Devil May Cry 5 – Review: Η ιδανική επιστροφή της σειράς

Πληροφορίες

Τίτλος: Devil May Cry 5
Πλατφόρμες: PC / PS4 / Xbox One
Δοκιμάστηκε σε: PS4
Εταιρεία Ανάπτυξης: Capcom
Εκδότρια Εταιρεία: Capcom
Είδος: Action-Adventure / Hack n’ Slash
Ηλικίες: 18+
Ημ/νία Κυκλοφορίας: 8 Μαρτίου 2019

Εισαγωγή

Η σειρά Devil May Cry αποτελεί την επιτομή των hack and slash παιχνιδιών, με αμέτρητους κακούς και φαντασμαγορικά εφέ να κατακλύζουν την οθόνη, ενώ η πληθώρα των όπλων επιτρέπει ένα μεγάλο αριθμό από combos.

Συνολικά έχουν κυκλοφορήσει πέντε τίτλοι μέχρι τώρα, με το DmC: Devil May Cry να αποτελεί reboot της σειράς και να διαδραματίζεται σε διαφορετική πραγματικότητα, από την υπόλοιπη σειρά. Πολλοί πίστεψαν ότι η Capcom θα σταματούσε την κανονική σειρά στο άκρως επιτυχημένο Devil May Cry 4, το οποίο κυκλοφόρησε και σε special έκδοση και μετά το reboot, οι φόβοι έγιναν εντονότεροι. Μέχρι που εμφανίστηκε ο Hideaki Itsuno (παραγωγός των προηγούμενων τίτλων, εκτός του 2) και εκδήλωσε επίσημα το ενδιαφέρον για την συνέχεια της σειράς, με ένα πέμπτο τίτλο. Κάτω από άκρα μυστικότητα, το project ξεκίνησε να υλοποιείται, μέχρι που έκανε την εμφάνισή του στην Ε3 του 2018.

Το Devil May Cry 5 είναι γεγονός και για πρώτη φορά έχουμε την δυνατότητα να επιλέξουμε μεταξύ τριών διαφορετικών χαρακτήρων κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, που δεν θα να χρειαστεί να προστεθούν αργότερα σε κάποια special έκδοση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν θα προστεθούν και άλλοι playable χαρακτήρες στο μέλλον.

Σενάριο

Τα γεγονότα του Devil May Cry 5 λαμβάνουν χώρα μερικά χρόνια μετά το τέλος του τέταρτου τίτλου, με τον Dante να συνεχίζει τις εξοντώσεις δαιμόνων, αναλαμβάνοντας αποστολές από το γραφείο του, το Devil May Cry, παρέα με την Triss και τη Lady, οι οποίες είχαν επιστρέψει στο τέλος του προηγούμενο παιχνιδιού. Την ίδια στιγμή ο Nero έχει ξεκινήσει μια παρόμοια επιχείρηση, η οποία είναι κάπως πιο ευέλικτη καθώς στεγάζεται σε ένα βανάκι. Εκεί παρέα με τη Nico, η οποία αποτελεί τον engineer του, αναλαμβάνουν την εξόντωση των δαιμόνων που βρίσκουν στο διάβα τους.

Όλα ξεκινάνε όταν ένας μυστηριώδης άντρας, με το όνομα V, καταφτάνει στο γραφείο του Dante και ζητάει την βοήθεια του καθώς έχουν αναφερθεί επιθέσεις δαιμόνων σε όλο τον πλανήτη. Μετά από ψάξιμο, ο Dante ταξιδεύει στην Red Grave City, η οποία μοιάζει να είναι το επίκεντρο των επιθέσεων, ενώ στην ίδια πόλη εμφανίζεται και ο Nero, ο οποίος βρίσκεται σε αναζήτηση ενός κουκουλοφόρου άνδρα, που πριν λίγο καιρό εμφανίστηκε στο σπίτι του και του ξερίζωσε, στην κυριολεξία, το δαιμονικό του χέρι.

Στην πόλη έχει φυτρώσει ένα τεράστιο δέντρο, γνωστό και ως Qliphoth. Στο επίκεντρό του βρίσκεται ο Urizen, ένας μυστηριώδης δαίμονας ο οποίος λαχταράει το φρούτο το δέντρου, που θα τον μετατρέψει στον βασιλιά του κάτω κόσμου. Μετά από αρκετές μάχες, o Dante, η Lady και η Triss έρχονται αντιμέτωποι με τον Urizen, ενώ στο σημείο καταφτάνει και ο Nero με τον V για να τους αντικρίσει πλήρως ηττημένους. Δεν μπορούμε να αναφέρουμε κάτι παραπάνω για την ιστορία του Devil May Cry 5 χωρίς να υποπέσουμε σε spoilers, οπότε οι συνέχεια στις οθόνες σας.

