγμή είμαι η Gwen Stacy και πηδάω από ταράτσα σε ταράτσα σε μία φωσφορίζουσα πόλη από νέον. Την άλλη είμαι ένας μικρός μουσάτος μάγος και εξαπολύω φωτιές σε τεράστιες αράχνες βαθιά στα έγκατα του κόσμου. Ύστερα, βρίσκομαι στο δωμάτιο του Van Gogh και πίνω αψέντι, βλέποντας από το παράθυρο τον πίνακα «Έναστρη Νύχτα» να ζωντανεύει μπροστά μου. Μετά, είμαι ένα παράξενο ανθρωποειδές χωρίς κεφάλι και κατουράω σε μια τουαλέτα. Έπαιξα μπόουλινγκ πυροβολώντας τις κορίνες με πιστόλι. Βρέθηκα στον κόσμο του Portal, με λειτουργικό Portal Gun στα χέρια μου. Είμαι ο Donkey Kong, ο Super Mario, ο Solid Snake. Πολεμώ με τρομακτικά τέρατα με το σπαθί μου. Κυκλοφορώ σε σκοτεινούς διαδρόμους ενός εφιαλτικού σπιτιού. Περπατώ στο ομιχλώδες Silent Hill, πάω μια βόλτα στο Shadow Moses, καταλήγω στη Raccoon City. Ω, τι εποχή για να είσαι gamer.
Οι εναλλαγές αυτές γίνονται άμεσα και δείχνουν μεμιάς τις δυνατότητες του Dreams, της νέας δημιουργίας της αγαπημένης Media Molecule, που μας έχει δώσει τα υπέροχα και επαναστατικά Little Big Planet και Tearaway. Πάντοτε η εταιρεία αυτή είχε στον πυρήνα της τη δημιουργικότητα και έδινε στους παίκτες εργαλεία για να φτιάξουν δικά τους πράγματα. Στο Little Big Planet είχαμε δει πολύ ενδιαφέρουσες ιδέες και δημιούργίες που ξεπερνούσαν τα όρια της φαντασίας μας. Το Dreams, όμως, είναι κάτι άλλο. Αφήνει στην άκρη την ανάγκη για single player ιστορία και δεν στήνεται γύρω από ένα τέτοιο concept. Εδώ, κεντρικό ρόλο έχει η δημιουργία, η φαντασία, η ιδέα. To Dreams γιορτάζει το gaming, τη συναδελφικότητα, την έμπνευση, την ομαδικότητα, τη διασκέδαση, την υπομονή και την αγάπη για την ψυχαγωγία κάθε μορφής. Είναι ικανό να ξυπνήσει μέσα μας την παιδική σπίθα, την ανάγκη για δημιουργία, αλλά και πολλά άλλα συναισθήματα που είχαμε ξεχάσει.
Καθώς το Dreams βρίσκεται υπό ανάπτυξη εδώ και σχεδόν μία δεκαετία, λίγο πολύ όλοι το έχουμε δει και ξέρουμε τι να περιμένουμε. Ή, τουλάχιστον, έτσι νομίζουμε. Όταν το έβαλα στην κονσόλα μου, ήταν η πρώτη φορά που το έβλεπα από κοντά, καθώς δεν είχα την τύχη να ασχοληθώ με την early access έκδοσή του και να πάρω μια πρώτη γεύση. Βέβαια, τελικά, ίσως ήταν προτιμότερο, αφού το είδα ολοκληρωμένο κατευθείαν· δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου και το σαγόνι μου έφυγε από τη θέση του και βρέθηκε στο πάτωμα.
Το Dreams είναι μια πλατφόρμα δημιουργίας και όχι ένα παιχνίδι. Ξεκινώντας, βομβαρδίστηκα από το charm, την απίθανη φαντασία και τη διασκεδαστική παρουσίαση που συνηθίζεται σε δημιουργίες της Media Molecule. Ο τρόπος που το Dreams εισάγει τον παίκτη στον κόσμο του είναι μοναδικός· με πήρε από το χέρι, μου γνώρισε απίστευτα πλάσματα σε πολύχρωμες τοποθεσίες, με «αγκάλιασε» και άρχισε να μου δείχνει τι ακριβώς θα κάνω εδώ που βρέθηκα.
