Call of Duty: Black Ops Cold War – Review: Πλήρες, αλλά όχι επαναστατικό

Πληροφορίες‌

‌Τίτλος:‌ Call of Duty: Black Ops Cold War
Διαθέσιμο‌ ‌σε:‌ PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X|S, Xbox One, PC
Δοκιμάστηκε‌ ‌σε:‌ PlayStation 4, PlayStation 5, PC
Εταιρεία‌ ‌Ανάπτυξης:‌ Treyarch / Raven Software
Εκδότρια‌ ‌Εταιρεία:‌ Activision
Είδος:‌ First-Person Shooter
Ηλικίες:‌ ‌‌18+‌ ‌
Ημ/νία‌ ‌Κυκλοφορίας:‌ 13 Νοεμβρίου 2020
 

Ακόμη μια χρονιά, ακόμη ένα Call of Duty σε μια σειρά που πλέον πλησιάζει τους 20 main τίτλους στην 17χρονη ιστορία της. Πιστή στο ραντεβού της, είτε το επιθυμούμε σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, είτε όχι, η σειρά μας συστήνει στο πρώτο “next-gen” Call of Duty που έχουμε στα χέρια μας και θα το αναλύσουμε και στις δύο εκδόσεις του (συγκεκριμένα σε PS5 και PS4). Οι δύο βασικές σειρές εναλλάσσονται πλέον σχεδόν ετήσια μεταξύ των Modern Warfare της Infinity Ward και των Black Ops της Treyarch. Το Call of Duty: Black Ops Cold War, όπως είναι το πλήρες όνομά του, είναι δημιούργημα της Treyarch σε συνεργασία με τη Raven Software και το πρώτο πράγμα που πρέπει να γνωρίζει κάποιος είναι το πού τοποθετείται χρονικά το συγκεκριμένο παιχνίδι.

Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα που διαδραματίζονται κατά την εποχή του Ψυχρού Πολέμου μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Ρωσίας, το Cold War μεταφέρει αυτήν την πολεμική ατμόσφαιρα με ένα πιο… κατασκοπικό τρόπο. Στο campaign, ο κεντρικός χαρακτήρας με το ψευδώνυμο Bell μπλέκεται ανάμεσα στη διαμάχη μεταξύ της CIA και της KGB, και όπως σε όλα τα CoD, μπορείτε να αναμένετε την κλασική προπαγάνδα υπέρ των Αμερικανών που πλέον φυσικά δεν μας κάνει καμία εντύπωση. Όπως και να ‘χει, στο αρκετά σύντομο (ακόμη και για τα δεδομένα της σειράς) campaign του Cold War θα δείτε πολλές γνώριμες φυσιογνωμίες από τα προηγούμενα παιχνίδια, όπως τον Mason και τον Woods.
 

Παρά την σύντομη διάρκεια του (κοντά στις 4-5 ώρες), το campaign προσφέρει μια σχετική ποικιλία στο gameplay, καθώς υπάρχουν πίστες τελείως action, όπως για παράδειγμα στο Vietnam, στυλ “Ράμπο”, αλλά και πιο αργές αποστολές, όπως η κατασκοπική και stealth αποστολή στο διοικητήριο της KGB. Βέβαια μην περιμένετε κάτι φρέσκο, καθώς όλα τα στοιχεία του gameplay τα έχουμε ξαναδεί σε προηγούμενους τίτλους. Αυτό που μας άρεσε όμως είναι η γενικότερη μυστικότητα και η πολύ καλή μεταφορά αυτής της ατμόσφαιρας των ’80s που θυμίζει ταινία James Bond της εποχής. Μια ιδιαιτερότητα του campaign θα λέγαμε πως είναι το κρησφύγετο (Safe House), στο οποίο μεταφερόμαστε πριν τις αποστολές. Σε αυτό μπορούμε να συνομιλήσουμε με τους συνεργάτες μας, να αναλύσουμε τα collectibles των αποστολών αλλά και να ξεκλειδώσουμε με κάποιους μικρούς γρίφους νέες optional αποστολές.

Παρόλο που οι πληροφορίες που δίνονται είναι υπερβολικά πολλές για να τις επεξεργαστεί όλες ο παίκτης και να κατανοήσει πλήρως την πλοκή του Cold War, το story είναι πιο ενδιαφέρον από το προηγούμενο CoD (Modern Warfare) όπως και σίγουρα κατώτερο από το τρομερό campaign του Black Ops 1. Ανάλογα με τις επιλογές του παίκτη (ναι, υπάρχουν και τέτοιες) η ιστορία καταλήγει σε τρια διαφορετικά endings, που ίσως βοηθούν λίγο στην αντοχή του παιχνιδιού στον χρόνο. Υπάρχουν πάντως αρκετοί αξιομνημόνευτοι χαρακτήρες αλλά και setpieces που εντυπωσιάζουν, καθώς και το στοιχείο του μεταφυσικού με τη μορφή παραισθήσεων όπως σε όλα τα Black Ops παιχνίδια…
 