Το σενάριο του παιχνιδιού δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο και κινείται στα γνωστά μονοπάτια που έχουν θέσει οι προηγούμενοι τίτλοι της σειράς. Κάποιος κακός/δαίμονας θέλει να κατακτήσει τον κόσμο και οι καλοί προσπαθούν να τον σταματήσουν. Σίγουρα τίποτα το συγκλονηστικό, όμως σχεδόν κανείς δεν παίζει τα Devil May Cry παιχνίδια για το σενάριο τους. Από την άλλη, το Devil May Cry 5 έχει τις στιγμές του, καθώς μαθαίνουμε πράγματα για τους χαρακτήρες, τα οποία δεν τα γνωρίζαμε, ενώ υπάρχουν και μερικές εμφανίσεις-έκπληξη που αξίζουν να τις δείτε.

Gameplay

Το Devil May Cry 5 είναι ένας action-adventure, hack and slash τίτλος και από άποψη gameplay δεν διαφέρει σχεδόν σε τίποτα από τους προκατόχους του. Το παιχνίδι είναι χωρισμένο σε 20 αποστολές και αναλόγως της δυσκολίας που θα επιλέξετε, η διάρκειά του κυμαίνεται περίπου στις 14-16 ώρες. Τα επίπεδα δυσκολίας που είναι διαθέσιμα στην αρχή του παιχνιδιού είναι τα Human και Devil Hunter, ενώ μόλις το τερματίσετε θα γίνει διαθέσιμο και το Son of Sparda. Το πρώτο συνίσταται για αυτούς που δεν έχουν ξαναπιάσει ποτέ τίτλο Devil May Cry στα χέρια τους και το δεύτερο για τους υπόλοιπους. Γενικά το παιχνίδι δεν θα το χαρακτηρίζαμε δύσκολο, ακόμα και στην Devil Hunter δυσκολία, καθώς τα tutorials είναι άκρως κατατοπιστικά και σας δίνεται αρκετός χρόνος μέχρι να συνηθίσετε τα όπλα και τις κινήσεις των χαρακτήρων, ενώ και οι εχθροί παρότι καταφέρνουν αρκετό damage, πέφτουν σχετικά εύκολα.

Μιλώντας για χαρακτήρες, στο Devil May Cry 5 έχετε την δυνατότητα να παίξετε με τον Nero, τον Dante αλλά και τον μυστηριώδη V. Υπάρχουν αποστολές, στις οποίες ο χαρακτήρας που θα έχετε στην διάθεση σας είναι προκαθορισμένος, όμως υπάρχουν και αποστολές που μπορείτε να επιλέξετε μεταξύ των δύο ή και των τριών χαρακτήρων. Αυτό ανεβάζει την αντοχή του τίτλου στον χρόνο, καθώς κάθε χαρακτήρας χρησιμοποιεί διαφορετικό μονοπάτι της πίστας για να φτάσει στο τελικό μέρος της αποστολής, οπότε καλό είναι να ξαναπαίξετε τις αποστολές με τους υπόλοιπους χαρακτήρες για να βρείτε περισσότερα rewards και να δείτε πως διαφοροποιείται η αποστολή με το game style κάθε χαρακτήρα.

Από την μια έχουμε τον Nero, ο οποίος θα λέγαμε ότι είναι ο πιο «βαρετός» από τους τρεις, καθώς διαθέτει ένα revolver και το γνωστό Red Queen σπαθί του με το «γκάζι», ενώ πλέον δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει την δαιμονική του μορφή, καθώς όπως αναφέραμε παραπάνω το δαιμονικό του χέρι έχει ξεριζωθεί. Το gameplay του Nero στηρίζεται αρκετά στα Devil Breakers, τα οποία είναι ρομποτικά χέρια με διάφορες λειτουργίες και τα κατασκευάζει η Nico. Στην αρχή του παιχνιδιού μπορείτε να έχετε πάνω σας μέχρι και τρία διαφορετικά Devil Breakers, ενώ στην συνέχεια μπορείτε να αυξήσετε τον αριθμό.