Υπάρχουν δύο βασικά modes, το Dream Surfing και το Dream Shaping. Ξεκίνησα με το πρώτο, καθώς η ιδέα του να καταπιαστώ με τη δημιουργία αμέσως μου φάνηκε κάπως τρομακτική. Αρχικά, έβαλα να παίξω το Art’s Dream, που είναι το παιχνίδι που έφτιαξε η Media Molecule αποκλειστικά με τα εργαλεία που παρέχει το Dreams, για να μας δείξει τι είναι πιθανό στη νέα της πλατφόρμα.
Πρόκειται για μια ιστορία που διαρκεί περίπου 2-3 ώρες και ασχολείται με τον Art, έναν μουσικό της τζαζ, που έχει προβλήματα με τα μέλη του συγκροτήματός του και έχει μείνει μόνος. Η πλοκή είναι ενδιαφέρουσα και περνά όμορφα μηνύματα, ενώ παρόλο που είναι γεμάτη χιούμορ και ανάλαφρη διάθεση, είναι ταυτόχρονα και η πιο «σκοτεινή» δουλειά της Media Molecule. Το παιχνίδι χωρίζεται σε τρία στην ουσία μέρη και παρουσιάζει έντονες εναλλαγές στο ύφος και το gameplay: μια στιγμή παίζουμε point and click περιπέτεια, με γρίφους, αντικείμενα και επιλογές απαντήσεων σε διαλόγους, την άλλη sci-fi platformer, ενώ μετά αντιμετωπίζουμε εχθρούς σε action κομμάτια. Βέβαια, παρεμβάλλονται σημεία όπου οδηγούμε οχήματα, πετάμε, παίζουμε mini-games, ακούμε τραγούδια σε μορφή μιούζικαλ, τα πάντα ομαλά δεμένα μεταξύ τους, διασκεδαστικά και εμπνευσμένα.
Κυρίως λόγω της μικρής του διάρκειας, το Art’s Dream δεν είναι από τα βασικά selling points του Dreams. Είναι σαφέστατα ευχάριστο και θα μπορούσε να σταθεί και ως μεμονωμένο παιχνίδι, έχοντας πετυχημένες και έξυπνες ιδέες, πανέμορφη αισθητική και απόλυτα λειτουργικά και διασκεδαστικά mechanics, όμως περισσότερο βρίσκεται εδώ για να μας δείξει τι μπορεί να κάνει κανείς με το Dreams -και τα καταφέρνει περίφημα. Και, από την πρώτη στιγμή, είναι πασιφανές πως μπορεί κανείς να κάνει πολλά, αν όχι τα πάντα.
Αφού έπαιξα το Art’s Dream, μου κινήθηκε η περιέργεια: πώς γίνεται να έφτιαξαν αυτά τα απίθανα πράγματα, τις πολύχρωμες πίστες, τα ξεχωριστά mechanics, τη μουσική, τα μοντέλα των χαρακτήρων, όλα μέσα στο Dreams; Έτσι, μπήκα στο Dream Shaping, το mode της δημιουργίας. Όταν φτάνεις για πρώτη φορά στο σημείο να ξεκινάς να φτιάχνεις κάτι δικό σου, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα νιώσεις μπερδεμένος και θα χαθείς στις πολλές επιλογές που ανοίγονται μπροστά σου. Όταν θα αντικρίσεις τον άδειο «καμβά» και το τεράστιο μενού εργαλείων, θα πεις «αυτό δεν είναι για μένα». Όμως, η Media Molecule φροντίζει για εμάς και προσπάθησε να τα κάνει όλα να μοιάζουν σαν παιχνίδι και να απευθύνονται σε όλους. Φυσικά, η διαδικασία δημιουργίας είναι περίπλοκη και θέλει πολλές ώρες ενασχόλησης για να βγει ένα αξιόλογο αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά, η παρουσίαση είναι τόσο διασκεδαστική και τα tutorials τόσο εκτενή και άψογα, που, τελικά, το όλο εγχείρημα δεν φαντάζει άπιαστο όνειρο.