Η συγκεκριμένη εποχή που εξελίσσεται το παιχνίδι φέρνει μαζί της και τα αντίστοιχα όπλα, τα οποία είναι πολύ γνωστά, κυρίως από την παρουσία τους στα πρώτα Modern Warfare, όπως το MP5, το M16, το AK-47 αλλά και κάποια λιγότερο γνωστά όπως το Milano 821. Το οπλοστάσιο, αν και αρκετά οικείο στους περισσότερους φίλους της σειράς δεν είναι και το πιο πλήρες. Βέβαια, ορισμένα διάσημα όπλα όπως το Scorpion και το Dragunov έχουν ανακοινωθεί πως θα προστεθουν post-launch. Τα loadouts (μετά και από απαίτηση του community) έχουν γίνει και πάλι πιο απλά στην τροποποίησή τους, ενώ φυσικά δεν λείπουν τα Weapon levels που όσο χρησιμοποιούμε κάποιο όπλο, τόσα περισσότερα attachments ξεκλειδώνουμε γι΄ αυτό.
 

Η αλήθεια είναι πως μεγάλη μερίδα των CoD fans μπορεί να μην ασχοληθεί καν με το campaign ή θα ασχοληθεί μια φορά και μετά θα το διαγράψει (ευτυχώς υπάρχει και αυτή η επιλογή που θα σας γλιτώσει αρκετά πολύτιμα GB στο σκληρό δίσκο της κονσόλας σας). To Multiplayer είναι το βασικότερο mode της σειράς και έρχεται με όλα τα τυπικά modes (Team Deathmatch, Kill Confirmed, Domination, Free fοr all κλπ.) σε normal και hardcore εκδοχές. Τα 10 maps που προσφέρονται γι’ αυτά τα κλασικά modes είναι ποικίλα στην θεματολογία και τη δομή τους, όμως πολλά από αυτά είναι αρκετά μέτρια σχεδιασμένα και γενικά το μέγεθος των maps έχει μικρύνει και άλλο, κάτι που δεν το βρίσκουμε και τόσο θετικό. Απέχουν γενικά αρκετά από άψογα σχεδιασμένους χάρτες του WWII του 2017 για παράδειγμα.

Τα killstreaks πλέον δεν μηδενίζονται σε κάθε death, όμως είναι πιο χρονοβόρο για να ξεκλειδώσουν. Αυτό αλλάζει λίγο τις ισορροπίες δίνοντας ευκαιρίες και στους παίκτες που δυσκολεύονται. Πέραν των κλασικών perks υπάρχουν και τα Wildcards, τα οποία προσφέρουν διαφορετικά μόνιμα προσόντα (όπως διπλασιασμός των χειροβομβίδων).
 

Το Warzone που μας συστήθηκε πέρυσι, έχει ενσωματωθεί στο νέο Black Ops, αυτό σημαίνει πως ό,τι progression κάνουμε και ό,τι ξεκλειδώνουμε στο Black Ops, μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο Warzone (μάλιστα μπορείτε να ξεκινήσετε το Warzone απευθείας από το μενου του Cold War). Πέρα από τα παραπάνω 6V6 modes υπάρχει και το Mosh Pit για έως 24 παίκτες στους τρεις μεγαλύτερους χάρτες με τη μορφή είτε Domination, είτε Elimination.
 

Το νέο mode που βρίσκουμε στο Cold War είναι το Fireteam: Dirty Bomb που έχει κάποια στοιχεία από Battle Royale. 10 ομάδες των τεσσάρων αφήνονται σε έναν χάρτη και προσπαθούν να μαζέψουν κοιτάσματα ουρανίου στις πέντε βάσεις και έπειτα να τις ανατινάξουν. Αν και σαν ιδέα δεν είναι άσχημο mode, ο μικρός χάρτης σε σχέση με το μεγάλο μέγεθος των παικτών δημιουργούν έναν πανικό με την τακτική σχεδόν “να πηγαίνει περίπατο” αφού οι εχθροί εμφανίζονται συνεχώς και από παντού. Με κάποιες διορθώσεις ίσως γίνει ένα αξιοπρεπές mode.

Τα Zombies δεν γίνεται να λείπουν από ένα καινούριο Call of Duty και το νεο chapter του Cold War με όνομα “Die Machine” ομολογούμε ότι μας άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις μέχρι στιγμής, με μια πληθώρα easter eggs προς εξερεύνηση (μπορείτε να βάλετε τα ζόμπι να κάνουν μέχρι και coffin dance) ενώ και ο χάρτης είναι αρκετά έξυπνα σχεδιασμένος. Κρίμα που έχουμε μόλις έναν χάρτη θα χρειαστεί μάλλον να βάλουμε ξανά το χέρι στην τσέπη για τους επόμενους… Τέλος, το Zombie Arcade επιστρέφει και αυτό με την δική του shoot ’em up εμπειρία, με εναλλαγές μεταξύ ισομετρικής και first-person οπτικής. Όλα τα modes έχουν πλέον ένα ενιαίο σύστημα προόδου, έτσι το level ανεβαίνει με όποιο mode και αν ασχοληθείτε (πέραν του campaign φυσικα).