Τα Devil Breakers προσφέρουν διάφορες λειτουργίες με την πιο χρήσιμη να είναι το hook, με το οποίο μπορείτε να τραβήξετε προς το μέρος σας τους εχθρούς, ενώ μπορείτε να φτάσετε και δύσβατα μέρη της πίστας. Από την άλλη διαθέτουν και special λειτουργίες, όπως την επιβράδυνση του χρόνου, ηλεκτροσόκ, κάποια διαθέτουν piercing damage, ενώ άλλα εκτοξεύονται σαν ρουκέτα και χτυπάνε συνεχόμενα τους αντιπάλους. Το μειονέκτημά τους είναι ότι είναι ιδιαίτερα εύθραυστα και μπορούν να σπάσουν, αν δεχθείτε damage όσο τα χρησιμοποιείτε, όμως θα βρείτε αρκετά διάσπαρτα κατά την διάρκεια των αποστολών σας, ενώ μπορείτε να αγοράσετε από τη Nico, τόσο πριν κάθε αποστολή όσο και κατά την διάρκεια της.

Από την άλλη έχουμε τον Dante, ο οποίος κατεβαίνει πλήρης από άποψη δυνάμεων, ενώ μερικές καινούργιες κάνουν την εμφάνιση τους. Όπως και στo Devil May Cry 3 και 4, o Dante κάνει χρήση των τεσσάρων styles του για να διαφοροποιήσει τις δυνάμεις του ανάλογα. Ξεκινώντας έχουμε το Trickster style, το οποίο δίνει έμφαση στην ταχύτητα και στα dodges, στη συνέχεια έχουμε τα Gunslinger και Swordmaster, τα οποία δίνουν έμφαση στο range και close combat αντίστοιχα, ενώ τέλος έχουμε και το Royalguard style, το οποίο χαρακτηρίζεται από υψηλές άμυνες και αντεπιθέσεις. Κάθε style αλλάζει με το πάτημα ενός κουμπιού στον σταυρό του χειριστηρίου, ενώ με το αντίστοιχο κουμπί, μπορείτε να εκτελέσετε την special επίθεση τους.

Δεν θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε την δαιμονική μορφή του Dante, την οποία μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μόλις γεμίσει η Devil Trigger gauge μπάρα. Κατά τη διάρκεια της μεταμόρφωσης, ο Dante γίνεται πιο δυνατός και γρήγορος, ενώ γεμίζει και ένα ποσοστό της ζωής του. Εκτός όμως από την «απλή» δαιμονική του μορφή, ο Dante μετά από ένα σημείο του παιχνιδιού αποκτάει και μια δεύτερη μορφή, με την οποία δυναμώνει ανεπαίσθητα, σε σημείο να καταφέρνει πολλαπλό damage στους εχθρούς του.

Τέλος, από άποψη οπλισμού ο Dante θα αποκτήσει τέσσερα close combat και τέσσερα range combat όπλα, το καθένα με τις δυνάμεις και τις αδυναμίες του. Δυο πολύ ασυνήθιστα όπλα από κάθε κατηγορία είναι η μηχανή του, η οποία χωρίζεται σε δυο τεράστια σπαθιά και ένα καπέλο το οποίο χρησιμοποιεί red orbs (το currency του παιχνιδιού) για να καταφέρει damage, από απόσταση.

Κλείνοντας του χαρακτήρες έχουμε τον πιο ενδιαφέροντα κατά την άποψη μας, V. O V αποστασιοποιείται αρκετά από το ύφος που έχουμε συνηθίσει στο Devil May Cry με περίεργα σπαθιά και όπλα γενικά. Δεν είναι τόσο δυνατός όσο οι άλλοι δυο χαρακτήρες, όμως το gameplay του είναι ξεκάθαρα πιο ευχάριστο από του Nero. Ο V λοιπόν, χρησιμοποιεί δυο summons για να πολεμήσουν γι’ αυτόν, έναν πάνθηρα για close combat και ένα griffon για range damage. Πολεμούν όμως μέχρι να εξαντλήσουν τον αντίπαλο, ώστε ο V να δώσει την χαριστική βολή. Δεν μπορούν να σκοτώσουν κανένα τέρας μόνα τους.