Υπάρχει μια σειρά από βίντεο, χωρισμένα ανά κατηγορία, που έχουν ως σκοπό να μάθουν στον παίκτη κάθε τμήμα της δημιουργίας ξεχωριστά. Δεν βλέπουμε, ευτυχώς, σκέτα τα βίντεο, αλλά παίζουμε παράλληλα. Ο player βρίσκεται στο κάτω δεξιά μέρος της οθόνης, ενώ εμείς είμαστε στην ίδια τοποθεσία που απεικονίζεται και προσπαθούμε να ακολουθήσουμε τα βήματα που εξηγούνται με κατανοητό, απλό και πάντοτε ευχάριστο τρόπο. Φυσικά, μπορούμε να μετακινήσουμε τον player, να τον εξαφανίσουμε και να ακούμε μόνο τη φωνή του αφηγητή, αλλά και να τον μεγαλώσουμε για να πιάνει όλη την οθόνη. Ναι, για να αρχίσετε να φτιάχνετε κάτι, θα χρειαστεί να δείτε αρκετές ώρες από βίντεο. Βέβαια, αυτό είναι λογικό και το περίμενα, γιατί ένα έργαλείο με τόσες δυνατότητες δεν θα μπορούσε να είναι απλοϊκό στη χρήση. Η διαδικασία είναι πιο απλή και παιχνιδιάρικη από την αντίστοιχη ενός «πραγματικού» προγράμματος δημιουργίας παιχνιδιών, παραμένει όμως περίπλοκη.
Οι δυνατότητες είναι αληθινά άπειρες. Δεν φτιάχνουμε αναγκαστικά με βάση υπάρχοντα assets, αλλά μπορούμε να δημιουργήσουμε τα δικά μας, εντελώς κατά βούληση, με κάθε λεπτομέρεια, χτίζοντας «γλυπτά». Επίσης, μπορούμε να «παίξουμε» με τις ιδιότητες κάθε αντικειμένου, να «πειράξουμε» τα physics, την κάμερα και, γενικά, ό,τι περνά από τη φαντασία μας. Αν δεν έχετε ασχοληθεί στο παρελθόν με τη δημιουργία παιχνιδιών, είναι μια εξαιρετική στιγμή, και στην πορεία θα εκτιμήσετε τα video games με διαφορετικό μάτι, επειδή θα αντιληφθείτε τι γίνεται στο «backstage», πώς κινούνται τα νήματα και πόση δουλειά χρειάζεται για να στηθεί ένα παιχνίδι που θα απολαύσετε.
Ένα χαρακτηριστικό που ανυπομονούσα να δω είναι ο χειρισμός και πώς θα μπορέσει να είναι αποδοτικός χωρίς ποντίκι και πληκτρολόγιο. Για άλλη μια φορά η Media Molecule έδωσε τον καλύτερό της εαυτό και έστησε ένα σύστημα χειρισμού που δεν το χωρούσε ο νους μου. Μπορούμε να παίξουμε είτε με DualShock 4 είτε με Motion Controllers, με αρκετή παραμετροποίηση για να φέρουμε τις λειτουργίες στα μέτρα μας. Ευτυχώς, οι δύο διαφορετικοί τρόποι συνυπάρχουν και έτσι εναλλάσσουμε όποτε θέλουμε, αφήνοντας το ένα χειριστήριο και πιάνοντας το άλλο, όπου μας βολεύει. Το «βασικό» σύστημα χειρισμού δουλεύει με το DualShock και τον αισθητήρα κίνησής του, ο οποίος κινεί ένα μικρό χαριτωμένο πλασματάκι που είναι στην ουσία ο κέρσορας, το «ποντίκι». Έτσι, επιτυγχάνεται και πάλι η διασκεδαστική παρουσίαση και δίνεται η αίσθηση πως παίζουμε, ακόμα και αν φτιάχνουμε περίπλοκη λογική την οποία θα ακολουθεί ένα αντικείμενο στην πίστα μας. Η απόκριση είναι άψογη και οι συντομεύσεις πλήκτρων που αντιστοιχούν σε διάφορες λειτουργίες πανέξυπνες και απίστευτα βοηθητικές.