Παρά τα συνεχή και εύλογα παράπονα για “άρμεγμα” των καταναλωτών και “ανακύκλωση” των μηχανισμών, αυτό που καταφέρνει η σειρά είναι να προσφέρει υψηλής ακρίβειας shooting πρώτου προσώπου με καθαρό (60αρι) framerate και άψογη ποιότητα ήχου.

Εντυπωσιακός επίσης είναι ο τρόπος που δουλεύουν τα adaptive triggers του controller του PlayStation 5. Είναι μια λειτουργία που έχει διαφημιστεί αρκετά, πριν την κυκλοφορία της κονσόλας και δοκιμάζοντάς την, είδαμε ότι οι περιγραφές ήταν ακριβείς. Οι σκανδάλες του DualSense και συγκεκριμένα η δεξιά που χρησιμοποιείται σαν την σκανδάλη των όπλων, πέραν του ότι δονείται αντίστοιχα με την ένταση και του κάθε όπλου έχει και ένα ρεαλιστικότερο πάτημα σε κάθε ένα από αυτά. Πλεόν νιώθουμε την αντίσταση μέχρι να πυροβολήσουμε ενώ ανάλογο είναι και το “κλώτσημα” της σκανδάλης κατά την εκπυρσοκρότηση στο κάθε όπλο με τα sniper για παράδειγμα να έχουν μεγαλύτερη επαναφορά.
 

Τι άλλο προσφέρει η έκδοση του PS5 σε σχέση με την αντίστοιχη του PS4; Φυσικά, καλύτερης ποιότητας γραφικά, τόσο όσον αφορά την ανάλυση αλλά και το performance. Βαζοντας τα παιχνίδια δίπλα δίπλα θα παρατηρήσουμε διαφορές στην ποιότητα των textures, στο draw distance αλλά και στην σταθερότητα του framerate που στο PS4 και ιδιαίτερα στο base, είναι στιγμές που υποφέρει. Επίσης, το φαινόμενο του texture pop-in που είναι και το βασικό πρόβλημα του PS4 στο PS5 εξαλείφεται. Είναι το Black Ops: Cold War το παιχνίδι που δείχνει αυτή τη διαφορά μεταξύ των γενεών; Η απάντηση είναι όχι, μην περιμένετε λοιπόν μεγάλες διαφορές ειδικά με την κονσόλα του PS4 Pro. Φυσικά είναι πολύ νωρίς ακόμα ώστε οι developers να εκμεταλλευτούν την δύναμη των νέων κονσολών.
 

Παρόλα αυτά όσοι από εσας διαθέτετε 4Κ τηλεόραση με υποστήριξη HDMI 2.1 μπορείτε να απολαύσετε το παιχνίδι στο PS5 στα 120 καρέ το δευτερόλεπτο, επιλογή που δεν ενεργοποιείται μέσα από το παιχνίδι αλλά από τις ρυθμίσεις της κονσόλας. Το παιχνίδι αυτές τις πρώτες μέρες έχει τα θέματα του σε όλες τις εκδόσεις όπως τα συχνά crash-αρίσματα (κυρίως στα μενού) ενώ και το connectivity ακόμη θέλει “δουλίτσα”. Αν έχετε φίλους σε άλλες πλατφόρμες μπορείτε να παίξετε μαζί τους μιας και το παιχνίδι υποστηρίζει cross-play, ενώ υπάρχει και η αντίστοιχη υποστήριξη για mouse/keyboard στις κονσόλες.
 

Συμπέρασμα
 

Βαδιζοντας σε πιο ασφαλή μονοπάτια, το νέο Call of Duty: Black Ops Cold War είναι ένα first-person shooter, που δεν εντυπωσιάζει, αλλά ούτε και απογοητεύει. Η αλήθεια είναι μάλιστα πως είναι μια κυκλοφορία με αρκετό περιεχόμενο, ενώ καλοδεχούμενη είναι και η επιστροφή του campaign που έλειπε από το προηγούμενο παιχνίδι της σειράς Black Ops. Το multiplayer ειναι δουλεμένο, σε καμία περίπτωση όμως επαναστατικό, ενώ το μόνο πραγματικό νέο mode (Fireteam) θέλει ακόμη κάποιες προσαρμογές. Αν λείπετε αρκετό καιρό από την σειρά και σκέφτεστε για έναν νέο τίτλο, το Cold War είναι μια καλή επιλογή, ειδικά στο PS5 στο οποίο μπορεί μεν να μην έχει τις τρομερές οπτικές αναβαθμίσεις που θα περιμέναμε, έχει όμως τις δυνατότητες του DualSense και πολύ καλύτερο performance, κάτι που είναι πολύ σημαντικό.

Βαθμολογία:  8/10

Το παιχνίδι μάς παραχωρήθηκε από την εκδότρια εταιρεία για τις ανάγκες του review.