Επίσης ο V διαθέτει και ένα τρίτο summon, τον Νightmare, το οποίο είναι ένα τεράστιο πλάσμα που έχει τη δική του βούληση, όμως κάνει τεράστια ζημιά και μάλιστα σε όλη την έκταση της πίστας. Ο Nightmare μπορεί να κληθεί μόλις γεμίσει η αντίστοιχη μπάρα του V που βρίσκεται κάτω από την ζωή του. Τα summons του V εκτός από τις απλές επιθέσεις τους, διαθέτουν και μια σειρά από combos, ενώ διαθέτουν και μια special «μορφή» την οποία μόλις την ενεργοποιήσετε αυξάνεται η δύναμη και η ταχύτητα των επιθέσεων τους. Τέλος μπορούν να πεθάνουν και για μερικά δευτερόλεπτα, μέχρι να κάνουν recharge, δεν θα μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε, οπότε προσοχή στις ζωές τους. Το gameplay του V προσφέρει μια ευχάριστη νότα αλλαγής, σοβαρότητας και πρωτοτυπίας στην σειρά και η προσθήκη του κρίνεται επιτυχημένη.

Ένα από τα προβλήματα που αντιμετωπίσαμε στο Devil May Cry 5 είναι η γραμμικότητα των περιοχών και τον αποστολών. Ο τίτλος δικαιώνει απόλυτα το “action” κομμάτι, αλλά καθόλου το “adventure”. Στους προηγούμενους τίτλους εκτός από την βασική διαδρομή, υπήρχαν αρκετά παρακλάδια τα οποία σε προκαλούσαν να τα ψάξεις για περισσότερα rewards, ενώ υπήρχαν και αρκετοί γρίφοι τους οποίους έπρεπε να λύσετε για να προχωρήσετε. Στο Devil May Cry 5 κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει ή για να είμαστε απολύτως δίκαιοι, συμβαίνει σε ελάχιστο βαθμό. Ναι μεν, υπάρχουν παρακλάδια στην διαδρομή σας, θα βρείτε από orbs για να αυξήσετε την ζωή και το Devil Trigger σας, όπως και secret missions, αλλά οι γρίφοι είναι από ελάχιστοι, έως ανύπαρκτοι.

Οι αποστολές ακολουθούν όλες το ίδιο γραμμικό μοτίβο. Προχωράτε ευθεία, σκοτώνετε αμέτρητους εχθρούς, μέχρι το σημείο όπου θα βρείτε είτε κάποιον τηλεφωνικό θάλαμο και θα καλέσετε τη Nico και το βανάκι της, είτε τα κλασσικά αγάλματα του Devil May Cry, για να ξοδέψετε και στα δυο τα πολύτιμα red orbs σας, για να αγοράσετε Devil Breakers για τον Nero και να ξεκλειδώσετε abilities και κινήσεις. Αμέσως μετά θα αντιμετωπίσετε το boss ή το mini boss της αποστολής. Αυτό το πράγμα συμβαίνει και στην πλειοψηφία των αποστολών και μετά από κάποιο σημείο ίσως κουράσει. Για να καταλάβετε δε πόσο γραμμικές είναι πλέον οι διαδρομές, έχει αφαιρεθεί πλήρως ο χάρτης.

Τέλος, εντύπωση μας έκαναν οι εχθροί και ιδιαίτερα τα bosses του παιχνιδιού. Τα τέρατα του Devil May Cry 5 είναι αρκετά στον αριθμό με το καθένα να έχει τις δικές του ικανότητες και να χρειάζεται ξεχωριστό τρόπο αντιμετώπισης, ενώ τα περισσότερα είναι καινούργια και δεν τα έχουμε ξαναδεί στους προηγούμενους τίτλους. Όσον αφορά τα bosses, είναι επιβλητικά, διαθέτουν μια πλειάδα από επιθέσεις, όμως ούτε δυσκολευτήκαμε, ούτε χρειαστήκαμε κάποια ιδιαίτερη τακτική για να τα εξοντώσουμε, ενώ και τις φορές που χάσαμε, μπορούσαμε να κάνουμε revive είτε με gold orbs τα οποία τα βρίσκαμε σε αφθονία, είτε για πρώτη φορά στην σειρά, με red orbs και ανάλογα με το πόσα ξοδεύαμε, κάναμε restore και το αντίστοιχο κομμάτι ζωής.