Σίγουρα, θα χρειαστείτε κάποια ώρα για να συνηθίσετε τον χειρισμό, όμως μόλις αυτό γίνει, θα «τσουλάτε» στον χώρο, θα χτίζετε γλυπτά με λέπτομέρειες, θα χρωματίζετε τον κόσμο, θα δημιουργείτε υφές και εφέ, χωρίς κανένα πρόβλημα. Επίσης, μέσω μικρών quests, το Dreams καθοδηγεί τον παίκτη και τον παροτρύνει να δημιουργήσει κάτι δικό του σχεδόν άμεσα και, συνολικά, η εισαγωγή και η εκμάθηση δεν θα μπορούσαν να είναι καλύτερα στημένες. Μέσα σε μόλις μερικές ώρες κατάφερα να φτιάξω ένα μικρό platformer που ξεκινούσε σε τρεις διαστάσεις, πήγαινε σε top down και κατέληγε σε δισδιάστατο, με εναλλαγές της κάμερας, φωτισμό και σκηνοθεσία, μουσική σε συγκεκριμένα σημεία και πλατφόρμες που κινούνταν. Όχι και άσχημα. Βέβαια, αργότερα έπαιξα παιχνίδια άλλων, με ΑΙ για τους εχθρούς, μυστικά αντικείμενα και εντυπωσιακά γραφικά, όμως αντί αυτό να με πτοήσει, μου έδωσε έμπνευση και έναυσμα να ασχοληθώ, εξαιτίας της θετικής διάθεσης που διακατέχει κάθε πτυχή του Dreams.
Ο τρόπος με τον οποίον εισάγουμε λογική και mechanics είναι πολύ εύστοχος και διασκεδαστικός. Έχουμε στη διάθεσή μας πάρα πολλά εργαλεία, τα οποία βάζουμε στον χώρο κατά βούληση, σαν αυτοκόλλητα, και μετά τα συνδέουμε μεταξύ τους με καλώδια και πειράζουμε τις λειτουργίες τους ξεχωριστά, όσο επιθυμούμε. Μπορούμε να παραμετροποιήσουμε τη βαρύτητα, την ταχύτητα κάθε αντικειμένου, το collision, να φτιάξουμε «ζώνες» όπου συμβαίνει κάποιο γεγονός (για παράδειγμα, μόλις πατήσουμε ένα σημείο του εδάφους να ανοίγει μια πόρτα, να μεγαλώνει ο χαρακτήρας μας σε μέγεθος, να χορεύει, να αλλάζει η κάμερα, να ακούγεται συγκεκριμένος ήχος, και πολλά, πολλά άλλα). Τα εργαλεία έχουν «χαρακτήρα» και δεν γίνονται ποτέ βαρετά, κάνοντας τη διαδικασία «παιχνίδι». Για το μέλλον, η Media Molecule έχει εκφράσει επιθυμίες για ένταξη VR και multiplayer λειτουργιών, αλλά και για την πιθανότητα διάθεσης των παιχνιδιών που δημιουργούμε με χρηματικό αντάλλαγμα -σκέψη που για την ώρα είναι σίγουρα σε πολύ πρώιμο στάδιο, αλλά έχει σαφέστατα ενδιαφέρον.
Για την ώρα, η πλειοψηφία των παιχνιδιών που μπορείτε να παίξετε είναι μικρές, σύντομες εμπειρίες που μοιάζουν με demo, όμως μερικά από αυτά είναι πραγματικά εντυπωσιακά και φανερώνουν πολύ ταλέντο και μπόλικη όρεξη. Σίγουρα, όσο ο κόσμος εξοικειώνεται με την πλατφόρμα, θα βλέπουμε όλο και μεγαλύτερα και πιο λεπτομερή παιχνίδια, μέχρι να φτάσουν στο επίπεδο του Art’s Dream ή, γιατί όχι, και να το ξεπεράσουν. Πάντως, ως έχει το περιεχόμενο, είναι πολύ ενδιαφέρον και προσφέρεται για πολλές ώρες ενασχόλησης.
Να σημειωθεί βέβαια πως στο Dreams δεν θα δείτε μόνο παιχνίδια. Μόλις μπήκα στο Dream Surfing, συνειδητοποίησα για τι μεγέθους εγχείρημα μιλάμε. Θα βρείτε χιλιάδες ξεχωριστές δημιουργίες για να παίξετε, άλλες απλοϊκές και άλλες απίστευτα λεπτομερείς. Υπάρχουν παιχνίδια, ταινίες, μουσικά βίντεο, σκέτη μουσική, πίνακες ζωγραφικής, κινούμενες ζωγραφιές, remakes άλλων παιχνιδιών, πειραματικές δημιουργίες και πολλά άλλα, που θα σας εντυπωσιάσουν πάρα πολλές φορές.
Ο τρόπος που ψάχνουμε για παιχνίδια, ταινίες και λοιπές δημιουργίες, είναι πραγματικά φανταστικός. Μπορούμε, σε πεντακάθαρα, λειτουργικά και εύχρηστα μενού, να επιλέξουμε διάφορα φίλτρα αναζήτησης, ανάλογα με το είδος, το ύφος, το αν πρόκειται για παιχνίδι ή για ταινία ή ό,τι άλλο, ενώ υπάρχει η δυνατότητα να βλέπουμε συνεχόμενα δημιουργίες, σε μορφή playlist, χωρίς να βγαίνουμε σε μενού -είναι σαν να κάνουμε ζάπινγκ σε κανάλια με περίεργες, πειραματικές δημιουργίες. Οι χρόνοι φόρτωσης είναι απίστευτα μικροί: παίζουμε ένα παιχνίδι για δύο λεπτά, δεν μας αρέσει, βγαίνουμε και μπαίνουμε σε άλλο σε δευτερόλεπτα, χωρίς να παρεμβάλλεται «μαύρη οθόνη» και συνεχώς δίνεται η εντύπωση ότι όλα είναι διαδοχικά και ανήκουν στο ίδιο σύνολο. Επίσης, τα πάντα δείχνουν και ακούγονται πανέμορφα, είτε παίζουμε κάποιο παιχνίδι, είτε φτιάχνουμε εμείς ένα.
Ακόμα, υπάρχουν μερικά επιπλέον διασκεδαστικά modes, όπως ένας διαγωνισμός που ορίζει ένα θέμα και, για δύο σχεδόν εβδομάδες, καλούνται οι επίδοξοι δημιουργοί να φτιάξουν κάτι σχετικό· στο τέλος κερδίζει όποιος μαζέψει περισσότερες θετικές ψήφους. Στο πλαίσιο του διαγωνισμού, που τώρα έχει ως θέμα τη μεσαιωνική φαντασία, είδα ένα σκέτο, ξεκάρφωτο σπαθί, είδα ένα αποκομμένο μοντέλο χαρακτήρα, αλλά και ολόκληρες πίστες μεσαιωνικού RPG. Είναι αλήθεια απίθανο το τι φτιάχνει ο κόσμος και πόσο μέσα έχει μπει σε όλο αυτό. Επίσης, δίνεται η δυνατότητα να ψάχνουμε την πλατφόρμα μέσω κινητού, στη σελίδα indreams.me, και, μόλις βρούμε κάτι που μας αρέσει, να πατάμε στο κινητό μας play και, άμεσα, να εμφανίζεται στην οθόνη του PlayStation. Φυσικά, υπάρχει και η επιλογή να ακολουθούμε δημιουργούς και δημιουργίες ξεχωριστά, για να βλέπουμε ό,τι νέο φτιάχνουν και κάθε αναβάθμιση που εισάγουν.