Αν και το Devil May Cry είναι καθαρά single player τίτλος, η Capcom διαφήμιζε ότι το Devil May Cry 5 θα  διέθετε multi-player και μάλιστα co-op 2 ή 3 ατόμων. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει, τουλάχιστον με τον τρόπο που τα ξέρουμε. Το μοναδικό co-op που διαθέτει ο τίτλος, θα το συναντήσετε στις αποστολές που θα υπάρχει η επιλογή χαρακτήρων, καθώς αν εσείς επιλέξετε για παράδειγμα τον Nero και κάποιος άλλος παίκτης που βρίσκεται στην ίδια αποστολή, επιλέξει τον Dante, τότε θα βρεθείτε να παίζετε την αποστολή «μαζί», αλλά όχι μαζί. Δηλαδή θα υπάρχει κάποιος παίκτης που θα χειρίζεται τον Dante στην ίδια αποστολή με εσάς, όμως εσείς θα τον βλέπετε μόνο σε απόμακρα μέρη της πίστας να πολεμάει και όχι δίπλα σας. Στο τέλος δε, μπορείτε να τον βαθμολογήσετε ανάλογα τις επιδόσεις του, ώστε να κερδίσει κάποια rewards, όπως και αυτό αντίστοιχα εσάς. Άποψη μας είναι, ότι όλο αυτό ήταν αχρείαστο και η Capcom έδωσες λάθος εντυπώσεις, ανακοινώνοντάς το.

Τεχνικός Τομέας

Τα γραφικά  του παιχνιδιού έχουν αναπτυχθεί με την RE Engine, γνωστή για τα Resident Evil 7 και Resident Evil 2 Remake. Όπως αναμενόταν, το Devil May Cry 5 τεχνικά είναι αρτιότατο και τα γραφικά ξεχειλίζουν από λεπτομέρεια. Οι χαρακτήρες, τα τέρατα και τα bosses είναι καλοσχεδιασμένα, με τα πρόσωπα και τις εκφράσεις των πρωταγωνιστών να κλέβουν την παράσταση, ενώ και τα περιβάλλοντα αλλά και τοπία δεν στερούνται λεπτομερειών.

Από άποψη επιδόσεων η Capcom έχει δηλώσει ότι στοχεύει τα 60 fps σε όλες τις πλατφόρμες κάτι που το καταφέρνει στο elite εκδόσεις των κονσολών, ενώ στο απλό PS4 που έγινε η δοκιμή, το παιχνίδι έτρεξε απρόσκοπτα αν και παρατηρήθηκαν frame drops, τα οποία όμως ήταν από ελάχιστα έως μηδαμινά. Στις elite κονσόλες επίσης, προσφέρονται 4K αναλύσεις, είτε native για Xbox One X, είτε dynamic για PS4 Pro.

Μουσικά, τους Devil May Cry τίτλους πάντα έντυναν rock συνθέσεις για να ταιριάζουν με το κλίμα του παιχνιδιού κάτι που συμβαίνει και στον πέμπτο τίτλος της σειράς. Όσοι αγοράσετε την deluxe έκδοση θα ξεκλειδώσετε μια επιλογή που ονομάζεται Jukebox και μέσω αυτού μπορείτε να προσαρμόσετε τα τραγούδια που θέλετε να παίζουν στις σκηνές μάχης κάθε παίκτη, στα μενού και όχι μόνο, μέσα από μια πλειάδα κομματιών από τα παλιότερα Devil May Cry.

Συμπέρασμα

Εν κατακλείδι, το Devil May Cry 5 μάς ικανοποίησε. Ο νέος τίτλος της Capcom προσφέρει ό,τι ακριβώς ζητάει ένας fan της σειράς και μάλιστα σε υπερθετικό βαθμό. Πολλά νέα τέρατα και επικά bosses για σφάξιμο, νέα όπλα και δυνάμεις για τους χαρακτήρες, κάφρικο χιούμορ, πλειάδα κινήσεων,  αψεγάδιαστο οπτικοακουστικό τομέα και έναν νέο χαρακτήρα που δίνει μια νέα πνοή στη σειρά με το διαφορετικό combat style του.

Από την άλλη, όσοι δεν είναι fans ίσως βρουν λίγο κουραστικό το μοτίβο και τη γραμμικότητα των αποστολών και την έλλειψη σοβαρού σεναρίου, ενώ και η επιλογή του multiplayer είναι πραγματικά αχρείαστη. Από όποια πλευρά και να το δείτε όμως, το Devil May Cry 5 αποτελεί έναν διασκεδαστικότατο τίτλο, που ναι μεν δεν προσφέρει κάτι καινούργιο στο είδος, πηγαίνει όμως την σειρά ένα βήμα παρακάτω και κατά την άποψη μας αποτελεί τον καλύτερο Devil May Cry τίτλο που μπορεί να παίξει κανείς.

Βαθμολογία: 8/10

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από τη CD Media για τις ανάγκες του Review.