Τεράστια εντύπωση μου έκανε το community, που είναι το πιο θετικό που έχω δει ποτέ μου. Κάθε δημιουργία που δημοσιεύεται μπορεί να δεχτεί κριτική με σχόλια, feedback, thumbs up ή thumbs down. Ακόμα και σε μικρά, ανούσια και κακοφτιαγμένα έργα, οι αντιδράσεις είναι συνήθως πολύ ενθαρρυντικές, «συνέχισε έτσι», «στην αρχή είναι δύσκολο αλλά καλά το πας» και λοιπά σχόλια, που σε κάνουν να νιώθεις πολύ ευχάριστα και ζεστά που είσαι μέλος αυτής της κοινότητας παικτών.
Κάτι που έχει πολύ ενδιαφέρον είναι ο τρόπος που παίρνουμε πόντους εμπειρίας και ανεβάζουμε levels: ανάλογα με τον τομέα με τον οποίο ασχολείται κανείς περισσότερο, παίρνει και τον τίτλο του. Για παράδειγμα, κάποιος που παίζει συνεχώς παιχνίδια άλλων, ανεβάζει level ως «παίκτης», ενώ άλλος που φτιάχνει animations, ως «animator». Έτσι, μπορεί ένας παίκτης να μην φτιάχνει καν παιχνίδια, αλλά μόνο μουσική και το Dreams του δίνει τον τίτλο του μουσικού, αλλά και τον επιβραβεύει με σχετικά in game αντικείμενα, όπως νέα πλασματάκια για κέρσορες, που σχετίζονται με τη μουσική. Υπάρχει τίτλος ακόμα και για κριτικό, αν κάνετε συνέχεια reviews και δίνετε feedback και, γενικά, ο κάθε τύπος παίκτη μπορεί να βρει κάτι για να ασχοληθεί για πάρα πολλές ώρες.
Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του Dreams, όμως, είναι ο τρόπος που έχει στηθεί ως συλλογική πλατφόρμα δημιουργίας. Ναι, μπορείτε να φτιάξετε κάτι, όσο μικρό και απλό κι αν είναι, και να το δημοσιεύσετε άμεσα για να το δουν κι άλλοι παίκτες και να το σχολιάσουν. Η αλληλεπίδραση δεν μένει όμως εκεί: κάθε παίκτης μπορεί να δημιουργήσει κάτι, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, και να το μοιραστεί με όλους ώστε να το χρησιμοποιήσουν σε δικά τους έργα. Αν έχετε μια ιδέα και θέλετε να την κάνετε παιχνίδι αλλά δεν μπορείτε να φτιάξετε τον κόσμο και τους χαρακτήρες ή τη μουσική, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Δεν έχετε παρά να ψάξετε μια λέξη κλειδί και θα βρείτε τεράστιο αριθμό από σχετικά assets, που έχουν δημιουργηθεί από άλλους παίκτες και είναι διαθέσιμα για να τα εκμεταλλευτείτε άμεσα, χωρίς κανέναν περιορισμό. Αυτός είναι και ο πιο εύκολος τρόπος να δημιουργήσει κάτι ένας αρχάριος: μπορεί να πάρει έτοιμο ένα δάσος, έναν χαρακτήρα αλεπού, να βάλει έτοιμη λήψη κάμερας και μερικές πλατφόρμες, αλλά και αντικείμενα και μηχανισμούς (ακόμα και voice acting), και έτοιμο το παιχνίδι. Αν έχετε παιδιά δε, δεν μπορώ να φανταστώ με τίποτα καλύτερη κοινή ενασχόληση από το Dreams, είτε μιλάμε για δημιουργία είτε για παιχνίδι.
Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα εμπνευσμένο εγχείρημα, ένα hive-mind δημιουργικότητας, που λειτουργεί άψογα και είναι απίστευτα εντυπωσιακό. Το Dreams είναι η πιο άμεσα διαδραστική πλατφόρμα δημιουργίας που υπάρχει, ο πιο εύκολος και ευχάριστος τρόπος να φτιάξει κανείς το δικό του υλικό και να το μοιραστεί με τον κόσμο. Είναι μία από τις σημαντικότερες εφαρμογές που έχουν κυκλοφορήσει την τελευταία δεκαετία, και πάνε όλο το μέσο των video games, αλλά και άλλα μέσα ψυχαγωγίας, ένα μεγάλο βήμα μπροστά. Παίζοντας με το Dreams, θυμήθηκα τις απαρχές του YouTube και πόσο εντυπωσιακό μου είχε φανεί τότε. Θυμήθηκα τα πρώιμα social media και τις δυνατότητες που ανοίγονταν.
Το Dreams είναι μια μικρογραφία του Ίντερνετ, με memes, αστεία, χαζομάρες, αλλά και τέχνη, πειραματισμούς, και πραγματικά αξιόλογα έργα, από άγνωστους δημιουργούς χωρίς «όνομα». Επίσης, το πλούσιο πειραματικό περιεχόμενο μου θύμισε τις εποχές του πρώτου PlayStation, όταν οι developers δεν είχαν βρει ακόμη το «πάτημά» τους και δοκίμαζαν διάφορες ιδέες, όσο παράξενες κι αν ήταν. Στο Dreams συμβαίνει το ίδιο, αλλά από «απλούς» ανθρώπους και όχι developers. Ό,τι φαντάζεται ένας παίκτης πως λείπει από τα παιχνίδια, το φτιάχνει μόνος του. Ό,τι θα ήθελε να παίξει ή να δει, το δημιουργεί και μπορεί να το δοκιμάσει όλος ο κόσμος, αλλά και να το «πειράξει», κάνοντάς το δικό του. Πολλοί από τους μελλοντικούς developers, των οποίων τα παιχνίδια θα εκθειάζουμε μετά από 20 χρόνια, ίσως αυτή τη στιγμή να πειραματίζονται στο Dreams.
Δεν έχουμε δει ποτέ κάτι παρόμοιο και το ότι λειτουργεί τόσο άψογα, μάλιστα χωρίς τεχνικά προβλήματα οποιασδήποτε φύσης, είναι απίστευτο. Μεγάλο ευτύχημα είναι επίσης ότι το Dreams κυκλοφόρησε στην εποχή των «live» παιχνιδιών και έτσι δεν μπορώ παρά να φανταστώ τι είδους περιεχόμενο θα δούμε από παίκτες, αλλά και από την ίδια τη Media Molecule, στο μέλλον. Η φιλοδοξία είναι τεράστια, όμως δεν ξεπερνά τις ικανότητες της εταιρείας και έτσι δεν έχουμε άλλο ένα No Man’s Sky.
Συμπέρασμα
Έχουμε να κάνουμε με μια ιστορική δημιουργία, μια στιγμή-σταθμό στην ιστορία των βιντεοπαιχνιδιών, που ενδέχεται να καθορίσει εν μέρει το μέλλον τους, να ξεκινήσει νέο ρεύμα δημιουργικότητας και να αποτελέσει το επόμενο βήμα στην ανάπτυξη της indie σκηνής. Το Dreams είναι ένας από τους σημαντικότερους λόγους για να αγοράσει κανείς PlayStation 4, καθώς δεν θα βρει αλλού κάτι παρόμοιο. Είναι μια διαδραστική, κοινωνική πλατφόρμα με κεντρικό άξονα τη δημιουργικότητα και τη φαντασία, και καταφέρνει να σπάσει το φράγμα μεταξύ παιχνιδιού, ταινίας και οποιουδήποτε άλλου μέσου διασκέδασης. Όλα είναι ένα, όλοι είμαστε ένας και η εμπειρία είναι πραγματικά μαγική.
Βαθμολογία: 
Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.
.jpg)
.jpg)
